Marketupdate

Blog

  • Goudobligaties met succes afgerond

    Gold Investment heeft haar uitgifte van goudobligaties met een rendement van 8,12% met succes afgerond. Deze Gold Investments 8.12 procent obligatie had een ingangsdatum van 1 juni 2017 en een einddatum van 30 juni 2018. De totale uitgifte was €2.230.000 en de rente op deze obligatie werd ieder kwartaal uitbetaald. Op 28 februari 2018 werd deze goudobligatie volledig afgelost.

    Deze belegging is gedekt door de Forward Gold Sale met een goudmijn, die het goud produceert waarmee obligatiehouders uitbetaald worden. Vorig jaar publiceerden we al een uitgebreid artikel over deze goudobligatie op onze site. Deze belegging valt buiten het toezicht van de AFM en leverde de deelnemers een rendement op van 8,12% op jaarbasis. Dat is aanzienlijk meer dan een spaarrekening!

    Gold Investment bedankt bij deze Goudstandaard voor de snelle afwikkeling van de Forward Gold Sale en voor de snelle uitlevering van goud aan de deelnemers van de obligatie. Ook bedankt Gold Investment Pepijn van Zaal van Halsten Law Firm voor de juridische begeleiding van deze obligatielening.

    De goudobligaties van Gold Investment (Bron: Gold Investment)

  • Uitspraken Trump over invoerheffingen toppen dollarkoers af

    Aan het begin van de week herstelde de koers van de dollar zich nog, gedragen door de optimistische uitspraken die Jerome Powell, de nieuwe voorzitter van de Fed, deed tijdens zijn halfjaarlijkse optreden voor het Amerikaanse Congres. Maar die rally van de dollar kwam donderdag abrupt tot stilstand toen Trump geïmproviseerd aankondigde dat hij van plan is om de import van staal met 25% te belasten en die van aluminium met 10%.

    Vrijdag maakten de Europese Unie en China duidelijk dat ze van plan zijn om dit te vergelden met vergelijkbare, (vooralsnog) beperkte maatregelen. De dollar ging samen met de meeste financiële activa in de uitverkoop en eindigde de week grofweg vlak ten opzichte van de euro. De Japanse yen was de grootste winnaar bij de G10. De munt steeg ten opzichte van alle andere belangrijke valuta’s toen bekend werd dat gouverneur Kuroda van de Bank of Japan een uitweg wil gaan zoeken uit het huidige, extreem ruime monetaire beleid.

    Op het moment van schrijven leek het erop dat de instemming van de Duitse SPD met een ‘grote coalitie’-regering met de christendemocraten van Merkel tegenwicht vormde voor de uitkomst van de Italiaanse verkiezingen, die geen duidelijke winnaar opleverden. De koers van de euro bleef hierdoor maandag tijdens de vroege Aziatische handel min of meer ongewijzigd. De aandacht zal deze week uitgaan naar de gevolgen van de uitspraken van Trump over de invoerheffingen, maar ook naar de ECB-bijeenkomst aanstaande donderdag en het Amerikaanse payroll report van februari, dat vrijdag verschijnt. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Het economische nieuws was vorige week al met al negatief voor de euro, maar uiteindelijk reageerde de markt op de protectionistische geluiden die aan de overkant van de Atlantische Oceaan te horen waren. Uit de belangrijke PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit bleek dat de economie wat vertraagt. Bovendien willen de inflatiecijfers nog steeds geen aanhoudende opwaartse trend laten zien. De ECB-prognoses die donderdag tijdens de bijeenkomst van de ECB van maart worden gepubliceerd, zijn doorslaggevend.

    We zullen goed in de gaten houden hoe de teleurstellende inflatiecijfers doorwerken in die prognoses. In sommige marktprognoses wordt rekening gehouden met belangrijke wijzigingen of richtsnoeren, maar wij verwachten die niet. Dit kan een teleurstelling worden die tegenwind kan opleveren voor de gemeenschappelijke munt.

