Tag: dollar

Nieuw geld Zimbabwe is nu al minder waard

Sinds de hyperinflatie van tien jaar geleden heeft Zimbabwe geen eigen munteenheid meer en heeft de Amerikaanse dollar de rol van betaalmiddel overgenomen. Maar door een structureel tekort op de handelsbalans stromen de dollars het land uit en blijft er steeds minder geld over om de binnenlandse economie draaiende te houden.

Om te voorkomen dat de liquiditeit opdroogt en de economie van het Afrikaanse land opnieuw tot stilstand komt heeft de centrale bank eind vorig jaar nieuw geld in omloop gebracht, de zogeheten ‘bond notes’. Officieel zijn deze biljetten één op één gekoppeld aan de Amerikaanse dollar, maar in de praktijk blijkt die koppeling geen stand te houden. De bond notes zijn namelijk alleen in Zimbabwe te gebruiken, terwijl de dollars wereldwijd geaccepteerd worden.

Dollars versus bond notes

Winkeliers kunnen de bond notes gebruiken om hun personeel te betalen, maar voor de import van goederen blijven ze aangewezen op dollars. Daarom proberen winkels op allerlei manieren klanten over te halen om met Amerikaanse dollars te betalen. Volgens de Economist hanteren sommige winkels een korting van 50% voor klanten die met dollars betalen, terwijl tankstations apart de prijs vermelden voor iedereen die met Amerikaanse dollars kan betalen. Een prijs die uiteraard lager is dan wanneer je met een bankpasje of met het nieuwe Zimbabwaanse geld zou betalen.

Grote winkelketens in Zimbabwe hebben niet de mogelijkheid om twee verschillende prijzen te hanteren en hebben daarom simpelweg besloten alle prijzen te verhogen. Daarmee compenseren ze voor het feit dat het Zimbabwaanse geld in realiteit minder waard is dan een Amerikaanse dollar. Officieel zijn ze evenveel waard, maar op de zwarte markt worden de Amerikaanse dollars tegen een premie van 5 tot 30 procent aangeboden.

Met de invoering van nieuwe bankbiljetten komt er weliswaar meer geld in omloop, maar de waarde van het geld daalt. De snelheid waarmee het nieuwe geld aan waarde verliest roept bij de lokale bevolking de herinnering op naar de verschrikking van de hyperinflatie van ruim tien jaar geleden. Het is de vraag wat de centrale bank kan doen om het vertrouwen in de nieuwe bankbiljetten te herstellen.

Euro

Het voorbeeld van Zimbabwe laat duidelijk zien hoe belangrijk het is dat de bevolking vertrouwen heeft in de centrale bank die het geld uitgeeft. Ook laat dit voorbeeld zien hoeveel voordelen het biedt om een munt te hebben die wereldwijd geaccepteerd wordt. Stel je eens voor dat een Europees land – bijvoorbeeld Griekenland – besluit uit de euro te stappen en een eigen munt in te voeren. Zouden bedrijven en consumenten in de rest van de Eurozone dat nieuwe geld dan accepteren in plaats van euro’s?

Die kans is zeer klein, omdat de euro in veel meer landen gebruikt wordt en iedereen in de Eurozone gewend is om in euro’s te rekenen en te betalen. Een bedrijf uit Duitsland of Italië dat goederen levert aan Griekenland zal dat in euro’s willen afrekenen, want dat is de munt waarmee het bedrijf haar eigen rekeningen moet betalen. Ook is er veel meer zekerheid over de waarde van de gemeenschappelijke munt.

Griekenland kan haar eigen munt wel proberen te koppelen aan de euro, maar dan is het nog maar de vraag of die koppeling stand zal houden. Als ook de Griekse bevolking meer vertrouwen heeft in euro’s dan in de nieuwe eigen valuta, dan zullen ze iedere kans aangrijpen om hun eigen geld in te wisselen voor euro’s.

Je kunt je voorstellen wat dat betekent voor de waarde van de eigen munt ten opzichte van de euro. De Griekse regering en centrale bank zullen dan alles uit de kast moeten halen om een kapitaalvlucht te voorkomen. Daarbij vergeleken stellen de huidige kapitaalrestricties maar weinig voor.

20 februari 2017
Steekt inflatie de kop weer op?
De komende week wordt belangrijk als het gaat om de terugkeer van inflatie. We krijgen namelijk een hele serie inflatiecijfers te verwerken. En die kunnen de koers van de euro behoorlijk beïnvloeden.

