Blog

Wanneer verhoogt de Bank of England de rente?

Wanneer zal de Bank of England de rente verhogen? Dat weet eigenlijk niemand, want zelfs de economen van de centrale bank kunnen hier al jaren geen juist antwoord op geven. De volgende grafiek laat alle voorspellingen zien die economen van de centrale bank de afgelopen jaren gemaakt hebben. Ze voorspellen al jaren een renteverhoging, maar sinds 2009 is er helemaal niets gebeurd. De toenmalig gouverneur Mervyn King en diens opvolger Mark Carney hebben keer op keer een excuus weten te vinden om de rente laag te houden.

Wat opvalt is dat de economen van de Bank of England hun verwachtingen door de jaren heen steeds verder hebben aangepast aan de realiteit. Hielden ze in 2009 nog rekening met een renteverhoging naar drie procent in drie jaar, nu denken ze dat de rente in drie jaar slechts een half procent zal stijgen. Het mag duidelijk zijn dat er iets fundamenteel mis is in ons monetaire systeem, als zelfs een langdurige lage rente geen inflatie veroorzaakt en centrale banken de rente niet (substantieel) durven te verhogen.

De Bank of England weet ook niet wanneer ze de rente gaat verhogen (Grafiek via Positive Money)

18 mei 2016
Hier ligt $265 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties

Volgens de laatste cijfers van het Amerikaanse ministerie van Financiën staat er voor $265 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties geparkeerd op de Kaaimaneilanden. Daarmee is het belastingparadijs na China en Japan de derde grootste buitenlandse bezitter van het Amerikaanse schuldpapier. Veel grote hedgefondsen hebben zich vanwege het gunstige belastingklimaat op de Kaaimaneilanden gevestigd, waar ze het vermogen van de miljonairs en miljardairs van deze wereld beheren.

Hedgefondsen parkeren meer staatsobligaties op de Kaaimaneilanden

Naar schatting is 60% van al het vermogen van de grote hedgefondsen in de wereld geparkeerd op deze eilandengroep in de Caribische zee. Veel beleggersfondsen hebben de laatste maanden Amerikaanse staatsobligaties aan hun portefeuille toegevoegd, omdat het schuldpapier nog steeds gezien wordt als een relatief veilige haven. In een jaar tijd groeide de totale berg aan schuldpapier op het eiland van $200 naar $265 miljard.

Het is voor het eerst dat het Amerikaanse ministerie van Financiën gedetailleerde cijfers naar buiten brengt over de bezittingen van Amerikaanse staatsobligaties per land. De gegevens werden vrijgegeven nadat Bloomberg beroep had gedaan op de ‘Freedom of Information Act’.

Veel Amerikaanse staatsobligaties geparkeerd op de Kaaimaneilanden (Bron: Bloomberg)

18 mei 2016
Donald Trump bereid te praten met Kim Jong-un

De Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump is bereid het gesprek aan te gaan met de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un. Trump wil dat Noord-Korea stopt met haar atoomprogramma en is van mening dat dialoog de beste manier is om dat doel te bereiken. In een uitgebreid interview met Reuters neemt de presidentskandidaat afstand van het beleid van de huidige regering, dat er vooral op gericht is het land te isoleren. Volgens Trump is er ook een belangrijke rol voor China is weggelegd in de aanpak van de diplomatieke crisis met Noord-Korea.

De bereidheid van Trump om met de Noord-Koreaanse leider in gesprek te gaan staat in groot contrast met de diplomatiek van de Obama regering. Hij laat hooggeplaatste diplomaten het gesprek voeren met diplomaten uit Noord-Korea en gaat zelf niet in gesprek met Kim Jong-un. Obama is tot op heden niet succesvol geweest in het temperen van de nucleaire ambities van de Koreaanse leider, maar het is hem wel gelukt een deal te sluiten met Iran. Ook wist de regering van Obama de relatie met Cuba te verbeteren.

Donald Trump wil in gesprek met Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un

18 mei 2016
Centrale banken blijven dollars dumpen
Centrale banken zijn in een recordtempo hun dollars aan het verkopen, zo schrijft CNN Money. In de eerste drie maanden van dit jaar hebben ze wereldwijd $123 miljard aan dollarreserves van de hand gedaan, waarvan een recordhoeveelheid van $57 miljard in januari. Centrale banken hebben sinds 1978 niet meer op een dergelijk grote schaal dollars van de hand gedaan als in de afgelopen maanden.