    Britse pond

    De koers van het pond werd vorige week – bij gebrek aan belangrijke economische cijfers – vooral bepaald door het slechte nieuws over de Brexit-onderhandelingen. Door de bekendmaking van een vrij harde ontwerp-overeenkomst met de Europese Unie bleef het Britse pond de hele week onderaan hangen; de munt eindigde de week lager ten opzichte van zowel de euro als de dollar.

    Ook volgende week zullen in het Verenigd Koninkrijk weinig cijfers gepubliceerd worden. Wij verwachten dat de koers van het pond bepaald zal worden door de reactie van de EU op de redelijk verzoenende toespraak die premier May vrijdag hield.

    Amerikaanse dollar

    In de VS staat pas op vrijdagmiddag een belangrijke bekendmaking op de agenda: het payroll report. Tot die tijd zal de handel in de dollar waarschijnlijk vooral bepaald worden door de gevolgen van de uitspraken van Trump over invoerheffingen.

    Wij denken dat de wettelijke grondslag voor de vergaande aankondiging van Trump (nationale veiligheid) op zijn best wankel is. In de Amerikaanse zakenwereld is bijna iedereen tégen deze invoerheffingen, en binnen de regering-Trump gaat het steeds chaotischer toe. De kans is daarom groot dat de heffingen er nooit zullen komen.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Begint Trump een handelsoorlog?

    Begint Trump een handelsoorlog?

    Deze week maakte de Amerikaanse president Trump bekend dat hij de import van staal en aluminium met respectievelijk 25 en 10 procent wil belasten. Deze plannen mogen eigenlijk geen verrassing worden genoemd, want tijdens de verkiezingscampagne sprak Trump al vaak zijn onvrede uit over de volgens hem oneerlijke handelspraktijken. Hij spreekt van ‘oneerlijke concurrentie’, die de Amerikaanse staal- en aluminiumindustrie in een paar decennia gedecimeerd heeft.

    Keerzijde van globalisering

    Het is waar dat de Amerikaanse industriële basis de afgelopen decennia steeds verder verschrompeld is, om de simpele reden dat het in veel gevallen gewoon goedkoper is voor Amerikanen om producten uit het buitenland te importeren dan om deze zelf te maken. Door ‘outsourcing’ worden steeds meer producten in andere landen gemaakt en verplaatst de werkgelegenheid in de Verenigde Staten zich naar andere landen in de wereld.

    Het is deze keerzijde van globalisering waar Trump zich tegen verzet en waar hij zijn populariteit aan te danken heeft. Amerikanen verwachten dat hij de president is die de Amerikaanse economie weer groot en sterk zal maken. Het beschermen van de eigen industrie door middel van dit soort importheffingen lijkt dan een beproefde methode om dat doel te bereiken.

    Of het diplomatiek gezien ook zo’n slimme zet was, dat valt nog maar te bezien. Uit de rest van de wereld kwam vooral veel kritiek op de plannen van Trump. Het is dus wachten op een tegenreactie en het is nog maar de vraag of daar uiteindelijk überhaupt iemand beter van zal worden. De geschiedenis leert ons dat handelsoorlogen en importheffingen op de lange termijn alleen maar verliezers opleveren.

    Het is dus niet verwonderlijk dat Trump veel kritiek te verduren krijgt op deze aangekondigde importheffingen. Bedrijven in de betreffende sector krijgen te maken met meer onzekerheid, terwijl de aandelenmarkt onderuit gaat nu beleggers het risico van een handelsoorlog proberen af te wegen.

    Maar is het terecht dat er zoveel kritiek op Trump geuit wordt? Of probeert hij ook maar gewoon binnen zijn mogelijkheden te doen wat goed is voor de Amerikaanse economie? En wat te denken van China, dat zich al jaren ‘schuldig’ maakt aan oneerlijke concurrentie door de waarde van haar munt kunstmatig laag te houden?

    Monetaire instabiliteit

    De oplopende spanningen tussen handelsblokken en de dreiging van een handelsoorlog lijkt het resultaat te zijn van een instabiel en disfunctioneel monetair systeem, dat sinds het loslaten van de koppeling met goud in 1971 geen stabiel anker meer heeft.

