Marketupdate

Tag: yuan

  • Saoedi-Arabië versnelt neergang van de petrodollar?

    De afgelopen decennia was de status van de Amerikaanse dollar als wereldreservemunt onbetwist, maar de laatste jaren zou ik dat niet meer met overtuiging durven te zeggen. Sommige landen hebben al voorzichtig de overstap gemaakt in euro’s of lokale valuta voor internationale betalingen, terwijl andere landen soortgelijke stappen overwegen. De recente ontwikkelingen in Saoedi-Arabië kunnen deze transitie in een stroomversnelling brengen.

    Wereldreservemunt

    Natuurlijk heeft de dollar nog steeds diepe wortels. Niet alleen omdat de meeste internationale transacties in deze valuta plaatsvinden, maar ook omdat centrale banken al decennia lang dollarreserves verzameld hebben om dit monetaire systeem te ondersteunen. Landen als China en Japan hebben bijvoorbeeld ruim $1 biljoen aan Amerikaanse staatsobligaties op hun balans staan, waardoor ook zij er geen belang bij hebben om de dollar helemaal te laten vallen. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat er over de hele wereld in dollars geleend wordt, waarmee een voortdurende vraag naar deze munt ontstaat.

    Een transitie van de dollar naar een nieuw monetair systeem zal daarom denk ik niet van de ene op de andere dag plaatsvinden, maar we moeten er wel serieus rekening mee houden dat het exorbitante privilege van de Verenigde Staten zal verdwijnen. De meest voor de hand liggende reden daarvoor is dat het economische zwaartepunt in de wereld naar Azië verschuift.

    Olie in yuan

    Neem bijvoorbeeld Saoedi-Arabië, een van de grootste producenten van olie in de wereld. Van alle olie die dit land produceert gaat ruim twee derde richting Azië, tegenover slechts een vijfde deel voor het hele Amerikaanse continent en een tiende deel voor de Europese markt. Waarom zou Saoedi-Arabië nog in dollars blijven handelen, als haar belangrijkste klanten in Azië zitten?

    Als China graag de olie uit Saoedi-Arabië in de Chinese yuan wil afrekenen, dat moeten die twee landen daar onderling uit kunnen komen. Zeker als Chinese bereid is te investeren in de economie van Saoedi-Arabië. Ook lukte het Iran vorig jaar om olie in euro’s af te rekenen, zowel voor de export richting Europa als voor de export naar China en India. En daar krijgt het land veel investeringen vanuit Europa voor terug!

    Petrodollar

    Toen Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten een deal sloten om olie uitsluitend in dollars te verhandelen was er geen levensvatbaar alternatief, omdat alleen de dollar in die tijd voldoende liquiditeit en omvang had om olie mee te verhandelen. Andere landen konden het daar wel niet meer eens zijn, een beter alternatief was er toen eigenlijk niet.

    Die situatie is vandaag de dag wel anders. Met de komst van de euro is er een tweede wereldmunt, een neutrale en onpartijdige valuta die door alle landen gebruikt kan worden om olie mee af te rekenen. En dan heb je natuurlijk China, dat nu al de grootste importeur van olie is en binnen afzienbare tijd ook de grootste verbruiker van olie zal worden. En daarmee kan China ook meer haar stempel op de oliemarkt drukken.

    Belangrijk is om de ontwikkelingen in Saoedi-Arabië de komende tijd goed te volgen. Een nieuwe regering rond kroonprins Mohammed bin Salman kan de deur openen naar een nieuw tijdperk, waarin andere landen opnieuw onderhandelingen zullen voeren. En daarmee zou olie in yuan en olie in euro wel eens een grote vlucht kunnen nemen.

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Wat is die Chinese olie voor yuan voor goud deal?

    De laatste weken wordt er door goudbeleggers veel gesproken over een zogenaamde “olie voor yuan voor goud deal”. Het is een verhaal dat onlangs in de wereld werd gebracht en dat vervolgens een eigen leven begon te leiden op het internet.

    Waar komt dit verhaal opeens vandaan? En hoeveel waarde moeten we eraan hechten? Analist en blogger FOFOA bestudeerde het verhaal en komt tot de conclusie dat het tot ongekende proporties is opgeblazen. Hieronder de volledige vertaling van de reactie die hij eerder op zijn blog plaatste.

    Dat verhaal is grotendeels onzin, en je zou het volledig mogen negeren. Het is als een sneeuwbal die steeds meer sneeuw (goudbeleggers) opneemt wanneer hij naar beneden rolt.

    Het begon met een persoon die een verhaal creëerde dat niet klopte (maar potentieel had kunnen kloppen) gebaseerd op een aantal aannames. Toen promootte een tweede persoon – met een grotere groep volgers – het verhaal van de eerste persoon. Een derde persoon met nog meer volgers nam dat weer over. Uiteindelijk was er een kleine freelance journalist met maar 300 volgers op Twitter die het verhaal op een kleine mainstream nieuwssite schreef. Hij had geen officiële bron.

    Zijn enige bronnen waren de eerste drie personen, maar dat maakte niet uit. Opeens was het “nieuws” met een link naar een nieuwssite, en het verspreidde zich snel. Goudbeleggers links en rechts schreven erover. Zelfs Forex Trader mailde mij: “Heb je dit gelezen?”

    Ik antwoordde: “Ja, denk je dat het klopt? Is het belangrijk?”

