Marketupdate

Tag: centrale bank

  • Europa is weer zwakste leerling van de klas

    Het is standaard. Als het in de VS en China economisch iets minder gaat, dan gaat het in Europa veel minder. Dat lijkt in 2019 weer het geval. Met een verwachte groei van 6 tot 6,5 procent doet de Chinese economie het heel slecht. In decennia is de groei niet zo laag geweest. Ook de verwachtingen voor de VS zijn omlaag bijgesteld. De kans dat de economie dit jaar nog met pakweg 3% gaat groeien is ongeveer 20%. Voor de Eurozone wordt de kans op een krachtige groei op nagenoeg 0% gesteld, terwijl de verwachting dat dit werelddeel wegzinkt in een korte recessie op 25% geschat wordt.

    De kwetsbaarheid van Eurozone voor externe schokken mag geen verrassing zijn. Het belangrijkste land, Duitsland, leunt voor zijn economie zwaar op de internationale handel en daar zit door de handelsoorlog tussen China en de VS en het daarmee gepaard gaande protectionisme behoorlijk de klad in. Mocht de zone in een recessie wegzinken, dan is het zeer denkbaar dat de problemen van gisteren weer de kop op steken in de vorm van een mogelijke default van een of meerdere lidstaten. Ook kan de discussie over een mogelijk opbreken van de eurozone weer de oplaaien. Of we het nu leuk vinden of niet, het concurrerend vermogen van landen in het zuiden, noorden en oosten loopt zeer sterk uiteen. In tijden van recessie zullen landen in het oosten en zuiden onevenredig zwaar getroffen worden en dat kan in die landen, maar ook tussen landen, voor de nodige stress zorgen.

    Wat kan Europa doen?

    Het treurige van het verhaal is dat de Eurozone weinig middelen ter beschikking heeft om een neergang te bestrijden. Het is de ECB verboden het verruimingsbeleid op Japanse schaal te voeren. Tegelijkertijd zou een periode van deflatie voor de nodige stress in een aantal lidstaten kunnen zorgen. Het is dus begrijpelijk dat Mario Draghi op buitengewone stappen zint. De stand van zaken oogt zorgelijk. De kerninflatie is pakweg 1%, terwijl de ECB-rente nagenoeg 0% is.

    Hoe moeten de centrale bank en de Eurozone een behoorlijke recessie te lijf gaan? Het lijkt logisch om het bestaande opkoopprogramma in ieder geval niet terug te draaien bij gebrek aan andere oplossingen. Het politieke probleem is dat dit programma in een aantal lidstaten als Nederland en vooral Duitsland nooit populair is geweest. Het tweede probleem is dat de ECB nu al tegen de grenzen aanloopt van wat wettelijk is toegestaan.

    Een voorbeeld maakt dat duidelijk. De ECB mag pakweg 25% van de Duitse staatsschuld in bezit hebben. Nu al is dat 22%. De juridische spelregels beperken de slagkracht van de centrale bank. Terzijde, op zich zijn die beperkingen wel te begrijpen. Het is niet gezond dat de ECB de dominante financier in de zone wordt. Ook moet voorkomen worden dat het landen met grote schulden, zoals Italië, extra gaat steunen.

    ECB loopt tegen grenzen van mandaat aan met haar opkoopprogramma (Bron: Financial Times, Bruegel)

    Monetaire of fiscale stimulering?

    Maar wat dan? Is fiscale expansie een mogelijkheid?  Voor een land als Duitsland met zijn grote overschotten zou dat een probaat middel zijn. Op Europese schaal schiet een fiscale expansie in Duitsland te kort. Misschien moet de ECB de obligaties van een Europese instelling als de Europese Investeringsbank gaan opkopen. Zodoende zou het een zeer groot, op Europese leest geschoeid, investeringsprogramma kunnen ondersteunen.

    Het is maar zeer de vraag of zoiets mogelijk zal blijken, zelfs als de Eurozone weer wegzakt in een crisis. Daar is weinig voor nodig, maar scherpslijpers zullen erop blijven hameren dat het beleid van de ECB illegaal of in ieder geval dom is. Daarbij verliezen ze de mogelijke schade van een nieuwe recessie voor het gemak uit het oog. Misschien moeten ze een voorbeeld nemen aan onze voorouders, de Romeinen. Dit zeer legalistisch ingesteld volk had als stelregen dat de veiligheid van de republiek het hoogste goed, de hoogste wet was. Immers, als het systeem niet meer veilig is, dan is niets meer veilig. Waarvan akte!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Donkere wolken pakken zich samen boven Eurozone

    In het derde kwartaal van 2018 begonnen de cijfers er al minder uit te zien. De economische groei viel met 0,2% terug naar het laagste niveau in vier jaar. Volgens de ECB zou de inzinking slechts tijdelijk zijn en was het groeicijfer een eenmalige vertekening van de economische werkelijkheid in de Eurozone.