    Sindsdien heeft de dollar de rol van goud overgenomen, waarbij de Verenigde Staten in een positie werden geduwd waarin ze de rest van de wereld moesten voorzien van dollars, dollars die andere landen nodig hadden voor het internationale handelsverkeer.

    Met het wegvallen van de discipline van goud als monetair anker worden overschotten en tekorten op de handelsbalansen van landen niet meer automatisch verrekend, maar kunnen ze bijna tot in het oneindige blijven voortwoekeren. Dat ziet er als volgt uit…

    Structureel handelstekort in de Verenigde Staten

    China heeft steeds meer claims op de Verenigde Staten

    Chronische onbalans

    De Verenigde Staten hebben sinds het loslaten van de goudkoppeling in 1971 een systematisch tekort op de handelsbalans, dat voortdurend in stand werd gehouden door achtereenvolgens Europa, Japan en China. Maar zoals je op de tweede grafiek kunt zien beginnen nu ook de Chinezen zich achter de oren te krabben. Is het wel verstandig om zoveel dollarreserves op te bouwen? En gaan we daar ooit nog iets van terug zien?

    De importheffingen van Trump zijn dus slechts een symptoom van een veel dieper liggend probleem dat al terug gaat tot 1971 (of eigenlijk nog verder tot het begin van Bretton Woods). Dat is namelijk het probleem dat de valuta van één land geaccepteerd wordt als reserve in de plaats van goud. Daardoor is de wereldwijde handelsbalans inmiddels zo ver uit het lood geslagen dat iedere poging om het weer terug te duwen gedoemd lijkt te mislukken…

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Volatiliteit houdt de markten gezond en scherp

    Soms kan het verhelderend werken om analogieën te gebruiken om gebeurtenissen te duiden. Het kan daarom geen kwaad om de medische wetenschap te gebruiken om te verklaren wat er de afgelopen weken gebeurd is op de financiële markten.

    De plotselinge terugkeer van de volatiliteit doet denken aan een patiënt die ontwaakt nadat hij lange tijd in coma is gehouden. Het afgelopen jaar was ongekend rustig, de volatiliteit was ongekend laag en de koersen gingen in een lijn omhoog. Eenmaal ontwaakt uit die coma bleek de patiënt gelukkig nog zijn normale reflexen te bezitten. De VIX-index maakte een ongekende sprong omhoog, terwijl de aandelenbeurzen in de VS en in Europa meer dan 10% tuimelden. Een week later was de val alweer voor de helft gecompenseerd, maar de stemming was en is nerveus en dat is een goede zaak.

    Volatiliteit is gezond

    Markten moeten hun werk kunnen doen en dat betekent dat het proces van creative destruction, het wegsnijden van zwakke bedrijven en het alloceren van kapitaal waar het echt goed werk doet, altijd doorgang moet vinden. Natuurlijk, in 2008 hebben we een harde les geleerd. Markten zijn lang niet zo efficiënt als we altijd verondersteld hebben. Niet alle informatie werd naadloos verwerkt en daarom konden de financiële producten van die dagen zoveel onheil aanrichten. Markten overdrijven naar alle kanten, maar desondanks is het nog steeds het meest efficiënte instrument om vermogen en kapitaal juist te alloceren.

    Tijdens de lange comateuze periode van monetaire verruiming hebben markten verleerd om de juiste prijs te bepalen. Aandelenmarkten worden gedomineerd door passieve instrumenten die de index volgen. Er is geen enkele noodzaak om te bepalen of aandelen duur of goedkoop zijn. De onnatuurlijke rust en de zucht naar rendement heeft de belegger naar elders gedreven. Hij is bijvoorbeeld op zoek gegaan naar unicorns. Daarom alleen al was de terugkeer van de volatiliteit een geschenk uit de hemel. Die drukte menig belegger met de neus op de feiten. De business cycle is niet dood en dat geldt evenmin voor de inflatie.