    Het interesseerde me eigenlijk niet wat hij dacht, ik wilde gewoon dat hij zich er meer in ging verdiepen en zou inzien dat het niet klopte. En dat het ook niet belangrijk zou zijn, zelfs als het wel zou kloppen. Hij mailde terug:

    Ik heb het gecheckt bij een China kenner en dit is wat hij zei: “Oké, de titel is een clickbait, maar het artikel is prima. China gaat al jaren in deze richting. Dit was te verwachten.”

    Dus het is geen big deal denk ik maar een logische progressie?

    Het is zelfs dat niet. Het is wel een goed voorbeeld van het sneeuwbaleffect. Hugo Salinas Price is simpelweg weg de laatste goudbelegger die erover schrijft. Dit is wat ik er een maand geleden over schreef in een commentaar:

    “Voor wat betreft China lijkt hij een theorie te hebben over de yuan die een soort van parallel vertoond met de visie van A/FOA over de euro. En die gaat ongeveer als volgt:

    Met het vooruitzicht dat er een einde komt aan de dollar als wereldreservemunt bereid China zich voor door de yuan zo te structureren dat er een brug geslagen kan worden richting een nieuwe oliemarkt in Chinese yuan, waarbij de yuan inwisselbaar is voor goud. En dat is niet tegen een vaste, maar een vlottende wisselkoers. Hij vergelijkt het met de inwisselbaarheid van de dollar in het Bretton Woods systeem, maar dan met een vlottende wisselkoers met goud. Europa, oeps, ik bedoel China, zou dit nieuwe yuan/gold/olie systeem opzetten om de chaos in de markt te voorkomen die zou volgen uit een ineenstorting van de dollar in een wereld waarin olie alleen in dollars geprijsd wordt.

    Ik realiseer me dat veel van wat hij schrijft goed klinkt in de oren van goudbeleggers en mensen die in allerlei “petrodollar” theorieën geloven. En misschien ook wel van mensen die mijn blog kennen, omdat veel van wat hij schrijft hetzelfde klinkt als de dingen die ik in het verleden heb geschreven. Maar hij komt tot andere conclusies dan ik…

    Ja, China werkt al lange tijd aan het internationaliseren van zijn munt en het openstellen van haar markt. En ja, China zou graag een wereldwijde economische supermacht willen zijn, maar ze heeft nog grote problemen en tekortkomingen. En ja, China zou graag willen dat op een dag zijn munt overal volledig inwisselbaar zou is, maar ze is bang om haar kapitaalcontroles los te laten.

    Ja, China zou graag haar kwetsbaarheid voor sancties van het Amerikaanse dollarsysteem willen verminderen. En ja, China heeft actief handelsplatformen en markten toegevoegd en een olie futuresmarkt klinkt logisch. Maar het gaat hier voor zover ik heb gezien alleen om oliefutures die genoteerd staan in yuan. En dat is primair voor speculatieve doeleinden en om prijsrisico af te dekken, niet voor de verkoop van olie en voor daadwerkelijke uitlevering.

    Denk daar eens over na. Een oliefuture contract kan zinvol zijn voor Chinese handelaren, transportbedrijven en distributeurs die olie moeten kopen in dollars, maar die het willen doorverkopen in yuan. In dat geval verkoop je gewoon een futurescontract en zet je de prijs van het moment van aankoop in euro’s, dollars of roebels vast. Iedere verandering in de wisselkoers met de yuan tijdens het transport of de opslag van olie maakt dan niet uit, net als een verandering in de olieprijs. In plaats van het risico af te dekken op zowel de valutamarkt als een buitenlandse oliemarkt kun je nu het koersrisico afdekken in lokale oliefutures.

    Als je bedrijf een plan en het budget heeft om in de toekomst een grote aankoop van olie te doen, dan kun je gewoon een futurescontract kopen en de prijs vastzetten. Je koopt geen olie via deze nieuwe beurs, je dekt simpelweg het prijsrisico af van zowel de olieprijs als de wisselkoers met de yuan. Eerst moest je daarvoor risico afdekken op twee verschillende buitenlandse markten, maar nu kan dat op één binnenlandse markt in je eigen valuta.

    Goud heeft hier niets mee te maken, behalve dan in de verbeelding van diegene die graag zouden willen dat goud er iets mee van doen heeft. Het dollarreservesysteem loopt op zijn einde en Freegold komt eraan.

    Azië lijkt al het goud uit Londen op te kopen, maar dat heeft allemaal niets te maken met deze ‘olie voor yuan voor goud deal’. Wat er nu gebeurt is veel meer organisch van aard en het heeft weinig te maken met handelaren, futurescontracten of zelfs met olie. Maar een bepaald type mensen heeft behoefte aan een verhaal over een groots opgezet plan waar ze aan vast kunnen houden, om het vertrouwen in goud maar niet op te hoeven geven.

    FOFOA

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • “Saoedi-Arabië zal olie in yuan verhandelen”

    China zal Saoedi-Arabië dwingen om olie in yuan te verhandelen, waarna ook de rest van de oliemarkt zal volgen en de Amerikaanse dollar zal loslaten als wereldreservemunt. Dat zegt Carl Weinberg, de hoofdeconoom van High Frequency Economics, deze week in een interview met de Amerikaanse zender CNBC.

    Weinberg merkt op dat China de rol van de Verenigde Staten al heeft overgenomen als grootste importeur van olie in de wereld en dat een olieproducent als Saoedi-Arabië daarom aandacht moet besteden aan de mogelijkheid dat olie in een andere valuta wordt afgerekend dan in Amerikaanse dollars. Dat kan grote gevolgen hebben voor de status van de dollar als handelsmunt, omdat de oliemarkt goed is voor een transactievolume van $600 tot $800 miljard.