Centrale banken dumpen Amerikaanse staatsobligaties (Bron: CNN Money)

Als we praten over dollarreserves dan hebben we het niet over stapels dollars in de kluizen van centrale banken, maar over Amerikaanse staatsobligaties. Centrale banken bewaren dit schuldpapier, omdat dollars nog steeds de wereldreservemunt zijn waarin de meeste internationale transacties afgerekend worden. Maar de laatste jaren is de populariteit van de wereldmunt juist wat afgenomen.

Waarom verkopen centrale banken dollars?
1. Door de prijsdaling van olie en andere grondstoffen zagen veel grondstof producerende landen de waarde van hun munt dalen. In een poging de waarde van de munt te ondersteunen hebben verschillende centrale banken dollarreserves omgewisseld voor hun eigen valuta.
2. De laatste jaren hebben verschillende landen valutaswaps opgezet en afspraken gemaakt om grondstoffen in hun eigen valuta te verhandelen. Daardoor hebben ze minder dollarreserves nodig.
3. Door een kapitaalvlucht uit opkomende economieën terug naar de Verenigde Staten zagen centrale banken zich genoodzaakt geld vrij te maken en dollarreserves te liquideren.
4. Een aantal centrale banken zoekt een nieuwe balans tussen valutareserves en goudreserves. Centrale banken van landen als China, Rusland en Kazachstan blijven onafgebroken goud kopen. Vorig jaar kochten centrale banken 483 ton goud.
18 mei 2016
Olieproductie Iran terug op oude niveau

De olieproductie van Iran is weer terug op het niveau van voor de Westerse sancties. Door een blokkade van het betalingsverkeer kon het land maar beperkt olie exporteren, maar sinds het opheffen van de sancties is de productie weer sterk toegenomen. Iran heeft de potentie haar olieproductie veel verder op te schalen, wat een verdere stijging van de olieprijs in de weg kan staan. Deze grafiek laat precies zien waarom Saoedi-Arabië tijdens het OPEC overleg in Doha niet akkoord ging met een limiet op de productie.

Wanneer alle andere landen hun productie beperken wordt het voor Iran nog interessanter om de productie op te schalen, omdat de prijs kunstmatig hoog gehouden wordt door andere landen. Zo lang Iran de ruimte krijgt olie op de markt te brengen is een akkoord van de OPEC landen om de productie terug te schroeven zo goed als uitgesloten. Het Internationaal Energie Agentschap (IEA) verwacht dat de olieprijs dit jaar onder druk zal blijven staan, gezien de alsmaar toenemende productie in een aantal belangrijke olieproducerende landen.

Van de totale export van 2 miljoen vaten per dag gaan er vandaag de dag al 800.000 naar China. Ook wil China de helft van de aardgasexport van Iran kopen.

Olieproductie Iran terug op niveau van voor de sancties (Bron: Bloomberg)

18 mei 2016
Willem Buiter pleit voor helikoptergeld

Volgens Willem Buiter zouden centrale banken in de VS, Europa, Japan en China helikoptergeld moeten overwegen. In al deze landen is er volgens de hoofdeconoom van Citigroup een goed pleidooi te houden voor directe monetaire financiering. Dat kan bijvoorbeeld via nieuwe stimuleringsprogramma’s van overheden of door rechtstreeks geld aan de mensen te geven. Volgens Buiter is helikoptergeld voor al deze landen met hoge schulden meest effectieve manier om de economische groei weer aan te jagen.

Willem Buiter weerlegt in een gesprek met Bloomberg de kritiek dat centrale banken hun onafhankelijkheid opgeven met deze vorm van monetaire stimulering. “Centrale banken hebben altijd de mogelijkheid om nee te zeggen, maar ze hebben even goed de mogelijkheid ja zeggen.” Politieke starheid is volgens hem de belangrijkste reden waarom we nog steeds geen helikoptergeld hebben en doormodderen met een ineffectief beleid van nog lagere rentes.