    Het moet voor menigeen ook een geruststelling geweest zijn. De terugkeer van de inflatie wijst erop dat de economie weer in een normaal vaarwater terecht is gekomen. Het is al meer dan een generatie geleden dat inflatie echt een probleem was. Het is goed te begrijpen dat zelfs het idee al van een hernieuwde inflatie paniek tot gevolg heeft. Dat is niet abnormaal of ongezond.

    Kunstmatige ondersteuning

    De medische analogie leert echter nog meer. Wanneer een patiënt niet langer kunstmatig ondersteund wordt, dan kan zomaar blijken dat hij/zij niet verder kan leven zonder die ondersteuning met alle gevolgen van dien. Het medicijn dat de centrale banken hebben toegediend is zeer verslavend. Er zijn harde en langdurige maatregelen nodig om in zulke omstandigheden een patiënt te laten afkicken.

    Het is verre van zeker dat de beleggingsstructuren en praktijken die in de tijden van monetaire verruiming gegroeid zijn, in de nieuwe omgeving ingeluid door het opschieten van de volatiliteit kunnen overleven. Door het plotselinge opspelen van de volatiliteit dumpten beleggers hun aandelen. Ze voelden zich daartoe gedreven, omdat producten ontwikkeld om te profiteren van het uitblijven van volatiliteit totaal niet aan de verwachtingen voldeden. Een bijkomend effect van de dumping was wel, dat het managers van grote beleggingsportefeuilles in staat stelde om voor weinig geld zich te verzekeren tegen de terugkeer van de volatiliteit.

    Herhaling van zetten?

    De laatste langdurige periode van ingehouden volatiliteit, genaamd the ‘Great Moderation’, eindigde met het uitbreken van de kredietcrisis in 2007. Toen bleek onbarmhartig dat veel van de zogeheten gestructureerde producten op zand gebouwd waren en kopje onder gingen in tijden van grote volatiliteit en stijgende prijzen voor krediet.

    Nu is waarschijnlijk het moment aangebroken, dat de producten van financial engineering uit de post-crisis periode de deugdelijkheidstoets moet ondergaan. Waarschijnlijk zullen de gevolgen van deze toets minder negatief uitpakken dan in 2007, maar het maakt niettemin velen nerveus. Het is bovendien verre van zeker dat de beleggingswereld nog steeds de kennis bezit om markten producten juist te laten prijzen. Stock-picking was vroeger gebaseerd op het analyseren en ontleden van de financiële data van bedrijven. Die kunst lijkt in het ongerede geraakt, omdat er lang weinig behoefte aan bestond.

    Zeker de huidige fondsenindustrie beloont zijn medewerkers voor het zoveel mogelijk mijden van risico’s. De uiteindelijke resultaten mogen niet te sterk afwijken van die van de concurrentie op straffe van een uitstroom van cliënten. In dit klimaat is er geen ruimte voor stock-picking op basis van fundamentele analyse van de risico en vervolgens rustig wachten op de lange-termijnwinst. Het is daarom zonder meer een gezond teken dat de onnatuurlijke kalmte en rust voorbij is. Of de markten kunnen overleven in de nieuwe omgeving valt nog te bezien. Onder normale omstandigheden zijn markten meedogenloos. Het opnieuw betreden van dit strijdtoneel kan risicovol blijken voor de deelnemers.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

  • Video: Willem Middelkoop over beleggen in zilver

    Willem Middelkoop hield eind vorig jaar bij RTL-Z opnieuw een pleidooi voor beleggen in zilver. Volgens hem is het nog steeds erg interessant om zilver te kopen, omdat de wereldwijde vraag naar het edelmetaal al jaren groter is dan de productie van zilvermijnen en omdat de bovengrondse publieke zilvervoorraden de afgelopen decennia steeds verder zijn afgebouwd. In de jaren zestig waarschuwde de Amerikaanse president Lyndon Johnson voor een wereldwijd tekort aan zilver, wat voor verschillende landen reden was om zilveren muntgeld uit omloop te halen en te vervangen door munten van basismetalen als koper, nikkel en zink.

