Rusland wil vaart maken met de aanleg van de Nord Stream 2, maar uit verschillende Europese landen stuit het project op weerstand. Vooral in Polen, Oekraïne en Slowakije is men niet blij met deze ontwikkeling, omdat de transportroutes voor aardgas door deze landen met de komst van de Nord Stream 2 minder belangrijk worden.
Landen als Polen, Wit-Rusland, Oekraïne en Slowakije verdienen jaarlijks miljoenen aan het doorvoeren van Russisch aardgas. Door meer aardgas via de Oostzee te transporteren kan Rusland deze kosten uitsparen. Daar komt bij dat de levering van aardgas naar Europa betrouwbaarder wordt met de uitbreiding van de Nord Stream, omdat deze pijpleiding een rechtstreekse verbinding tussen Rusland en Duitsland vormt.
Nord Stream 2
De Nord Stream 2 is de tweede gasleiding door de Baltische zee, waarmee Rusland meer aardgas naar Europa kan exporteren en minder afhankelijk wordt van de transportroute via Oekraïne en Polen. Dit project wordt uitgevoerd door een joint-venture van het Russische Gazprom (50%) en vijf Europese energiebedrijven, namelijk het Duitse Uniper SE en BASF/Wintershall, het Nederlands/Britse Royal Dutch Shell, het Oostenrijkse OMV AG en het Franse Engie (elk 10%).
De aanleg van de Nord Stream 2 geeft Gazprom een betere concurrentiepositie op de Europese energiemarkt, ten koste van landen die inkomsten halen uit de oude transportroutes over het Europese vasteland. Duitsland en Rusland hebben jaren geleden al afspraken gemaakt over de aanleg van deze gasleiding, met als doel de energievoorziening voor Europa veilig te stellen.
Nord Stream 2 verdubbelt capaciteit naar 110 miljard m³ aardgas per jaar
Vloeibaar aardgas
De samenwerking tussen Rusland en Duitsland is blijkbaar tegen het zere been van de Verenigde Staten. Sputnik News schrijft dat de Amerikaanse regering bondskanselier Merkel verzocht heeft het project niet voort te zetten en in plaats daarvan vloeibaar aardgas uit de Verenigde Staten te importeren. Polen heeft reeds miljarden geïnvesteerd in de aanleg van een infrastructuur voor vloeibaar aardgas en heeft daarmee ook zwaar ingezet op vloeibaar aardgas uit de Verenigde Staten.
Duitsland wenst zich niet te conformeren aan het Amerikaanse energiebeleid, net als de West-Europese energiebedrijven die hebben deelgenomen aan de joint-venture met Gazprom. Eind vorig jaar verdedigde Merkel het energiebeleid van Duitsland, waarbij ze steun kreeg van de Nederlandse regering. Dat laatste is geen toeval, want met de aanleg van de Nord Stream 2 krijgt Nederland een grotere rol in de distributie van aardgas.
Rusland heeft afgelopen week een belangrijke stap gezet richting het uitschrijven van obligaties in euro’s, want door een nieuwe samenwerking met Euroclear kunnen deze obligaties wereldwijd veel gemakkelijker verhandeld worden dan voorheen. Vanwege de Westerse sancties kon het Russische ministerie van Financiën geen geschikte financiële dienstverlener vinden, waardoor de obligaties alleen in eigen land te verhandelen waren.
De samenwerking met financieel dienstverlener Euroclear is voor Rusland meer dan een symbolische stap, want het land wil dit jaar omgerekend een totaalbedrag van €3 miljard in buitenlandse valuta lenen. Met deze doorbraak omzeilt het land de Westerse sancties en kan ze weer geld ophalen op de wereldwijde obligatiemarkt.
Rusland kiest voor de euro
Het is voor Rusland op dit moment aantrekkelijk om geld te lenen in euro’s in plaats van roebels, want de rente voor de euro-obligatie is aanzienlijk lager. Betaalt het Russische ministerie van Financiën op dit moment bijna 8,5% rente voor een 10-jaars lening in roebels, voor een vergelijkbare lening in euro’s is dat maar de helft.
