Om de rol van goud te begrijpen kun je bijna niet om geopolitiek heen. De waarde van goud wordt namelijk sterk beïnvloedt door de functie die ze vervuld en daar hebben centrale banken en politici een sterke hand in. Op Marketupdate brengen we alle geopolitieke ontwikkelingen die van invloed kunnen zijn op de goudprijs en de goudmarkt.
Er heerst paniek binnen de elite van Amerika, zo concludeert Karel van Wolferen in een gesprek met Café Weltschmerz. Nu Donald Trump tegen alle verwachtingen in de verkiezingen gewonnen heeft proberen de Democraten, de gevestigde media en de Amerikaanse inlichtingendienst de schuld van de nederlaag van Hillary Clinton bij Rusland in de schoenen te schuiven.
Dat blijkt niet makkelijk, omdat steeds meer mensen door de leugens en het valse nieuws heen weten te prikken en vraagtekens zetten bij de beschuldigingen aan het adres van Poetin. Hajo Smit en Karel van Wolferen praten u in dit gesprek bij over de laatste politieke en geopolitieke ontwikkelingen.
De regering van Obama heeft nog maar drie weken te gaan, maar laat geen dag onbenut om de relatie met Rusland op scherp te zetten. Donderdag liet de regering in Washington weten dat 35 Russische diplomaten en hun families binnen drie dagen de Verenigde Staten moeten verlaten. Het gaat om medewerkers van de Russische ambassade in Washington en het Russische consulaat in San Francisco.
Volgens de Amerikaanse president hebben de Russen de verkiezingen gemanipuleerd met cyberaanvallen. Harde bewijzen blijven uit, maar als alle grote Amerikaanse media deze berichten keer op keer overnemen kunnen ze op een gegeven moment gewoon zeggen dat de bewijzen zich opstapelen. We wachten nog altijd op meer specifieke aanwijzingen dat Rusland de verkiezingscampagne gemanipuleerd zou hebben.
Het zal u niet verbazen dat Rusland woest op deze beschuldigingen en nieuwe sancties uit de Verenigde Staten gereageerd heeft. Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, gaf de volgende verklaring af.
Maria Zakharova: “Het lijkt erop dat de Amerikaanse regering nog niet de moed heeft opgegeven om voor de laatste keer nog iets slechts te doen voor de relaties met Rusland. Maar de Amerikaanse regering is waarschijnlijk al lang vergeten dat ze de relatie al verpest heeft. Deze keer gaat het om overduidelijke lekken naar de Amerikaanse massamedia, die ons bang proberen te maken met de uitbreiding van anti-Russische sancties. Met maatregelen van diplomatieke aard en zelfs met sabotage van onze computersystemen. Echter, de laatste kerstgroet van Obama’s team, dat het Witte Huis zal verlaten, is om het cynisch genoeg te laten lijken als een vergeldingsactie op een soort van cyberaanval vanuit Moskou.
Eerlijk gezegd zijn we moe van alle leugens over Russische hackers. Leugens die van bovenaf op ons uitgestort worden. Zes maanden geleden lekte de Obama regering misinformatie om tijdens de presidentsverkiezingen in november mee te kunnen spelen met de gewenste kandidaat. Nu dat doel niet bereikt is proberen ze hun persoonlijke falen te rechtvaardigen. De wraak richting zich nu op de Russisch-Amerikaanse relatie. Nu worden er provocaties geuit door het Witte Huis, maar de waarheid van deze campagne zal vroeg of laat aan het licht komen. Dat zien we nu al gebeuren.
Op 8 december berichtten de Amerikaanse massamedia dat de staatssecretaris van de Amerikaanse staat Georgia, Brian Kemp, had gezegd dat de autoriteiten de hackaanvallen tijdens de verkiezingen hadden gevonden. De sporen bleken uiteindelijk naar een computeradres van het Amerikaanse Department van Binnenlandse Veiligheid te leiden. Wat moet ik dan nog zeggen?
Het enige wat ik er nog aan toe kan voegen is dat ze deze informatie probeerden te verhullen onder een stroom van nieuwe anti-Russische beschuldigingen, waar geen bewijs voor is. Ik wil er graag nog aan toevoegen dat het noodzakelijk is dat de mensen in het Witte Huis goed begrijpen dat als Washington nieuwe vijandige stappen onderneemt, dat ze daar een respons op zal krijgen. Als het betrekking heeft op acties tegen Russische diplomatieke missies in de Verenigde Staten, dan zal dat onmiddellijk weerkaatsen richting Amerikaanse diplomaten in Rusland. Misschien maakt het de Obama regering niet uit wat er zal gebeuren met de bilaterale relatie, maar de geschiedenis zal niet vergevingsgezind zijn voor dit soort “na ons de zondvloed” gedrag.”
Update [13:37]: Adviseurs van Poetin deden de suggestie om 35 Amerikaanse diplomaten het land uit te zetten als vergeldingsactie. Het zou gaan om 31 medewerkers van de Amerikaanse ambassade in Moskou en vier Amerikanen die werkzaam zijn bij het Amerikaanse consulaat in Sint Petersburg. Maar inmiddels is duidelijk geworden dat Poetin dit advies niet zal opvolgen en het advies naast zich neerlegt.
De gematigde rebellen in het oosten van Aleppo werkten samen met militaire eenheden uit onder meer de Verenigde Staten, Saoedi-Arabië, Israël, Turkije en Qatar. Dat zei de Syrische ambassadeur van de Verenigde Naties, Bashar Ja’afari, onlangs in een toelichting op de herovering van de stad Aleppo.
Hij noemde de namen en nationaliteiten van alle buitenlandse individuen die in het oosten van Aleppo samenwerkten met de gematigde rebellen en die probeerden de stad te ontvluchten. Dat was volgens de Syrische ambassadeur ook de reden dat de hierboven genoemde landen drie dagen lang hysterisch naar een oplossing zochten om deze mensen te laten ontsnappen uit Aleppo.