    Aan het begin van 2019 is steeds duidelijker geworden dat het optimisme van de ECB op weinig tot niets gestoeld was. De groeivertraging neemt structurele vormen aan. Althans, dat doen de talrijke economische data vermoeden die in de loop van het vierde kwartaal en ook in januari naar buiten zijn gebracht. De meest recente, die van de inkoopmanagers, kwam in januari met een telling van 50,7 uit op het laagste niveau in 66 maanden. De Duitse industrie lijkt met een telling van 49,9 op de rand van een recessie te balanceren. De uitslag over januari is de laagste in meer dan vier jaar.

    Eurozone onder druk

    Er zijn nog meer zeer ongunstige signalen. Zo zakt de euro weg tegen de dollar naar een niveau dat we sinds juli 2017 niet meer hebben gezien. Ook de gang van zaken rondom Bunds, de 10-jarige staatsleningen van Duitsland, is weinig geruststellend. Het rendement is tot onder 0,2% gedaald. Als dat tot onder 0,15% zakt, dan is de nood echt aan de man, zo denkt de markt.

    De dreigende structurele groeivertraging komt voor de ECB op een uiterst ongelukkig moment. De centrale bank staat aan de vooravond van een belangrijke monetaire beleidswijziging. De bank gaat stoppen met haar programma van monetaire verruiming. Er worden geen nieuwe obligaties meer opgekocht. Vooralsnog houdt de ECB de moed erin. Bij monde van voorzitter Mario Draghi laat de centrale bank weten geen aanleiding te zien om af te zien van het voorgenomen beleid. Wel belooft de voorzitter de vinger aan de pols te houden.

    Weinig speelruimte voor de ECB

    De vraag is uiteraard of de centrale bank veel ruimte heeft voor nieuw beleid. De rente is nagenoeg 0%. Wellicht dat in maart op basis van nieuwe data besloten wordt de rente te verlagen. Sommige politici en beleidsmakers hebben gesuggereerd dat het misschien tijd is voor een ronde van goedkope leningen aan banken, de zogeheten Targeted Longer-Term Refinancing Operations (TLTRO). Op die manier kan er goedkoop krediet voor de economie beschikbaar komen.

    Volgens Draghi is het daarvoor nog te vroeg en ook in dat opzicht is het wachten op de uitkomst van het bankiersoverleg in maart. De enige concrete toezegging van de ECB is dat de opgekochte obligaties met een waarde van €2,6 biljoen doorgerold worden en niet in de markt gezet worden. Dat gaat pas gebeuren als de rente verhoogd wordt. En het is helemaal de vraag of dat nog in 2019 gaat gebeuren, gelet op het ongunstige tij. Door ze niet van de balans te halen blijven de leenkosten voor bedrijven laag, zo stelt de ECB geruststellend.

    Externe factoren

    De terughoudendheid om echt handelend op te treden is wel te begrijpen. De mogelijkheden om echt op te treden lijken beperkt en de bank is daarbij afhankelijk van factoren waar het zelf weinig greep op heeft. Hoe ontwikkelt de tarievenoorlog tussen de VS en China zich? Hoe gaat de Brexit verlopen? Gaat de Chinese overheid wel of niet stimuleren en wat gaat de Fed doen? Gaat die inderdaad stoppen met het verder verhogen van de rente. Als de Amerikanen dat doen, dan leggen ze bijna automatisch een vloer onder de prijzen van de diverse assets.

