Blog

  • Ook de Chinezen kopen even geen goud meer

    In 2013 gingen de Chinezen massaal de markt op om goud te kopen, toen prijzen in de maanden april en september omlaag doken. Ze beschouwden de prijsdaling als een buitenkansje, waar je snel op moest reageren. Dankzij hun kooplust werden ze de grootste kopers van fysiek goud ter wereld. Maar dit jaar laten ook de Chinezen het massaal afweten, ook al zijn prijzen alweer op het laagste niveau sinds minimaal 4 jaar. De Chinese consument kocht over de eerste 9 maanden ruim 20% minder dan in 2013 ofwel slechts 754,8 ton. Slechts een enkeling denkt, dat in deze voorzichtige opstelling snel een einde komt.

    world-vs-chinese-gold-pricesChinezen doen een stapje terug

    Natuurlijk is de voorzichtige opstelling begrijpelijk. Niemand, ook de Chinezen niet, wil graag het zogeheten falling knive opvangen. Ook de Chinezen geloven niet dat er nu slechts sprake is van een tijdelijke correctie. Vorig jaar deden ze dat nog wel en vulden ze het gat op dat Amerikaanse beleggers lieten vallen. Dit jaar zien de trend er ook zeer ongunstig uit. De dollar blijft maar in waarde stijgen en het is weer aantrekkelijk in Chinese aandelen te beleggers. Met andere woorden, er zijn nu meer lucratieve beleggingsmogelijkheden dan in 2013. Bovendien ging de goudprijs in 2013  in korte tijd 15% omlaag. In 2014 is dat veel minder en gaat de daling over een langere periode. Natuurlijk ging ook dit jaar de vraag in september en oktober omhoog, maar lang niet genoeg om de prijsdaling te stoppen. In tegenstelling tot 2013 was er, zoals gezegd, heel weinig geloof dat er ook dit keer prijsherstel zou volgen. De Shanghai Gold exchange deed zelfs een discount ten opzichte van Londen. Uit de snelle groei van het aantal future contracten spreekt, dat de Chinezen speculeren op een verdere van in prijs. Volgens sommige analisten omzeilen Chinezen op deze manier de wet, als ze in dollars willen handelen.shanghai-gold-futures

    Goud leasing

    Een laatste reden voor Chinese terughoudendheid is waarschijnlijk het overheidsonderzoek naar al dan niet illegale export van goud om zo speculatief vermogen het land in te smokkelen. The World Gold Council heeft in recente rapporten gesuggereerd, dat Chinese bedrijven dit jaar al misschien wel 1000 tot goud hebben verzameld. Dat gebruiken ze als onderpand om hun investeringen goedkoop te kunnen financieren, maar ook voor speculatieve doeleinden. Waarschijnlijk maken deze praktijken onderdeel uit van een groeiende schaduwbanksysteem in China. De consument heeft hier echter niets mee van doen en blijft gewoon aan de zijlijn. Dat wil echter niet zeggen, dat deze afwachtende houding voor de langere termijn is. De Chinese consument wordt nog steeds welvarender en zijn voorliefde voor goud blijft in tact. Daarom zou er volgend jaar zomaar sprake kunnen zijn van een rally. Daar zijn wel voorwaarden aan verbonden. De Chinese vraag moet groter worden dan het Chinese aanbod en de rente in de VS moet laag blijven. Maar in de tussentijd zal de prijs eerder dalen dan stijgen! Cor Wijtvliet Over Cor Wijtvliet: Als econoom studeerde Wijtvliet af op economische geschiedenis en kent hij als geen ander de valkuilen en mogelijkheden van crises. Wijtvliet werkte tot de vorige crisis van 2008 als onderzoeker, analist en vermogensstrateeg voor banken en instellingen zoals het Nederlands Instituut voor het Bank- en Effectenbedrijf (NIBE), Centraal Bureau voor de Statistiek, KBW-Wesselius, Friesland Bank Securities en Van Lanschot Bankiers. Die wereld laat hij in 2009 achter zich en vestigt zich succesvol als onafhankelijk analist. Hij schrijft in 2009 onthullende commentaren en vileine columns en wordt regelmatig gevraagd zijn doortastende kijk op geld- en beleggingszaken te geven in de Nederlandse media. Zo was Dr. Wijtvliets opinie onder andere te zien, te horen en te lezen in RTLZ, Business Nieuws Radio (BNR) en Het Financieele Dagblad (FD). Meer informatie:

  • GFMS ziet vraag naar zilver dit jaar met 7% dalen

    De vraag naar zilver zal dit jaar bijna 7% lager uitvallen dan vorig jaar, zo blijkt uit de nieuwste cijfers van consultancybureau Thomson Reuters GFMS. De industriële vraag daalde met 1,8%, terwijl de vraag naar zilveren sieraden 4,4% lager uitviel. Ook kochten beleggers iets minder zilver dan vorig jaar, ondanks de stormloop op zilveren munten na de recente daling van de zilverprijs.

    De totale vraag naar fysiek zilver zal dit jaar naar schatting uitkomen op 1.004,5 miljoen troy ounce, een daling van 6,7% ten opzichte van de 1.077 miljoen troy ounce in recordjaar 2013. “Aan de industriële kant van de markt is de vraag naar zilver vrij in-elastisch. Daarom speelt de investeringsvraag in de vorm van zilverbaren, zilveren munten en beleggingen in ETF’s een belangrijke rol”, zo verklaarde Andrew Leyland van onderzoeksbureau GFMS voorafgaand aan de publicatie van het laatste rapport tegenover Reuters.

    De industriële vraag naar zilver daalde met 1,8% ten opzichte van vorig jaar, omdat fabrikanten steeds vaker op zoek gaan naar goedkopere alternatieven. Moderne elektronica bevat aanzienlijk minder edelmetaal dan de elektronica van jaren geleden. Omdat zilver een relatief duur metaal is proberen fabrikanten er zo min mogelijk van te gebruiken. De industriële vraag naar zilver stijgt al jaren niet meer, wat enerzijds te verklaren is door het gebruik van alternatieven en anderzijds door de economische crisis. Ook de vraag naar zilveren sieraden was lager dan vorig jaar, volgens het GFMS is er sprake van een daling van 4,4 procent. De toegenomen vraag naar zilveren munten in oktober compenseerde niet volledig voor de relatief zwakke vraag in de eerste helft van dit jaar.

    silver-coins

    Vraag naar zilver dit jaar 7% lager dan in 2013

  • Video: Willem Middelkoop bij de TU Delft

    Willem Middelkoop gaf op 10 november een avondvullende presentatie aan de TU Delft, waarin hij aan de hand van verschillende videofragmenten van Youtube liet zien dat er een ander verhaal bestaat dan het verhaal dat de mainstream media naar buiten brengen. Wat Willem Middelkoop met deze presentatie duidelijk wil maken is dat het nieuws niet altijd is wat het lijkt en dat er vaak belangen in het spel zijn die het nieuws voor ons ‘spinnen’ en fabriceren. Het is heel goed om ons daar bewust van te zijn, maar het is net zo belangrijk om even kritisch te kijken naar het ‘alternatieve’ verhaal als naar het verhaal van de mainstream media.

    In deze presentatie behandelt Willem Middelkoop de aanslagen van 11 september, de wereldwijde financiële crisis en verschillende 'false flag' operaties van de 21e eeuw. Een interessante presentatie die voor een groot deel draait om macht, geld en controle. Zeker het kijken waard!

  • Gold Trail: Hoe sterk is de dollar? (Deel XXV)

    Waarom accepteren landen de valuta van één land als hun belangrijkste reserve? Wat als dat land haar verplichtingen niet nakomen en de reserves waardeloos worden? En waarom zou je de waarde van die munt blijven opdrijven, ten koste van de levensstandaard van je eigen bevolking? In dit deel van de Gold Trail legt FOA uit welke rol de ECB met de euro zal spelen in deze transitie naar een nieuw internationaal monetair systeem.