17 mei 2016
George Soros verschuift positie van aandelen naar goud

Miljardair George Soros verwacht een daling van de aandelenmarkt en zoekt zijn toevlucht in goud. In het eerste kwartaal verkocht hij een kwart van zijn portefeuille van Amerikaanse aandelen, terwijl hij $264 miljoen investeerde in aandelen van Barrick Gold. Dat blijkt uit cijfers die de Amerikaanse toezichthouder maandag publiceerde. Met een belang van 1,7% is hij ook meteen de grootste Amerikaanse aandeelhouder van het goudmijnbedrijf. Ook heeft Soros een optie genomen op 1,05 miljoen aandelen in het SPDR Gold Trust, dat beter bekend staat als GLD. Dat is een fonds dat een positie in goud aanhoudt als onderpand voor aandelen.

Soros verdubbelde zijn inzet op een daling van de S&P 500, de belangrijkste Amerikaanse beursindex. Hij nam een put optie op 2,1 miljoen aandelen van het SPDR S&P 500 ETF, een optie die geld oplevert bij een daling van de Amerikaanse aandelenmarkt. Soros waarschuwde onlangs nog voor de problematische toename van de schulden in China, waarin hij de voorbode ziet voor een nieuwe crisis die te vergelijken is met de financiële crisis van 2008 in de Verenigde Staten.

Lees verder bij Hollandgold

17 mei 2016
ICBC neemt grootste goudkluis in Londen over

De Chinese bank ICBC versterkt haar positie op de Europese goudmarkt door de grootste kluis van Europa te kopen. Het gaat om een goudkluis in Londen die in 2012 door Barclays geopend werd en waar tot 2.000 ton goud in opgeslagen kan worden. Bloomberg schrijft dat de daadwerkelijke overdracht van de kluis aan het Chinese ICBC in juli zal plaatsvinden.

Op de goudmarkt in Londen wordt jaarlijks $5 biljoen aan goud verhandeld, goud dat in veel gevallen slechts op papier van eigenaar wisselt. Het goud van Londen ligt verspreid over verschillende goudkluizen in de stad, waarvan een aantal eigendom zijn van de Bank of England en een aantal van private partijen zoals banken.

De kluis die ICBC gekocht heeft is in een jaar tijd gebouwd en bevindt zich op een geheime locatie in Londen. Barclays verkoopt de kluis omdat ze haar activiteiten in de goudmarkt wil afstoten en zich wil gaan richten op andere activiteiten. Het was een buitenkans voor ICBC, dat zich wil ontwikkelen tot de grootste en belangrijkste goudbank van China.

ICBC wil grootste goudbank van China worden

Onlangs wist ICBC zich nog te kwalificeren als zogeheten market maker van de Londen Bullion Market Association (LBMA). De laatste keer dat een bank deze status wist te bemachtigen was in 2005. Als market maker kan de Chinese bank ook rechtstreeks goudtransacties uitvoeren tussen verschillende partijen, de zogeheten over-the-counter (OTC) handel. Daarmee voegt de Chinese bank zich in het rijtje met goudbanken als HSBC, JP Morgan, Bank of Nova Scotia, ScotiaMocatta en UBS. Mark Buncombe van ICBC Standard Bank licht de overname van de goudkluis verder toe:

“Met deze overname kunnen we onze strategie om de grootste Chinese bank in de edelmetaalmarkt te worden beter uitvoeren. Het bemachtigen van een goudkluis stelt ons in staat onze dienstverlening uit te breiden met clearing en verwerking.”

Uitbreiding in de goudmarkt

Begin dit jaar nam ICBC al een goudkluis met een capaciteit van 1.500 ton in gebruik. Deze kluis van G4S werd voor een bedrag van $4 miljoen gehuurd. Met deze opslagfaciliteiten kan de Chinese bank haar klanten beter ondersteunen ten aanzien van de opslag van edelmetalen en het verhandelen van goud en andere edelmetalen.

Deze bijdrage wordt u aangeboden door Goudstandaard, gespecialiseerd in de aankoop, verkoop en verzekerde opslag van fysiek edelmetaal.

Wilt u meer weten over beleggen in goud? Kijk dan eens op www.goudstandaard.com of neem telefonisch contact op via 088-4688488.

