Rusland heeft in november 31 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit de laatste cijfers van de centrale bank. Daarmee groeit de totale goudreserve naar 1.614,27 ton, goed voor een zesde plaats op de ranglijst van landen met de grootste goudvoorraden. Sinds het begin van dit jaar heeft Rusland al bijna 200 ton van het edelmetaal aan haar reserves toegevoegd, vergelijkbaar met de totale aankopen van heel 2015.
In oktober voegde Rusland ook al veel goud aan haar kluis toe, toen werd er een recordhoeveelheid van 40 ton aangekocht. De centrale bank van Rusland is al jaren bezig met een herverdeling van de reserves, waarbij het edelmetaal een meer prominente rol krijgt. De centrale bank begon tien jaar geleden met goud kopen en heeft sindsdien haar goudvoorraad weten uit te breiden van minder dan 400 naar meer dan 1.600 metrische ton.
Rusland kocht in november 31 ton goud bij
Valutareserves
Door de daling van de goudprijs daalde de totale waarde van de goudreserve in november naar $61,66 miljard, tegenover $64,4 miljard in de maand oktober. Van de totale reserves van ongeveer $385 miljard bestaat nu 16% uit edelmetaal. Dat was tien jaar geleden nog minder dan 4%.
Onderstaande grafiek laat zien dat Rusland in crisistijd wel haar valutareserves aanspreekt, maar dat ze haar goudreserve onberoerd laat. Sterker nog, de aankoop van goud tijdens de wereldwijde financiële crisis van 2008 en de economische crisis waar Rusland de afgelopen twee jaar mee te maken heeft gehad onverminderd is doorgegaan.
Valutareserve en goudreserve Rusland
Rusland blijft goud kopen
Rusland voegde in 2015 een recordhoeveelheid van 206 ton goud aan haar reserves toe, een record dat dit jaar opnieuw verbroken kan worden. Na elf maanden staat de teller al op 198,83 ton. De volgende grafiek laat zien dat Rusland vooral de laatste drie jaar grote stappen heeft gezet in het uitbreiden van haar goudreserve.
Wereldwijd voegen centrale banken meer edelmetaal aan hun reserves toe. Sinds het uitbreken van de financiële crisis verkoopt vrijwel geen enkele centrale bank een substantiële hoeveelheid goud. Wel halen ze elk jaar weer een paar honderd ton van het gele metaal uit de markt, waarbij Rusland en China de belangrijkste afnemers zijn. Het feit dat centrale banken nog steeds goud kopen doet vermoeden dat het edelmetaal nog steeds ondergewaardeerd is.
Rusland heeft dit jaar al bijna 200 ton goud gekocht
Deze bijdrage wordt u aangeboden door Hollandgold, uw adres voor de aankoop van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over goud kopen? Neem dan contact op via [email protected] of bel +31(0)88-4688400.
Deutsche Bank betaalt het Amerikaanse ministerie van Justitie een boete van $7,2 miljard voor het bundelen en doorverkopen van dubieuze hypotheken. De bank verkocht in de aanloop naar de financiële crisis op grote schaal beleggingsproducten die als veilig verkocht werden, maar die in werkelijkheid zeer risicovol waren. Institutionele beleggers verloren miljarden op deze beleggingen, die na de crash van de huizenmarkt in de Verenigde Staten zo goed als waardeloos werden.
In september ging het aandeel van Deutsche Bank nog hard onderuit, nadat er een claim van $14 miljard was neergelegd. De schade voor Deutsche Bank valt uiteindelijk twee keer zo laag uit, tot opluchting van beleggers. Het totale bedrag bestaat voor $3,1 miljard uit een boete en voor $4,1 miljard uit compensatie voor gedupeerde beleggers.
Schandalen Deutsche Bank
Deutsche Bank gaat de laatste jaren gebukt onder tal van schandalen. Eerder dit jaar trof de bank ook al een schikking van tientallen miljoenen voor het manipuleren van de goudprijs en de zilverprijs en nu moet de bank miljarden betalen om het hypotheekdossier af te sluiten.