Dinsdag komen de eerste cijfers uit Engeland en uit China. Woensdag komende de zwaarder wegende inflatiecijfers uit de VS op ons af. En wanneer de kerninflatie hoger uitvalt dan het cijfer van 0,2% waarop in het algemeen wordt gerekend, kan dat de euro onder de $1,04 drukken. Verder kan iedere krantenkop over belastingverlagingen in de VS, verkiezingen in Frankrijk en Nederlandse en nieuwe zorgen over de Griekse schuldencrisis de gemeenschappelijke munt eveneens flink in beweging brengen.

Optimisme

Nu het rondom de monetaire politiek in de meeste G10 landen rustig is kijken de markten u vooral naar politieke ontwikkelingen. Trump’s beloftes van ‘fenomenaal nieuws’ over belastingverlagingen zette een scherpe rally in risk assets in gang. De dollar werd eveneens gegrepen door een golf van optimisme en steeg – net als het Britse pond overigens – tegenover alle G10 valuta, met uitzondering van de Australische en de Nieuw-Zeelandse dollar. De Mexicaanse peso was opnieuw een speciale vermelding waard, die steeg met 1% tegenover de dollar en bijna 2,55% tegenover de euro.

Griekse zorgen

Hernieuwde zorgen over de houdbaarheid van de Griekse schulden kwamen bovenop de politieke zorgen. De spread van de Franse obligaties zijn omhoog gegierd, terwijl het rond de Nederlandse staatsobligaties rustig blijft. Wij denken dat de markt zich te veel zorgen maakt over de negatieve risico’s in Frankrijk, waar het verkiezingssysteem het onwaarschijnlijk maakt dat Le Pen zal winnen.

Daar staat tegenover dat het gevaar dat in Nederland de nationalisten het parlement binnen zullen komen in onze ogen juist onderschat wordt. De waarschijnlijk vriendelijke toon die donderdag uit de notulen van de ECB zal klinken kan een opwaarts effect uit de VS op de euro/dollar koers dan ook versterken.

Belastingverlaging

Afgelopen week bracht enige hoop dat de regering Trump enigszins terug zou komen van het politieke gevecht en zich wat meer zou richten op het binnenlandse economische beleid. Zo bevestigde Trump dat Amerika het één China beleid zou blijven volgen en had een op het oog positieve ontmoeting met de Japanse premier Shinzo Abe. Belangrijker nog was dat het Witte Huis geluiden maakte over een significante belastingverlaging en beloofde de komende weken een gedetailleerd plan te zullen publiceren.

Geschreven door Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

Over Ebury:

Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:
- Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
- Financiering van uw aankopen
- Marktkennis en valutadiensten op maat
- Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
- Transacties in ruim 140 verschillende valuta
Meer informatie op www.ebury.nl
13 februari 2017
Gaat Trump terug naar protectionisme van de jaren dertig?

In 1985 kwamen de ministers van Financiën van de vijf grootste economieën in het Plaza hotel in New York bijeen om het probleem van de sterke dollar aan te pakken. De waarde van de Amerikaanse munt was begin jaren tachtig sterk gestegen, met als resultaat dat Amerikaanse bedrijven steeds minder concurrerend werden en dat het voor Amerikanen steeds aantrekkelijker werd om goederen te importeren in plaats van deze zelf te produceren.

De dreiging van een oplopend handelstekort en een verlies van werkgelegenheid was voor de Amerikaanse overheid reden om in het geheim de regeringen van belangrijke economieën van dat moment (Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Japan) bijeen te roepen en afspraken te maken over een gecoördineerde waardedaling van de dollar. In het geheim reisden de ministers van Financiën van deze landen af naar het Plaza Hotel, waar de plannen voor een gecoördineerde verkoop van dollars voor het eerst openbaar werden gemaakt.

Met het Plaza akkoord slaagde men erin de waarde van de dollar omlaag te brengen, waarmee ook de druk op Amerikaanse bedrijven verlicht werd. Toch was het goedkoper maken van de dollar alleen niet genoeg om de onbalans in de wereldeconomie structureel te herstellen. In 1987, twee jaar na het Plaza akkoord, kwamen de vijf grootste economieën in Parijs bijeen om meer structurele maatregelen te nemen.