    Zilver kreeg steeds meer industriële toepassingen en daarom besloten verschillende overheden hun ongebruikte zilvervoorraden op de markt te brengen. Doordat er zoveel zilver op de markt kwam bleef de prijs van het edelmetaal onder druk staan, maar dat kan volgens Middelkoop niet voor altijd doorgaan. In de volgende video legt hij in een minuut uit waarom beleggen in zilver volgens hem nog steeds erg interessant is. Aansluitend gaat hij in debat met analisten Corné van Zeijl en Valentijn van Nieuwenhuizen, die minder enthousiast zijn over het edelmetaal.


  • Goldman: “Aandelen kwart lager bij rente van 4,5%”

    Als de Amerikaanse 10-jaars rente naar 4,5% stijgt zullen de aandelenkoersen een flinke duikeling maken, zo verwacht analist Daan Struyven van Goldman Sachs. Van de economische groei blijft in dat scenario weinig veel meer over, maar van een recessie zal dan nog geen sprake zijn. Veel ingrijpender is de rentestijging voor de aandelenmarkt, want die zou in een dergelijk scenario met 20 tot 25 procent kunnen dalen.

    Goldman Sachs heeft bij wijze van stress test het effect van een rentestijging tot 4,5% doorgerekend, maar dat is niet het scenario waar de bank rekening mee houdt. Volgens de bank zal de Amerikaanse 10-jaars rente tegen het einde van dit jaar zijn opgelopen tot ongeveer 3,25%. Dat is een niveau dat we sinds de zomer van 2011 niet meer gezien hebben.

    Stijgende rente

    In historisch perspectief is een dergelijke rentepercentage zeker niet extreem, maar door de hogere publieke en private schulden zal de stijging van de rente een veel grotere impact hebben op de totale rentelasten van huishoudens, bedrijven en overheden. De vrees is dat een stijgende rente een negatieve impact zal hebben op de economie, omdat het ten koste gaat van het besteedbare inkomen van huishoudens en de winsten van bedrijven.

    Eerder deze maand maakte de Amerikaanse aandelenmarkt een duikeling van ongeveer tien procent, een correctie die gepaard ging met een oplopende 10-jaars rente. De rente bereikte vorige week een hoogtepunt van 2,95% en staat op het moment van schrijven op 2,85%.

    Stijging Amerikaanse 10-jaars rente ongunstig voor aandelen? (Bron: Bloomberg)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • ECB trekt stekker uit bank in Letland

    De Europese Centrale Bank haalt de stekker uit ABLV Bank, omdat deze door de Amerikaanse overheid wordt verdacht van het witwassen van geld voor Noord-Korea. Het niet respecteren van de Amerikaanse sancties tegen Noord-Korea leverde zoveel negatieve publiciteit op dat spaarders binnen een week €600 miljoen aan spaartegoeden bij deze Letse bank weghaalden.

    Volgens de ECB was de uitstroom van spaartegoeden dusdanig groot dat een succesvolle doorstart niet meer mogelijk was. Om de spaarders te beschermen en het depositogarantiestelsel niet verder te belasten werd de bank door de Europese Centrale Bank overgedragen naar het Single Resolution Board. Die oordeelde dat de bank in kwestie niet van vitaal belang was voor de financiële stabiliteit en dat een herstructurering van de bank niet in het publieke belang is. De ABLV Bank is daarmee de vierde bank in de eurozone die via het zogeheten Single Resolution Mechanism wordt afgewikkeld.

    ‘Politiek besluit’

    ABLV ontkent de beschuldigingen uit de Verenigde Staten en noemde de afwikkeling van de bank een politiek gedreven besluit. In een verklaring schrijft de bank dat ze voldoende middelen had om aan alle verplichtingen aan haar klanten te voldoen, maar dat ze uit politieke overwegingen niet de kans kreeg om dat te doen. Volgens de financiële toezichthouder van Letland voldeed de bank voordat de geruchten naar buiten kwamen ook aan alle kapitaaleisen en liquiditeitseisen.