    Carl Weinberg legt in het interview niet alleen de link tussen de oliemarkt en de Chinese yuan, maar ook met goud. We hebben het interview vertaald en uitgeschreven, deze staat onder de video.

    Carl Weinberg: “Vanaf januari is Rusland – ‘s werelds tweede grootste olie exporteur – ermee akkoord gegaan olie in yuan te beprijzen en de yuan te accepteren als betaalmiddel. De Chinezen proberen dit proces te versnellen met futures voor olie, geprijsd in yuan en gedekt door goud.

    China heeft Saudi-Arabië erop gewezen dat olie sinds 1936 enkel in dollars geprijsd wordt, maar dat zij (de Chinezen) nu de grootste afnemer zijn. China heeft de rol van de Verenigde Staten overgenomen als grootste olie-importeur ter wereld en produceert 30 miljoen auto’s per jaar. Ze gaan de toekomstige vraag naar olie domineren. Saudi Arabië moet hier aandacht aan geven, want over enkele jaren zal de Chinese vraag de Amerikaanse vraag naar olie ruim overstijgen.

    Daarnaast wil Saudi Arabië zijn Aramco aandelen kwijt. Niemand wil zich daar aan wagen, maar de Saoedi’s kunnen de Chinezen het laten opkopen via een private placement, zonder dat daar vragen over gesteld worden.

    Ik geloof dat olie geprijsd in yuan eraan komt. Zodra Saudi Arabië dat zal accepteren, zoals China zal afdwingen, zal de rest van de oliemarkt daarin mee gaan.“

    CNBC: “Welke consequenties zal dit hebben voor de dollar als wereldreservemunt?“

    Carl Weinberg: “Als reservemunt zal er niet direct veel veranderen, want de dollar is er al. Maar als handelsmunt wel, omdat het verhandelen van olie in yuan $600 tot $800 miljard aan transacties zal weghalen. Dat betekent dat er voor $600 tot $800 waard aan olie surplussen weggehaald worden uit de dollar. Dat zal een verminderde vraag naar Amerikaanse aandelen tot gevolg hebben en een grotere vraag naar goederen en aandelen in China. Het is een groei-impuls voor China. Daarom wil China dit ook.”

    Vertaald door: Diewertje de Wit

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Column: Als er een schaap over de dam is…

    Het tijdperk waarin de Verenigde Staten het alleen voor het zeggen hadden in de wereld lijkt ten einde te lopen. Haar mislukte poging om de regering in Syrië omver te werpen zal misschien wel de geschiedenis in gaan als het kantelpunt in de transitie naar een multipolaire wereld. Opkomende machten als China en Rusland hebben hun krachten gebundeld en durven vaker tegengas te geven, waarbij ze steeds meer bondgenoten aan zich weet te binden.

    Met het One Belt One Road (OBOR) programma en de lancering van de Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB) bundelt China de economische krachten op het Aziatische continent, terwijl de Shanghai Cooperation Organisation (SCO) de militaire samenwerking tussen deze landen moet versterken. Ondertussen worden landen als Iran, Turkije en Syrië door Rusland voorzien van de meest geavanceerde S-300 en S-400 luchtafweersystemen.

    Multipolaire wereld

    Los van elkaar lijken dit geen significante gebeurtenissen, maar als je van een grotere afstand kijkt zie je dat het Aziatische machtsblok van China en Rusland steeds meer tegenwicht begint te bieden aan de imperialistische ambities van de Verenigde Staten. Het ingrijpen van Rusland in Syrië heeft duidelijk gemaakt dat er niet meer één supermacht is die bepaalt wat er in de wereld gebeurt. Syrië werd bijna verwoest, maar kon er dankzij hulp van bondgenoten als Rusland, Iran en China toch weer bovenop komen. Het mislukken van de ‘regime change’ in Syrië heeft andere landen in de wereld het vertrouwen gegeven om hun eigen pad te volgen, ook als dat tegen het belang is van de Verenigde Staten.

    In het verleden probeerde Irak onder leiding van Saddam Hussein olie in euro’s verhandelen, terwijl de Libische kolonel Ghaddafi olie in een nieuwe door goud gedekte valuta wilde verhandelen. Deze initiatieven werden door de Verenigde Staten geblokkeerd, maar het is de vraag hoe lang dit soort initiatieven overdrukt kunnen blijven. De laatste jaren zien we dat de Amerikaanse sancties tegen verschillende landen steeds vaker contraproductief werken. Iran werd door Amerikaanse sancties tegen het nucleaire programma enige tijd afgesloten van het Amerikaanse financiële systeem, met als resultaat dat het land haar olie vandaag de dag niet meer in dollars, maar in euro’s afrekent. De euro is momenteel zelfs de belangrijkste internationale handelsmunt van het land.

    Als er een schaap over de dam is…

    Drie weken geleden schreef ik in mijn column dat Amerikaanse sancties tegen Venezuela tot een vergelijkbare uitkomst zouden kunnen leiden. Door afsluiting van het Amerikaanse banksysteem zou het land kunnen overwegen olie in euro’s of yuan af te rekenen. En inderdaad, afgelopen woensdag maakte de regering van Maduro haar plannen bekend om olie voortaan in euro’s af te rekenen en handelaren aan te sporen alle banktegoeden om te zetten naar euro’s. Ook vermeldt Venezuela de prijs van een vat olie sinds vrijdag in Chinese yuan, terwijl die prijs voorheen in dollars genoteerd stond.