Het is niet alleen vanwege de rente dat Rusland euro’s wil lenen. Het land is ook een belangrijke handelspartner van de Eurozone, wat betekent dat er voldoende euro’s binnenstromen. Zo lang het land grondstoffen naar Europa kan exporteren zijn de leningen in euro’s eenvoudig af te lossen. Met de aanleg van de tweede Nord Stream gasleiding blijft het land ook de komende decennia een belangrijke energieleverancier van Europa.
China was in 2015 voor het negende jaar op rij de grootste goudproducent ter wereld, zo blijkt uit een nieuw rapport dat deze week door de China Gold Association werd vrijgegeven. De Chinese goudmijnsector wist vorig jaar 450 ton goud uit de grond te halen, wat gelijk staat aan 14% van de wereldwijde goudproductie. Toch is dat niet genoeg om aan de vraag te voldoen, want naast de binnenlandse productie haalt het land jaarlijks ook honderden tonnen goud uit het buitenland.
Volgens de Chinese regering zal de vraag naar goud de komende vier jaar toenemen naar 1.200 ton op jaarbasis. Dat komt door de stijging van het welvaartsniveau, waardoor de bevolking zich meer goud kan veroorloven. Om deze groeimarkt te kunnen bedienen investeert de Chinese goudmijnsector niet alleen in haar eigen productiecapaciteit, maar ook in die van andere landen.
Goud uit Rusland
Volgens Sergey Kashuba, voorzitter van de Russische associatie van goudmijnen, bevindt Rusland zich in de ideale positie om goud te leveren aan China. Zo zijn er goede handelsbetrekkingen tussen beide landen en beschikken de Chinezen over de financiële middelen om te investeren in de Russische goudmijnsector. Sputnik News schrijft dat Chinese investeerders al hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van vier nieuwe goudmijnen in Rusland. Zijin Gold, het grootste goudmijnbedrijf van China, investeerde vorig jaar nog een bedrag van $100 miljoen in een verwerkingsinstallatie in het zuiden van Siberië.
De Russische VTB Bank zal een belangrijke rol spelen in de verkoop van goud aan China. Eerder dit jaar maakte de bank bekend dat zij van plan is jaarlijks honderd ton goud aan China te leveren. De twee landen zouden al plannen hebben om een gezamenlijk handelsplatform voor goud op te zetten.
Rusland kan goud leveren aan China
Chinese goudmarkt
China is samen met India de grootste afzetmarkt voor fysiek goud. Volgens cijfers van de China Gold Association steeg de vraag naar goud in China vorig jaar met 3,7% naar 985,9 metrische ton. In de eerste helft van dit jaar kochten Chinezen in totaal 528,52 ton aan goudbaren, gouden munten en sieraden. Dat is weliswaar 7,7% minder dan in dezelfde periode van jaar, maar gecorrigeerd voor de stijging van de goudprijs werd er in yuan uitgedrukt misschien zelfs meer goud verkocht dan een jaar eerder.
Rusland heeft in juni 18,7 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit de laatste cijfers van de Russische centrale bank. Daarmee groeit de totale omvang van de goudreserve naar een nieuw record van 1.499 ton. Omgerekend naar de actuele goudprijs vertegenwoordigt dat een waarde van $63,5 miljard. Vergeleken met een maand eerder steeg de waarde van het goud met meer dan $5,5 miljard, deels als gevolg van de hogere goudkoers en deels als gevolg van de aankoop van 18,7 ton in de afgelopen maand.
Net als China wil ook Rusland een groter deel van haar reserves aanhouden in goud. Sinds het uitbreken van de financiële crisis in 2008 heeft het land ongeveer duizend ton aan haar reserves toegevoegd en steeg de waarde van $15 miljard naar meer dan $63 miljard. Vertegenwoordigde het edelmetaal in 2008 nog maar 2,5% van de totale reserves, nu is dat al meer dan 16%.
Rusland voegt 18,7 ton goud aan reserves toe
De centrale bank van Rusland bewaart 16% van haar reserves in edelmetaal
Goudvoorraad Rusland
De centrale bank van Rusland gooide haar monetaire beleid in 2006 volledig om ten gunste van goud. Met ingang van dat jaar werd het edelmetaal niet langer gewaardeerd tegen een historische vaste koers van $300 per troy ounce, maar tegen de veel hogere marktwaarde. Daarmee heeft ook Rusland de laatste koppeling tussen goud en de munt losgelaten, net als Europa dat deed met de introductie van de gemeenschappelijke munt. Ook begon de centrale bank in 2006 weer goud te kopen, een koers waar de centrale bank tot op de dag van vandaag aan heeft vastgehouden.