    Het is allemaal weinig geruststellend. De Eurozone vertraagt economisch, zonder dat de ECB daar veel tegen kan doen. De vrees dat het monetaire verruimingsbeleid van de afgelopen jaren de ECB machteloos zou maken bij een nieuwe economische recessie, lijkt bewaarheid te worden. Dat is geen prettige vaststelling.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Centrale bank Australië bezorgd om daling huizenprijzen

    De centrale bank van Australië maakt zich zorgen over de combinatie van dalende huizenprijzen en hoge private schulden. In de laatste notulen lezen we dat het beleidscomité van de centrale bank langdurig heeft gesproken over de gevolgen van de wereldwijde groeivertraging. De huizenprijzen in Australië zijn sinds de financiële crisis van 2008 sterk gestegen, maar tegelijkertijd hebben huishoudens zich veel dieper in de schulden gestoken. Het gevolg is dat de economie bij een verdere daling van de huizenprijzen in de problemen kan komen, omdat huishoudens dan geen financiële buffer meer hebben.

    De economie van Australië is erg afhankelijk van de export van grondstoffen naar China. Dat betekent dat een groeivertraging in de tweede grootste economie ter wereld ook een negatief effect zal hebben op Australië. Met het aanhoudende handelsconflict tussen de Verenigde Staten en China zien de vooruitzichten er minder gunstig uit dan een paar jaar geleden. De centrale bank schreef het volgende in haar notulen.

    “De vooruitzichten voor de gezinsconsumptie blijven een bron van onzekerheid, omdat de groei van het inkomen van huishoudens laag blijft, de schuldniveaus hoog zijn en de huizenprijzen dalen. De leden merkten op dat deze combinatie van factoren een neerwaarts risico met zich meebrengt. Desondanks blijft het centrale scenario dat van gestage groei van de consumptie, ondersteund door aanhoudende kracht van de arbeidsmarkt en een geleidelijke toename van de loonstijging.”

    Hoge private schulden

    De Australische centrale bank hanteert al sinds 2016 een rente van 1,5%. De verwachting is dat die rente het komende jaar op dat niveau zal blijven om de economie te ondersteunen. Door de lage rente werden er de afgelopen jaren meer en hogere hypotheken verstrekt aan huishoudens. Een riskante strategie, omdat huishoudens bij een daling van de huizenprijzen onder water komen te staan. Huishoudens met een negatieve vermogenspositie zullen hun consumptiepatroon drastisch versoberen, wat een neerwaartse beweging van de economie kan versterken.

    De situatie waar de centrale bank van Australië mee worstelt is vergelijkbaar met die in Nederland. Ook hier zijn de private schulden relatief groot en is er veel geld geleend in de vorm van hypotheken. Het gevolg is dat huishoudens bij stijgende prijzen boven hun stand gaan leven en bij een daling van de huizenprijzen plotseling de hand op de knip houden. Het IMF waarschuwde al eens voor het sterke pro-cyclische karakter van de Nederlandse economie als gevolg van hoge hypotheekschulden.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Bank of Canada waarschuwt voor hoge schulden huishoudens

    De gouverneur van de Canadese centrale bank waarschuwt voor de extreem hoge schulden van huishoudens, meer specifiek de sterke toename van de hypotheekschuld van de afgelopen jaren. Door de lage rente steken huishoudens steeds dieper in de schulden, waardoor de financiële stabiliteit in gevaar kan komen op het moment dat de rentelasten weer gaan stijgen.

    De gemiddelde schuld van een Canadees huishouden is inmiddels opgelopen tot ongeveer 170% van het besteedbare inkomen. Volgens gouverneur Stephen Poloz zijn de schulden van huishoudens vooral de laatste twintig jaar sterk toegenomen en komt deze stijging voor een groot deel voor rekening van hogere hypotheekschulden. Zo heeft bijna één op de tien mensen met een hypotheek een schuld van meer dan 350% van het eigen bruto inkomen. In een toespraak zei de gouverneur het volgende over de oplopende schulden.

    “We houden deze schuldniveaus nauwlettend in de gaten, vanwege het groeiende risico dat deze schulden vormen voor de financiële stabiliteit en de economie. We weten dat een deel van de Canadese huishoudens grote schulden met zich meedragen en deze zorgen worden groter naarmate de rente stijgt. Onze economie loopt risico bij een plotselinge stijging van de rente of een groeivertraging van de wereldeconomie, omdat beide effecten versterkt worden in combinatie met hoge schulden van huishoudens.”

    Stijgende rente

    Stephen Poloz ziet naast deze zorgelijke signalen ook redenen om positief te zijn. Hij noemde het Canadese financiële systeem weerbaar en zei dat de kredietgroei al wat meer gematigd is, wat voor een belangrijk deel toegeschreven kan worden aan nieuwe en strengere hypotheekregels die begin dit jaar werden doorgevoerd. Ook verwacht hij dat de Canadese economie sterk genoeg is om de rente in de toekomst verder te verhogen.