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Gold Trail: Hoe sterk is de dollar? (Deel XXV)

    In de hedendaagse wereld lijkt het er steeds meer op dat fysiek goud de beste plek is om te zitten. Het neemt de ‘hoge weg’ boven risico en we kunnen de actie volgen met weinig angst om met lege handen te eindigen. We zouden met alles kunnen eindigen!

    Echter, pas ervoor op dat je onderweg onze route niet verward met de route van diegene die het pad van papiergoud bewandelen. Als ze me vragen “Heb je nog steeds verlies op je positie in goud?” dan antwoord ik: “Het spijt me, je moet de klimmers aan de overkant van de vallei gemist hebben. We hebben gehoord dat ze daar problemen hebben, maar hun goud is anders dan het onze. Zodoende is hun pijn niet onze pijn”.

    Westerlingen vragen zich vaak af waarom zoveel vermogende mensen goud kopen als de prijs daalt. Ik zal hiervoor hetzelfde voorbeeld gebruiken dat we recent gebruikten met betrekking tot de euro. Het is niet het goud dat onderuit gaat, maar de dollar die omhoog gedreven wordt richting een breekpunt. En dit zal echt de laatste rally zijn. We hoeven hier niet lang meer onder te lijden.

    Neem een blik over de hele wereld en plaats jezelf in een van die vele landen. Bedenk dan eens in hoeveel landen men de dollar zal stijgen over de afgelopen jaren, met tenminste 30% tegenover hun eigen valuta. Echter, voor de recente prijsstijging van olie, is de werkelijke kostprijs en kostenstructuur van de meeste Amerikaanse goederen niet met 30% gestegen binnen de Amerikaanse markt. No, ik probeer niet een discussie te voeren over de juistheid van de Amerikaanse CPI. Ik probeer aan te geven dat de VS nog niet begonnen is aan de fase van echte prijsinflatie. Die fase brengt onze inflatie op wereldwijde schaal aan het licht.

    us-dollar.siHet punt dat we maken door er met de ogen van een buitenstaander naar te kijken is dat de goudprijs de binnenlandse prijsvorming van goud in de VS weerspiegelt, niet de wisselkoers. Zoals we eerder al zeiden meten we de werkelijke waarde van een munt af aan haar koopkracht in de lokale markt. Vanuit deze positie is het duidelijk dat Amerikaanse goederen nog niet in de buurt zijn gekomen bij de dollarexpansie die de afgelopen 20+ jaren heeft plaatsgevonden. Het is ene dynamiek die lang geleden al was blootgelegd, indien de status van de dollar als wereldreservemunt zo werd bedreigd als nu.

    Had een grote groep landen de afgelopen jaren dollars aangehouden, dan zouden ze gezien hebben dat hun koopkracht op de Amerikaanse markt met meer dan 30% in toegenomen, in vergelijking met hun verschillende lokale valuta. Echter, de Amerikaanse prijzen daalden zelfs niet een beetje op basis van een toename in productiviteit om te compenseren voor de verandering in wisselkoers tegen andere valuta. Nee, de hele wereld is niet fout in de manier waarop goederen geprijsd worden. Ook zijn wij als Verenigde Staten niet bijzonder productief. Het is overduidelijk dat de dollar opgedreven wordt in een eindstrijd die meer weg heeft van een strijd tussen minnaars. Maar deze strijd zal onze leeftijd blootleggen.

    Om een voorbeeld te geven: Als andere landen goud hadden gekocht voor $400 per troy ounce, dan zou het verlies aan koopkracht op de Amerikaanse markt vergelijkbaar moeten zijn met het verlies in wisselkoers van hun valuta tegenover de dollar. Haal die 30% daling in de wisselkoers af van de goudkoers van $400 en je komt rond de $280 uit. Dat is ongeveer waar we nu staan. Deze actuele prijs laat wereldwijd zien dat, wanneer je goud gebruikt als een maatstaf voor echte economische waarde, de Amerikaanse goederen al geinflateerd zijn in de VS. Juist, onze inflatie is de afgelopen jaren meer dan 30% geweest, vergeleken met de wereldwijde prijsstructuur.