    De merkwaardige gang van zaken rond deze bank is geen goede publiciteit voor de ECB, zo verklaren verschillende bronnen tegenover Bloomberg. Als blijkt dat de bank inderdaad de Amerikaanse sancties aan haar laars lapte – waarvan we de bewijzen nog moeten zien – dan is het de vraag waarom de Europese Centrale Bank als toezichthouder op de Europese bankensector niet eerder heeft ingegrepen. Maar ook als de beschuldigingen terecht zijn is het nog maar de vraag of de bank daadwerkelijk zou zijn bezweken onder een uitstroom van spaartegoeden. De ECB heeft besloten om de bank te ontmantelen via het Single Resolution Board, waarmee een eventuele doorstart onmogelijk werd gemaakt.

    Buitenlandse klanten

    Opvallend is dat de ABLV Bank vooral buitenlandse klanten bediende. In september vorig jaar was slechts 6,1% van alle spaartegoeden onder beheer afkomstig van spaarders uit Letland. De meeste spaartegoeden behoorden toe aan spaarders uit Rusland (43,1%) en Oekraïne (21,2%), maar de bank had ook veel klanten in Moldavië, Oezbekistan en Azerbeidzjan.

    ABLV wordt onder de Europese regelgeving afgewikkeld, wat betekent dat spaartegoeden tot €100.000 per persoon vergoed worden. Het is nog onduidelijk of spaarders nog iets terug zullen zien van het bedrag boven deze grens. Door deze bail-in constructie wordt de afwikkeling van de bank niet meer gedragen door de belastingbetaler, maar door de stakeholders van de bank in kwestie.

    ABLV Bank deed vooral zaken voor buitenlanders (Bron: Bloomberg)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Rusland voegt 18,6 ton goud aan reserves toe

    Rusland heeft in januari 18,6 ton goud aan haar reserves toegevoegd en heeft daarmee China ingehaald op de ranglijst van landen met de grootste goudreserves. Met de aankoop van 600.000 troy ounce komt de totale Russische goudvoorraad uit op 59,7 miljoen troy ounce, een half miljoen meer dan de officiële voorraad van China.

    Rusland koopt vrijwel iedere maand edelmetaal bij, terwijl de centrale bank van China de laatste maanden geen edelmetaal aan haar reserves heeft toegevoegd. Beide landen zoeken meer diversificatie voor hun valutareserves en zetten daarom een gedeelte van hun dollars om in edelmetaal. Beide landen hebben sinds het uitbreken van de financiële crisis in 2008 meer dan duizend ton goud aan hun reserves toegevoegd als hedge tegen een eventuele waardedaling van de valutareserves.

    Rusland heeft nu meer goud dan China

    Rusland voegt goud aan reserves toe

    Rusland begon in 2006 met goud kopen en houdt tot op de dag van vandaag vast aan deze strategie. Sinds 2014 zet de centrale bank van Rusland meer vaart achter het uitbreiden van de goudreserve, mogelijk vanwege de dreiging van economische sancties door Westerse landen. Het risico om afgesloten te worden van het internationale betaalsysteem en de mogelijkheid dat valutareserves geblokkeerd worden was voor de centrale bank reden om meer goud te kopen en om een eigen betaalsysteem te ontwikkelen voor banken.

    Centrale banken zijn sinds het uitbreken van de wereldwijde financiële crisis netto kopers van het gele metaal, maar de aankopen komen voor rekening van slechts een handvol landen. Naast China en Rusland hebben ook India, Kazachstan en Turkije de laatste jaren een paar grote aankopen gedaan. Westerse centrale banken zijn na 2008 gestopt met goud verkopen, maar domineren nog altijd de ranglijst van landen met de grootste officiële goudvoorraden. De Verenigde Staten hebben nog steeds het meeste edelmetaal, op afstand gevolgd door Duitsland, Italië en Frankrijk. Rusland veroverde met de aankoop van 600.00 troy ounce in januari de vijfde plaats op de ranglijst.