    Misschien is de impact van deze maatregelen gering, maar het mag duidelijk zijn dat de monopoliepositie van de Amerikaanse dollar als wereldmunt op de langere termijn plaats zal maken voor een systeem van verschillende handelsmunten. Mijn verwachting is dat de euro daarin een niet te onderschatten rol zal gaan spelen…

    Frank Knopers

    gs-logo-breed

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Wanneer verbreekt China koppeling yuan en dollar?

    Na meer dan dertig jaar is de tijd rijp voor China om de koppeling van de yuan aan de Amerikaanse dollar volledig los te laten. Dat zegt de vooraanstaande Chinese econoom en adviseur van de centrale bank Yu Yongding in een interview voor de China Securities Journal. Als tweede grootste economie van de wereld is het volgens hem niet meer gepast om hetzelfde valutabeleid te voeren als landen zoals Iran, Wit-Rusland, Ethiopië, Oezbekistan of Laos, waarbij de waarde van de munt in sterke mate gekoppeld is aan die van de Amerikaanse dollar.

    Yongding is een uitgesproken voorstander van een vrije wisselkoers voor de yuan, waarbij de waarde van de munt volledig door de markt bepaald wordt. In 2005 gaf de Chinese centrale bank gehoor aan deze oproep, door plannen aan te kondigen om de yuan langzaam maar zeker los te koppelen van de dollar. Sindsdien is de yuan wel wat in waarde gestegen tegenover de dollar, maar is er nog steeds sprake van een onderwaardering die door de centrale bank in stand wordt gehouden. Die houdt de wisselkoers binnen een dagelijkse bandbreedte van 2%, waardoor een sterke appreciatie van de munt op dit moment niet mogelijk is.

    Chinese manipulatie

    Het wisselkoersbeleid van de Chinese centrale bank gaat terug tot 1994, toen Beijing de waarde van de munt tegen een wisselkoers van 8,70 yuan koppelde aan de dollar. Sindsdien is die vaste wisselkoers een aantal keren aangepast, maar nog steeds wordt de yuan kunstmatig goedkoop gehouden. Dat komt omdat China dollarreserves oppot en deze als onderpand gebruikt om meer yuan in omloop te brengen.

    Door de dollars weer uit te lenen aan de Verenigde Staten blijft de Chinese munt relatief goedkoop, waardoor veel bedrijven in Westerse landen hun productie naar China verplaatsten. Tot ongenoegen van president Trump, die van mening is dat China op een oneerlijke wijze concurreert en producten van Amerikaanse bedrijven uit de markt prijst.

    Liberalisering yuan

    In augustus 2015 devalueerde de Chinese centrale bank haar munt met 2%, maar de timing was toen zeer ongelukkig. De Chinese aandelenmarkt deed het toen erg slecht en de devaluatie deed de waarde van de yuan op dat moment juist verder dalen. De centrale bank had dat volgens Yu Yongding slimmer kunnen aanpakken. Daarover zei de econoom het volgende:

    “Het was een belangrijke stap richting een vlottende wisselkoers en de richting was correct. Maar achteraf gezien had China een beter moment kunnen kiezen… of door kunnen pakken toen de markt op een verdere waardedaling van de yuan rekende. In dat geval had de centrale bank al klaar kunnen zijn met het hervormen van haar valutabeleid.”

    De Chinese president Xi Jinping benadrukte tijdens het BRICS topoverleg van de afgelopen dagen het belang van vrijhandel en open handel. Maar dat betekent ook dat China op termijn haar valutabeleid zal moeten aanpassen, want met een kunstmatig goedkope munt is het voor handelspartners lastig concurreren.

    In een multipolaire wereld waarin verschillende handelsmunten naast elkaar gebruikt worden is er overigens sowieso weinig reden om structureel valutareserves op te stapelen, zoals China dat de afgelopen decennia gedaan heeft. De valutareserve van China bereikte in 2014 een record van omgerekend $4 biljoen, maar sindsdien heeft de centrale bank al een kwart van die valutareserves geliquideerd. Ook dat is een aanwijzing dat de centrale bank van China de koppeling aan de dollar op termijn wil loslaten.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Zijn de dagen van de petrodollar geteld?

    De macht die de Verenigde Staten vandaag de dag geniet hangt voor een belangrijk deel samen met het gegeven dat de meeste olie en andere grondstoffen wereldwijd in dollars worden afgerekend. Daarmee is de dollar letterlijk een wereldmunt, die gebruikt wordt op het moment dat twee landen met verschillende valuta handel willen drijven.

    Omdat de Amerikaanse dollar nog steeds in meer dan 60% van alle internationale transacties gebruikt wordt is het voor de rest van de wereld dus ook zinvol om dollars als reserve aan te houden. Je kunt deze munt vrijwel overal gebruiken en daarmee is de dollar nog steeds de meest liquide munt.

    De Verenigde Staten heeft er natuurlijk alle belang bij om de bankier van de wereld te blijven, want zo lang andere landen de dollar blijven gebruiken en deze als reserve aanhouden blijft er voortdurend vraag naar deze valuta. En dat heeft ervoor gezorgd dat de Verenigde Staten al decennia lang jaar in jaar uit veel meer geld kunnen uitgeven dan er binnenkomt, waardoor de Amerikaanse bevolking ver boven haar stand kan leven en waarmee een gigantisch militair apparaat gefinancierd kan worden waar geen enkel land zich tegen kan of wil verzetten.