    De Canadese economie wordt net als die van Nederland gekenmerkt door stijgende huizenprijzen en een toenemende hypotheekschuld. Dat is niet zonder risico’s, omdat de vermogensposities van huishoudens dan in sterke mate bepaald worden door de ontwikkelingen op de vastgoedmarkt. Dalen de huizenprijzen weer, dan komen veel mensen financieel ‘onder water’ te staan en zetten ze de rem op de uitgaven. Daardoor komt de recessie nog harder aan.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Centrale bank Ecuador stopt met eigen geldsysteem

    De centrale bank van Ecuador trekt na vier jaar de stekker uit haar eigen geldsysteem. In 2014 introduceerde de regering onder leiding van president Correa een nieuwe elektronische geldeenheid, die alleen via een rekening rechtstreeks bij de centrale bank verhandeld kon worden. Het systeem werd begin 2015 in gebruik genomen en daarmee was Ecuador het eerste land in de wereld met haar eigen digitale equivalent van contant geld.

    Het leek allemaal zo veelbelovend. Met deze nieuwe munteenheid zou het land weer minder afhankelijk worden van de Amerikaanse dollar, die sinds de hyperinflatie van de eigen munteenheid in 1999 de rol van betaalmiddel en rekenmiddel heeft overgenomen. In 2000 werd de eigen munt, de sucre, officieel uit omloop gehaald en stapte het land volledig over op de Amerikaanse dollar.

    Centrale bank geld

    In 2014 werd het plan geboren om een eigen elektronische munteenheid, de dinero electronico, te lanceren. De centrale bank kreeg het monopolie over de creatie van dit nieuwe geld, terwijl het telecombedrijf dat in handen was van de staat het monopolie kreeg over het betaalsysteem. In de nieuwe wetgeving werden andere telecommaatschappijen en de commerciële banken uitgesloten van deelname aan dit nieuwe systeem.

    De regering van Ecuador had hoge verwachtingen van dit nieuwe geldsysteem, omdat deze volledig onder beheer stond van de centrale bank. De verwachting was dat in 2015 een half miljoen mensen een rekening bij de centrale bank zouden openen, maar het bleken er uiteindelijk minder dan 5.000 te zijn. Begin 2016 stond er slechts $800.000 aan tegoeden op deze rekeningen, een fractie van de totale geldhoeveelheid in de Ecuadoriaanse economie.

    Later werden er wel wat meer rekeningen geopend, maar het systeem is nooit een doorslaand succes geworden. Hoewel er uiteindelijk meer dan 400.000 rekeningen geopend werden zaten er maar een stuk of 40.000 actieve gebruikers in het systeem die de elektronische munteenheid daadwerkelijk gebruikten om betalingen mee te doen. Ook waren er maar iets meer dan 7.000 bedrijven die het systeem ooit hadden gebruikt om betalingen te doen of te ontvangen. Het systeem werd niet het succes waar de regering op hoopte en daarom werd eind 2017 besloten de stekker uit het hele project te trekken.

    Waarom mislukte het project?

    Dit monetaire experiment in Ecuador geeft ons veel inzichten in de werking van geld. Als eerste kunnen we concluderen dat het succes van een geldsysteem valt of staat bij de acceptatie ervan onder de bevolking. En die acceptatie kwam er om verschillende redenen niet. Zo was er door de hyperinflatie van de eigen munt weinig vertrouwen in de centrale bank, terwijl de kredietwaardigheid van de overheid in 2008 in het geding kwam toen een dollarobligatie niet afgelost kon worden.

    Door deze negatieve ervaringen had de bevolking van Ecuador meer vertrouwen gekregen in de Amerikaanse dollar, omdat deze valuta niet gedevalueerd kan worden door de Ecuadoriaanse regering en centrale bank. Dit simpele gegeven verklaarde waarom de lokale bevolking liever Amerikaanse dollars gebruikte dan een munteenheid die door de eigen centrale bank in omloop werd gebracht.

    Een gebrek aan vertrouwen in de overheid en de centrale bank was de belangrijkste reden voor het mislukken van dit project, maar zeker niet de enige reden. De centrale bank zou ook te weinig haar best hebben gedaan om haar geldsysteem algemeen geaccepteerd te krijgen bij winkels en bedrijven. Door de monopoliepositie van de centrale bank werd er bovendien weinig gedaan om het betaalsysteem te innoveren en de kosten omlaag te brengen.