“We gaan deze mensen proberen te vangen en aan jullie te laten zien. Jullie willen ze zien, dan gaan wij ze laten zien. Dit is waarom je die hysterische acties zag van de Fransen, Britten en Amerikanen, want die willen een garantie dat ze veilig uit het oostelijke deel van Aleppo kunnen vertrekken”, aldus de ambassadeur.
Wikileaks
Als Bashar Ja’afari kan aantonen dat militairen uit deze landen samenwerkten met de gematigde rebellen, dan bevestigt dat de eerder door Wikileaks uitgelekte e-mail waarin staat dat Saoedi-Arabië en Qatar de opstandelingen steunen.
Toch houden we nog een slag om de arm, want volgens Amerikaanse media heeft dezelfde ambassadeur eerder valse foto’s laten zien van Syrische soldaten die burgers in Aleppo helpen.
Rusland heeft deze week een nieuwe pijpleiding geopend die de Krim rechtstreeks van aardgas zal voorzien. De nieuwe pijpleiding verzekert niet alleen een stabiele aanvoer van aardgas voor huishoudens en bedrijven op het schiereiland, ook zal deze aardgas leveren aan twee energiecentrales die in 2018 gebouwd zullen worden. Zodra deze energiecentrales gereed zijn wordt de Krim ook voor haar stroomvoorziening geheel onafhankelijk van Oekraïne.
De Krim verbruikt momenteel 1.300 megawatt aan stroom, waarvan 800 megawatt via Oekraïne wordt aangeleverd. Met de bouw van twee nieuwe energiecentrales kan het gebied 2.000 megawatt aan elektriciteit produceren, genoeg voor de komende decennia. In november 2015 werd in de Krim nog de noodtoestand afgekondigd, nadat alle vier stroomkabels tussen Oekraïne en de Krim werden opgeblazen.
Aansluiting Krim
Rusland wil de Krim ontwikkelen tot een volwaardig onderdeel van Rusland en investeert daarom veel geld in de aansluiting van het schiereiland. De voltooiing van de bijna 400 kilometer lange Krasnodar gasleiding naar de Krim en Sebastopol was daarvoor de eerste stap. De volgende stap is om de energievoorziening te ontwikkelen.
Om de Krim aan te sluiten op Rusland wordt momenteel ook gewerkt aan een nieuwe brug over de straat van Kertsj, zodat het wegverkeer en treinen rechtstreeks tussen de Krim en het Russische vasteland kunnen reizen. Deze nieuwe 19 kilometer lange brug, die in 2018 voltooid moet worden, krijgt vier rijbanen voor het normale verkeer en twee spoorbanen voor het treinverkeer.
Krim rechtstreeks aangesloten op Russisch aardgas (Foto via Russia Today)
Rusland veroordeelt het besluit van de Amerikaanse regering om de ‘gematigde rebellen’ in Syrië van zwaardere wapens te voorzien, omdat Russische militairen daardoor in gevaar worden gebracht. De VS wil de rebellen voorzien van zwaarder luchtafweergeschut, waarmee helikopters en gevechtsvliegtuigen onder vuur genomen kunnen worden. Daar gaf Barack Obama vorige week goedkeuring voor toen hij het defensiebudget voor het komende jaar goedkeurde.
Vorig jaar kreeg het Russische leger toestemming van de Syrische regering om rebellen aan te vallen met luchtbombardementen. Daardoor kon Palmyra bevrijd worden en kwam ook Aleppo na een jarenlange belegering eindelijk weer volledig onder controle van het Syrische leger. Tot ongenoegen van de Amerikanen en hun bondgenoten in Saoedi-Arabië, die terroristen met wapens en financiële middelen ondersteunen.
Vijandige actie
Volgens Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, is het besluit van de Amerikanen om de rebellen meer wapens te geven een ‘vijandige actie’, die de levens van Russische militairen in gevaar brengt. Door meer wapens naar de rebellen in Syrië te sturen maakt Obama het voor de volgende president Donald Trump alleen maar lastiger om te breken met het anti-Russische beleid, zo concludeert Zakharova.
“In de regering van Barack Obama moeten ze toch ook wel begrijpen dat de wapens die hierheen gestuurd worden binnen de kortste keren in handen van jihadisten terechtkomen. Jihadisten waar de ‘gematigde rebellen’ al heel lang mee samenwerken. Een dergelijk besluit is een directe bedreiging voor de Russische luchtmacht en ander militair personeel en voor de Russische ambassade in Syrië.”
De Russische president Poetin neemt vandaag uitgebreid de tijd om vragen van de pers te beantwoorden. Daarbij gaat het over een breed scala aan onderwerpen, zoals de stand van de economie, het binnenlandse beleid en het buitenlandbeleid. Dit ‘vragenuurtje’ wordt jaarlijks gehouden en duurt meestal een paar uur. Het record werd neergezet in 2008, toen de Russische president 4 uur en 40 minuten lang het publiek te woord stond. De livestream is hieronder te volgen.
De wereld stevent in hoog tempo af op een Derde Wereldoorlog, zo vreest documentairemaker en journalist John Pilger. In deze lezing spreekt hij zijn zorgen uit over propaganda, de dreiging van een nucleaire oorlog, de oplopende spanningen tussen de Verenigde Staten en China en het stilzwijgen van de Westerse media. Marketupdate heeft de indringende boodschap van John Pilger voor u vertaald, de vertaling staat onder de video.
John Pilger: “Hoeveel van ons zijn zich ervan bewust dat een Derde Wereldoorlog begonnen is? Het moet gezegd worden, het is nu een propaganda oorlog van leugens en verwarring en van censuur door het weglaten van informatie. Dat kan in één dag veranderen. Laat mij een voorbeeld geven van deze propaganda. In 2009 stond president Obama in het centrum van Praag, in het midden van Europa, voor een aanbiddend publiek. Hij beloofde de wereld vrij te maken van nucleaire wapens. Sommige mensen juichten, anderen moesten ervan huilen. Obama kreeg de Nobelprijs voor de Vrede, maar het was allemaal vals. Hij was aan het liegen.