Daarmee is de bank nog niet uit de problemen, want er zijn nog drie andere dossiers die opgelost moeten worden. Zo moet er een onderzoek gestart worden naar vermeende manipulatie van wisselkoersen, verdachte aandelentransacties in Rusland en het negeren van Amerikaanse sancties tegen onder meer Iran.
De grootste bank van Duitsland heeft sinds 2012 al meer dan €12 miljard aan boetes betaald, waaronder een schikking met de Amerikaanse hypotheekgiganten Fanny Mae en Freddie Mac. Beleggers zagen de waarde van het aandeel in september door het grote aantal schandalen halveren tot een dieptepunt van €10. Maar de bank bleef overeind en de waarde van het aandeel krabbelde weer op en staat op het moment van schrijven op iets meer dan €18.
De Russische president Poetin neemt vandaag uitgebreid de tijd om vragen van de pers te beantwoorden. Daarbij gaat het over een breed scala aan onderwerpen, zoals de stand van de economie, het binnenlandse beleid en het buitenlandbeleid. Dit ‘vragenuurtje’ wordt jaarlijks gehouden en duurt meestal een paar uur. Het record werd neergezet in 2008, toen de Russische president 4 uur en 40 minuten lang het publiek te woord stond. De livestream is hieronder te volgen.
De Europese Unie wil de controle op goud en contant geld dat de Europese Unie binnenkomt aanscherpen, zo blijkt uit een nieuw voorstel dat vandaag naar buiten werd gebracht. Volgens de Europese Commissie moet deze maatregel genomen worden om de financiering van terrorisme in Europa te bestrijden. Deze nieuwe maatregel volgt op de terreuraanslag in Berlijn, waarbij tenminste twaalf doden en tientallen gewonden vielen.
Het nieuwe voorstel geeft autoriteiten de macht om goud en contant geld in beslag te nemen van alle ‘verdachte personen’ die de EU binnentreden. Wat men precies verstaat onder ‘verdachte personen’, dat blijft vooralsnog onduidelijk. Personen die meer dan €10.000 meenemen als de ze EU binnenkomen zijn al verplicht om dat bij de douane aan te geven. Onder de nieuwe regels mogen de autoriteiten ook kleinere geldbedragen in beslag nemen, indien er ‘verdenking is van criminele activiteit’. Het voorstel moet nog goedgekeurd worden door het Europees Parlement.
Financiering van terrorisme?
"Met dit nieuwe voorstel versterken we het wettelijke kader waarbinnen we de financiering van terrorisme kunnen verstoren en afsnijden", zo verklaarde Frans Timmermans, vicepresident van de Europese Commissie. Volgens de Europese Commissie zijn de recente aanslagen in Europa met beperkte financiële middelen uitgevoerd, geld dat in sommige gevallen afkomstig was van criminele netwerken buiten de EU.
De Europese Commissie wil ook gemeenschappelijke regels introduceren om de financiële middelen van terroristen te kunnen bevriezen en waar nodig bezittingen in beslag te nemen van iedereen die van betrokkenheid bij criminaliteit verdacht wordt. Tenslotte moet er ook een Europees systeem komen waarmee Europese landen makkelijker informatie kunnen uitwisselen.
Sinds de aanslagen van 11 september 2001 op het World Trade Center hebben burgers onder het mom van 'terreurbestrijding' al een groot deel van hun privacy moeten opgeven. Natuurlijk moet er iets gedaan worden om terrorisme aan te pakken, maar de vraag is of dit soort maatregelen wel effectief zijn. De meeste terreuraanslagen vinden zonder waarschuwing plaats en terroristen zijn vindingrijk genoeg om alternatieve bronnen van financiering te vinden. Een ander probleem is dat dit soort maatregelen ruimer geïnterpreteerd kunnen worden en voor een ander doel gebruikt kunnen worden dan terreurbestrijding.
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.