In de eerste helft van dit jaar heeft Rusland ruim 83,5 ton van het gele metaal aan haar reserves toegevoegd. Dat is relatief gezien minder dan in 2015, toen de centrale bank een recordhoeveelheid van 206 ton goud van de markt haalde. Waarschijnlijk is een groot deel van het edelmetaal afkomstig van binnenlandse mijnen, want Rusland behoort tot de vijf landen in de wereld met de grootste goudmijnsector.
Volgens de centrale bank vormt het edelmetaal een belangrijk onderdeel van de totale reserves, omdat het een 100% garantie biedt tegen politieke risico’s. Goud heeft geen tegenpartij risico, in tegenstelling tot staatsobligaties.
Overzicht van totale reserves Russische centrale bank
Net 75 jaar na de Duitse invasie van Rusland worden er opnieuw troepen bij de grens met Rusland gestationeerd. De Duitse politica Sahra Wagenknecht maakt zich hier boos over en uitte haar frustraties in een bevlogen toespraak in de Bundestag. Ze vraagt zich af waarom de Verenigde Staten haar raketinstallaties in het oosten van Europa moderniseert en waarom Europese landen miljarden extra aan de NAVO moeten bijdragen om de troepenmacht bij de Russische grens te versterken.
Volgens Wagenknecht is het de hoogste tijd dat de door de Verenigde Staten gedomineerde NAVO vervangen wordt door een nieuw Europees veiligheidsapparaat waar Rusland bij betrokken kan worden. We hebben de toespraak onder de video voor u uitgeschreven.
Over de rol van de Verenigde Staten…
De geschiedenis herhaalt zichzelf niet, maar er zijn fases waarin de politieke klok terug lijkt te lopen. Terug naar een tijd waar niemand op zit te wachten. Iedereen die de ontwikkelingen van de laatste jaren volgt kan zich niet aan het deprimerende gevoel onttrekken dat we precies in zo’n fase leven. En ik wil er geen voorstelling bij maken hoe dit kan eindigen.
Zo’n 75 jaar na de vernietigende oorlog van Duitsland tegen de Sovjet-Unie, worden er vlak bij de Russische grens militaire oefeningen gedaan met Duitse deelname. De Amerikaanse nucleaire wapens in Duitsland worden gemoderniseerd Merkel, niet afgebouwd! En er worden nieuwe raketbases gebouwd in Europa. Naar verluid draait het er allemaal om de vijandige dreiging op afstand te houden, om Poetin ervan te weerhouden de Baltische staten in te nemen. Ik zou heel graag willen weten of diegene die deze nonsens verspreiden dit zelf ook maar een seconde durven te geloven.
Wie heeft de afgelopen twee decennia de grens opgeschoven? Was het Rusland richting de NAVO? Of was het juist het tegenovergestelde? De VS heeft in Oekraïne $5 miljard geïnvesteerd om het regime daar te veranderen. Het resultaat is een versnipperd land met plunderende fascisten. Maar de Russische annexatie van de Krim wordt nu als bewijs gebruikt voor de agressiviteit van de Russische buitenlandpolitiek.
En ook de nieuwe wapenwedloop die alleen maar als doel heeft de Russische beer op afstand te houden. Ik kan geen dommer argument bedenken. De militaire uitgaven van de NAVO zijn op dit moment dertien keer zo hoog als die van Rusland. En nu moeten we nóg meer geld uitgeven om de veiligheid van Europa te garanderen? Wat voor waanzin is dat!
Over het uitbreiden van de NAVO…
Desalniettemin, mevrouw Merkel, je bent een van de eerste om de doelstelling van 2% aan defensie-uitgaven aan te kondigen. Twee procent, dat betekent €25 miljard euro per jaar voor moordwapens, tanks en militair materieel, maar we krijgen te horen dat er geen geld is voor goede pensioenen en beter onderwijs. Wat voor absurde politieke prioriteiten stel je hier voor? Dit kan niet serieus zijn.