Louvre akkoord
In het Louvre akkoord werd afgesproken dat de handelspartners van de Verenigde Staten meer zouden doen om hun eigen economie te stimuleren, in de verwachting dat daarmee de munten van deze landen goedkoper zouden worden en de afzetmarkt voor Amerikaanse producten in de rest van de wereld zou toenemen. Op die manier probeerde men een terugkeer naar het protectionisme van de jaren '30 te voorkomen. Het Louvre akkoord van 1987 was slechts gedeeltelijk succesvol. De Verenigde Staten wisten weliswaar hun handelstekort te verkleinen, maar dat ging vooral ten koste van Japan. De Japanse export verslechterde door een waardestijging van de yen, terwijl een beleid van meer fiscale en monetaire stimulering voor financiële bubbels zorgde. De Japanse economie bezweek onder de hoge schulden en kwam na de beurscrash van 1989 in een zogeheten 'verloren decennium' terecht waarin de economie amper groeide en banken kunstmatig overeind werden gehouden.
Trump
Met het Plaza akkoord van 1985 en het Louvre akkoord van 1987 begon een nieuw tijdperk waarin monetair en economisch beleid niet alleen op nationaal, maar ook op internationaal niveau werd afgestemd. De problematiek van toen is door de overwinning van Trump weer helemaal actueel, want de nieuwe Amerikaanse president heeft zich als doel gesteld banen terug te halen naar eigen land. Hij heeft zich al eens kritisch uitgelaten over de 'sterke dollar' en verwijt dat belangrijke handelspartners als China en Duitsland profiteren van een veel te goedkope munt. Ook dreigt Trump met protectionistische maatregelen zoals importheffingen, precies wat men dertig jaar geleden met het Louvre akkoord probeerde te voorkomen. De grote vraag is nu of de Verenigde Staten en haar handelspartners vandaag de dag opnieuw bereid zijn afspraken te maken of dat men de weg van handelsbelemmeringen en importheffingen zal kiezen. Tijdens het topoverleg van de G20 in Ankara in 2015 spraken alle deelnemende landen zich uit tegen competitieve devaluaties. De grote vraag is of de nieuwe Amerikaanse regering zich daar ook aan zal houden.

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

13 februari 2017
“Nieuwe dollarcrisis vergelijkbaar met jaren tachtig”

We krijgen een nieuwe dollarcrisis vergelijkbaar met die van de jaren tachtig. Dat zegt David Marsh, mede-oprichter van het Official Monetary and Financial Institutions Forum (OMFIF), in een interview met CNBC. Hij verwacht dat er binnen twee jaar een nieuw internationaal akkoord bereikt zal worden om de waarde van de munt omlaag te brengen, net zoals dat in de jaren ’80 gebeurde met het Plaza akkoord.

De laatste jaren hebben we de grootste valutafluctuaties gehad sinds de Tweede Wereldoorlog. De laatste drie of vier jaar is de dollar erg sterk met een stijging van ongeveer tien procent per jaar. In reële termen, wat betekent dat de Verenigde Staten steeds minder concurrerend worden. Dat is precies het tegenovergestelde van wat president Trump wil bereiken.

Als je de grafieken bekijkt zul je zien dat het erg veel lijkt op de jaren tachtig. Ik voorzie dat de dollar nog wel een jaar kan aansterken, maar dat we daarna een dollarcrisis krijgen zoals in het begin van de jaren negentig.

Sterke dollar

De dollarindex zakte afgelopen week van een 14-jaars hoogtepunt van 103,82 naar 99,23, maar dat is volgens Marsh nog geen reden om aan te nemen dat de opwaartse trend gebroken is. Hij verwacht dat Trump belangrijke handelspartners en exportlanden als Duitsland, China en Japan de schuld zal geven van een verdere waardestijging van de dollar.

Een waardestijging van de dollar is om verschillende redenen problematisch. Voor de Verenigde Staten betekent een dure dollar dat de concurrentiepositie van Amerikaanse bedrijven verslechtert en dat het nog aantrekkelijker wordt goederen te importeren in plaats van deze in eigen land te produceren. Dat staat haaks op de doelstelling van Trump om meer werkgelegenheid te scheppen in de Verenigde Staten.

Voor de rest van de wereld is een sterke dollar ook niet gunstig, omdat veel bedrijven buiten het dollargebied leningen in dollars hebben uitstaan. Die leningen worden steeds duurder bij een waardestijging van die munt. Volgens cijfers van de Bank for International Settlements is er voor ongeveer $8 biljoen aan dollarschuld buiten de Verenigde Staten.

Dollarcrisis?

In de jaren was er ook een wereldwijde vlucht richting de dollar, waardoor de dollar in een paar jaar tijd de helft in waarde steeg ten opzichte van andere valuta. De regeringen van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland en Japan kwamen toen in het Plaza hotel bijeen om afspraken te maken over een gecoördineerde verkoop van dollarreserves. Door ingrepen op de valutamarkt zakte de waarde van de dollar en daalde het handelstekort van de Verenigde Staten.