17 mei 2016
Vijf grafieken die de rally van goudmijnen verklaren

Waren goudmijnen tot eind vorig jaar misschien nog wel de meest gehate belegging, dit jaar hebben ze beleggers al een ongekend rendement opgeleverd. De Bloomberg index van veertien grote goudmijnaandelen is sinds het begin van dit jaar al verdubbeld, nadat ze over een periode van vijf jaar 76% van hun marktwaarde verloren hadden. Natuurlijk heeft de stijging van de goudprijs een grote rol gespeeld in het herstel van de goudmijnsector, maar dat is niet de enige verklaring voor de sterk gestegen aandelenkoersen. De volgende vijf grafieken van Bloomberg geven het volledige plaatje…

Stijging goudprijs

De goudprijs is zoals gezegd al 20% gestegen sinds het begin van dit jaar. Onlangs steeg de koers naar $1.300 per troy ounce, het hoogste niveau in meer dan een jaar tijd. De hogere prijs van goud betekent meer winst voor goudmijnen die de verkoopprijs van hun goud niet voor een langere periode hebben vastgezet (hedging). Omdat de productiekosten van goudmijnen relatief hoog zijn werkt een kleine prijsstijging als een hefboom op de winst.

De goudprijs is dit jaar al 20% gestegen (Bron: Bloomberg)

Zwakkere munt

Door de malaise op de grondstoffenmarkt is de valuta van veel grondstof producerende landen gedaald ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Dat is goed nieuws voor de goudmijnen buiten de Verenigde Staten. Zij verkopen hun eindproduct in relatief dure dollars, terwijl de kosten vooral in de zwakkere lokale munt berekend worden. Dat betekent dat er onderaan de streep meer winst overblijft. De Zuid-Afrikaanse rand heeft sinds midden 2014 ongeveer een derde van haar waarde verloren tegenover de dollar, terwijl de Russische roebel door de daling van de olieprijs zelfs met 45% verzwakt is. Het wisselkoerseffect is ene positieve bijkomstigheid voor de sector.

Wisselkoerseffect gunstig voor goudmijnen buiten de VS (Bron: Bloomberg)

Productiekosten goudmijnen

Door de daling van de goudprijs was de mijnbouwsector de afgelopen jaren genoodzaakt hervormingen en bezuinigingen door te voeren om de kosten omlaag te brengen. Met succes, want volgens berekeningen van Bloomberg zijn de all-in sustaining cast costs (AISC) tussen 2012 en 2015 met ongeveer 34% gedaald. Dit zijn de totale productiekosten voor een troy ounce goud, exclusief de kosten voor het ontdekken van nieuwe reserves.

Goudmijnen hebben productiekosten flink omlaag gebracht (Bron: Bloomberg)

Hogere kwaliteit gouderts

In een poging de productiekosten te verlagen hebben goudmijnen de afgelopen jaren voorrang gegeven aan de winning van reserves met het grootste gehalte aan goud. Dat betekent dat de winning van reserves met een lagere kwaliteit naar de toekomst verschoven is. Op die manier kunnen goudmijnen op korte termijn hun rendement verhogen, maar dat gaat wel ten koste van het rendement op de lange termijn. Dat de goudmijnsector vorig jaar specifiek gezocht heeft naar de hoogwaardige reserves blijkt ook wel uit de volgende grafiek. Deze laat zien hoeveel troy ounce zuiver goud de mijn weet te halen uit een ton aan puin (1.000 kilogram).

Goudmijnen smokkelen door hoge kwaliteit goudreserves eerst aan te boren (Bron: Bloomberg)

Minder schulden bij de goudmijnen

De goudmijnsector heeft zich tijdens de bull market in goud flink in de schulden gesloten om nieuwe investeringen te financieren. Maar door de prijsdaling van het edelmetaal zagen veel mijnen zich genoodzaakt schulden af te bouwen, bezittingen te verkopen en op de kosten te besparen.

Goudmijnen zitten minder diep in de schulden (Bron: Bloomberg)

17 mei 2016
Drijft inflatie de goudprijs?

Het zal weinigen ontgaan zijn, dat de prijs van goud sinds het begin van dit jaar behoorlijk in de lift zit. In de zoektocht naar een doorwrochte verklaring wijzen steeds meer ‘kenners’ naar het beleid van centrale banken. Die zetten steeds meer onbeproefde middelen in in hun strijd tegen deflatie.