De grote politicus op het gebied van buitenlandse zaken, George F. Kennan, noemde de expansie van de NAVO richting het oosten eind jaren ’90 al de meest fatale fout van het Amerikaanse beleid sinds het tijdperk van de Koude Oorlog, omdat het omcirkelen van Rusland de vrede in de wereld niet veiligstelt, maar juist in gevaar brengt. En toch wordt er steeds maar weer druk opgevoerd met jouw steun, mevrouw Merkel. We vinden dat onverantwoord!
Je verwees naar artikel 5 van het NAVO verdrag. Helaas noem je niet het eerste artikel, dat de leden van de NAVO verplicht zich te weerhouden van enige vorm van dreiging of het gebruik van geweld. Het ligt voor de hand dat de NAVO en vooral de Verenigde Staten met haar onrechtmatige oorlogen en drone aanvallen alle verdragen met voeten treedt. En daar horen we geen woord over.
Ik moet ook zeggen dat het destabiliseren van het Midden-Oosten, zonder daarbij de rol van de NAVO te noemen, duidelijk laat zien dat er sprake is van een uitzonderlijk eenzijdige visie.
Over de militaire oefeningen in het oosten van Europa…
De manoeuvres in het oosten van Europa, het opwaarderen van de raketinstallaties en de stationering van troepen… Wat kan Moskou hier anders in zien dan een voorbereiding voor een oorlog? In elk geval is de waarschijnlijkheid en de mogelijkheid van een militaire escalatie met de nucleaire macht Rusland aanzienlijk toegenomen. En de ernst van dit alles is dat hier in militaire kringen zo gewoon over gesproken wordt alsof dit een voorspelbare ontwikkeling is. Na alles wat we in Europa hebben meegemaakt kunnen we de 700 miljoen inwoners van Europa dit niet aandoen.
Het oordeel van Willy Brandt dat een oorlog met Rusland niet logisch, maar ultieme waanzin is, dat is nu niet minder relevant dan in de jaren ’70. Het is de verantwoordelijkheid van deze tijd dat er een onafhankelijk Europees buitenlands beleid komt in de traditie van het verbeteren van de relaties en uiteraard een vervanging van een door de Verenigde Staten gedomineerde NAVO voor een collectief veiligheidsapparaat waar Rusland deel van uitmaakt.
Helmut Schmidt was al van mening dat er meer gevaar komt uit de Verenigde Staten dan uit Rusland. De volgende Amerikaanse presidentsverkiezingen – waarbij men kiest of een idioot en een marionet van de wapenindustrie het Witte Huis in mag – zal daar geen verandering in brengen.
Zijn we in een nieuwe Koude Oorlog tussen ‘het Westen’ en Rusland terechtgekomen? Die vraag kreeg Poetin tijdens het St. Petersburg International Economic Forum 2016. In zijn antwoord legt de president van Rusland de verbanden tussen de NAVO, het Amerikaanse raketschild en de oorlog in Oekraïne.
Volgens Poetin heeft het Westen een grote rol gespeeld in het aanjagen van conflicten en terrorisme in de wereld, van de door Al-Qaida gesteunde rebellen in de Kaukasus tot de bloedige staatsgreep in Oekraïne en de volledige chaos die ontstaan is door de ‘Arabische Lente’. Lees hieronder de volledige vertaling.
President Poetin, ik heb een simpele vraag voor u. Sinds 2014 zijn er door de Verenigde Staten en de EU sancties opgelegd aan Rusland. Deze week kondigde de NAVO aan verder naar het oosten te bewegen. Rusland heeft dit beantwoord door een versterking van haar defensie aan te kondigen. Is dit het begin van een nieuwe Koude Oorlog? Misschien in mindere mate dan de vorige, maar desondanks… Is het Rusland tegen het Westen?
Ik denk liever niet in termen van een nieuwe Koude Oorlog. Niemand wil dit, wij willen dit zeker niet. Er is geen reden voor. Ongeacht hoe de relatie er van buiten uit mag zien, het is niet logisch voor een confrontatie op wereldwijde schaal. Dus, wat is precies het probleem? Ik zal het je vertellen, en daarbij zal ik een beetje verder teruggaan in de geschiedenis. Na de val van de Sovjet-Unie dachten we allemaal dat de wereld een tijdperk tegemoet zouden gaan van vrede en vertrouwen in elkaar.