    Dit is het proces waar we nu al diep in zitten. Onze economie kan zich niet aanpassen aan de concurrentie met dit oude geldsysteem. Om ons economische momentum vast te houden moeten we terugvallen op een pure geldinflatie. Maar dat zal deze keer anders zijn dan andere keren! Vandaag de dag zal de enige moderne reservemunt alle valuta op een gelijk speelveld brengen. De valuta in kwestie is olie!

  • Grafiek: Welke centrale bank balans groeide het snelst?

    Grafiek: Welke centrale bank balans groeide het snelst?

    Welke centrale bank balans is sinds 2003 het meest gegroeid? Is het de Federal Reserve, die sinds het uitbreken van de crisis honderden miljarden aan staatsobligaties en hypotheekleningen uit de markt haalde? Of is het misschien de Zwitserse centrale bank, die tijdens de Europese schuldencrisis miljarden francs op de valutamarkten dumpte om de wisselkoers te verdedigen? Allebei fout, want de volgende grafiek van Bloomberg laat zien dat de koppositie is weggelegd voor de People’s Bank of China. De balans van de Chinese centrale bank groeide al veel langer dan die van veel Westerse centrale banken.

    Manipulaties

    De centrale bank van China heeft jarenlang de waarde van haar munt kunstmatig laag gehouden, door dollarreserves om te zetten in Amerikaanse staatsobligaties. Die obligaties dienden vervolgens als onderpand voor de creatie van nieuwe Chinese yuan, zodat de Chinese munt jarenlang veel te goedkoop was ten opzichte van de dollar. De laatste jaren laat de Chinese centrale bank haar munt langzaam in waarde stijgen tegenover de dollar. Dat zien we ook terug op de grafiek, want na 2008 groeide de balans van de People's Bank of China minder hard dan die van andere centrale banken. En zoals China voor de financiële crisis de waarde van haar munt omlaag manipuleerde, zo begonnen Westerse centrale banken als de Federal Reserve, de Bank of England en de ECB de rente omlaag te manipuleren. De vlucht van kapitaal richting Zwitserland werd uiteindelijk zo groot dat ook de Swiss National Bank (SNB) zich genoodzaakt voelde in te grijpen. Er werd een plafond ingesteld voor de waarde van de franc ten opzichte van de euro, een plafond dat verdedigd werd met grootschalige interventies door de centrale bank. Het is een interessant schouwspel dat gevangen wordt in deze grafiek. Onder al het geweld van monetaire verruiming en muntmanipulaties steeg de goudprijs van ongeveer $350 per troy ounce in 2003 naar ongeveer $1.200 per troy ounce in 2014.

    central-bank-assets

    Ontwikkeling balans centrale banken sinds 2003 (Grafiek van Bloomberg)

  • Op zoek naar een beter rendement? Wees geduldig!

    Hoewel de aandelenmarkt op korte termijn zeer volatiel is en een forse correctie kan laten zien blijft het over de lange termijn nog steeds een aantrekkelijke belegging. Niet alleen vanwege het koersrendement, maar ook vanwege het feit dat aandelen inkomsten kunnen genereren door de uitkering van dividend. Een vuistregel in de Amerikaanse lesboeken is dat de aandelenmarkt op de lange termijn jaarlijks gemiddeld 10% rendement oplevert. Maar hoe groot kunnen de winsten of verliezen zijn op een beleggingshorizon van 1, 5, 10 of 20 jaar? Dat is wat JP Morgan Asset Management inzichtelijk maakt aan de hand van de volgende grafiek.