    Welke lessen kunnen we hieruit leren?

    Het monetaire experiment van de Ecuadoriaanse centrale bank heeft uiteindelijk meer gekost dan het heeft opgeleverd, terwijl het commerciële banken wel lukt een betaalsysteem in de lucht te houden dat door de massa geaccepteerd wordt. Er komt dus heel wat meer kijken bij het introduceren van een nieuwe munteenheid dan alleen het opzetten van een website en een systeem waarmee mensen rekeningen kunnen openen en betalingen kunnen doen. Ook moet de benodigde infrastructuur aanwezig zijn, zodat winkeliers daadwerkelijk met het geldsysteem aan de slag kunnen.

    En last but not least moet er vertrouwen zijn in de partij die het geld in omloop brengt. In het geval van Ecuador was er onvoldoende vertrouwen in de centrale bank en vond men het veiliger om gewoon dollars te gebruiken en met commerciële banken zaken te doen. Het collectieve trauma van de hyperinflatie van 1999 zorgde nog steeds voor een zeker wantrouwen ten aanzien van de overheid en de centrale bank.

    Dit praktijkvoorbeeld staat in contrast met een recente publicatie van Aleksander Berentsen en Fabian Schar, waarin een optimistisch beeld geschetst wordt van elektronisch geld dat door een centrale bank in omloop wordt gebracht. Of het experiment onder betere omstandigheden wel was gelukt is nog maar de vraag, maar wel één die centrale banken zich de komende jaren vaker zullen stellen. Verschillende centrale banken onderzoeken namelijk de mogelijkheden van het in omloop brengen van een eigen virtuele munt.

    Bron: The World’s First Central Bank Electronic Money Has Come – And Gone: Ecuador, 2014-2018

    Lees ook:

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Zweden ziet risico’s van cashloze samenleving

    Zweden lijkt zich bewust te zijn van de risico’s van een zogeheten cashloze samenleving. De Zweedse centrale bank vreest namelijk dat het verdwijnen van de munten en bankbiljetten uit het dagelijkse betalingsverkeer zal leiden tot een complete desintegratie van de infrastructuur die hoort bij de distributie en het gebruik van contant geld. En dat ondermijnt volgens de centrale bank haar taak om zorg te dragen voor een veilig en efficient betaalsysteem.

    De hoeveelheid munten en bankbiljetten die in Zweden in omloop is bereikte in 2007 een piek en is sindsdien met meer dan 40% gedaald. De hoeveelheid contant geld is vandaag de dag weer terug op het niveau van 1991, wat betekent dat er gecorrigeerd voor bevolkingsgroei en inflatie vandaag de dag veel minder contant per persoon in omloop is dan toen.

    Door het afnemen van de hoeveelheid munten en biljetten wordt het voor banken en bedrijven steeds kostbaarder om de infrastructuur van geldwagens, kluizen en geldautomaten in stand te houden. Daardoor zal het voor bedrijven en consumenten alleen maar interessanter worden om over te stappen naar elektronische betaalmiddelen als bankpassen, smartphone apps en internetbankieren. Maar is dat een probleem?

    Contant geld als backup

    Elektronische betaalsystemen bieden veel voordelen boven het gebruik contant geld, maar het nadeel is dat elektronische systemen getroffen kunnen worden door storingen en door aanvallen van hackers. In dat soort scenario’s is het handig als consumenten en bedrijven kunnen terugvallen op munten en bankbiljetten. Vooral in de afgelegen gebieden van Zweden dreigt de beschikbaarheid van contant geld een probleem te worden, omdat het daar relatief kostbaar is om bedrijven en banken te bevoorraden.

    Patrik Andersson van waardetransporteur Loomis verklaarde in een interview met Bloomberg het belang van het in stand houden van een infrastructuur voor contant geld. Volgens hem realiseren veel Zweden niet wat voor effect het uitvallen van elektronische betaalsystemen heeft op het dagelijkse leven. De bevolking heeft veel vertrouwen in de stabiliteit en beschikbaarheid van deze systemen, maar dat kan er in een crisissituatie toe leiden dat Zweden niet meer in staat zijn om primaire zaken als de boodschappen te betalen.