    Rusland koopt het edelmetaal grotendeels van de goudmijnsector in eigen land. Deze aankopen gaan via commerciële banken, die het edelmetaal van de mijnen opkopen. Rusland is met een jaarlijkse productie van ongeveer 250 ton goud de derde grootste producent ter wereld.

    Westerse landen hebben nog steeds de grootste goudvoorraden (Bron: Bloomberg)

  • Beleggers maken zich weinig zorgen over verkiezingen Italië

    Beleggers lijken zich vooralsnog weinig zorgen te maken over de verkiezingen die aanstaande zondag worden gehouden in Italië. Natuurlijk zijn de economische problemen in het land een belangrijk thema, maar deze problematiek wordt overschaduwd door het groeiende probleem met immigranten. Vooral in het zuidelijke deel van Italië groeit de weerstand tegen de vluchtelingenstroom uit Afrikaanse landen, die veel sociale problemen met zich meebrengt.

    Door de immigratieproblematiek is de populariteit van ‘rechtse’ partijen als de Vijfsterrenbeweging, Forza Italia en Lega Nord de laatste jaren sterk toegenomen, waardoor deze partijen in de peilingen al een meerderheidscoalitie zouden vormen in het parlement.

    Standpunt euro

    Tot voor kort maakten de financiële markten zich veel zorgen over de opkomst van deze ‘rechtse’ partijen, omdat ze ook een sterk anti-euro standpunt innamen. Maar die zorgen verdwenen als sneeuw voor de zon, toen zowel de Vijfsterrenbeweging als Forza Italia hun standpunt ten aanzien van de euro wijzigden.

    De leider van de Vijfsterrenbeweging, Luigi Di Maio, zei vorige maand dat dit niet het juiste moment was voor Italië om de euro te verlaten, terwijl Silvio Berlusconi als het nieuwe boegbeeld van Forza Italia een paar dagen eerder in een radio-interview zei dat het verlaten van de muntunie schadelijk zou zijn voor de Italiaanse economie.

    Weinig risico

    De ‘rechtse’ partijen kunnen aankomend weekend een meerderheid halen in het Italiaanse parlement, maar daarmee is er nog geen meerderheid voor het verlaten van de eurozone. Dat vooruitzicht stelt beleggers gerust, want die schatten de kans op het uiteenvallen van de muntunie in op slechts 6,6%. Dat is het laagste niveau ooit gemeten.

    Vertrouwen in de euro niet onder druk door verkiezingen Italië (Grafiek via @Schuldensuehner)

    Uit peilingen van Sentix blijkt dat particuliere beleggers rekening houden met een kleine daling van de aandelenkoersen en de euro en een wat grotere daling voor obligaties. Institutionele beleggers denken dat alleen de obligatiemarkt significant zal reageren op de uitslag van de verkiezingen. Ook opvallend is dat zowel particuliere als institutionele beleggers denken dat de goudprijs positief zal reageren op de verkiezingsuitslag.

    Verwachte marktreactie op Italiaanse verkiezingen volgens peiling Sentix (Grafiek via @Schuldensuehner)

  • Risicopremie Deutsche Bank loopt weer op

    De risicopremie die beleggers neertellen om zich te verzekeren tegen een default van Deutsche Bank is de laatste dagen sterk toegenomen. Ook voor andere grote banken als Credit Suisse, Citi en JP Morgan ging de risicopremie omhoog, al is deze nog steeds beduidend lager dan bij de grootste bank van Duitsland. De kans dat Deutsche Bank binnen vijf jaar in de problemen komt wordt momenteel ingeschat op 7,7%, veel hoger dan de 2,5% voor banken als Société Générale en BNP Paribas.

    Ook Unicredit staat er relatief gezien minder goed voor, beleggers schatten de kans dat deze bank haar verplichtingen binnen vijf jaar niet zal nakomen in op 6%. In de eerste helft van vorig jaar werd het risico van een default bij Unicredit zelfs hoger ingeschat dan bij Deutsche Bank. Vergeleken met de afgelopen jaren is het vertrouwen in de bankensector overigens wel toegenomen. Begin 2016 werd het risico van een default binnen de sector twee tot drie keer zo hoog ingeschat als nu.