    Met behulp van aandelen- en obligatiekoersen van 1950 tot en met 2013 zochten analisten van JP Morgan uit wat het te verwachten rendement is bij een belegging van $100.000 in aandelen (groen), obligaties (blauw) of een 50/50 mix van beide (bruin). We zien dat een belegger in één jaar in het beste geval 51% winst maakt met de aandelenportefeuille en er in het slechtste geval 37% verliest. Het te verwachten rendement op obligaties is een stuk gunstiger, want dat liep tussen 1950 en 2013 uiteen van maximaal 43% in een jaar tot minimaal -8% in een jaar. Een gespreide portefeuille met de helft in aandelen en de helft in obligaties blijft voor een looptijd van 1 jaar het minst aantrekkelijk, aangezien het te verwachten rendement lager is dan dat van obligaties.

    cotd-returns

    Rendement op aandelen en obligaties wordt beter over de lange termijn (Via Businessinsider)

    Rendement komt op de lange termijn

    Maar als we de looptijd van de beleggingsportefeuille oprekken naar vijf, tien en twintig jaar, dan zien we dat de lange termijn belegger op de aandelenmarkt het beste rendement krijgt. Extreme uitschieters naar beneden toe vallen weg als een belegger minstens vijf jaar aan zijn aandelenportefeuille vast durft te houden. Als de resultaten van 1950 tot en met 2013 een voorspellende functie zouden hebben, dan zou een belegger met een investering van $100.000 in aandelen over twintig jaar een vermogen hebben van $827.444, oftewel een rendement van 11,1% per jaar. Voor de portefeuille met obligaties komt het jaarlijkse rendement uit op 6,1%, terwijl een gemengde portefeuille 9% per jaar oplevert. Hoe interessant en veelbelovend deze grafiek ook mag zijn voor beleggers, resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. In dit voorbeeld is bijvoorbeeld geen rekening gehouden met de meest extreme scenario's. Dit moet dus niet als beleggingsadvies beschouwd worden.

  • Jean-Claude Juncker maakt een valse start

    BELGIUM-EU-FINANCE-PUBLIC-DEBT-SUMMITHij had het zich waarschijnlijk allemaal anders voorgesteld. De start van de nieuwe Europese Commissie onder leiding van de Luxemburger Jean-Claude Juncker is niet bepaald glorieus te noemen. Zo staat de integriteit van de voorzitter zelf ter discussie. In de vele jaren dat hij minister-president was, ontwikkelde Luxemburg zich tot een waar paradijs voor de bedrijven die graag wat minder belasting betalen. Juncker ontkent elke directe betrokkenheid, maar zijn optreden tegen bedrijven die te weinig belasting betalen zal met argusogen gevolgd worden. Het blazoen van Juncker is hoe dan ook besmeurd.

    Maar dat is niet de enige faut pas die Juncker en zijn Commissie zijn aan te rekenen. De tweede is ernstiger van aard, waarbij de reputatie van de Europese Commissie op het spel staat. In oktober kwamen Italië en Frankrijk doodleuk in Brussel melden, dat hun budgetten niet binnen de voorgeschreven kaders zouden blijven. Kortom, ze zouden minder bezuinigen dan nodig was om binnen de befaamde 3% norm te blijven. Daarmee overtraden ze moedwillig de voorschriften van het Stabiliteits- en Groeipact (SGP). Natuurlijk klonken er van alle kanten protesten, die maar die hielden maar heel kort aan. De beide landen brachten enkele minimale wijzigingen aan ter waarde van 0,2 procentpunt van het budget en alle protesten en geluiden verstomden. De Commissie wekte daarbij de indruk, dat het laatste woord dus aan de ministers van financiën zijn en niet aan de Commissie.

    Wat is het Stabiliteits en Groeipact nog waard?

    Met deze schijnbare lankmoedigheid zet de Europese Commissie veel op het spel: haar geloofwaardigheid. Al eerder zijn de regels van de SGP door Europese politici met veel succes aangevochten. Bij de aanpassing werd bepaald, dat tekorten toegestaan waren als ze min of meer in lijn zouden zijn met de fase van de conjunctuur. Dat betekent wel, dat er een sterke institutie nodig is die bepaald of een tekort in lijn met de conjunctuur is en of dit extra tekort bijvoorbeeld 0,5% of 0,8% mag bedragen en of een land daarmee zal kunnen blijven voldoen aan de middellange norm voor uitgaven. De Europese Commissie zou deze rol met veel verve moeten en kunnen vervullen. In oktober heeft zij echter allerminst op haar rechten gestaan en heeft zij bij de minste tegenwind al de vlag gestreken. Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van het SGP.