Cuba wil haar schuld aan Tsjechië terugbetalen met rum, een sterke alcoholische drank die van suikerriet gemaakt wordt. Het land leende tijdens de Koude Oorlog geld van Tsjechië, maar heeft geen geld om deze lening van $270 miljoen terug te betalen. Dat bracht de regering op het idee om één van haar exportproducten naar voren te schuiven als alternatief betaalmiddel, zo schrijft Bloomberg.
Cuba en Tsjechië hebben een sterke band met elkaar, omdat beide landen tijdens de Koude Oorlog communistisch waren. Ze handelden veel met elkaar, maar tot op de dag van vandaag is Cuba nog steeds een bedrag van $270 miljoen schuldig. Geld om deze lening af te betalen heeft het land niet, maar ze hebben wel veel producten die Tsjechië waarschijnlijk wel kan waarderen. Het Europese land importeerde vorig jaar ongeveer $2 miljoen aan rum uit Cuba. In dat tempo zou het nog meer dan honderd jaar duren om de volledige schuld af te lossen.
Ruilhandel
Het is niet voor het eerst dat landen met financiële problemen goederen aanbieden om schulden af te lossen. Zo probeerde Noord-Korea in 2010 vijf procent van haar lening van $10 miljoen van Tsjechië af te lossen met ginseng, een homeopathisch geneesmiddel. Maar het Europese land had geen interesse, die zag de schuld liever afgelost worden met zink.
Ook Rusland bedacht een creatieve manier om haar schuld aan Nieuw-Zeeland af te lossen. Ze stelde een onderzeeër en twee MiG gevechtsvliegtuigen ter beschikking in ruil voor de geïmporteerde levensmiddelen. Nieuw-Zeeland bedankte voor dit aanbod en wist uiteindelijk slechts een derde van de uitgeleende $100 miljoen terug te krijgen.
De Dominicaanse Republiek bood Venezuela ooit pasta, zwarte bonen en suiker aan in ruil voor ruwe olie. Een jaar later stuurde Guyana 170.000 ton rijst en leverde Nicaragua vlees, melk en kleding aan Venezuela als betaling voor olie. Volgens Bloomberg stuurde Cuba vorig jaar doktoren, militair adviseurs en leraren naar Venezuela.
Goud
Voor 1971 waren landen nog gewend schulden in goederen af te rekenen en als dat nodig was met goud over de brug te komen. Maar in een wereld van ongedekt papiergeld bestaat deze discipline niet meer en worden schulden simpelweg doorgerold, kwijtgescholden of met wat ‘hulp’ van het IMF geherstructureerd. Nog verder terug in de tijd – voordat de Amerikaanse dollar de wereldreservemunt werd – was het heel gebruikelijk dat landen hun overschotten en tekorten op de handelsbalans afrekenden met goud.
De functie die de dollar vandaag de dag vervult als wereldreservemunt werd in het verleden vervuld door fysiek goud. Omdat elk land maar een beperkte hoeveelheid goud had konden handelstekorten nooit oneindig opgestapeld worden, een probleem dat de wereld nu wel heeft met de Amerikaanse dollar. Dat is het zogeheten Triffin Dilemma, het dilemma dat de Verenigde Staten voortdurend schulden moet maken om de rest van de wereld van dollars te voorzien.
De Egyptische politie heeft een man opgepakt voor het in scène zetten van Syrische slachtoffers. De man was een meisje aan het filmen dat in een bebloede jurk voor een ingestort gebouw stond. Al snel werd duidelijk dat het bloed op haar jurk en haar knuffel niet echt was en dat ook het bebloede verband om haar arm niets met een verwonding te maken had.
Volgens het Egyptische Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft de man toegegeven dat hij de beelden op social media wilde plaatsen, met als doel de verwoesting van Aleppo en het menselijke leed daarvan in beeld te brengen. Een stad die honderden kilometers verderop ligt.