De Obama regering lanceerde vrijwel meteen een programma om meer kernwapens, kernkoppen en fabrieken voor nucleaire wapens te bouwen. Alleen al de uitgaven voor kernkoppen stegen meer onder Obama dan onder welke andere president dan ook. De totale uitgaven over de afgelopen dertig jaar worden geschat op een biljoen dollar. Een mini nucleaire bom werd ontwikkeld, die bekend staat als de B61 Model 12. Klinkt als Volkswagen model. Er is nooit zoiets geweest.
Een van de hooggeplaatste Amerikaanse generaals James Cartwright, hoofd van de strategische luchtmacht, heeft gezegd dat met een kleine bom “het nucleaire wapen meer denkbaar wordt”. In de afgelopen achttien maanden zagen we onder leiding van de Amerikanen de grootste troepenopbouw sinds de Tweede Wereldoorlog, die zich voltrekt langs de Westelijke grens met Rusland.
Oekraïne
Sinds Hitler de Sovjet-Unie binnenviel hebben buitenlandse troepen niet meer zo’n dreiging tentoongesteld als nu. Oekraïne, ooit onderdeel van de Sovjet-Unie, is een attractiepark van de CIA geworden. Na het orkestreren van een staatsgreep in Kiev controleert Washington in feite een regime dat zeer vijandig staat tegenover Rusland. Een regime dat letterlijk verrot is van de nazi’s.
Prominente parlementsleden in Oekraïne zijn de politieke afstammelingen van de beruchte antisemitische OUN en UPA groeperingen. Zij prijzen Hitler in het openbaar en willen de Russisch sprekende minderheid in het land verdrijven. Maar dat lees je natuurlijk nergens in het nieuws.
China en Rusland
In Estland, Letland en Litouwen, aan de grens met Rusland, heeft het Amerikaanse leger permanent gevechtstroepen, tanks en wapens gestationeerd. Deze extreme provocatie van de tweede grootste nucleaire macht in de wereld – Rusland – wordt met stilte ontvangen in het Westen. Vooral in Australië, het meest zwijgzame land van allemaal, het land van goedwillende en onwetende mensen. Wat het vooruitzicht van een nucleaire oorlog nog gevaarlijker maakt is een parallelle propagandacampagne tegen China. Er gaat bijna geen dag voorbij waarin China niet als dreiging genoemd wordt.
Amerikaanse admiraals komen met angst zaaiende verhalen over China. En allemaal krijgen ze zonder enige kritiek aandacht op de voorpagina’s van de kranten. Volgens Harry Harris, admiraal van de Amerikaanse marine, bouwt China “een grote muur van zand in de Zuid-Chinese Zee”. Waar hij naar verwijst is dat China landingsbanen aanlegt op de Spratly eilanden, wat betrekking heeft op een conflict met de Filipijnen. Een conflict met beperkte consequenties, totdat Washington de regering in Manila onder druk zet en omkoopt en admiraal Harris een propagandacampagne lanceert genaamd ‘vrijheid van navigatie’. Wat betekent dit? Vrijheid voor Amerikaanse oorlogsschepen om te de kustlijn van China te patrouilleren, intimideren en domineren. Probeer je eens voor te stellen wat er zou gebeuren als Chinese oorlogsschepen hetzelfde zouden doen voor de kust van Californië.
Propaganda en de media
Ik heb een film gemaakt getiteld ‘The War You Don’t See‘, waarvoor ik verschillende vooraanstaande journalisten in de Verenigde Staten en het Verenigde Koninkrijk interviewde. Ik sprak met Dan Rather van CBS, Rageh Omaar van de BBC, David Rose van The Observer. Allemaal zeiden ze dat als journalisten hun werk goed hadden gedaan, en de propaganda dat Saddam Hussein massavernietigingswapens zou hebben in twijfel hadden getrokken, en als ze de leugens van George W. Bush en Tony Blair niet hadden versterkt, dat de invasie van Irak misschien niet gebeurd. Honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen hadden dan nog geleefd.
De propaganda die de bodem legt voor een oorlog tegen Rusland en China is in principe niets anders, maar wel veel gevaarlijker. Noem eens één journalist in Australië, een academicus, een politicus van welke partij dan ook, die publiekelijk de vraag stelt waarom China vliegvelden aanlegt in de Zuid-Chinese zee. Het antwoord zou glashelder moeten zijn, de Verenigde Staten omsingelen China met een netwerk van bases, ballistische raketten, gevechtstroepen en gevechtsvliegtuigen met nucleaire wapens.
Voorbereiding voor oorlog
Deze dodelijke boog strekt van Australië tot de eilanden in de Stille Oceaan, van de Filipijnen tot aan Korea en langs Eurazië tot Afghanistan en India. Kijk naar de wereldkaart. Amerika heeft een strop gehangen om de nek van China. Australië zit in de zak van de Verenigde Staten en bereidt zich voor op een oorlog met haar grootste handelspartner. Het is ongelooflijk dat dit het nieuws niet haalt, het is censuur door weglating. Stilte door de media en oorlog door de media.
In 2015 hebben Washington en Canberra in het geheim de grootste militaire oefening op land en op zee in de geschiedenis uitgevoerd, ook wel Talisman Sabre genoemd. Het doel was om een zeeslag voor te bereiden, om zeestraten zoals de straat van Malacca en de straat Lombok te blokkeren, straten waarmee China toegang heeft tot olie, gas en andere vitale grondstoffen uit het Midden-Oosten en Afrika. Stilte daarover.
Donald Trump
In het circus van de Amerikaanse presidentsverkiezingen wordt Donald Trump afgeschilderd als een idioot, een fascist. Hij is zeker hatelijk, maar hij wordt ook als een haatfiguur neergezet in de media. Alleen dat moet ons al sceptisch maken. De visie van Trump ten aanzien van migratie is grotesk, maar niet meer grotesk dan die van David Cameron en Tony Abbott of een aantal andere dienstbare ministers in de huidige regering.