    Euro

    Met de introductie van de euro in 1999 besloten Europese landen afscheid te nemen van dit onrechtvaardige dollarsysteem. Vanaf dat moment konden zij onderling met hun eigen gemeenschappelijke valuta handel drijven, zonder afhankelijk te zijn van Amerikaanse dollars of Duitse marken. De Europese muntunie begon met twaalf landen, maar telt er nu al negentien…

    Met de komst van de euro was er voor Europese landen (maar ook voor belangrijke handelspartners van de Eurozone) opeens minder noodzaak om dollars als reserve aan te houden. En dat zien we ook terug aan de valutareserves van de Eurolanden, want daarin heeft de Amerikaanse munt een betrekkelijk klein aandeel. Ook Rusland, dat veel handel drijft met Europa, houdt naar verhouding een relatief groot deel van haar valutareserves in euro aan.

    Multipolaire wereld

    Vijftien jaar na de introductie van de euro zijn de economische machtsverhoudingen in de wereld drastisch veranderd. China heeft een indrukwekkende economische groei doorgemaakt en kent nu een middenklasse die in omvang vergelijkbaar is met bijvoorbeeld Europa of de Verenigde Staten. Ook India groeit snel en is inmiddels een belangrijke afzetmarkt voor veel bedrijven.

    Rusland lag eind jaren negentig na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie compleet overhoop en werd geplaagd door corruptie en oligarchen die zichzelf straffeloos konden verrijken. Van de industrie was weinig meer over en het land had vrijwel geen valutareserves. Maar nu is het land een stuk welvarender, is het één van de grootste olie- en gasproducenten ter wereld en heeft het ook op technologisch gebied een inhaalslag gemaakt met het Westen.

    Door deze ontwikkelingen is de wereld veel minder op de Verenigde Staten toegespitst dan in de tweede helft van de vorige eeuw. En dat betekent ook dat het helemaal niet meer zo vanzelfsprekend is om het dollarsysteem te blijven ondersteunen waar vooral de Verenigde Staten van profiteren.

    Euro’s, roebels en yuan

    Rusland en China promoten de laatste jaren actief het gebruik van hun eigen roebel en yuan in het regionale handelsverkeer, terwijl Iran vorig jaar een doorbraak forceerde door olie niet langer in dollars maar in euro’s af te rekenen.

    Het is dat Europa steeds sancties oplegt aan Rusland, anders had Rusland misschien al lang haar aardgas in euro’s willen afrekenen. Ook Poetin weet dat dat een zeer effectieve manier is om de financiële machtspositie van de Verenigde Staten te doorbreken, net als het kopen van goud een manier is om minder afhankelijk te worden van de dollar.

    Saoedi-Arabië

    Deze week kwam het zoveelste signaal dat erop wijst dat de dagen van de dollar als wereldmunt geteld zijn. Saoedi-Arabië maakte deze week na topoverleg met China bekend dat ze voortaan ook obligaties in Chinese yuan wil uitschrijven. En de beste manier voor Saoedi-Arabië om dit soort leningen af te betalen is om yuan te vragen voor olie die ze naar China exporteert.

    Deze week maakte de Amerikaanse regering bekend nieuwe sancties op te willen leggen aan Venezuela, met als doel het land af te knellen van dollars. Venezuela is net als Saoedi-Arabië een belangrijke olieproducent. Deze nieuwe sancties kunnen president Maduro dus aanmoedigen om olie in euro’s of in yuan te verhandelen. Is de tijd van de petro-euro en de petro-yuan aangebroken?

    Frank Knopers

    gs-logo-breed

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Saoedi-Arabië wil lenen in Chinese yuan

    Saoedi-Arabië overweegt gedeeltelijk in Chinese yuan geld te lenen op de kapitaalmarkt, zo maakte een hooggeplaatste overheidsfunctionaris van het land donderdag bekend. Door de relatief lage olieprijs moet Saoedi-Arabië voor het eerst in lange tijd weer obligaties uitgeven, die tot op heden allemaal in Amerikaanse dollars genoteerd staan.

    Tot voor kort was het voor veel landen vanzelfsprekend om te lenen in Amerikaanse dollars, omdat dat internationaal gezien de meest gebruikte valuta is. Maar door de snelle groei van de Chinese economie wordt het ook steeds interessanter om geld te lenen in de Chinese yuan.

    Door in een andere valuta te lenen dan in dollars krijgt Saoedi-Arabië een grotere mate van flexibiliteit, omdat het meer speelruimte geeft om goederen in andere valuta af te rekenen. De Saoedische onderminister van Economie en Planning Mohammed al-Tuwaijri zei daar het volgende over tijdens een Saoedisch-Chinese conferentie in Jeddah, de tweede grootste stad van Saoedi-Arabië.

    “Een van onze belangrijkste doelen is om de financieringsbasis van Saoedi-Arabië te diversifiëren. Dat doen we via toegang tot investeerders en bronnen van liquiditeit in de markt. China is met afstand één van de belangrijkste markten. We zullen echter ook toegang zoeken tot andere markten om financiering aan te trekken en Panda Bonds te plaatsen.”

    Geld lenen in Chinese yuan

    Volgens Tuwaijri is de regering van Saoedi-Arabië zeer enthousiast over het idee om obligaties uit te schrijven die in de Chinese yuan genoteerd staan. Deze obligaties, uitgeschreven door landen of bedrijven buiten China, worden in de financiële wereld ook wel ‘Panda Bonds‘ genoemd.