    Volgens Nina Wenning van Bankomat (het bedrijf dat de meeste geldautomaten in het land beheert en dat in handen is van verschillende Zweedse banken), zijn de kosten voor iedere transactie bij de geldautomaat de laatste jaren dramatisch toegenomen. Dat komt omdat er steeds minder vaak gebruik van wordt gemaakt, terwijl de kosten voor het geldtransport en de verzekering vrijwel niet omlaag gaan.

    Contant geld in omloop in Zweden is de laatste jaren sterk afgenomen (Bron: Bloomberg)

    Goud en zilver als veilige haven

    Net zoals contant geld een betaalmiddel is om op terug te vallen in tijden van crisis, zo zijn edelmetalen als goud en zilver spaarmiddelen om op terug te vallen in onzekere tijden. Gouden munten en zilveren munten zijn misschien niet zo handig als betaalmiddel, wel zullen ze in tijden van crisis hun koopkracht behouden. Zeker wanneer valuta aan waarde verliezen en banken niet aan hun verplichtingen kunnen voldoen en conform de bail-in worden afgewikkeld. Om die reden is het altijd aan te raden om zowel contant geld als edelmetalen achter de hand te houden.

  • Wat betekent renteverhoging Federal Reserve voor goud?

    De Federal Reserve zal vanavond naar verwachting voor de derde en laatste keer dit jaar de rente verhogen. De markt verwacht een rentestap van 25 basispunten, waarmee de zogeheten ‘federal funds rate’ zal stijgen naar een bandbreedte van 1,25 tot 1,50 procent. Beleggers zullen vooral luisteren naar de toelichting van Fed-voorzitter Janet Yellen, omdat die mogelijk meer inzicht kan geven in hoe de centrale bank het herstel van de Amerikaanse economie beoordeelt.

    In de aanloop naar deze verwachte renteverhoging staat de goudprijs onder druk, want in de afgelopen vier weken daalde de prijs van het edelmetaal in euro’s met meer dan 4% tot ongeveer €34.000 per kilogram. Daarmee lijkt het scenario van de afgelopen twee jaar zich opnieuw te herhalen, want eind vorig jaar en eind 2015 daalde de goudprijs ook al in de aanloop van een renteverhoging van de Amerikaanse centrale bank. Opvallend is dat de prijs van het edelmetaal in beide gevallen na het rentebesluit weer begon te stijgen.

    Het is afwachten of de markt dit jaar hetzelfde zal reageren op de verwachte renteverhoging. De goudprijs in euro’s bereikte onlangs nog het laagste niveau sinds februari vorig jaar, terwijl de zilverprijs tot laagste niveau sinds april vorig jaar wegzakte.

    Goudprijs stijgt na renteverhoging Federal Reserve (Bron: Bloomberg)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Is de Chinese centrale bank gestopt met goud kopen?

    Het lijkt erop dat de Chinese centrale bank tijdelijk gestopt is met goud kopen, want cijfers van de World Gold Council laten zien dat de centrale bank sinds het vierde kwartaal van vorig jaar geen edelmetaal meer aan haar reserves heeft toegevoegd. Ook in oktober bleef de goudreserve onveranderd op 59,24 miljoen troy ounce, omgerekend ongeveer 1.842 ton. Dat is opvallend, als je bedenkt dat China voor die tijd structureel edelmetaal aan haar reserves toevoegde.

    Sinds 2009 heeft de centrale bank van China bijna 800 ton goud aan haar reserves toegevoegd als vorm van diversificatie tegen valutarisico. Het is de vraag waarom het land dit jaar niet meer edelmetaal aan haar reserves toevoegt, terwijl ze de afgelopen tien jaar samen met Rusland nog de grootste afnemer van het edelmetaal was.

    De goudvoorraad van de Chinese centrale bank heeft tegen de actuele goudprijs een waarde van ruim $75 miljard, dat is omgerekend slechts een fractie van haar totale valutareserve van meer dan $3.000 miljard. En ondanks dat de centrale bank al een jaar geen edelmetaal meer gekocht heeft blijven Chinese consumenten nog wel volop goud kopen. Volgens cijfers van de China Gold Association was de vraag naar gouden munten en baren in de eerste helft van dit jaar zelfs aanzienlijk groter dan vorig jaar.