Het is niet Trump die de grote deporteur van mensen is in de VS, maar de Nobelprijswinnaar Barack Obama. Volgens een gerespecteerde liberale commentator laat Trump “de donkere krachten van geweld” los in de Verenigde Staten. Donkere krachten loslaten? Echt waar? Maakt hij een grap?
Het is een land waar kleuters hun moeders neerschieten en waar de politie een moordzuchtige oorlog voert tegen zwarte Amerikanen. Dit is het land dat meer dan vijftig verschillende regeringen omver heeft proberen te werpen, waaronder veel democratieën. Het land dat bommen gegooid heeft van Azië tot aan het Midden-Oosten en waarmee ze ontelbaar veel mensen de dood in heeft gejaagd. Geen land in de wereld kan dit record aan geweld evenaren, het is systematisch.
De meeste oorlogen die Amerika voert zijn tegen weerloze landen. Oorlogen die niet worden gestart door Republikeinen als Trump, maar door liberalen als Truman, Kennedy, Johnson, Carter, Clinton en Obama. In 1974 beschreef de Veiligheidsraad het hoogste belang van het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten als “een wereld die substantieel omgevormd is naar het Amerikaanse beeld”. De ideologie was messianistisch amerikanisme. We zouden allemaal Amerikanen worden, anders zwaaide er wat…
Tegenstanders werden op andere gedachten gebracht, omgekocht, hun imago werd besmeurd of ze werden simpelweg aan de kant gezet. Donald Trump is ongetwijfeld een symptoom hiervan. Maar hij is ook een non-conformist. Hij noemde de invasie van Irak een misdaad. Hij wil geen oorlog met Rusland en China, hoe ironisch. Het gevaar voor de mensheid is niet Trump in mijn visie, maar Hillary Clinton. Zij is geen non-conformist. Ze vertegenwoordigt de veerkracht en het geweld van een systeem, wiens geroemde exceptionalism meer doet denken aan fascisme, met zo nu en dan een liberaal gezicht.
Hillary Clinton
Nu de verkiezingen naderen zal Clinton geprezen worden als de eerste vrouwelijke president, ongeacht haar misdaden en leugens. Net zoals Barack Obama met liberaal gebrabbel over hoop gelauwerd werd als eerste zwarte president. De gruwel gaat door. Terwijl Hillary Clinton door Guardian columnist Owen Jones geprezen wordt om haar charme, stuurt Obama drones om 150 mensen af te slachten in Somalië.
Obama laat regelmatig mensen doden, volgens de New York Times meestal op dinsdag, als hij de lijst krijgt van doelwitten die met drones uitgeschakeld moeten worden. Dat is cool... In de laatste presidentscampagne dreigde Hillary Clinton Iran weg te vagen met nucleaire wapens. Als staatssecretaris onder Obama gaf ze goedkeuring aan de omverwerping van de democratisch gekozen regering in Honduras. Haar vernietiging van Libië in 2011 classificeert haar als oorlogsmisdadiger. Toen de Libische leider Kolonel Gaddafi publiekelijk met een mes vermoord werd, een moord die mogelijk werd dankzij Amerikaanse logistieke steun, lachte Clinton over zijn dood. "We came, we saw, he died".
Een van haar trouwste bondgenoten is Madeleine Albright, de voormalig staatssecretaris die jonge vrouwen aanviel die niet op Clinton stemden. Dit is dezelfde Madeleine Albright die de dood van een half miljoen Irakese kinderen 'de moeite waard' vond. Clintons grootste bondgenoten zijn de Israëlische lobby en de wapenbedrijven die het geweld in het Midden-Oosten voeden. Hillary Clinton en haar man namen miljoenen dollars aan van de banken op Wall Street. Ze is corrupt en gewelddadig en toch wordt ze geprezen als de vrouwelijke kandidaat en het alternatief voor de gevaarlijke Trump, het officiële gevaar.
Politiek
Een generatie geleden kwam er een postmoderne cult, die we nu kennen als identiteitspolitiek, waardoor veel intelligente en vrijdenkende mensen gestopt werden. Hun achtergronden en de mensen die ze steunden werden uitgeplozen. En nu heb je de nepheid van Clinton en Obama en van progressieve bewegingen als Syriza in Griekenland, die hun eigen volk verraden en bondgenootschappen sluiten met hun vijanden. Nieuwe partijen werden de Zeitgeist in bevoorrechte Westerse samenlevingen. Zij signaleerden de dood van collectieve bewegingen tegen oorlog, tegen sociale onrechtvaardigheid, tegen ongelijkheid en tegen racisme en seksisme.
De jonge generatie lijkt zich weer te roeren. Duizenden in Groot-Brittannië steunden Jeremy Corbyn als leider van de Labour partij en duizenden stonden op om Bernie Sanders te steunen. In Groot-Brittannië dwong de trouwste bondgenoot van Corbyn de regering om schulden aan de banken af te betalen en het beleid van bezuinigen voort te zetten. Geen echte verandering, toch?
In de VS zegde Bernie Sanders toe Clinton te steunen als ze genomineerd wordt. Ook hij stemde voor het gebruik van geweld tegen andere landen, als hij denkt dat dat het juiste is om te doen. Hij zei dat Obama het goed heeft gedaan als president. Geen echte verandering, toch?
Australië
In Australië hebben we een dodelijke politiek, waarbij politieke spelletjes in het parlement via de media worden uitgevochten en waarin vluchtelingen en inheemse mensen berecht worden en waar de ongelijkheid groeit, terwijl het gevaar van een oorlog toeneemt. De regering heeft onlangs een zogenaamd 'defensiebudget' van 195 miljard dollar aangekondigd. Dat is een stap richting oorlog. Er was geen enkel debat hierover, helemaal niets. Stilte. Waarom?