    Saoedi-Arabië wil niet alleen geld lenen om haar begrotingstekort te dekken, maar ook om grote investeringsprojecten te financieren die de economie versterken en die extra werkgelegenheid creëren. In dat perspectief kan het interessant zijn om ook de Chinese kapitaalmarkt aan te boren en geld op te halen in de Chinese valuta.

    Tijdens de conferentie in Jeddah maakten China en Saoedi-Arabië ook hun plannen bekend om een gezamenlijk investeringsfonds met een startkapitaal van $20 miljard in het leven te roepen, waar beide landen de helft aan zullen bijdragen.

    Olie in yuan?

    Tot op heden was het voor veel landen gebruikelijk om in Amerikaanse dollars te lenen, omdat olie wereldwijd voornamelijk in dollars wordt afgerekend. Maar als een land zelf olie produceert en exporteert kan ze er ook voor kiezen om de olie in een andere munteenheid af te rekenen.

    Zo kondigde Iran vorig jaar aan olie voortaan alleen in euro’s af te rekenen. Saoedi-Arabië zou hetzelfde kunnen doen met de olie die ze aan China verkoopt. Op die manier maken beide landen zich minder afhankelijk van de Amerikaanse dollar.

    Het voorstel om obligaties in Chinese yuan uit te schrijven komt dan ook niet uit de lucht vallen, want eerder dit jaar kwamen de twee landen ook al bij elkaar om te praten over verdere samenwerking op het gebied van olie. China is niet alleen de tweede grootste economie ter wereld, ook is het land met ruim 1,3 miljard inwoners de tweede grootste verbruiker van olie.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • ECB ruilt dollarreserves voor Chinese yuan

    De ECB heeft dit jaar voor in totaal €500 miljoen aan Amerikaanse dollars omgewisseld voor Chinese yuan, zo maakte de centrale bank deze week bekend. Begin dit jaar nam de centrale bank al het besluit om een groter deel van haar reserves in de Chinese munt aan te houden.

    De Chinese munt wordt steeds meer gebruikt in het internationale handelsverkeer, wat betekent dat het ook voor Europese landen lucratief is om een groter deel van haar valutareserve in deze valuta aan te houden. China is één van de belangrijkste handelspartners van de Europese Unie, wat betekent dat veel transacties ook in de Chinese yuan afgerekend kunnen worden.

    Multipolaire wereld met verschillende valuta

    Sinds 1971 is de Amerikaanse dollar de belangrijkste munt voor internationale handel, vooral omdat olie in deze valuta wordt afgerekend. Maar de laatste twee decennia is de dominantie van de Amerikaanse valuta wereldwijd significant afgenomen. Transacties tussen de meeste Europese landen worden in euro’s afgerekend, terwijl landen als China en Rusland het gebruik van de yuan en de roebel promoten in de handel met regionale handelspartners.

    Volgens de ECB weerspiegelt de uitbreiding van de valutareserves in Chinese yuan het belang van China als een van de grootste handelspartners van de Eurozone. In 2016 importeerden de landen uit de Eurozone voor €344,6 miljard uit China, terwijl ze voor €170 miljard aan goederen naar China exporteerden. Dat betekent dat Europa per saldo een handelstekort heeft met China en dus valutareserves moet aanspreken om het verschil te vereffenen.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • China wil olie futures aanbieden in Shanghai

    China wil als tweede grootste gebruiker van olie in de wereld een grotere rol spelen in de oliehandel, zo schrijft Reuters. In de tweede helft van dit jaar wil de beurs van Shanghai twee nieuwe oliecontracten op de markt brengen, zodat het voor Chinese handelaren makkelijker wordt om olie hun eigen markt te verhandelen.

    Met deze nieuwe oliecontracten kan China haar marktaandeel uitbreiden in de wereldwijde handel in oliecontracten, een markt waar jaarlijks biljoenen dollars in omgaan. De oliemarkt wordt nog steeds gedomineerd door oliecontracten op basis van West Texas Intermediate (WTI) of Brent olie, die grotendeels in dollars verhandeld worden.

    Olie in yuan?

    De ruwe olie die naar Azië gaat wordt momenteel voor het grootste deel verhandeld via de beurzen van oliestaten als de Verenigde Arabische Emiraten en Oman. Deze oliecontracten zijn gebaseerd op de prijs van een vat Brent olie en worden in dollars verhandeld. Met de komst van nieuwe oliecontracten in Shanghai kunnen olieproducenten in de toekomst makkelijker in Chinese yuan betalen.

    Van alle grondstoffen die wereldwijd verhandeld worden is olie met afstand de grootste en belangrijkste. In welke valuta die olie verhandeld wordt is erg belangrijk, omdat dat bepaalt welke valutareserves landen moeten aanhouden. Tot op heden is de dollar de belangrijkste oliemunt, maar de laatste jaren wordt deze monopoliepositie steeds meer bedreigd door andere valuta zoals de euro, de Chinese yuan en de Russische roebel. Vorig jaar besloot Iran olie niet langer in dollars, maar in euro’s te verhandelen.

    yuan-gold-banner

    China wil olie in yuan verhandelen

  • Analyse: Laat Trump het dollarsysteem vastlopen?

    Als het aan de Amerikaanse president Trump ligt komt er een einde aan het structurele tekort op de handelsbalans van de Verenigde Staten. De grootste economie ter wereld moet weer meer producten zelf gaan produceren en minder goederen importeren. Dat klinkt als een goed plan, maar wat de nieuwe regering in Washington misschien niet beseft is dat het verkleinen van het handelstekort verstrekkende gevolgen kan hebben voor het wereldwijde dollarsysteem.