Is dit het valse nieuws waar Hillary Clinton en kranten als de Washington Post voor waarschuwen? Of is dit het valse nieuws dat ze zelf gebruiken om de werkelijkheid te manipuleren? Het wordt voor de argeloze burger steeds moeilijker om het onderscheid te kunnen maken tussen feit en fictie.
Vals nieuws? Slachtoffer Aleppo in scène gezet in Egypte
Het Senaat in Pakistan heeft de regering aanbevolen alle bankbiljetten van 5.000 roepie uit omloop te halen, een maatregel waar ook binnen de regering enig verzet tegen is. Een nieuwe resolutie stelt voor om het grootste bankbiljet uit circulatie te halen, naar verluid om ‘niet legitieme geldstromen’ aan te pakken. Het biljet van 5.000 roepie heeft een waarde van omgerekend $48 en vertegenwoordigt ongeveer een derde van de totale waarde van alle bankbiljetten in omloop.
Het voorstel om de grootste bankbiljetten uit omloop te halen komt van de Pakistaanse Senator Osman Saifullah Khan, die zei dat de grote biljetten vooral gebruikt worden voor ‘illegale transacties’. Hij wil het grootste bankbiljet over een langere periode van drie tot vijf jaar uit omloop halen, om een totale chaos als in buurland India te voorkomen. India verklaarde van het ene op het andere moment de twee grootste bankbiljetten ongeldig, waardoor meer dan 80% van de bankbiljetten niet meer gebruikt kon worden.
Contant geld
Pakistan is net als India zeer afhankelijk van contant geld. Elektronisch betalingsverkeer en internetbankieren zijn daar minder ver ontwikkeld dan in Westerse landen. Haal je contant geld uit de handen van de mensen zonder daar iets anders voor in de plaats te zetten, dan kun je erop wachten dat er totale chaos uitbreekt. In India kromp de geldhoeveelheid met veertig procent als gevolg van het ongeldig verklaren van de 500 en 1.000 roepie biljetten.
Gaat Pakistan het grootste biljet van 5.000 roepie verbieden?
De Russische president Poetin verwerpt de aanpak van de vluchtelingencrisis in Europa. Hij reageerde onlangs op het besluit van de Oostenrijkse rechtbank om een vluchteling in hoger beroep vrij te spreken voor verkrachting…
“Wat is er aan de hand? Een vluchteling heeft in een Europees land een kind verkracht. De rechtbank sprak hem vrij op twee gronden: De vluchteling sprak de taal niet van het land waar hij was en hij begreep niet dat het jongetje, het was een jongetje, zich ertegen verzette… Het is heel lastig om voor te stellen waar de Europeanen mee bezig zijn. Is dit het resultaat van een erosie van traditionele nationale waarden?
Ik weet niet eens hoe je dit moet uitleggen. Misschien hebben ze een schuldgevoel vanwege de vluchtelingencrisis? Wat is hier aan de hand? Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen. Maar voor een maatschappij die haar kinderen vandaag niet kan beschermen is er geen morgen. Een dergelijk land heeft geen toekomst.”
De wereld stevent in hoog tempo af op een Derde Wereldoorlog, zo vreest documentairemaker en journalist John Pilger. In deze lezing spreekt hij zijn zorgen uit over propaganda, de dreiging van een nucleaire oorlog, de oplopende spanningen tussen de Verenigde Staten en China en het stilzwijgen van de Westerse media. Marketupdate heeft de indringende boodschap van John Pilger voor u vertaald, de vertaling staat onder de video.
John Pilger: “Hoeveel van ons zijn zich ervan bewust dat een Derde Wereldoorlog begonnen is? Het moet gezegd worden, het is nu een propaganda oorlog van leugens en verwarring en van censuur door het weglaten van informatie. Dat kan in één dag veranderen. Laat mij een voorbeeld geven van deze propaganda. In 2009 stond president Obama in het centrum van Praag, in het midden van Europa, voor een aanbiddend publiek. Hij beloofde de wereld vrij te maken van nucleaire wapens. Sommige mensen juichten, anderen moesten ervan huilen. Obama kreeg de Nobelprijs voor de Vrede, maar het was allemaal vals. Hij was aan het liegen.