    Risicopremie banken neemt weer toe (Grafiek via @Schuldensuehner)

  • Een beetje meer angst op de financiële markten kan geen kwaad

    Het is, geloof ik, een van de favoriete uitspraken van Warren Buffett: “The only thing to fear is the lack of fear itself”. Overoptimisme mondt bijna noodzakelijkerwijs uit in het nemen van overdreven risico’s op de financiële markten. Met een beetje pech wordt zo de basis gelegd voor de vorming van prijsbubbels en in het kielzog daarvan een financiële en economische crisis. De afgelopen turbulente kwam zodoende op tijd. Een correctie was meer dan noodzakelijk.

    Een positief effect is ook, dat de angst weer terug is op de markten en dat kan beslist geen kwaad. De gevolgen van de correctie blijken beperkt. Veel beurzen staan nog steeds in de buurt van een all-time high en de Robert Shiller price/earnings ratio is nog steeds bijzonder hoog. Alleen in 2001 en 1929 was het niveau nog hoger. Er is met andere woorden nog steeds voldoende reden om op zijn minst bezorgd te zijn.

    Aandelen en obligaties duur

    Vanuit historisch perspectief bezien zijn aandelen duur en obligaties zelfs heel duur. De hoge prijs van de obligatie is het spiegelbeeld van de zeer lage reële rente en de lage inflatieverwachting. De 30-jaars Treasury heeft een yield van slechts 3,1% en de Duitse tegenhanger heeft een yield van amper 1,4%. Er is niet veel fantasie voor nodig om te beseffen dat die yields fors omhoog kunnen.

    Een ander punt van zorg is de fragiliteit van het financiële systeem. Vooral de enorme schuldenlast moet zorgen baren. Wereldwijd is die sinds 2007 gestegen van 280% naar 318% naar het wereldwijde bbp. De schuld van overheden is in die periode gestegen van 58% naar 87% en van de grote bedrijven van 77% naar 92%. Het enige lichtpuntje is dat die van de financiële sector is gedaald, van 87% naar 80%.

    Rente staatsobligaties loopt weer op (Bron: Financial Times)

    Wereldwijde schulden zijn sinds 2007 sterk toegenomen (Bron: Financial Times)

    Oplopende inflatie

    Een derde punt van (mogelijke) zorg is het wereldwijde herstel, dat gepaard gaat met een sterk herstel van de werkgelegenheid en een forse daling van de werkloosheid. Dat zou kunnen uitmonden in een forse stijging van de reële lonen en van de looninflatie. Dat houdt het gevaar in van een snelle monetaire verkrapping. En dan is er natuurlijk nog de belastinghervorming van president Trump. Die komt op een wel heel ongelukkig moment, want de economie draait al goed.

    Bovendien stijgt de staatsschuld komende jaren naar stratosferische hoogte. Dit beleid in combinatie met het herstel van de private investeringen kan wereldwijd snelle renteverhogingen uitlokken. Er is concluderend voldoende grond om aan te nemen dat in de nabije toekomst er nieuwe schokken komen op de financiële markten, met alle serieuze gevolgen van dien.

    Er zijn natuurlijk ook factoren die voorzichtig optimistisch stemmen. Zoals gezegd is de schuldenlast binnen het financieel systeem zelf omlaaggegaan. Er mag bovendien goede hoop zijn, dat het topmanagement binnen die sector nog steeds met grote huiver terugdenkt aan de afgelopen crisis. Dat maant tot terughoudendheid. Ook is de regulering van de sector verbeterd en zijn regels strenger geworden. Last but not least, dankzij het beleid van centrale banken hebben banken wereldwijd een sterke liquiditeitspositie en kunnen ze een stootje hebben. Dat neemt allemaal weer niet weg, dat schuld en het opbouwen van schulden een wezenlijk onderdeel van de sector is en dus ook het creëren van risico’s.

    Cor Wijtvliet

    Bron: Martin Wolf, A bit of fear is good for Market. Financial Times, February 13 2018

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!