De kans is groot dat er binnen afzienbare tijd opnieuw maatregelen genomen moeten worden om de waardestijging van de dollar tegen te gaan. Het is nog maar de vraag of dat weer op gecoördineerde wijze zal gebeuren, aangezien de status van de dollar als wereldreservemunt steeds vaker ter discussie staat en de onderhandelingspositie van de VS nu minder sterk is dan in de jaren tachtig.

Waardestijging dollar werd ongedaan gemaakt met Plaza akkoord in 1985 (Grafiek via Wikipedia)

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

8 februari 2017
Arizona wil belasting op goud en zilver schrappen

In Arizona is een nieuw wetsvoorstel aangenomen dat het gebruik en bezit van goud en zilver moet stimuleren. In het wetsvoorstel worden goud en zilver erkend als een valuta en worden beide edelmetalen uitgezonderd van de zogeheten ‘capital gains tax’, een vorm van vermogensbelasting die je betaalt over de winst op beleggingen.

Het wetsvoorstel geeft een ruimere definitie van het begrip wettig betaalmiddel, waardoor ook gouden munten en zilveren munten als zodanig beschouwd kunnen worden. Dat heeft ook gevolgen voor de manier waarop de belastingdienst naar edelmetalen kijkt, want die worden dan op dezelfde manier behandeld als dollars. Het verkopen van goud of zilver voor dollars wordt dan in feite een valutatransactie, waar geen vermogensbelasting over betaald hoeft te worden.

Onder de huidige wetgeving in Arizona moeten spaarders en beleggers belasting betalen over de waardestijging van goud en zilver, zelfs als ze het edelmetaal rechtstreeks willen ruilen voor goederen of diensten. Volgens het wetsvoorstel moet deze belasting verrekend kunnen worden met de inkomstenbelasting.

Komen gouden munten terug als wettig betaalmiddel?

Goud als geld

Met dit wetsvoorstel wordt goud en zilver opnieuw erkend als alternatief betaalmiddel en wordt in feite de Amerikaanse grondwet weer erkend. Daarin staat namelijk dat alleen goud en zilver gebruikt mogen worden om schulden af te lossen. Maar gaandeweg hebben de edelmetalen plaatsgemaakt voor fiatgeld, waar de Federal Reserve sinds 1913 het monopolie op heeft.

Met de acceptatie van dit wetsvoorstel kan een nieuwe wet ingevoerd worden die gouden en zilveren munten op gelijk niveau zet met de Amerikaanse dollar. Daarmee krijgt de bevolking van de staat Arizona weer de keuze tussen dollars en edelmetalen als betaalmiddel.

“Dit zal het monopolie van de Federal Reserve niet in één keer beëindigen, maar het legt een fundament en opent de deur voor meer marktactiviteit. Dit is een belangrijk onderdeel van een grotere strategie en activisten in Arizona moeten doorgaan om deze wetten erdoor te krijgen”, zo verklaarde Michael Boldin van het Tenth Amendment Center, een beweging die zich inzet voor een beperking van de rol van de federale overheid en die pleit voor een grotere rol voor de individuele Staten.

Goud of geld?

Het is nog maar de vraag of de massa zal overstappen op gouden en zilveren munten, wanneer ze daar de kans toe krijgen. De praktijk heeft uitgewezen dat het overgewaardeerde geld het ondergewaardeerde geld uit omloop verdrijft, zoals ook beschreven is in de wet van Gresham. Dat zou betekenen dat men liever de dollars zonder intrinsieke waarde dan gouden en zilveren munten met intrinsieke waarde zal uitgeven.

De dollars zullen als het overgewaardeerde geld in circulatie blijven, terwijl de ondergewaardeerde gouden en zilveren munten waarschijnlijk opgepot zullen worden. Ook als deze weer wettig betaalmiddel worden. Het zou hoe dan ook een positieve bijkomstigheid zijn als beide edelmetalen worden vrijgesteld van belasting. Dat maakt het aantrekkelijker om een deel van je vermogen te beleggen in goud, zeker als andere beleggingen wél belast worden met die zogeheten capital gains tax.

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

6 februari 2017
Trump richt pijlen nu op Duitsland
Sinds de inauguratie van de nieuwbakken regering Trump hebben we constant retoriek uit de losse pols zien langskomen. Afgelopen week wisselden de doelwitten echter van Mexico, dat nu gespaard werd, naar Duitsland dat door Trump werd beschuldigd van het voordeel halen uit de “schromelijk ondergewaardeerde” euro.