    Is de centrale bank van China gestopt met goud kopen? (Grafiek via World Gold Council)

  • Turkije blijft goud aan reserves toevoegen

    De officiële goudvoorraad van Turkije is dit jaar al met 3,8 miljoen troy ounce toegenomen, zo blijkt uit de laatste cijfers van het IMF. Daarmee behoort ze tot de top drie van landen die dit jaar het meeste goud kopen. En ook al komt slechts een gedeelte van die 3,8 miljoen troy ounce voor rekening van de centrale bank – de goudvoorraden onder beheer van commerciële banken worden in Turkije ook meegeteld – dan nog behoort het land dit jaar tot de grootste afnemers van het edelmetaal.

    Ook voor de Turkse centrale bank dient de goudvoorraad als een vorm van diversificatie, omdat het edelmetaal bescherming biedt tegen economische en politieke risico’s. Het is dan ook niet opvallend dat het land juist nu haar goudvoorraad versterkt, in een tijdperk waarin de geopolitieke spanningen oplopen en de traditionele banden tussen Turkije en het Westen onder druk staan.

    Volgens sommige analisten probeert Turkije zich in te dekken tegen toenemende politieke en economische onzekerheid. Sinds de mislukte staatsgreep van vorig jaar zijn de relaties met het Westen niet bepaald beter geworden. Daardoor is het land meer op zichzelf aangewezen en wil ze meer financiële buffers opbouwen om tegenvallers op te vangen.

    De afgelopen drie jaar is de totale goudvoorraad van Turkije – inclusief het goud op de balans van commerciële banken – meer dan verviervoudigd. Een groot deel daarvan komt voor rekening van commerciële banken, die opslag van edelmetaal als dienst aanbieden aan hun klanten. Dit jaar lanceerde de Turkse regering zelfs een nieuwe campagne, waarmee de bevolking werd aangespoord het goud naar de bank te brengen.

    Goudvoorraad Turkije is de laatste jaren sterk toegenomen (Bron: Trading Economics)

    Turkije stimuleert goud kopen

    In december vorig jaar deed president Erdogan nog een oproep aan zijn bevolking om vreemde valuta om te wisselen voor Turkse lira en goud. Aan die oproep werd gehoor gegeven, want cijfers van de Turkse Banking Regulation and Supervision Agency lieten zien dat  de totale waarde van al het goud in bankkluizen in december met 33% was toegenomen.

    Dat Turkije een belangrijke rol toekent aan goud blijkt ook wel uit het feit dat de centrale bank in april het eerste recht kreeg om de binnenlandse productie van goud op te kopen. Indien de centrale bank dat wil kan ze dus al het goud uit de eigen goudmijnsector kopen, nog voordat de mijnen de kans krijgen het edelmetaal aan andere partijen aan te bieden. Daarmee werd het signaal afgegeven dat het edelmetaal voor Turkije een strategische reserve is, die gebruikt kan worden op het moment dat de omstandigheden daarom vragen.

    Analist Cagdas Kucukemiroglu van Metals Focus verklaarde tegenover Bloomberg dat Turkije goud ziet als een belangrijk onderdeel van de reserves en dat president Erdogan bijzonder pro-goud en anti-dollar is. Het land staat op de elfde plaats van landen met de grootste goudvoorraden, maar dat cijfer wordt dus enigszins vertekend door de private goudvoorraden die door banken beheerd worden.

    Volgens analist Matthew Turner van de Macquarie Group heeft de centrale bank zelf dit jaar ongeveer 1,1 miljoen troy ounce goud gekocht, goed voor een top drie notering naast de aankoop van 5,3 miljoen troy ounce door Rusland en 1 miljoen troy ounce door Kazachstan.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Centrale bank Zwitserland verdiende dit jaar al 1,5 miljard aan negatieve rente

    De centrale bank van Zwitserland heeft in de eerste negen maanden van dit jaar al 1,5 miljard Zwitserse frank verdiend aan negatieve rente, zo blijkt uit de nieuwste kwartaalcijfers die onlangs naar buiten werden gebracht. Vergeleken met dezelfde periode van vorig jaar is dat een toename van ongeveer 400 miljoen Zwitserse frank (+37%). Commerciële banken betalen dit bedrag aan de centrale bank, die het vervolgens als winst verdeelt onder de verschillende Zwitserse kantons.

    De Zwitserse centrale bank hanteert sinds het voorjaar van 2015 een negatieve rente op overtollige reserves van banken, met als doel het sparen in de Zwitserse valuta te ontmoedigen. Deze boeterente is gaandeweg steeds verder verhoogd en staat momenteel op -0,75%. Banken proberen deze kosten door te berekenen aan spaarders, bijvoorbeeld door een negatieve rente te hanteren voor spaartegoeden of door hogere kosten in rekening te brengen aan de klanten.