Kort daarna kwam Rusland in economische, sociale en interne politieke moeilijkheden. We kregen te maken met separatisme, radicalisme en de agressie van internationaal terrorisme. In onze Kaukasus regio waren strijders actief die het Al-Qaida netwerk vertegenwoordigden. Dit wordt nu als een feit erkend en er is niemand die dit gegeven nog bestrijdt. We hadden gehoopt dat het Westen ons zou helpen, maar wat we ontdekten was compleet het tegenovergestelde. Het Westen bleek de separatisten in Rusland te steunen! Ze zeiden tegen ons: “We erkennen de separatisten niet op een hoger niveau, maar meer op een technisch niveau”. Nou, bedankt daarvoor!
Maar wie gaf ze steun? De financiële en bestuurlijke steun die ze kregen? Denk je dat we dat niet weten? Heel goed zelfs… Toen we deze bedreiging hadden verslagen, door de hel waren gegaan en weer waren teruggekomen, kwamen we het volgende probleem tegemoet.
Over het raketschild en de NAVO
De Sovjet-Unie verdween, het Warschaupact hield op te bestaan. Waarom moest de NAVO dan voortdurend steeds dichter bij de grens van de Russische federatie komen? Het is niet alsof de vermeende dreiging pas recent verdwenen is… Van de een op andere dag hoorde ik dat Montenegro bij de NAVO zou komen. Wie bedreigt de veiligheid van Montenegro? De VS geeft er werkelijk helemaal niets om hoe wij deze ontwikkeling ervaren. In alles, niet alleen in het geval van Montenegro. Ik heb het dan ook over het zeer grote probleem van de eenzijdige opzegging van het Anti Ballistic Missile verdrag [1] door de Verenigde Staten.
Twee regio’s werden in overweging genomen tijdens dit pact, de Russische hoofdstad Moskou en het gebied van het Amerikaanse raketschild. Waar kwam dit verdrag uit voort? Uit de noodzaak om een strategische machtsbalans tussen de twee landen veilig te stellen. Maar nee, vanuit een eenzijdig initiatief trokken zij zich simpel terug van deze overeenkomst. Ze zeiden: “Dit is niet tegen jullie, en als jullie een eigen nucleair arsenaal willen opbouwen, dan gaan wij er ook van uit dat dit niet tegen ons is.”
Weet je waarom ze dit zeiden?
Het is heel simpel. Ze hebben geen seconde gedacht dat Rusland, dat rond het jaar 2000 nog ten onder leek te gaan aan interne verdeeldheid en dat uit elkaar getrokken leek te worden door terrorisme [2], in staat zou zijn haar militaire macht weer opnieuw op te bouwen. Ze gingen er niet alleen van uit dat wij niets nieuws meer zouden uitvinden, ze dachten zelfs dat de technologieën die we hadden overgehouden uit het tijdperk van de USSR overbodig zouden worden. Ze dachten dat ze gewoon door konden gaan met de ontwikkeling van hun eigen systemen, terwijl die van ons door het verstrijken van tijd simpelweg uit elkaar zouden vallen.
Wat was het excuus voor de aanhoudende ontwikkeling van nucleaire wapens? De 'Iraanse nucleaire dreiging'. Waar is die dreiging vandaag de dag in hemelsnaam? Ik zie hem niet, maar het 'project' gaat maar door. De ene stap na de andere, totdat ze steun begonnen te verlenen aan de 'Arabische Lente'. Ze waren er er lyrisch over. Hoeveel positieve beoordelingen hebben we wel niet gelezen over wat er gaande was in het Midden-Oosten? Maar waar heeft het toe geleid...? Chaos!
Begrijp me niet verkeerd, ik zit hier niet om jullie de schuld te geven. Ik probeer alleen te zeggen dat als jullie doorgaan met deze eenzijdige acties en jullie niet verder zoeken naar compromissen op een aantal gevoelige onderwerpen, dat een verschrikkelijke uitkomst dan onvermijdelijk is.
Over Oekraïne en de Krim
Aan de andere kant, als we nou gewoon proberen naar elkaar te luisteren en een balans proberen te vinden, dan kunnen we dit vermijden. Is dit een moeilijk proces? Ja natuurlijk! In staat zijn samen tot een overeenkomst te komen is de enige manier die kan leiden tot rationele keuzes. Ik denk dat als we dat niveau van samenwerking kunnen bereiken, dat niemand het dan nog in zijn hoofd haalt om te praten over een nieuwe Koude Oorlog.