Deze uitspraken brachten niet alleen de dollar omlaag, ook zorgde het voor toenemende twijfels over de vraag of de regering Trump de aangekondigde stimuleringsmaatregelen wel wil of kan doorvoeren. Deze zorgen overschaduwden min of meer de uitkomsten van de tamelijk tamme Fed-vergadering en van het payroll report van afgelopen vrijdag.

Inflatie stijgt

In Duitsland is in januari de inflatie gestegen en de werkloosheid gedaald. Dit geeft extra voeding aan de vraag of de monetaire stimulerende maatregelen effect sorteren, waarbij de groei van de inflatie langzaam in de richting van het doel van de ECB wordt geduwd. Maar wij geloven niet dat de Euro daar flink van profiteert totdat de Raad van Europa nota neemt van deze verbetering. Dat heeft deze tot nu toe nadrukkelijk niet laten blijken.

Politieke onzekerheid

Deze week komt de focus in Europa op de politiek te liggen. De voornaamste onzekerheid die verduidelijkt moet worden lijkt de vraag te zijn welke kandidaat het in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen in Frankrijk gaat opnemen tegen Le Pen. Macron lijkt de belangrijkste kandidaat, na de schadalen die opgerakeld werden rondom Fillon, maar wij denken dat de markt de kansen van de kandidaat van de Parti Socialiste, Hamon, onderschat.

Genegeerd

De markten negeerden twee belangrijke gebeurtenissen in de VS bijna helemaal. De Federal Reserve kwam met een tamelijk ‘havikachtige’ verklaring die de deur open liet staan voor een renteverhoging in maart. Wat betreft het banenrapport van januari, de cijfers waren beter dan verwacht (227.000 banen geschapen tegenover een verwachting van 180.000), maar aan de andere kant daalde de groei van de lonen met 2,5% vergeleken met een herziene 2,8% in de vorige periode.

De werkloosheid steeg met 0,1%, maar dat was het gevolg van een groei van de groei van de beroepsbevolking met 0,2%. Al met al een positieve boodschap. In de marges van het rapport werd gesuggereerd dat de inflatie niet met het tempo aan het opbouwen is als we hadden voorzien.

Le Pen

Deze week moeten we het doen met weinig economisch en beleidsmatig nieuws. Ga er daarom van uit dat de valutamarkt vooral beïnvloed zal worden door politiek nieuws. De aandacht zal verder uiteraard gericht zijn op het getwitter van Trump, maar de Franse presidentsverkiezingen zullen een toenemend deel van de aandacht voor zich gaan opeisen. Belangrijk zal daarbij zijn of er tekenen komen dat de kandidaat van het Front Nationale, Le Pen, de aanzienlijke achterstand in de tweede ronde van de peilingen zal kunnen inlopen.

Geschreven door Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

Over Ebury:

Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:
- Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
- Financiering van uw aankopen
- Marktkennis en valutadiensten op maat
- Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
- Transacties in ruim 140 verschillende valuta
Meer informatie op www.ebury.nl
6 februari 2017
“Irak moet olie niet meer in dollars afrekenen”

Een burgerinitiatief in Irak roept de regering op om olie niet langer in Amerikaanse dollars af te rekenen. Ook willen de initiatiefnemers dat Irak haar bezittingen uit de Verenigde Staten terughaalt en andere landen zoekt om mee te handelen.

Dit voorstel is een reactie op het omstreden inreisverbod dat de Amerikaanse president Trump afgelopen vrijdag in werking stelde. Door dit reisverbod mogen burgers uit verschillende landen in het Midden-Oosten niet meer naar de Verenigde Staten reizen.

De initiatiefnemers roepen de regering van Irak op hun waardigheid en prestige te behouden, door de export van olie in andere valuta af te rekenen. Daarmee kan Irak een statement maken tegen de dominantie van de Verenigde Staten.

Burgerinitiatief wil Iraakse olie niet meer in dollars afrekenen

‘Geen dollars voor olie’

Aan het begin van deze eeuw probeerde Saddam Hussein de Irakese olie al in euro’s af te rekenen, tot ongenoegen van de Verenigde Staten. In 2004 werd onder valse voorwendselen een oorlog gestart in Irak, waarbij Saddam Hussein werd afgezet en olie weer dollars verhandeld werd.