    juncker-europe

    Naheffing

    Dit stilzwijgen steekt schril af bij het rumoer dat is ontstaan over de naheffing die landen als het Verenigd Koninkrijk en Nederland treft. Beide landen moeten honderden miljoenen euro’s extra naar Brussel overmaken, omdat hun economie harder is gegroeid dan eerder was aangenomen. Vooral David Cameron heeft zwaar met de Europese Commissie gebotst en weigert vooralsnog te betalen. cameronHet is de vraag hoe deze krachtmeting gaat uitpakken. Als de Commissie toegeeft aan de Britse eisen, dan is opnieuw de indruk gevestigd dat grote landen binnen de Eurozone feitelijk hun eigen beleid kunnen uitstippelen. Als de Commissie tot tweemaal toe in een zeer kort tijdsbestek zwicht, dan is zij haar politiek en intellectueel leiderschap kwijt. Maar ook de grote landen verliezen door hun eigenzinnigheid aan aanzien en geloofwaardigheid. In beide gevallen gaat dat ten koste van de ontwikkeling en integratie van de Eurozone. Van een man met een jarenlange Brusselse ervaring had meer en beter verwacht mogen worden! Cor Wijtvliet Bron: Daniel Gros, Europe’s dog in nighttime. Project-syndicate, November 10 2014 Over Cor Wijtvliet: Als econoom studeerde Wijtvliet af op economische geschiedenis en kent hij als geen ander de valkuilen en mogelijkheden van crises. Wijtvliet werkte tot de vorige crisis van 2008 als onderzoeker, analist en vermogensstrateeg voor banken en instellingen zoals het Nederlands Instituut voor het Bank- en Effectenbedrijf (NIBE), Centraal Bureau voor de Statistiek, KBW-Wesselius, Friesland Bank Securities en Van Lanschot Bankiers. Die wereld laat hij in 2009 achter zich en vestigt zich succesvol als onafhankelijk analist. Hij schrijft in 2009 onthullende commentaren en vileine columns en wordt regelmatig gevraagd zijn doortastende kijk op geld- en beleggingszaken te geven in de Nederlandse media. Zo was Dr. Wijtvliets opinie onder andere te zien, te horen en te lezen in RTLZ, Business Nieuws Radio (BNR) en Het Financieele Dagblad (FD). Meer informatie:

  • Koen Lauwers over de toekomst van goud

    Edelmetaal-info sprak met Koen Lauwers over de laatste ontwikkelingen op de goudmarkt en de evolutie van de goudprijs. Lauwers is onafhankelijk financieel analist en doet voor verschillende opdrachtgevers onderzoek naar de goudmarkt en de grondstoffenmarkt. Zijn werk wordt online en in gedrukte vorm gepubliceerd.

    1. Welke factoren zorgen er nu volgens jou voor dat de prijs maar in die fase blijft hangen?

    De consolidatiefase is volgens mij voorbij. Verschillende technische steunniveaus, in zoverre die iets te betekenen hebben in een gemanipuleerde markt van papieren goudcontracten, zijn gesneuveld. Dit betekent dat de papiergoudbeheerders nu snel kleur moeten bekennen. Ofwel worden nieuwe dieptepunten opgezocht ofwel volgt er een snel V-herstel. Het kan op korte termijn werkelijk alle kanten uit in dit papiercasino. Voor wat het waard is, denk ik dat de zogenaamde India-put uit 2009 zal standhouden. Toen kocht India 200 ton goud van het IMF aan ongeveer 1045 dollar.