Na de Arabische Lente kwamen ze steeds dichter bij onze grens. Waarom moesten jullie de staatsgreep in Kiev financieren? Natuurlijk, de interne politieke situatie was niet eenvoudig en mijn inschatting is dat de oppositie die toen actief was via een democratische wijze aan de macht had kunnen komen, dat wil zeggen als de bevolking dat zou willen. En dat is het, we zouden met ze samen kunnen werken op dezelfde manier waarop we met de vorige president samenwerkten. Maar nee, jullie moesten zover gaan dat het een zeer bloedig conflict werd, een burgeroorlog. Jullie moesten zo nodig de Russisch sprekende bevolking in het zuidoosten van Oekraine en in de Krim bang maken. Waarom deden jullie dit? We hadden hierna geen enkele andere optie meer dan om maatregelen te nemen, om bepaalde bevolkingsgroepen te beschermen. Jullie gingen ondertussen door met het aanjagen van de anti-Russische retoriek in Oekraine.
Weet je, naar mijn oordeel is dit allemaal begonnen om het bestaansrecht van de NAVO te rechtvaardigen. Jullie hadden een externe dreiging nodig, want wat was anders nog het doel geweest? Er is geen Warschaupact en er is geen Sovjet-Unie. Dus waar zijn jullie bang voor? Als dit de logica is waarmee we werken - elkaar bang maken - dan komt er inderdaad een nieuwe Koude Oorlog.
Maar onze logica is anders dan die van jullie. Wij streven naar samenwerking met jullie en naar het bereiken van een compromis.
Toelichting:
Het Anti Ballistic Missile verdrag werd in 1972 ondertekend door de VS en de USSR om de nucleaire wapens aan banden te leggen. President George Bush trok zich daar in 2001 uit terug].
Terrorisme dat direct of indirect gesteund werd door de Verenigde Staten en Saudi-Arabië.
De Russische premier Poetin heeft tijdens een staatsbezoek aan China bijna zestig nieuwe handelsovereenkomsten ondertekend, zo schrijft Russia Today. Rusland en China gaan in totaal een bedrag van omgerekend $50 miljard investeren in energie, infrastructuur en transport. Zo gaan beide landen investeren in een nieuwe olie-installaties in het oosten van Rusland, waarmee olieproducent Rosneft in de toekomst 2,4 miljoen ton ruwe olie aan het China kan leveren. De twee landen investeren samen in dit nieuwe project, want ChemChina krijgt een aandeel van 40% in deze nieuwe olie-installaties.
Olie en luchtvaart
In het verleden was Saoedi-Arabië de belangrijkste leverancier van olie voor China, maar sinds kort heeft Rusland de koppositie overgenomen. China wil minder afhankelijk worden van energiebronnen uit het Midden-Oosten en heeft de voorkeur gegeven aan Rusland als belangrijkste energieleverancier. Een groot voordeel is dat de twee landen aan elkaar grenzen, waardoor het mogelijk is om op grote schaal olie en gas via pijpleidingen te transporteren. Dat terwijl energie uit het Midden-Oosten per schip getransporteerd moet worden. Zo wordt China minder kwetsbaar voor instabiliteit in die regio.
De regeringsleiders van Rusland en China hebben ook hun handtekening gezet onder het plan om een nieuw passagiersvliegtuig te ontwikkelen. Rusland en China willen een nieuw model vliegtuig met een capaciteit van ongeveer 300 personen ontwikkelen, zodat beide landen een alternatief hebben voor het Franse Airbus en het Amerikaanse Boeing. Dit nieuwe vliegtuig is niet alleen bestemd voor de binnenlandse markt, maar moet ook elders in de wereld beschikbaar zijn als alternatief voor de vliegtuigen van Europese en Amerikaanse makelij.
Stabiliteit
Met in totaal $50 miljard aan investeringen versterken China en Rusland hun onderlinge handelsrelatie. Maar de samenwerking beperkt zich niet alleen tot een economische relatie. Volgens Poetin zitten de twee opkomende grootmachten ook vaak op één lijn in internationale zaken. Ook benadrukte de regeringsleider van Rusland dat er in de toekomst een grote rol is weggelegd voor de Shanghai Cooperation Organization (SCO) en voor de BRICS-landen. De SCO draagt volgens de Russische staatsman bij aan meer stabiliteit en vrede in de Aziatische regio. Hij sprak zijn hoop uit dat meer landen zich hierbij zullen aansluiten.