Vorig jaar nam Iran al het besluit om olie niet langer in dollars af te rekenen. Als ook Irak een stap in deze richting zet wordt de dollar veel minder aantrekkelijk als wereldmunt. Landen houden dollars aan omdat de belangrijkste grondstof ter wereld (olie) in dollars verhandeld wordt. Maar als meer olieproducerende landen deze munt niet meer accepteren wordt het voor centrale banken minder interessant om grote dollarreserves aan te houden.

Irak is vierde grootste olieproducent ter wereld (Bron: US Energy Information Administration)

1 februari 2017
Iran wil dollar vervangen door euro

Iran wil in haar economische rapportages de dollar vervangen door de euro, zo maakte de gouverneur van de Iraanse centrale bank afgelopen weekend bekend. Volgens gouverneur Valiollah Seif is het voor de centrale bank nog steeds lastig om in dollars te handelen, ook nu de economische sancties opgeheven zijn. Ook handelt het land tegenwoordig veel meer in euro’s dan in Amerikaanse dollars, waardoor de keuze voor de dollar als rekeneenheid niet meer zo vanzelfsprekend is.

“We moeten voor onze rapportages een valuta kiezen die stabieler is en die meer van toepassing is op onze handel met het buitenland”, zo verklaarde gouverneur Seif. Iran handelt het meest met de Europese Unie, China en de Verenigde Arabische Emiraten, wat betekent dat men moest kiezen tussen de euro en een mandje van valuta. Omdat veel handelspartners niet genoeg goederen kunnen aanleveren in ruil voor de Iraanse olie is de euro de meest voor de hand liggende keuze.

Sinds vorig jaar rekent Iran haar belangrijkste exportproduct – ruwe olie – al in euro’s af. Daarmee werd de euro de belangrijkste handelsmunt voor Iran. Naar verwachting zal het euro-symbool vanaf maart, als het nieuwe financiële jaar begint, ook op rapportages van de centrale bank te vinden zijn.

Iran maakt financiële rapportages voortaan in euro’s

31 januari 2017
Trump beheerst valuta-agenda
De inauguratie van president Trump leverde veel boze retoriek op, maar ook weinig duidelijkheid over drie specifieke beleidsterreinen: belastingen, infrastructurele uitgaven en protectionisme.

De komende week zal er weinig economisch nieuws komen vanuit de VS. Wij verwachten dat de markten zich uitsluitend zullen richten op ieder detail dat we kunnen krijgen omtrent specifieke maatregelen voor deze drie beleidsterreinen. Trump’s getwitter zal de markten blijven voeden en in beweging houden en dat zal ook gelden voor de valutamarkt. De dollar werd heen en weer gedreven door enerzijds havik-achtige uitlatingen van Fed-voorzitter Yellen en anderzijds door Trump’s opmerkingen uit de losse pols dat de “dollar te sterk is”.

Trump en de euro

Al met al bleef de euro de laatste tijd uit het nieuws en bewoog binnen enge grenzen. De speech van Draghi was tamelijk vriendelijk. De ECB ziet geen tekenen dat de kerninflatie verbetert en zal waarschijnlijk door de piek in het recente brede inflatiecijfer heen kijken. Daarnaast introduceerde Draghi een nieuw aandachtspunt voor de ECB.

Bovenop het brede inflatiecijfer voor de hele Eurozone zal de centrale bank nu ook de verschillen in de inflatiecijfers voor de verschillende landen gaan monitoren. Hoewel de impact van deze tamelijk pessimistische uitlatingen op de korte termijn werd overschaduwd door Trump’s geklaag over de dure dollar is het duidelijk dat het beleidsverschil tussen Europa en de andere kant van de oceaan tenminste tot in 2018 zal aanhouden.

Achterblijvers

Onder de achterblijvers van de afgelopen week bevond zich de Canadese dollar, doordat de Canadese centrale bank in haar beleidsvergadering een extreem ‘duifachtige’ toon aansloeg uit zorgen over de onzekerheid en het potentieel negatieve effect van Trump’s protectionisme op de Canadese economie.

Buy the rumor, sell the fact

De grootste verrassing was het Britse pond. Die steeg scherp na de speech van Theresa May donderdag, waar zo naar was uitgekeken. Het was een uitgesproken voorbeeld van een ‘buy the rumor, sell the fact’ handel. Het pond kreeg later in de week bovendien steun van meevallers in de Britse inflatie en de looncijfers. Die bevestigen onze mening dat de Bank of England de rente eerder zal verhogen dan verlagen.