In Australië, net als in veel Westerse landen, is nu een permanente regering met twee grote concurrerende partijen, waarvan het sociale, economische en buitenlandse beleid bijna identiek is. Verkiezingen zijn nu schijnvertoningen waarin kopieergedrag wordt goedgekeurd. Als in: Oorlog door media, stilte in de media, hebben we nu ook democratie door media. En ook dat is nep. Wat is er gebeurd met de politieke moed, politieke verbeelding en de moed die nodig is om de lange reis te ondernemen naar een wereld die eerlijker en beter is? Waar zijn de artiesten, filmmakers, scriptschrijvers en schrijvers in Australië? Misschien genieten ze van het beschermheerschap en de prijzen die door de overheid verstrekt worden. Zij zijn ook stil...
Natuurlijk zijn er eervolle uitzonderingen, waaronder diegene die deze meeting vanavond mogelijk maken en die hardnekkig gevochten hebben voor vluchtelingen en voor rechtvaardigheid. En diegene die vorige week de slechte aanval van de overheid op het recht op demonstreren en vrijheid van meningsuiting blootlegden. Wat ze lieten zien is dat echt verzet een misdaad lijkt te worden. En dat is de uitdaging voor iedereen die hier vanavond is. Overheden, elites, zij die ons leven proberen te controleren, mogen er niet mee wegkomen.
Doorbreken we de stilte of wachten we tot het eerste kernwapen is afgevuurd? Dank u.
Zijn er overeenkomsten tussen de crisis in Oekraïne en de gebeurtenissen die vooraf gingen aan de Eerste Wereldoorlog? En welke lessen kunnen we trekken uit de geschiedenis? Deze vragen werden onlangs in Café Weltschmerz voorgelegd aan historicus Anton Kruft, voorzitter van de Stichting Studiecentrum Eerste Wereldoorlog.
Anton Kruft schreef het boek“Van Continentaal Conflict naar Eerste Wereldoorlog: Brits politiek falen, voor tijdens en na de oorlog”, over de machtsverhoudingen binnen Europa en hoe een relatief klein incident kon escaleren tot een gigantische oorlog. De Oekraïne crisis dwingt ons Europeanen ernstig stil te staan bij wat er destijds met de Grote Oorlog in het honderd is gelopen. Wie de geschiedenis niet kent is gedoemd deze te herhalen.
Historicus Kruft legt moeiteloos de verbanden met de huidige tijd. Stap voor stap graaft dit interview dichter naar de oorzaken van de escalatie destijds en waarom het nu weer zou kunnen gebeuren. Het niet diplomatisch rekening willen houden met de historische trauma’s van een volk blijkt de sleutel. En passant komt de Britse politiek van destijds in een veel kwader daglicht te staan dan waar dan ook in de Westerse wereld op scholen wordt onderwezen.
Aleppo is na een jarenlange strijd eindelijk weer volledig in handen van het regeringsleger. Daarmee is volgens de Washington Post een einde gekomen aan “de droom van meer democratie in Syrië”. Waar bestond dat gedroomde “meer democratische Syrië” dan wel uit?
Om te beginnen is in Aleppo nooit een opstand geweest tegen president Assad. Maar in 2012 werd de stad met grof geweld ingenomen door jihadistische groepen die gelieerd waren aan Al-Qaeda. De burgers van Aleppo werden vervolgens onderworpen aan Sharia-wetten, openbare onthoofdingen, stenigingen en geweld tegen vrouwen. De economie van de stad werd stilgelegd, de machines uit de fabrieken werden op de zwarte markt in Turkije verkocht, er brak hongersnood en ziekte uit en ongeveer 300.000 inwoners kwamen in de afgelopen vier jaar om het leven. Dat is de “droom van een meer democratisch Syrië” volgens een van de meest “vooraanstaande kranten van de VS”?
Dezelfde schaamteloze onzin hoorden we gisteren uit de mond van Samatha Power, de Amerikaanse VN-afgezant:
“The Assad regime and Russia appear dead set on seizing every last square inch of Aleppo by force, no matter how many innocent bodies pile up in their wake, Aleppo will join the ranks of those events in world history that define modern evil, that stain our conscience decades later. Halabja, Rwanda, Srebrenica, and, now, Aleppo.”
En tegen de Syrische en Russische afgezanten:
“Is there literally nothing that can shame you? … Is there nothing you will not lie about or justify?”
Selectieve verontwaardiging
Terwijl ze deze woorden sprak ging haar land verder met het bewapenen van terroristen van de ergste soort, die net als in Aleppo “democratische dromen” brengen. En terwijl ze dit sprak, bestookte haar land de Iraakse stad Mosul, slechts vijfhonderd kilometer ten oosten van Aleppo, waar een miljoen mensen op de vlucht zijn en waar duizenden doden vallen.
Terwijl Samantha Power de moraalridder uithangt bij de VN, probeerde haar land een wapendeal met Saudi-Arabië ter waarde van ruim dertig miljard dollar te sluiten, wapens die door dat land in Jemen worden gebruikt om alleen al de afgelopen maanden 11.000 doden te veroorzaken en een hongersnood die een miljoen mensen direct bedreigt.
Syrische, Iraanse en Russische troepen maken intussen het heroverde gebied vrij van mijnen. Duizenden landmijnen. Allemaal Amerikaanse landmijnen…
Terug naar Aleppo. In Aleppo was niets aan de hand, tot de VS ruim een miljard dollar stak in het bewapenen van tuig, want iets anders is het niet. Tuig dat in naam van de VS steden en kunstschatten vernielt, een vluchtelingenstroom op gang brengt, in koelen bloede mensen onthoofdt en hele landen plundert. De kopstukken ontvangen hun salaris rechtstreeks uit de VS en poseren trots op de foto met senator en voormalig presidentskandidaat John McCain, die in 2014 ook Oekraïne al hielp omvormen tot een gewelddadige schurkenstaat.