De nieuwe handelsovereenkomsten tussen Moskou en Beijing versterkt de handelsrelatie tussen beide landen en beantwoord daarmee aan de behoefte van de Chinese en Russische bevolking, aldus Poetin. De Chinese president Xi Jinping liet weten dat China open staat voor een samenwerking met de Euraziatische Economische Unie (EEU). Deze economische zone heeft als doel een vrij verkeer van personen, kapitaal en goederen te realiseren, waarbij de onderlinge handelsbeperkingen en importbelemmeringen zoveel mogelijk weggewerkt moeten worden.
Rusland en China investeren $50 miljard in samenwerking
Volgens de Russische president Poetin werd Rusland voorgelogen toen de Amerikanen zeiden dat het raketschild bedoeld was om een nucleaire dreiging uit Iran tegen te houden. Volgens hem bestaat deze dreiging niet in werkelijkheid, maar alleen in de berichtgeving van Westerse media. Hij verwijt journalisten dat ze niet kritisch genoeg geweest zijn ten aanzien van het raketschild en de valse voorwendselen waaronder deze gebouwd werd. Poetin verbaast zich erover dat zoveel journalisten daar het gevaar niet van in zien en dat de wereld op deze manier in een nieuwe (koude) oorlog gesleept wordt.
Vladimir Poetin: “De ‘Iraanse dreiging’ bestaat niet, maar het NAVO raketschild wordt wel in stelling gebracht in Europa. Dat betekent dat we gelijk hadden toen we zeiden dat hun redenen niet oprecht waren, dat ze niet open naar ons zijn geweest. Steeds maar weer werd er verwezen naar de Iraanse dreiging om het raketschild te rechtvaardigen. Nogmaals, ze hebben ons voorgelogen. Nu is het systeem operationeel en wordt het geladen met raketten. Jullie als journalisten zouden moeten weten dat deze raketten in capsules zitten, die ook gebruikt worden voor Tomahawk langeafstandsraketten.
Ze worden dus geladen met raketten die een gebied van 500 kilometer kunnen bereiken. Maar we weten dat de technologie zich ontwikkelt en we weten zelfs in welk jaar de VS haar volgende raketten gereed zal hebben. Deze raket kan afstanden tot 1.000 kilometer afleggen, en daarna misschien nog veel verder. En vanaf dat moment zullen ze direct het nucleaire potentieel van Rusland bedreigen. We weten van jaar tot jaar precies wat er staat te gebeuren en zij weten dat wij daarvan op de hoogte zijn.
Maar aan de journalisten worden fabeltjes verteld. Jullie nemen deze fabels over en verspreiden deze onder jullie eigen bevolking. Jullie journalisten voelen echter op geen enkele manier de onderliggende gevaren, dit baart mij zorgen. Hoe kunnen jullie niet begrijpen dat de wereld op deze manier in een onomkeerbare richting getrokken wordt? Terwijl zij doen alsof er niets aan de hand is. Ik weet echt niet meer hoe ik nog tot jullie [journalisten] door kan dringen…”
Rusland heeft in mei 15,6 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit de nieuwste cijfers van de Russische centrale bank. De totale goudreserve groeide naar 1.489 ton, waarmee Rusland de zesde plaats op de ranglijst van landen met de grootste goudvoorraden verstevigt. Het land heeft de afgelopen tien jaar meer dan duizend ton van het gele metaal aan haar reserves toegevoegd en is blijkbaar nog niet van plan te stoppen met goud kopen.
Door de daling van de goudkoers in de tweede helft van mei daalde de waarde van de totale goudreserve op de balans van de Russische centrale bank. Werd de voorraad in april nog gewaardeerd tegen een koers van ongeveer $1.277 per troy ounce, eind mei was dat slechts $1.210 per troy ounce.
Goudvoorraad Rusland blijft toenemen
Goudkoers
Ondanks de aankoop van 15,6 ton goud in mei daalde de totale waarde van de totale goudreserve op de balans naar $57,9 miljard. Dat komt omdat Rusland het edelmetaal iedere maand opnieuw tegen de actuele marktprijs waardeert.