De Obama regering lanceerde vrijwel meteen een programma om meer kernwapens, kernkoppen en fabrieken voor nucleaire wapens te bouwen. Alleen al de uitgaven voor kernkoppen stegen meer onder Obama dan onder welke andere president dan ook. De totale uitgaven over de afgelopen dertig jaar worden geschat op een biljoen dollar. Een mini nucleaire bom werd ontwikkeld, die bekend staat als de B61 Model 12. Klinkt als Volkswagen model. Er is nooit zoiets geweest.
Een van de hooggeplaatste Amerikaanse generaals James Cartwright, hoofd van de strategische luchtmacht, heeft gezegd dat met een kleine bom “het nucleaire wapen meer denkbaar wordt”. In de afgelopen achttien maanden zagen we onder leiding van de Amerikanen de grootste troepenopbouw sinds de Tweede Wereldoorlog, die zich voltrekt langs de Westelijke grens met Rusland.
Oekraïne
Sinds Hitler de Sovjet-Unie binnenviel hebben buitenlandse troepen niet meer zo’n dreiging tentoongesteld als nu. Oekraïne, ooit onderdeel van de Sovjet-Unie, is een attractiepark van de CIA geworden. Na het orkestreren van een staatsgreep in Kiev controleert Washington in feite een regime dat zeer vijandig staat tegenover Rusland. Een regime dat letterlijk verrot is van de nazi’s.
Prominente parlementsleden in Oekraïne zijn de politieke afstammelingen van de beruchte antisemitische OUN en UPA groeperingen. Zij prijzen Hitler in het openbaar en willen de Russisch sprekende minderheid in het land verdrijven. Maar dat lees je natuurlijk nergens in het nieuws.
China en Rusland
In Estland, Letland en Litouwen, aan de grens met Rusland, heeft het Amerikaanse leger permanent gevechtstroepen, tanks en wapens gestationeerd. Deze extreme provocatie van de tweede grootste nucleaire macht in de wereld – Rusland – wordt met stilte ontvangen in het Westen. Vooral in Australië, het meest zwijgzame land van allemaal, het land van goedwillende en onwetende mensen. Wat het vooruitzicht van een nucleaire oorlog nog gevaarlijker maakt is een parallelle propagandacampagne tegen China. Er gaat bijna geen dag voorbij waarin China niet als dreiging genoemd wordt.
Amerikaanse admiraals komen met angst zaaiende verhalen over China. En allemaal krijgen ze zonder enige kritiek aandacht op de voorpagina’s van de kranten. Volgens Harry Harris, admiraal van de Amerikaanse marine, bouwt China “een grote muur van zand in de Zuid-Chinese Zee”. Waar hij naar verwijst is dat China landingsbanen aanlegt op de Spratly eilanden, wat betrekking heeft op een conflict met de Filipijnen. Een conflict met beperkte consequenties, totdat Washington de regering in Manila onder druk zet en omkoopt en admiraal Harris een propagandacampagne lanceert genaamd ‘vrijheid van navigatie’. Wat betekent dit? Vrijheid voor Amerikaanse oorlogsschepen om te de kustlijn van China te patrouilleren, intimideren en domineren. Probeer je eens voor te stellen wat er zou gebeuren als Chinese oorlogsschepen hetzelfde zouden doen voor de kust van Californië.
Propaganda en de media
Ik heb een film gemaakt getiteld ‘The War You Don’t See‘, waarvoor ik verschillende vooraanstaande journalisten in de Verenigde Staten en het Verenigde Koninkrijk interviewde. Ik sprak met Dan Rather van CBS, Rageh Omaar van de BBC, David Rose van The Observer. Allemaal zeiden ze dat als journalisten hun werk goed hadden gedaan, en de propaganda dat Saddam Hussein massavernietigingswapens zou hebben in twijfel hadden getrokken, en als ze de leugens van George W. Bush en Tony Blair niet hadden versterkt, dat de invasie van Irak misschien niet gebeurd. Honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen hadden dan nog geleefd.