Een serie lekken had de markt al voorbereid op een extreem agressieve speech van May over het Britse Brexit-standpunt in de komende onderhandelingen. Uiteindelijk was de speech veel vergevingsgezinder dan de markten verwacht hadden. Dat – gecombineerd met de tamelijk grote posities die tegen het pond waren opgebouwd en het objectief goedkope niveau – zorgde voor een korte maar felle afdekkingsreactie van short posities in het pond.

De eerder genoemde cijfers gaven bovendien voeding aan het feit dat de korte en middellange termijn effecten van een Brexit vooral veroorzaakt worden door de waardedaling van de munt en de effecten daarvan op de bedrijvigheid en de prijzen. Wij wijzen erop dat de kerninflatie van 1,6% dicht bij het doel van de Bank of England ligt en we verwachten dat de markt de komende weken vooral zal praten over toekomstige renteverhogingen in Engeland.

Geschreven door Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

Over Ebury:

Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:
- Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
- Financiering van uw aankopen
- Marktkennis en valutadiensten op maat
- Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
- Transacties in ruim 140 verschillende valuta
Meer informatie op www.ebury.nl
25 januari 2017
Maakt Trump een einde aan de sterke dollar?

Volgens Donald Trump is de waarde van de dollar te hoog en moet daar iets aan gedaan worden om het concurrentievermogen van de Verenigde Staten te verbeteren. Daarmee lijkt hij een andere koers te volgen dan eerdere presidenten, die de sterke dollar juist omarmden met als argument dat een sterke dollar op termijn goed is voor de Amerikaanse economie.

De Amerikaanse dollar staat ten opzichte van een mandje van andere belangrijke valuta op het hoogste niveau sinds 2002, waardoor het voor bedrijven in de Verenigde Staten lastig concurreren is op de wereldmarkt. Hun producten zijn relatief duur in het buitenland, terwijl producten uit het buitenland relatief goedkoper zijn in de VS. Dat betekent dat het voor bepaalde producten goedkoper wordt om deze te importeren in plaats van deze zelf te produceren, waardoor de werkgelegenheid zich naar het buitenland zal verplaatsen.

Handelsoorlog

Trump wil er als president alles aan doen om de werkgelegenheid en de binnenlandse economie te stimuleren. Het omlaag brengen van de dollar is een manier om dat doel te bereiken, maar het risico bestaat dat een nieuwe valutaoorlog zal escaleren tot een handelsoorlog met importheffingen en quota’s. Daarmee kan de overeenkomst van de G7-landen om geen actief wisselkoersbeleid te voeren weer op losse schroeven komen te staan.

Trump heeft onlangs nog gedreigd met een invoerheffing van 35% op auto’s van Duitse makelij. In december werd bekend dat hij ook een algemene importbelasting tot 10% in overweging zal nemen. Ook heeft hij op twitter al meerdere malen kritiek geuit op Amerikaanse bedrijven die hun productie naar het buitenland verplaatsen. Dat kan de spanningen met belangrijke handelspartners als China, Europa en Japan doen oplopen en vergeldingsacties teweeg brengen.

Plaza akkoord
Het is niet voor het eerst dat de sterke dollar voor problemen zorgt. Rond het jaar 1980 moest de Federal Reserve onder leiding van Paul Volcker de rente drastisch verhogen om te voorkomen dat de inflatie uit de hand zou lopen. Dat lukte, maar het onbedoelde neveneffect van deze maatregel was dat de waarde van de dollar begon te stijgen. In vijf jaar tijd werd de munt 50% meer waard ten opzichte van alle andere belangrijke handelsmunten van die tijd, waardoor Amerikaanse bedrijven die internationaal opereerden in de problemen kwamen. In het Plaza Akkoord van 1985 besloten de handelspartners van de VS met goedkeuring van de Verenigde Staten gecoördineerd $10 miljard aan dollars te verkopen. Daardoor daalde de waarde van de dollar op de valutamarkt in twee jaar tijd met 50% ten opzichte van de andere belangrijke handelsvaluta.
Valutareserves
De afgelopen jaren hebben centrale banken al veel dollarreserves van de hand gedaan, maar dat heeft de stijging van de dollar niet tegen kunnen houden. Sinds augustus 2014 zijn de valutareserves van alle centrale banken wereldwijd met meer dan 10% gedaald, van $12,032 biljoen naar $10,814 biljoen. Dat is een daling van omgerekend $42 miljard per maand. Als Trump erin slaagt de dollar te verzwakken en productie terug te halen naar eigen land, dan zal het handelstekort van de Verenigde Staten dalen. Dat betekent dat de stroom van dollars naar de rest van de wereld zal afnemen of opdrogen. Daarmee komt een einde aan het tijdperk van onbeperkte kredietexpansie dat begon met het loslaten van de goudstandaard in 1971, zoals de grafiek rechts laat zien. Volgens de Mexicaanse zakenman en investeerder Hugo Salinas Price zal een daling van de wereldwijde valutareserves een nieuw tijdperk van economische chaos inluiden met concurrerende devaluaties, een oplopend aantal faillissementen en een grote waardedaling van veel financiële activa.