    Dit was de laatste keer dat er met een dergelijke grote hoeveelheid werd geschoven binnen de wereld van centrale banken, wat aangeeft dat de herverdelingsoperatie bijna is afgerond. Merk op dat dit niveau ook wonderwel samenvalt met de prognoses van Goldman Sachs. Zoals we weten is enige vorm van zwarte humor deze jongens niet vreemd (zie april 2013). Daarnaast kan de prijs ook niet langdurig onder de productiekost terugvallen of de meeste mijnactiviteit valt binnen de kortste keren stil. Bij een meerderheid van de mijngroepen is het nu al alle hens aan dek. Kijk naar de prestatie van de goudmijnaandelen tegenover de brede markt en je ziet wat ik bedoel. Deze mijnproductie is het smeermiddel (onderpand) van de Comex-termijnhandel. Zet de daling zich wel door, dan kan het heel snel over en uit zijn met papiergoud.

    2. Welke factoren gaan er voor zorgen dat de goudprijs zal stijgen?

    Merk op dat ik in het vorige antwoord bewust de term papiergoud gebruikte. De (evoluerende) rol van fysiek goud in het monetaire systeem staat hier volledig los van. Momenteel kun je op micro-niveau nog fysiek goud kopen aan de prijs van papiergoud. Dit is het mooiste geschenk dat de beheerders van het financiële systeem aanbieden. Profiteer ervan want dit goudvenster zal niet open blijven. Hyperinflatie is de enige mogelijke uitkomst van de monetaire politiek van de voorbije decennia die nu een orgelpunt bereikt. Er is al volop monetaire inflatie (balanstotaal Federal Reserve bijna maal zes sinds 2008) en ook inflatie van activaprijzen (beursrecords). Door de vervalste parameters (rente, vlottende valuta) zijn er geen betrouwbare ankerpunten meer. Het concept ‘waarde’ is daardoor helemaal uitgehold. De gigantische schuldenberg die in de financiële wereldzeeën rond drijft, is de olifant in de kamer die bijna niemand wil zien. Hoe kan de wereldeconomie duurzaam groeien met een enorme schuldenlast die bovendien door dreigende deflatie nog zwaarder zou doorwegen? Antwoord: dit kan niet, vandaar dat op een bepaald moment een monetaire reset zich onvermijdelijk opdringt. Maar eer het zover is, zal de stimulipolitiek vrijwel zeker eerst nog eens in overdrive gaan. Fysiek goud is het enige ‘tegengewicht’ dat de monetaire autoriteiten op dat moment nog rest om hun in reële termen sterk in waarde verminderde (of helemaal waardeloze) andere activa te compenseren.

    To match feature GOLD-FIXING/3. Welke factoren zijn denkbaar waardoor de goudprijs zal gaan zakken?

    Op korte termijn ongetwijfeld veel. De financiële nieuwssites hebben altijd wel een verklaring klaar wanneer de goudkoers daalt. Diezelfde argumenten worden dan soms een dag later al opnieuw gebruikt om de omgekeerde beweging te verklaren. Het safe-haven argument is al lang niet meer aan de orde. Kapitaalstromen vluchten nu in de dollar omdat dit nu eenmaal de meest liquide markt is. Die beweging zet op zijn beurt een hele dynamiek in gang met gevolgen voor emerging markets, grondstoffen,… Voorlopig komt dit goed uit om de activaprijzen en dus het consumentenvertrouwen op peil te houden maar vergis u niet, als de pijngrens voor de Amerikaanse exporteurs bereikt is, zal de dollarindex zijn dalende trend gewoon terug hernemen.

    4. Welk 'broodje-aap-verhaal' over goud wil je graag ontzenuwen?

    Er zijn helaas meer broodje-aap-verhalen over goud dan er andere zijn. Het échte goudverhaal valt aan het brede publiek enorm moeilijk uit te leggen in die mate dat het zonder een basiskennis van de werking van het monetaire systeem en monetaire geschiedenis zelfs een hopeloze zaak is. Wanneer men blijft redeneren in termen als prijs, valuta en rendementen terwijl het in de grond eigenlijk gaat om de evoluerende rol van goud in het monetaire systeem, dan ben je al heel snel naast elkaar aan het praten. De ‘klassieke’ gold-bugs die de goudklok wel horen luiden maar niet zien waar de klepel hangt, zorgen nog voor meer verwarring en maken het zelfs extra moeilijk om goud echt te begrijpen. Je moet eigenlijk je hele mindset overhoop gooien om goud te begrijpen. Dat is voor velen een stap te ver. Begrijpelijk, maar niettemin spijtig.