Moreel gezag
Samantha Power sprak in de Veiligheidsraad over gewelddadigheden in Syrië die volgens haar vergelijkbaar zijn met Halabja, Srebrenica en Rwanda. Gelukkig kreeg ze het enige juiste antwoord van de Russische afgezant Klimkin: “Uw land is niet in de positie om moraal gezag te doen gelden”.
Powers vergat namelijk Vietnam, Cambodja, Laos, Gaza, Irak en ontelbare andere tonelen van Amerikaanse oorlogsmisdaden in landen die nooit een bedreiging vormden voor de Amerikaanse veiligheid. Zullen we het even hebben over clusterbommen, vermomd als speelgoed zodat kinderen ze meenemen? Verarmd Uranium? Witte Fosfor? Martelprogramma’s in “black sites”? Het vermoorden van staatshoofden, het vernietigen van democratieën en het installeren van dictators?
En hoe zit het met die “Internationale coalitie” onder leiding van de VS? Waar waren die toen Aleppo werd ingenomen? Homs? Twee keer Palmyra? Geen schot is er door de Amerikanen gelost, vliegtuigen bleven aan de grond. De enige acties die vermeldenswaardig zijn, was de Amerikaanse steun aan hun terroristen en moordenaars.
De laatste weken loopt de hypocrisie in Washington en daarmee in ons West-Europa de spuigaten uit. En dat heeft dan weer te maken met de verkiezing van Donald Trump, die best met Rusland wil samenwerken om het internationale terrorisme aan te pakken en die wil stoppen met al die proxy-oorlogen waar zijn voorganger zoveel schade en leed mee heeft aangericht – zonder ook maar één ander resultaat dan de zelfverrijking van de wapenindustrie en de maffia die van de chaos profiteert.
En daar zitten de broodheren van The Washington Post en Samantha Power en John McCain. De kliek die onder het Obama-regime niets goeds bracht voor de wereld, alleen chaos en vernietiging. Tijd voor een nieuw Neurenberg.
De berichtgeving in de Westerse media suggereert dat de bevolking in Syrië gebukt gaat onder de terreur van het regeringsleger en dat de bevolking van Aleppo nu in zijn geheel onderworpen is aan het ‘regime’ van Assad. Volgens de Canadese journaliste Eva Bartlett klopt er niets van deze berichtgeving en worden er in Westerse media aan de lopende band leugens verteld over de werkelijke situatie in Syrië.
Bartlett sprak in verschillende Syrische steden met de lokale bevolking, die bevestigen dat de overgrote meerderheid van de bevolking achter het Syrische leger staat en de regering van Assad steunen in hun strijd tegen de terroristen. De suggesties dat de bevolking gebukt gaat onder de terreur van het Syrische en Russische leger is volgens haar precies het tegenovergestelde van de realiteit.
Het zijn de terroristen in de bezette gebieden die burgers gijzelen en vermoorden, terwijl het Syrische leger in samenwerking met de Russen ze juist probeert te bevrijden. Soldaten van het regeringsleger vormden met gevaar voor eigen leven verschillende corridors, zodat de gegijzelde bevolking het bezette gebied kon ontvluchten.
Ook verwijst Bartlett naar een bombardement op een ziekenhuis dat helemaal niet op de satellietbeelden terug te vinden is en over een ander ziekenhuis dat door bommen van Al-Nusra werd opgeblazen, maar waar het Syrische en Russische leger voor verantwoordelijk gehouden worden. We hebben haar verhaal volledig vertaald, de tekst staat onder de video.
“Canada heeft in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een resolutie gepresenteerd die niet draait om mensenrechten en niet om de mensen in Syrië. Het is een resolutie bedoeld om met de beschuldigende vinger naar Rusland en China te kunnen wijzen. Deze resolutie verwijst naar een eerdere resolutie van de Veiligheidsraad waar China en Rusland een paar dagen geleden hun veto over hebben uitgesproken. Die resolutie had betrekking op nog een nutteloos staat-het-vuren in Syrië, die op geen enkele manier iets goeds zou brengen voor de mensen in Syrië en die komt na een week waarin veel gebieden in Aleppo bevrijd werden. Ongeveer 95% van alle gebieden in Aleppo is bevrijd, gebieden die jarenlang bezet werden door terreurgroepering.”
Staakt-het-vuren
“Dus op dit moment, nu honderdduizenden burgers in de bezette gebieden bevrijd zijn, willen partijen in de VN een nieuw staakt-het-vuren afkondigen. En ik wil mensen eraan herinneren waarom dit staakt het vuren zinloos is. Het laatste staakt-het-vuren in september werd vanaf het begin genegeerd door twintig verschillende terreurgroepen, die het staakt-het-vuren in totaal meer dan 300 keer het geschonden hebben.
Het Syrische en Russische leger hielden zich aan staakt-het-vuren, terwijl de Amerikaanse coalitie het staakt-het-vuren geschonden heeft door te bombarderen op stellingen van het Syrische leger. Daarbij kwamen tenminste 83 Syrische soldaten om het leven. Het was een langdurige aanval die bijna een uur duurde en die ISIS in staat stelde de stelling bij Deir ez-Zor over te nemen. Dus, dit is één reden waarom een staakt-het-vuren op dit moment zinloos is.
Er is geen vertrouwen dat de Verenigde Staten en Westerse leiders – die deze terroristen financierden – controle over deze terroristen hebben en dat zij zich aan een staakt-het-vuren zullen houden. De mensen van Aleppo willen dat hun stad volledig bevrijd wordt. Ik ben vier keer in Aleppo geweest en dit is de wens van de mensen in Aleppo.”