Jarenlang dachten veel beleggers dat al die experimenten wel tot hyperinflatie moesten leiden en jarenlang zagen ze zich afgestraft. Er was geen inflatie en goud was geen safe haven. De hoeveelheid papiergeld nam weliswaar toe, maar de omloopsnelheid niet. Er was simpelweg teveel capaciteit en te weinig vraag. Niet een uit de hand lopende inflatie bedreigde de economie, maar een hardnekkige deflatie.

Het zou kunnen, dat de wind opnieuw gaat draaien. Het tijdperk van de (bijna) deflatie loopt ten einde en inflatie kan zomaar de kop gaan opsteken. De stijging van de goudprijs met 20% kan daar een voorbode van zijn. Niet alleen goud doet het goed, maar ook de belangstelling voor Treasury inflated-Protected Securities (TIPS) neemt volgens Merrill Lynch snel toe.

De goudprijs is dit jaar al 20% gestegen

Overcapaciteit
Zijn de omstandigheden dan aan het veranderen? Dat zou zomaar kunnen. De kwestie van de overcapaciteit en de te geringe vraag blijft overeind, ondanks of dankzij de inspanningen van centrale bankiers. De bron voor de wereldwijde overcapaciteit heet China. Die bouwde een capaciteit op die veel te groot was voor de eigen markt maar ook voor praktisch alle exportmarkten. Een voorbeeld is de Chinese staalproductie. Die is zo groot dat het de wereldwijde vraag naar staal kan afdekken. Als gevolg daarvan is de deflatie in dat land de afgelopen drie jaren steeds meer toegenomen. Daar schijnt nu verandering in te komen. Dat is het resultaat van de hervormingen. Daardoor wordt de overcapaciteit geleidelijk afgebouwd. Als dat eenmaal serieuze vormen begint aan te nemen dan zal dat een positief effect hebben op de prijs voor industriële goederen overal ter wereld. Slechts weinigen buiten China hebben serieus rekening gehouden met dit gegeven. Consumenten in het Westen die steeds hebben geprofiteerd van de deflatoire druk op prijzen moeten in de nabije toekomst rekening gaan houden met stijgende prijzen.
Zwakkere dollar
De zwakke dollar en de zwakke euro zullen dit het einde van het tijdperk van lage prijzen alleen maar bespoedigen. De dollar bereikte in mei het laagste niveau in meer dan 15 maanden. Dat op zich kan een teken zijn dat de zorg om inflatie in de VS weer toeneemt. Er is immers weinig reden om aan te nemen dat de dollar nog veel verder zal wegzakken. Het feit dat de Fed voorlopig de rente niet meer zal verhogen, zal op de valutamarkten minder gewicht hebben dan de doelbewuste politiek van de Europese en Japanse centrale banken om hun munten verder te verzwakken. Beleggers kijken ook met enige zorg naar ontwikkelingen op de Amerikaanse arbeidsmarkt. Het aantal wekelijkse werkloosheidsaanvragen is sinds 1973 niet meer zo laag geweest. Daarnaast gaan steeds meer staten en steden in de VS het minimumloon verhogen. Beide presidentskandidaten hebben zich tot dusverre voorstander betoond van het verhogen van de minimumlonen. Een hoger loon zonder productiviteitsverhoging is inflatie bevorderend. Voor velen zal het spookbeeld van een herleefde inflatie wel erg voorbarig voorkomen. Het gevaar dat de groei nog verder gaat terugvallen, lijkt op dit moment reëler en dreigender. Maar een voorbereid belegger telt voor twee! Cor Wijtvliet Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte Over Beurshalte: Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden! Bron: Financial Times, Will the inflation scaremongers be proved right?

16 mei 2016
Column: Wij snappen Italië niet

De eurocrisis lijkt voorbij. Italië bijvoorbeeld hoeft slechts 1,5% rente te betalen op staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Het land kan zelfs gratis lenen bij een kortere looptijd. Zijn de onevenwichtigheden die de eurozone eerder bedreigden inmiddels allemaal verholpen?

Dat de eurocrisis achter ons ligt is een misverstand. Vrijwel alle onevenwichtigheden van het moment dat de euro werd ingevoerd zijn er namelijk nog altijd. De al jarenlang torenhoge werkloosheid in Zuid-Europa is een symptoom daarvan.