    5. Welk alternatief zou je graag voor goud willen aandragen?

    Als waarde-opslagmiddel voor de langere termijn (en dan denken we in termen van generaties) is er naar mijn mening geen alternatief voor fysiek goud. Dit wordt door de monetaire geschiedenis ten overvloede aangetoond. De voorbije decennia zijn niet de regel maar de uitzondering. Lees ook:

  • Video: Eenvandaag over het Zwitserse goudreferendum

    Op 30 november spreekt Zwitserland zich uit over de toekomst van haar goudreserve. Wat betekent dit precies en welke gevolgen kan het hebben? En heeft het initiatief kans van slagen? Eenvandaag sprak met verschillende kenners, waaronder monetair econoom Ivo Arnold en blogger ‘Koos Jansen’ van Bullionstar.

    sitestat

  • Infographic: GLD bestaat tien jaar

    Deze week bestaat GLD tien jaar, het exchange-traded fund dat het voor beleggers nog makkelijker maakte goud te kopen. Bij de introductie zat er 8 ton goud in het fonds, dat als onderpand fungeerde voor de aandelen die in omloop werden gebracht. Sindsdien heeft het ETF een spectaculaire groei meegemaakt, geholpen door de bull market in goud en door de financiële crisis die in 2008 uitbarstte. Op het hoogtepunt was de marktwaarde van GLD (aantal aandelen x koers per aandeel) met ongeveer $50 miljard zelfs het grootste van alle ETF’s in de wereld, geholpen door een goudprijs die steeg tot een recordniveau van meer dan $1.900 per troy ounce.

    Eind 2012 bereikte de goudvoorraad van GLD een piek van 1.353 metrische ton, meer dan de publieke goudvoorraden van landen als Zwitserland en Rusland. Slechts vier centrale banken hadden op dat moment een grotere goudreserve dan het ETF. Toch heeft het fonds op haar tiende verjaardag veel van haar glans verloren, want sinds het hoogtepunt van eind 2012 is bijna de helft van het goud uit het fonds geliquideerd. Beleggers wilden er in 2013 massaal uit, nadat de goudprijs de grootste koersdaling in dertig jaar had laten zien. Uit angst voor een verdere prijsdaling werden de aandelen van het fonds massaal van de hand gedaan. Banken kochten de aandelen terug van beleggers en konden het fysieke goud met korting uit GLD weghalen.

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

    golden-decade-gld

    Het GLD ETF bestaat tien jaar (Infographic van de Wall Street Journal)

  • ECB kan goud kopen om economie te stimuleren

    De ECB kan staatsobligaties, goud, aandelen en exchange-traded funds (ETF’s) kopen om de inflatie aan te wakkeren en de economie te stimuleren. Dat zei ECB-directielid Yves Mersch tijdens een toespraak die hij hield voor de 17e Euro Finance Week. Door meer soorten financiële activa op te kopen kan de centrale bank de economie stimuleren, bijvoorbeeld in de vorm van een lagere rente op de kapitaalmarkt of een hogere waardering van activaprijzen. Volgen we het traject dat de ECB de afgelopen jaren heeft afgelegd, dan zien we overduidelijk een opschuiving van een voorzichtig en terughoudend monetair beleid (Bundesbank) naar een beleid dat erg veel weg heeft van de monetaire stimulering van de Bank of Japan en de Federal Reserve.

    Bijzonder is het voorstel tot goud kopen, een optie die nooit aan de orde is geweest bij collega’s als de Federal Reserve, de Bank of England en de Bank of Japan. Door goud te kopen met nieuwe euro’s daalt de wisselkoers van de munt en wordt het voor Europese bedrijven makkelijker hun product te verkopen in het buitenland. Dat kan een impuls geven aan de economie.

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

    Euro_Gold_Bar

    ECB kan goud kopen om de economie te stimuleren