De propaganda die de bodem legt voor een oorlog tegen Rusland en China is in principe niets anders, maar wel veel gevaarlijker. Noem eens één journalist in Australië, een academicus, een politicus van welke partij dan ook, die publiekelijk de vraag stelt waarom China vliegvelden aanlegt in de Zuid-Chinese zee. Het antwoord zou glashelder moeten zijn, de Verenigde Staten omsingelen China met een netwerk van bases, ballistische raketten, gevechtstroepen en gevechtsvliegtuigen met nucleaire wapens.
Voorbereiding voor oorlog
Deze dodelijke boog strekt van Australië tot de eilanden in de Stille Oceaan, van de Filipijnen tot aan Korea en langs Eurazië tot Afghanistan en India. Kijk naar de wereldkaart. Amerika heeft een strop gehangen om de nek van China. Australië zit in de zak van de Verenigde Staten en bereidt zich voor op een oorlog met haar grootste handelspartner. Het is ongelooflijk dat dit het nieuws niet haalt, het is censuur door weglating. Stilte door de media en oorlog door de media.
In 2015 hebben Washington en Canberra in het geheim de grootste militaire oefening op land en op zee in de geschiedenis uitgevoerd, ook wel Talisman Sabre genoemd. Het doel was om een zeeslag voor te bereiden, om zeestraten zoals de straat van Malacca en de straat Lombok te blokkeren, straten waarmee China toegang heeft tot olie, gas en andere vitale grondstoffen uit het Midden-Oosten en Afrika. Stilte daarover.
Donald Trump
In het circus van de Amerikaanse presidentsverkiezingen wordt Donald Trump afgeschilderd als een idioot, een fascist. Hij is zeker hatelijk, maar hij wordt ook als een haatfiguur neergezet in de media. Alleen dat moet ons al sceptisch maken. De visie van Trump ten aanzien van migratie is grotesk, maar niet meer grotesk dan die van David Cameron en Tony Abbott of een aantal andere dienstbare ministers in de huidige regering.
Het is niet Trump die de grote deporteur van mensen is in de VS, maar de Nobelprijswinnaar Barack Obama. Volgens een gerespecteerde liberale commentator laat Trump “de donkere krachten van geweld” los in de Verenigde Staten. Donkere krachten loslaten? Echt waar? Maakt hij een grap?
Het is een land waar kleuters hun moeders neerschieten en waar de politie een moordzuchtige oorlog voert tegen zwarte Amerikanen. Dit is het land dat meer dan vijftig verschillende regeringen omver heeft proberen te werpen, waaronder veel democratieën. Het land dat bommen gegooid heeft van Azië tot aan het Midden-Oosten en waarmee ze ontelbaar veel mensen de dood in heeft gejaagd. Geen land in de wereld kan dit record aan geweld evenaren, het is systematisch.
De meeste oorlogen die Amerika voert zijn tegen weerloze landen. Oorlogen die niet worden gestart door Republikeinen als Trump, maar door liberalen als Truman, Kennedy, Johnson, Carter, Clinton en Obama. In 1974 beschreef de Veiligheidsraad het hoogste belang van het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten als “een wereld die substantieel omgevormd is naar het Amerikaanse beeld”. De ideologie was messianistisch amerikanisme. We zouden allemaal Amerikanen worden, anders zwaaide er wat…
Tegenstanders werden op andere gedachten gebracht, omgekocht, hun imago werd besmeurd of ze werden simpelweg aan de kant gezet. Donald Trump is ongetwijfeld een symptoom hiervan. Maar hij is ook een non-conformist. Hij noemde de invasie van Irak een misdaad. Hij wil geen oorlog met Rusland en China, hoe ironisch. Het gevaar voor de mensheid is niet Trump in mijn visie, maar Hillary Clinton. Zij is geen non-conformist. Ze vertegenwoordigt de veerkracht en het geweld van een systeem, wiens geroemde exceptionalism meer doet denken aan fascisme, met zo nu en dan een liberaal gezicht.