Dat het onderwerp de krantenpagina’s nu tijdelijk niet domineert wordt verklaard door een opmerkelijke samenloop van omstandigheden. De landen in de eurozone hebben de wind namelijk van vier kanten tegelijk in de rug gehad: van de lage rente, van het wereldwijde conjuncturele herstel na de kredietcrisis, van de gedaalde koers van de euro en de lage olieprijs. Gunstiger kan niet.

Italië

Een van de eerdere probleemlanden in de eurozone is Italië. Italië is het land met de op twee na hoogste staatsschuld ter wereld (ruim EUR 2.000 miljard). De Italiaanse economie is weinig concurrerend en sinds de eeuwwisseling is er in Italië per saldo nauwelijks sprake geweest van enige economische groei.

Vanwege een overschot aan capaciteit (een gevolg van de euro die voor Italië eigenlijk te sterk is) zetten Italiaanse bedrijven stevig in op besparingen. Lagere prijzen (en lonen) leiden in Italië inmiddels tot het logische gevolg van deflatie. En vanwege de Europese regels is er voor de Italiaanse overheid eigenlijk geen andere optie dan verder bezuinigen.

Interne devaluatie
De bezuinigingen door zowel de publieke als de private sector in Italië zijn te zien als een 'interne devaluatie'. Voor de totstandkoming van de euro devalueerde Italië ook dikwijls, maar dan extern door het verzwakken van de eigen munt. Overigens alle besparingen ten spijt is de Italiaanse schuldquote de voorbije jaren verder gestegen tot inmiddels ruim 130% van het Italiaanse bbp. Italië zit in de muntunie gevangen en het land zelf beschikt nauwelijks over opties om de inflatie aan te wakkeren waarmee de schuld houdbaarder zou worden. Sterker, er lijkt niet heel veel meer nodig om Italië de grip op de staatsschuld helemaal te laten verliezen.
Ontsnappen uit de muntunie
Een alternatief voor Italië om van de hoge staatsschuld te worden verlost is simpelweg uit de euro stappen en vervolgens schulden te herstructureren. De opnieuw ingevoerde lire zal dan ogenblikkelijk in waarde dalen, waardoor de export een stevige impuls krijgt. De huidige deflatie zal vrijwel gelijk omslaan in inflatie en de werkloosheid na een kortstondige piek in rap tempo dalen. Het alternatief is in de euro blijven waardoor een nog groter deel van de Italiaanse industrie verloren gaat en de werkloosheid tot in lengte van jaren hoog zal blijven. Via de hierboven genoemde route van een 'interne devaluatie' zijn het vooral de jongeren in Italië die de hoge prijs van het euro-experiment betalen. Door in de euro te blijven wacht Italië nog jarenlang economische malaise. Hoe langer dat duurt hoe groter wij de kans achten dat meer en meer Italianen zich zullen realiseren dat een ontsnapping uit de muntunie zo'n rampzalig alternatief nog niet is. De actuele rente op Italiaanse staatsobligaties lijkt te impliceren dat wordt verondersteld dat Italië geen enkele moeite zal hebben om aan haar immense schuldverplichtingen te voldoen. En evenmin dat de Italiaanse bevolking nooit het idee zal krijgen dat een euro-exit voor Italië misschien zo gek nog niet is. Dat zijn wel heel optimistische aannames...
Hendrik Oude Nijhuis
Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett. Zijn publicaties zijn verschenen in zowel Nederlands- als Engelstalige media, waaronder Het Financieele Dagblad, Z24.nl en Gurufocus.com. Eerder is hij als bestuurslid actief geweest voor onder andere de beleggingsstudieclubs HCC Beleggen en B.S.C. Duitenberg. Hendrik heeft Management, Economics & Law aan de Universiteit Twente gestudeerd en is auteur van de Nederlandstalige bestseller over Warren Buffett: 'Leer beleggen als Warren Buffett - zijn beleggingsstrategie in theorie & praktijk'. Van dit boek is in 2014 een derde druk uitgebracht en is tevens als audioboek beschikbaar. Online hebben al meer dan 100.000 beleggers een exemplaar van ‘Leer beleggen als Warren Buffett’ aangevraagd. Lees meer over value-investing op www.warrenbuffett.nl en www.beterinbeleggen.nl Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

16 mei 2016