    Het herstellen van de handelsbalans heeft namelijk ook consequenties voor de rol van de dollar als wereldreservemunt, een probleem dat economen kennen als het Triffin dilemma. Maar wat is dit precies? In dit artikel brengen we een korte samenvatting van de ontwikkelingen van de afgelopen honderd jaar en van de mogelijke transitie richting een nieuwe monetaire wereldorde.

    Goudstandaard

    In het verleden hanteerden de Verenigde Staten en haar handelspartners in Europa een goudstandaard, wat betekent dat de waarde van het geld gekoppeld was aan de goudvoorraad. Binnen dit systeem was het voor overheden simpelweg niet mogelijk jarenlang een structureel tekort op de begroting te hebben.

    Onder de goudstandaard hadden de Verenigde Staten jaarlijks gemiddeld een begrotingsoverschot van 0,4% van het bruto binnenlands product. Na het loslaten van de goudkoppeling in 1971 werd dat overschot opeens een tekort van gemiddeld 2,7% per jaar. Door de koppeling van de dollar aan goud was er dus bijna geen inflatie, dat kwam pas na het gebruik van ongedekt papiergeld.

    2000px-US_Historical_Inflation_Ancient.svg

    Sinds het loslaten van de goudstandaard is er geen deflatie meer geweest (Bron: Wikipedia)

    Inflatie

    In 1913 beweerde econoom John Maynard Keynes dat ook staatsobligaties prima als monetaire reserve konden dienen naast het goud. Daarin werd hij gesteund door veel politici, want die zagen hiermee een kans om structureel meer geld uit te geven dan er binnen kwam via belastingen. Tijdens de conferentie van Genua in 1922 wisten Britse experts de wereld ervan te overtuigen dat centrale banken elkaar ook met valutareserves konden betalen, waarmee een einde kwam aan de traditionele goudstandaard die al bestond sinds 1440.

    De Franse econoom Jacques Rueff waarschuwde al in 1932 voor de gevaren van het gebruik van valutareserves naast goud. De valutareserves zijn gebaseerd op het onderpand van goud, maar als deze valutareserves zelf ook als onderpand mogen dienen krijg je volgens hem in feite een verdubbeling van de reserves. Het zou een land als de Verenigde Staten in staat stellen om zowel in eigen land als in het buitenland goederen te kopen, wat uiteindelijk onvermijdelijk tot inflatie zou leiden.

    Door deze geldcreatie zouden de prijzen van producten die in eigen land geproduceerd worden sterk stijgen, waardoor binnenlandse productie niet meer concurrerend blijft. Het gevolg daarvan is dat het land dat de reservemunt uitgeeft uiteindelijk verandert van crediteur naar debiteur. Zoals Rueff voorspelde sloeg het handelsoverschot van de Verenigde Staten na verloop van tijd om in een handelstekort.

    Dat tekort was in de jaren zestig zo groot geworden dat landen begonnen te twijfelen aan de inwisselbaarheid van goud tegen de prijs van $35 per troy ounce. Europese landen wisselden hun dollars in voor goud, totdat Nixon in 1971 het goudloket sloot. Sindsdien wordt de ongedekte dollar gebruikt als internationale reserve. Het anker was definitief losgelaten, waarmee een nieuw tijdperk van zeer hoge inflatie aanbrak. De Verenigde Staten profiteerde optimaal van haar luxepositie, zoals de volgende grafiek laat zien. Sinds 1971 heeft het land vrijwel ieder jaar aanzienlijk boven haar stand geleefd.

    united-states-balance-of-trade

    Handelsbalans Verenigde Staten werd permanent uit het lood geslagen na 1971 (Bron: Trading Economics)

    Triffin dilemma

    De Belgisch-Amerikaanse econoom Robert Triffin waarschuwde al voor de consequenties van een monetair systeem waarin één land de wereldreservemunt uitgeeft. Dat land heeft de plicht om de wereld van dollars te voorzien, maar kan dat alleen doen door structureel meer goederen te importeren dan te exporteren. Zou de VS haar handelsbalans weer in evenwicht willen brengen, dan knijpt ze de aanvoer van dollars af die de rest van de wereld juist nodig heeft om te kunnen handelen.

    Een permanent handelstekort lijkt gunstig voor de Verenigde Staten, want het betekent dat ze ver boven haar stand kan leven. Maar tegelijkertijd brengt het ook problemen met zich mee, die de laatste jaren steeds zichtbaarder worden. Doordat het voor Amerikanen zo goedkoop is om spullen te importeren worden er steeds minder goederen in de Verenigde Staten zelf geproduceerd. De productie verplaatst zich naar andere landen en daarmee ook de werkgelegenheid. Sinds 1955 zijn de productiekosten in Duitsland verdrievoudigd, terwijl die in de Verenigde Staten zes keer zo hoog zijn geworden. Dit is één van de thema’s waar Trump zijn overwinning aan te danken heeft.

    Dollartekort

    Wil Trump de handelsbalans herstellen, bijvoorbeeld met hoge importheffingen of belastingvoordelen, dan heeft dat verstrekkende gevolgen voor het dollarsysteem zoals we dat vandaag de dag kennen. Weet Trump met zijn beleid het handelstekort naar nul terug te brengen, dan betekent dat ook dat de stroom van dollars naar de rest van de wereld opdroogt.