    Zwitserse centrale bank verdiende dit jaar al 1,5 miljard frank aan negatieve rente (Bron: Swiss National Bank)

    Zwitserland worstelt met sterke munt

    De Zwitserse frank wordt gezien als een soort veilige haven voor vermogen, met als gevolg dat spaarders van over de hele wereld een deel van hun vermogen in deze valuta willen aanhouden. En daar is de centrale bank helemaal niet blij mee, omdat de wereldwijde kapitaalvlucht in de Zwitserse munt de wisselkoers steeds verder opdrijft. Dat is niet alleen ongunstig voor de exportpositie van Zwitserse bedrijven, maar ook voor alle bedrijven die afhankelijk zijn van het toerisme.

    Naast de invoering van negatieve rente koopt de Zwitserse centrale bank ook vreemde valuta op om de wisselkoers van haar munt te onderdrukken. Uit het laatste kwartaalverslag blijkt dat de centrale bank inmiddels voor omgerekend 760 miljard Zwitserse frank aan valutareserves op haar balans heeft staan, een toename van bijna 10% sinds het begin van dit jaar.

    Zwitserse centrale bank verdient steeds meer aan negatieve rente (Bron: Bloomberg, via @Schuldensuehner)

    Lees ook:

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Zweedse centrale bank wil definitie van inflatie veranderen

    De Zweedse centrale bank wil haar definitie van inflatie veranderen door de kosten van de hypotheek niet meer mee te nemen in het mandje van goederen en diensten waarmee de prijsontwikkeling bepaald wordt. Een opmerkelijk besluit, aangezien wonen juist de belangrijkste kostenpost is voor de meeste Zweedse huishoudens en de kosten van wonen de laatste jaren in Zweden sterk zijn toegenomen.

    Hoewel de centrale bank het zelf nooit zal toegeven lijkt het erop alsof ze met deze nieuwe berekening van de inflatie meer speelruimte wil creëren om haar ruime monetaire beleid voort te kunnen zetten. Dat blijkt ook uit het feit dat de centrale bank een nieuwe ‘variatieband’ van één procent rondom de inflatiedoelstelling van 2% wil introduceren. Op die manier kan de centrale bank in principe langer doorgaan met haar ruime monetaire beleid, dat bestaat uit het opkopen van staatsobligaties en een negatieve rente van -0,5%.

    sweden-inflation-target

    Zweedse centrale bank wil definitie inflatie aanpassen na behalen van doelstelling (Bron: Bloomberg)

    Sweden-housing-prices

    Huizenprijzen in Zweden zijn de laatste jaren sterk gestegen (Bron: Reuters)

    Inflatie

    “Alles bij elkaar zijn deze maatregelen een kleine stap richting meer flexibiliteit, maar op dit moment heeft de uitdaging om de inflatie rond de twee procent te stabiliseren de overhand”, zo verklaarde analist Torbjorn Isaksson van Nordea eerder dit jaar tegenover Bloomberg. De nieuwe inflatieberekening (afgekort als de CPIF) stond namelijk al langer op de agenda van de Zweedse centrale bank, maar nu lijkt deze ook werkelijk ingevoerd te gaan worden. De timing is opvallend, want vorige maand kwam de inflatie voor het eerst sinds 2011 weer boven de doelstelling van 2% uit.

    Het is niet ongebruikelijk dat autoriteiten de inflatiecijfers manipuleren om prijsstijgingen te maskeren. Zo werd naast inflatie ook de term ‘kerninflatie’ geïntroduceerd, een inflatiecijfer waarin de kosten van voedsel en brandstof niet zijn meegenomen. Een inflatiecijfer waarin de belangrijke producten worden weggelaten is voor niemand relevant, behalve voor centrale banken en overheden die er belang bij hebben om de prijsstijgingen zo laag mogelijk weer te geven.

    Ook in de Verenigde Staten worden inflatiecijfers al langer gemanipuleerd, bijvoorbeeld door substitutie en door de samenstelling van het mandje van goederen en diensten van tijd tot tijd te veranderen. Op die manier wordt de inflatie veel lager weergegeven dan wat consumenten in werkelijkheid ervaren. De website Shadowstats laat zien dat de inflatie vandaag de dag drie tot vier procentpunt hoger zou uitvallen, indien men de traditionele rekenmethode zou gebruiken.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.