Hillary Clinton
Nu de verkiezingen naderen zal Clinton geprezen worden als de eerste vrouwelijke president, ongeacht haar misdaden en leugens. Net zoals Barack Obama met liberaal gebrabbel over hoop gelauwerd werd als eerste zwarte president. De gruwel gaat door. Terwijl Hillary Clinton door Guardian columnist Owen Jones geprezen wordt om haar charme, stuurt Obama drones om 150 mensen af te slachten in Somalië.
Obama laat regelmatig mensen doden, volgens de New York Times meestal op dinsdag, als hij de lijst krijgt van doelwitten die met drones uitgeschakeld moeten worden. Dat is cool... In de laatste presidentscampagne dreigde Hillary Clinton Iran weg te vagen met nucleaire wapens. Als staatssecretaris onder Obama gaf ze goedkeuring aan de omverwerping van de democratisch gekozen regering in Honduras. Haar vernietiging van Libië in 2011 classificeert haar als oorlogsmisdadiger. Toen de Libische leider Kolonel Gaddafi publiekelijk met een mes vermoord werd, een moord die mogelijk werd dankzij Amerikaanse logistieke steun, lachte Clinton over zijn dood. "We came, we saw, he died".
Een van haar trouwste bondgenoten is Madeleine Albright, de voormalig staatssecretaris die jonge vrouwen aanviel die niet op Clinton stemden. Dit is dezelfde Madeleine Albright die de dood van een half miljoen Irakese kinderen 'de moeite waard' vond. Clintons grootste bondgenoten zijn de Israëlische lobby en de wapenbedrijven die het geweld in het Midden-Oosten voeden. Hillary Clinton en haar man namen miljoenen dollars aan van de banken op Wall Street. Ze is corrupt en gewelddadig en toch wordt ze geprezen als de vrouwelijke kandidaat en het alternatief voor de gevaarlijke Trump, het officiële gevaar.
Politiek
Een generatie geleden kwam er een postmoderne cult, die we nu kennen als identiteitspolitiek, waardoor veel intelligente en vrijdenkende mensen gestopt werden. Hun achtergronden en de mensen die ze steunden werden uitgeplozen. En nu heb je de nepheid van Clinton en Obama en van progressieve bewegingen als Syriza in Griekenland, die hun eigen volk verraden en bondgenootschappen sluiten met hun vijanden. Nieuwe partijen werden de Zeitgeist in bevoorrechte Westerse samenlevingen. Zij signaleerden de dood van collectieve bewegingen tegen oorlog, tegen sociale onrechtvaardigheid, tegen ongelijkheid en tegen racisme en seksisme.
De jonge generatie lijkt zich weer te roeren. Duizenden in Groot-Brittannië steunden Jeremy Corbyn als leider van de Labour partij en duizenden stonden op om Bernie Sanders te steunen. In Groot-Brittannië dwong de trouwste bondgenoot van Corbyn de regering om schulden aan de banken af te betalen en het beleid van bezuinigen voort te zetten. Geen echte verandering, toch?
In de VS zegde Bernie Sanders toe Clinton te steunen als ze genomineerd wordt. Ook hij stemde voor het gebruik van geweld tegen andere landen, als hij denkt dat dat het juiste is om te doen. Hij zei dat Obama het goed heeft gedaan als president. Geen echte verandering, toch?
Australië
In Australië hebben we een dodelijke politiek, waarbij politieke spelletjes in het parlement via de media worden uitgevochten en waarin vluchtelingen en inheemse mensen berecht worden en waar de ongelijkheid groeit, terwijl het gevaar van een oorlog toeneemt. De regering heeft onlangs een zogenaamd 'defensiebudget' van 195 miljard dollar aangekondigd. Dat is een stap richting oorlog. Er was geen enkel debat hierover, helemaal niets. Stilte. Waarom?