Onafhankelijk
"Ik ben sinds 2014 zes keer in Syrië geweest, waarvan twee keer met internationale delegaties en vier keer op eigen gelegenheid met een visum dat ik zelf heb aangevraagd en dat ik zelf betaald heb. Mijn reizen heb ik met eigen geld of met donaties betaald, ik ben op eigen risico gegaan en ik kon vrij bewegen naar de gebieden waar ik heen wou gaan. Ik ben vaak in Homs geweest, in Latakia, in Tartous en in Aleppo. Ik noem deze omdat het belangrijk is dat mensen zich realiseren dat ik in al die plaatsen in het Arabisch met de mensen gesproken heb. En het is waar dat de bevolking het Syrische leger en de regering steunen. Wat je hoort in de media is compleet het tegenovergestelde. En wat je in Westerse media als de BBC, Guardian, New York Times enzovoort over Aleppo hoort is ook het tegenovergestelde van de realiteit.
Sinds 2012 wordt Aleppo bezet door verschillende terreurgroepen, waaronder Al-Nusra en het zogenaamde Free Syrian Army, die dezelfde terreurdaden begaan als Al-Nusra en ISIS, zoals het onthoofden van een 12-jarig kind. En nog steeds worden dat gematigde rebellen genoemd. De bezetting van deze gebieden in Aleppo sinds 2012, die onlangs bevrijd zijn, betekende dat Aleppo als geheel geleden heeft onder belegeringen, het gebrek aan voedsel, medicijnen, elektriciteit en water en de dagelijkse bombardementen door de terroristen. Denk aan mortieren, geïmproviseerde bommen, GRAD raketten die geleverd werden door het Westen, enzovoort...
Omdat er nog steeds door het Westen gesteunde rebellen in Aleppo zijn komen er nog steeds bommen naar beneden waarbij slachtoffers vallen. Daarom is het zo belangrijk dat alle gebieden in Aleppo bevrijd worden, want dat is wat de vrede in Aleppo terug kan brengen. Mijn collega's noemden al de mate van eenheid in Syrië en dat zij zichzelf in eerste plaats zien als Syriërs en niet als lid van een bepaalde groepering."
Manipulatieve berichtgeving
"Dit is belangrijk, omdat onze media en de media in de Golfstaten de indruk wekken dat er sprake is van conflicterende groepen. Dit wordt door de Syriërs zelf ontkend, het is een instrument om mensen in verwarring te brengen. Om mensen te laten geloven dat het de Soennieten zijn tegen Bashar al-Assad, terwijl de realiteit is Aleppo overwegend Soennitisch is en de regering steunt! De bevolking heeft te lijden onder de terroristen, terwijl steeds wordt verklaard dat de terroristen de burgers proberen te bevrijden van het regeringsleger.
Andere punten over Aleppo zijn de aanvallen op ziekenhuizen. Dit zijn ziekenhuizen in gebieden die in handen zijn van de terroristen. Deze verhalen zijn gefabriceerd en ik kan daar een specifiek voorbeeld van noemen. In april was er een ziekenhuis dat volgens alle media zwaar getroffen was door het Syrische ofwel het Russische leger. Maar uit satellietbeelden die Rusland heeft vrijgegeven blijkt dat het ziekenhuis na deze vermeende aanslag nog in dezelfde staat verkeerde als in oktober 2015. Dit ziekenhuis was dus helemaal niet getroffen. Enkele maanden later berichtte de Guardian dat er in dit ziekenhuis nog steeds slachtoffers van chemische aanvallen behandeld werden. Dus zelfs de leugens van de media zijn inconsistent.
Ik ben ook naar een ziekenhuis voor zwangere vrouwen geweest in het centrum van Aleppo, een ziekenhuis dat op 3 maart werd werd aangevallen en waarbij drie vrouwen gedood werden. Je zou denken dat dit iets is waar de Verenigde Naties of Amnesty International aandacht voor zou vragen, maar dat was niet het geval.
In december 2013 werd het Kindi ziekenhuis aangevallen en vernietigd. Dit was het grootste en beste ziekenhuis voor kankerbestrijding in het Midden-Oosten. Het werd gesloopt door een vrachtwagenbom van Al-Nusra. Toch werd in de mediaberichten over Aleppo opnieuw Russische en Syrische luchtaanvallen verantwoordelijk gehouden voor de aanslagen op ziekenhuizen. Fox News had zelfs het lef om een foto van het Kindi ziekenhuis te gebruiken en te doen alsof dit een ziekenhuis in het oosten van Aleppo was en dat werd aangevallen door Russische of Syrische bombardementen. Dit laat zien hoeveel de media vanaf het begin af aan gelogen hebben over Syrië en dat tot op de dag van vandaag blijven doen.
Toen ik naar Aleppo ging sprak ik met de medische organisatie van Aleppo, een team dat bestaat uit 4.160 actieve en geregistreerde dokters. Meer leugens in de media gingen over "de laatste dokter in Aleppo". Onder deze meer dan 4.000 dokters zitten 800 specialisten. Dus je kunt zien dat als de media over Aleppo praat, dat ze het heeft over gebieden die door terroristen bezet werden. Ze negeert het lijden en de wensen van de bevolking in de rest van Aleppo volledig."
Bombardementen
"Toen ik in juli in Aleppo was kreeg ik met een aantal bombardementen van de terreurgroepen te maken. Er was een halve kilometer van mij vandaan een explosie. Ik weet niet hoeveel mensen daarbij om het leven zijn gekomen, maar het leverde een enorme rookwolk op. Ongeveer vijf minuten later werd een explosief afgevuurd uit het gebied dat in handen was van de terroristen, een explosief dat 15 meter bij mij vandaan insloeg. Als dat explosief een geparkeerde auto had geraakt dan had ik hier nu niet gezeten.
Een dag later werd de moeder van een goede vriend van mij vermoord door een dergelijk explosief. Dit is slechts een fractie van het lijden waar de mensen dagelijks mee te maken hebben. Toen ik daar in november met een delegatie van Westerse journalisten van de New York Time, de LA Times enzovoort, was, toen vond er gedurende de dag een reeks van aanvallen met GRAD raketten, explosieve voertuigen en explosieven en scherpschutters plaats.