    Dat heeft grote gevolgen voor de ruim $3 biljoen aan leningen in dollars die verstrekt zijn aan bedrijven in opkomende markten. Hoe moeten zij deze leningen terugbetalen als het aanbod van dollars kleiner wordt?

    Multipolaire wereld

    Met het ‘America First’ beleid versnelt Trump de transitie van het huidige dollarsysteem naar een nieuwe monetaire wereldorde. Landen als China en Rusland zijn al enige tijd aan het voorsorteren op een nieuw monetair systeem waarin de dollar niet meer centraal staat. Europa is sinds de invoering van de euro in 2002 al minder afhankelijk geworden van de dollar. Sterker nog, de euro wordt steeds belangrijker nu andere landen buiten Europa bereid zijn olie in euro’s af te rekenen of zelfs in euro’s te lenen.

    Na de Tweede Wereldoorlog lag de keuze voor de Amerikaanse dollar als wereldreservemunt voor de hand, omdat de Verenigde Staten in economisch opzicht ver boven alle landen uitstak. Europa lag na de oorlog in puin, terwijl de wereld ten oosten van Duitsland in zichzelf keerde onder het communisme. Zuid-Amerika en Afrika waren veel minder ver ontwikkeld en speelden nauwelijks een rol van betekenis voor het internationale monetaire systeem.

    Anno 2017 is de wereld compleet veranderd. Europa is zowel in economisch als monetair opzicht een sterk blok geworden, terwijl landen als China en Rusland zich ontwikkelen tot nieuwe economische grootmachten die steeds meer met elkaar handelen. Met de verschuiving van het economische zwaartepunt richting het Oosten is de Amerikaanse dollar als wereldmunt geen vanzelfsprekende keuze meer. Sterker nog, landen als China en Rusland verkleinen hun dollarreserves en blijven op grote schaal goud kopen.

    Kiezen de Verenigde Staten onder leiding van Trump voor een protectionistisch en in zichzelf gekeerd economisch beleid, dan kan dat voor de rest van de wereld de aanzet geven om dollarreserves terug te sturen naar de Verenigde Staten en voortaan in eigen valuta zoals de euro, yuan en de roebel te handelen. En in plaats van ongelimiteerd reserves in dollars aan te houden zullen landen na meer dan honderd jaar weer terugkeren naar de ultieme waardereserve: goud!

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Chinese yuan minder populair als wereldmunt

    De waardedaling van de Chinese yuan en toenemende kapitaalrestricties hebben de populariteit van de munt als internationaal betaalmiddel geen goed gedaan. Volgens betaaldienst SWIFT daalde de waarde van alle transacties die in de Chinese munt werden afgerekend in 2016 met 29,5% ten opzichte van het jaar daarvoor.

    De Chinese yuan, in 2015 nog de vijfde populairste munt voor internationale betalingen, werd vorig jaar ingehaald door de Canadese dollar. Het is een grote tegenvaller voor de Chinese overheid, die de afgelopen jaren juist veel inspanning geleverd heeft om het gebruik van de munt in andere landen te stimuleren.

    De meest populaire handelsmunten zijn nog steeds de Amerikaanse dollar en de euro, met een marktaandeel van respectievelijk 42,1% en 31,3% van de totale wereldhandel. Daarna komen het Britse pond en de Japanse yen, zo blijkt uit de laatste cijfers van SWIFT.

    swift_news_rmb_tracker_january_2017_2

    Chinese yuan daalt op ranglijst van populairste handelsvaluta (Bron: SWIFT)

    Internationalisering yuan

    Valutaswaps met andere centrale banken, het oprichten van nieuwe clearing banks en het geleidelijk openstellen van de Chinese kapitaalmarkt voor buitenlandse beleggers moeten de yuan juist aantrekkelijker maken als alternatief voor de dollar. Maar de praktijk leert ons dat vrije kapitaalstromen van essentieel belang zijn voor een munt die wereldwijde ambities heeft.

    Toen de Chinese overheid in december de kapitaalcontroles aanscherpte daalde de waarde van alle wereldwijde betalingen in de yuan in één maand met meer dan 15%. De waardedaling van 6,6% tegenover de dollar in 2016 – de grootste daling in meer dan twintig jaar – werkte ook niet in het voordeel van de Chinese munt.

    Stabiliseren wisselkoers

    Volgens Shen Jianguang, hoofdeconoom van Mizuho Securities Asia, probeert de Chinese centrale bank nu vooral de wisselkoers te stabiliseren en een verdere waardedaling van de yuan te voorkomen. Hij zei het volgende tegenover de South China Morning Post:

    “Handelaren in het buitenland zijn door de waardedaling terughoudend geworden om de yuan te accepteren. De Chinese overheid wil een verdere uitstroom van yuan voorkomen, omdat die ingewisseld kunnen worden voor dollars en daarmee de wisselkoers verder onder druk kunnen zetten. 

    Het stabiliseren van de wisselkoers heeft, tenminste voor 2017, een hogere prioriteit gekregen dan de internationalisering van yuan.”

    Op dit moment is de Chinese yuan minder populair voor internationale betalingen, maar voor de lange termijn verwacht men dat de rol van de munt in de wereldhandel toch zal toenemen. Door grote investeringen in de infrastructuur zal de handel met andere landen op het Euraziatisch continent de komende jaren verder toenemen.  Ook zal de yuan op termijn profiteren van het Cross-Border Interbank Payment System (CIPS) en van een toename van het aantal banken in de rest van de wereld dat betalingen in yuan kan verwerken.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.