In Australië, net als in veel Westerse landen, is nu een permanente regering met twee grote concurrerende partijen, waarvan het sociale, economische en buitenlandse beleid bijna identiek is. Verkiezingen zijn nu schijnvertoningen waarin kopieergedrag wordt goedgekeurd. Als in: Oorlog door media, stilte in de media, hebben we nu ook democratie door media. En ook dat is nep. Wat is er gebeurd met de politieke moed, politieke verbeelding en de moed die nodig is om de lange reis te ondernemen naar een wereld die eerlijker en beter is? Waar zijn de artiesten, filmmakers, scriptschrijvers en schrijvers in Australië? Misschien genieten ze van het beschermheerschap en de prijzen die door de overheid verstrekt worden. Zij zijn ook stil...
Natuurlijk zijn er eervolle uitzonderingen, waaronder diegene die deze meeting vanavond mogelijk maken en die hardnekkig gevochten hebben voor vluchtelingen en voor rechtvaardigheid. En diegene die vorige week de slechte aanval van de overheid op het recht op demonstreren en vrijheid van meningsuiting blootlegden. Wat ze lieten zien is dat echt verzet een misdaad lijkt te worden. En dat is de uitdaging voor iedereen die hier vanavond is. Overheden, elites, zij die ons leven proberen te controleren, mogen er niet mee wegkomen.
Doorbreken we de stilte of wachten we tot het eerste kernwapen is afgevuurd? Dank u.
Het vertrouwen in de Amerikaanse mainstream media is dit jaar naar een nieuw dieptepunt gezakt. Ondanks alle berichtgeving over valse nieuwssites is de meerderheid van de bevolking van mening dat de gevestigde media (televisie, radio en krant) niet te vertrouwen zijn. Een peiling van Gallup die eerder dit jaar gehouden werd laat zien dat slechts 32% van de Amerikaanse bevolking een redelijk groot vertrouwen heeft in hun berichtgeving.
Vertrouwen in massamedia neemt de laatste jaren snel af in de VS (Bron: Statista)
Vertrouwen in media daalt
Vergelijken we deze resultaten met de afgelopen jaren, dan zien we dat het vertrouwen in de reguliere media de laatste jaren snel afneemt. Aan het begin van deze eeuw geloofde meer dan de helft van de bevolking nog in het nieuws op televisie, in de krant en op de radio. Vergelijken we de resultaten met andere landen, dan zien we dat het vertrouwen in de media in veel Europese landen veel groter is. In Nederland gelooft 54% van het publiek dat de massamedia meestal te vertrouwen zijn, in Duitsland ligt dat aandeel op 52%.
In veel Europese landen is het vertrouwen in de media groter dan in de VS (Bron: Statista)
Zijn er overeenkomsten tussen de crisis in Oekraïne en de gebeurtenissen die vooraf gingen aan de Eerste Wereldoorlog? En welke lessen kunnen we trekken uit de geschiedenis? Deze vragen werden onlangs in Café Weltschmerz voorgelegd aan historicus Anton Kruft, voorzitter van de Stichting Studiecentrum Eerste Wereldoorlog.
Anton Kruft schreef het boek“Van Continentaal Conflict naar Eerste Wereldoorlog: Brits politiek falen, voor tijdens en na de oorlog”, over de machtsverhoudingen binnen Europa en hoe een relatief klein incident kon escaleren tot een gigantische oorlog. De Oekraïne crisis dwingt ons Europeanen ernstig stil te staan bij wat er destijds met de Grote Oorlog in het honderd is gelopen. Wie de geschiedenis niet kent is gedoemd deze te herhalen.
Historicus Kruft legt moeiteloos de verbanden met de huidige tijd. Stap voor stap graaft dit interview dichter naar de oorzaken van de escalatie destijds en waarom het nu weer zou kunnen gebeuren. Het niet diplomatisch rekening willen houden met de historische trauma’s van een volk blijkt de sleutel. En passant komt de Britse politiek van destijds in een veel kwader daglicht te staan dan waar dan ook in de Westerse wereld op scholen wordt onderwezen.