18 januari 2017
Chinese centrale bank: “Daling valutareserves geen probleem”

De Chinese centrale bank maakt zich geen zorgen over de snelle daling van de valutareserves. Volgens Fan Gang, adviseur van de centrale bank, is deze ontwikkeling op de lange termijn juist goed nieuws, omdat de yuan de afgelopen jaren mogelijk wat overgewaardeerd is geraakt. In een interview met Reuters legt Gang uit dat de nieuwe kapitaalcontroles nodig zijn om snelle fluctuaties in de reserves te voorkomen.

De valutareserve van China is vorig jaar een een hoog tempo gedaald en bereikte in december het laagste niveau in zes jaar. Vanaf de piek in 2014 is de valutareserve van het land met ongeveer $1 biljoen gedaald. Deze strategiewijziging werd overigens al ruim van tevoren door de Chinese autoriteiten aangekondigd, want in mei 2014 noemde de Chinese premier Lio Keqiang de hoeveelheid buitenlandse valuta in de reserves al een ‘zware last’.

Valutareserves China dalen in rap tempo (Grafiek via Bloomberg)

Piek in valutareserves

Sinds 2014 zijn niet alleen de Chinese, maar ook de wereldwijde valutareserves gedaald. Dat gebeurde na de daling van de olieprijs, die eind 2014 door Saoedi-Arabië in gang werd gezet. De meeste centrale banken verkleinen sindsdien hun dollarreserves, omdat ze minder blootstelling willen aan de Amerikaanse munt of omdat ze meer valutareserves moeten aanspreken om een waardedaling van hun eigen munt op te vangen.

Veel opkomende markten hanteerden de afgelopen twee decennia een beleid waarbij ze hun munt kunstmatig goedkoop maakten, door de opbrengsten uit de export opnieuw uit te lenen aan de Verenigde Staten. De dollarreserves (Amerikaanse staatsobligaties) dienden vervolgens als het onderpand voor de geldcreatie in eigen land.

Door dit model hielden de opkomende economieën hun eigen munt kunstmatig goedkoop, waardoor ze veel werkgelegenheid en economische groei naar zich toe trokken. Maar nu deze landen zich meer zorgen over de waarde van de dollar zien zij hun enorme dollarreserves in toenemende mate als een risico.

Ook in China vraagt men zich af waarom ze de Amerikaanse tekorten nog langer zouden moeten financieren. Daarover zei adviseur Fan Gang het volgende:

“We hebben gesproken over de inefficiëntie van $4 biljoen aan valutareserves en over hoe belachelijk het is dat een ontwikkelende economie een ontwikkeld land financiert. Met de toevoeging van de yuan aan het valutamandje van de SDR is de Chinese munt een internationale valuta geworden, wat betekent dat China minder buitenlandse valuta hoeft aan te houden.”

Valutareserves dalen al sinds september 2014 (Grafiek van Bloomberg)

Daling Chinese yuan

De Chinese yuan is vorig jaar met 6,6% in waarde gedaald ten opzichte van de Amerikaanse dollar, de grootste waardedaling in een jaar sinds 1994. Door een kapitaalvlucht richting de dollar staat de Chinese munt onder druk, maar daar maken de Chinese autoriteiten zich nu nog geen zorgen over.

Volgens de centrale bank mag de yuan dit jaar maximaal 25% in waarde dalen tegenover de dollar. Dit aanpassingsproces kan afgeremd worden met nieuwe kapitaalcontroles en de verkoop van nog meer dollarreserves. Daarover zei Yu Yongding, voormalig adviseur van de Chinese centrale bank, het volgende. Hij verwacht dat de kapitaalvlucht en de waardedaling van de yuan ook dit jaar zal aanhouden.

“Als de yuan teveel in waarde daalt, dan kan China de kapitaalcontroles uitbreiden. We hebben een grote hoeveelheid valutareserves en we hebben een bodem gesteld op maximaal 25% waardedaling. We moeten niet bang zijn voor een depreciatie van de munt, omdat ik geloof dat deze beperkt zal zijn. we kunnen deze volledig controleren.”

10 januari 2017