Aan het eind van de dag waren achttien burgers vermoord en meer dan 200 gewond. We waren bij het nabijgelegen ziekenhuis en daar zagen we de mensen binnenkomen. Dat was een van de vele eindeloze dagen in Aleppo. Op 4 november waren we bij de 'Castello Road' humanitaire oversteek, dit was een dag waarop de mensen in het oosten van Aleppo uit de bezette gebieden geëvacueerd konden worden. En dat was niet voor het eerst. De Russen en het Syrische leger hadden al acht humanitaire corridors opgezet om mensen in staat te stellen te vluchten. Deze corridors werden aangevallen door terreurgroeperingen, zelfs op die 4 november dat wij er waren gebeurde dat twee keer met mortieren. Daarna gebeurde dat nog vijf keer."
Bevolking steunt leger Syrië
"Er is duidelijk een politieke wil en intentie bij het Syrische overheid en de Russische bondgenoot om burgers in staat te stellen te vluchten en het aantal slachtoffers te minimaliseren. De terroristen die zichzelf bevrijders van Syrië noemen willen niet dat burgers weggaan, ze houden mensen gegijzeld. Als je rapporten leest die niet van de BBC of van de New York Times afkomstig zijn, dan zie je tal van getuigenissen van burgers die de afgelopen week bevrijd zijn en die het Syrische leger daar enorm dankbaar voor zijn. Ook zeiden ze dat terroristen het voedsel achter hielden en dit niet wilden verspreiden onder de bevolking. Dat is allemaal gedocumenteerd.
Ook is het gedocumenteerd dat er in de gebieden die bezet zijn door terroristen, waaronder een school, chemicaliën gebruikt werden om wapens te maken. Er zijn hulzen gevonden waar de bommen van gemaakt werden. Eén van deze gebouwen was een fabriek, waar deze bommen gemaakt werden. Ook waren er verklaringen dat het vrije Syrische leger helemaal niet meer bestaat.
De vernietiging van gebouwen in deze gebieden gebeurt omdat de terroristen zich onder de grond in bunkers verstoppen en alleen boven komen om burgers te bombarderen."
Misstanden
"Ik wil nog een paar mythes aanstippen. Zo gaat er een mythe dat het Syrische leger en de overheid de mensen in Aleppo laten verhongeren. Nogmaals, ik verwijs naar getuigenverklaringen van mensen die ik gesproken heb die zeggen dat ze niet mochten vluchten, omdat ze bedreigd werden door terroristen. Ook zijn er beelden van mensen die probeerden te vluchten en die beschermd door het Syrische leger, dat een menselijk schild vormde. Wat we in de media horen is geen correcte weerspiegeling van wat er gaande is in Aleppo. Deze media blijven tot op de dag van vandaag zeggen dat het Syrische leger deze mensen aanvalt, terwijl precies het tegenovergestelde waar is.
Ik wil jullie vragen om te luisteren naar de mensen in Syrië, die klaar zijn met alle leugens en die willen dat de waarheid naar buiten wordt gebracht. De mensen daar zijn zich heel goed bewust van alle leugens die onze media en onze mensenrechtenorganisaties uitdragen. Ze willen een einde aan het geweld en willen niet dat deze oorlog wordt voortgezet. Ze hebben ook niet om deze oorlog gevraagd. Zoals mijn collega benadrukte is Syrië een soeverein land, dat het recht heeft tegen terrorisme te vechten. We weten dat 101 uit 193 lidstaten van de Verenigde Naties terroristen naar Syrië gestuurd hebben...
Syrië voert een oorlog tegen terrorisme en is aan de winnende hand in Aleppo. Hopelijk accepteren de terroristen een afspraak om zich uit de stad terug te trekken en hun wapens neer te leggen. Hopelijk accepteren ze de amnestie die de overheid wil verlenen. Hopelijk stopt de VS met het steunen van deze terreur en deze financiering en komen er inderdaad regels die het onmogelijk maken om de verschillende huurlingen te bewapenen en te financieren."
Ondanks een groeiende weerstand worden de sancties tegen Rusland met nog eens zes maanden verlengd, zo verklaarden Europese diplomaten tegenover het Duitse Handelsblatt. Italië zou als enige lidstaat van de Europese Unie tegen dit besluit zijn, maar er zijn geen aanwijzingen dat het land een veto zal uitspreken om de sancties tegen te houden.
Met een unanieme goedkeuring van alle 28 lidstaten van de EU is het zo goed als zeker dat deze maatregel volgende week donderdag, na afloop van Europees topoverleg, bekend zal worden gemaakt.
Sancties
De EU legde in 2014 sancties op aan Rusland vanwege de situatie in Oekraïne. De inwoners van de Krim besloten via een referendum om zich aan te sluiten bij Rusland, een klap in het gezicht voor het Europese uitbreidingsproject. Volgens Westerse regeringsleiders draagt Rusland verantwoordelijkheid in de chaos in Oekraïne. Ze wordt ervan verdacht de separatisten in het oosten van het land te ondersteunen.
Europa is het kind van de rekening van het huidige sanctiebeleid. De sancties tegen Rusland raken de Russische economie nauwelijks, terwijl de sancties die Rusland heeft opgelegd aan verschillende Europese landen een veel grotere impact hebben. Ondanks de sancties wordt de levering van aardgas richting Europa gewoon voortgezet, terwijl de export van Europese levensmiddelen richting Rusland aanzienlijk gedaald is.
Alternatieven?
“Na twee en een half jaar van economische sancties roept de vraag zich op of ze hun politieke doel wel bereikt hebben en of er geen alternatieve benaderingen mogelijk zijn”, zo verklaarde Klaus Schäfer van het Comité van Oost-Europese economische relaties tegenover Handelsblatt.
De negatieve effecten van de sancties raken vooral Europa. Waar komt het besluit om de sancties te verlengen vandaan? Voeren Europese diplomaten de agenda van Washington uit? En kan Europa geen beter alternatief bedenken om de impasse in Oekraïne op te lossen?