Ten opzichte van de totale valutareserve van bijna $330 miljard vertegenwoordigt het gele metaal een aandeel van 15%. Dat is aanzienlijk meer dan tijdens het uitbreken van de financiële crisis in 2008, toen de Russische centrale bank slechts 2% van haar reserves in de vorm van goud bewaarde.
Door de crisis wil het land minder afhankelijk worden van dollarreserves. De Westerse sancties tegen Rusland en de waardedaling van de roebel hebben de verschuiving van dollars richting goud aanzienlijk versneld. Sindsdien is het aandeel goud in de totale reserves van Rusland gestegen van 8 naar 15 procent.
Rusland heeft 15% van haar reserves in edelmetaal
Rusland verschuift van valutareserves richting goud
China last adempauze in
Rusland en China nemen de laatste jaren het grootste deel van de totale goudaankopen door centrale banken voor hun rekening. In de tweede helft van vorig jaar heeft China meer dan 100 ton goud aan haar reserves toegevoegd, terwijl Rusland vorig jaar in totaal meer dan 200 ton aan goudstaven in de kluis legde.
Toch heeft China na tien maanden van onafgebroken goud kopen een pauze ingelast, want in mei voegde de People’s Bank of China geen edelmetaal aan haar reserves toe. China zit op een goudreserve van iets meer dan 1.800 ton en is daarmee de vijfde grootste ter wereld. Alleen de VS, Duitsland, Italië en Frankrijk beschikken volgens de World Gold Council over een grotere reserve.
Europa wordt steeds afhankelijker van de import van aardgas en heeft daarom de Nord Stream 2 nodig, zo verklaarde Shell-topman Ben van Beurden. De Nord Stream 2 is een tweede gasleiding die naast de bestaande Nord Stream leiding aangelegd zal worden en die de transportcapaciteit van aardgas via de Oostzee verdubbelt. Daarmee wordt Rusland nog belangrijker voor de Europese energievoorziening. Volgens de topman van Shell is dit een bijzonder positieve ontwikkeling. Hij zei daar het volgende over:
“Wij geloven dat de Nord Stream 2 een goed project is, omdat het de infrastructuur levert die Europa nodig heeft om aardgas te importeren. Rusland is een belangrijke leverancier van gas voor de EU.”
Nord Stream 2
Shell is als strategisch partner van Gazprom betrokken bij de aanleg van deze nieuwe gasleiding, omdat deze in de toekomst ook belangrijk is voor de energievoorziening van Nederland. Toch is het project in Europa omstreden, omdat het lijnrecht in gaat tegen de Europese afspraken om minder afhankelijk te worden van aardgas uit Rusland. Ook is de aanleg van de Nord Stream 2 niet in het belang van verschillende Oost-Europese landen die zijn aangesloten op bestaande transportroutes.
Landen als Slowakije en Oekraïne vrezen inkomsten als de Nord Stream 2 voltooid is, omdat Rusland daarmee rechtstreeks aardgas naar het noordwesten van Europa kan transporteren. In 2019 loopt een het contract tussen Gazprom en Oekraïne af, hetzelfde jaar waarin de nieuwe Nord Stream 2 opgeleverd moet worden.
Verschillende Oost-Europese landen vrezen een minder stabiele toevoer van aardgas uit Rusland als deze nieuwe gasleiding gereed is. Polen bereid zich daar alvast op voor door te investeren in een nieuw distributienetwerk van vloeibaar aardgas, dat per schip aangeleverd kan worden via de Oostzee.
Geen enkel land ter wereld heeft vorig jaar zoveel wapens gekocht als Saoedi-Arabië, zo schrijft Bloomberg. Het land importeerde in 2015 voor $9,3 miljard aan wapens, een toename van van ongeveer 50% ten opzichte van het jaar daarvoor. Het land gebruikt deze voor een omstreden oorlog tegen de sjiieten in Jemen, waar zelden iets over te horen of te lezen is in de reguliere media. Zo kocht de oliestaat onder andere ‘Eurofighter Typhoon’ en ‘F-15’ gevechtsvliegtuigen, Apache helikopters, op afstand bestuurbare raketten, drones en andere surveillanceapparatuur. Wereldwijd steeg de verkoop van wapens in 2015 met ongeveer 10% naar een totaal van $65 miljard.
Saoedi-Arabië importeert de meeste wapens (Bron: Bloomberg)
Wie levert de wapens?
De Verenigde Staten was in 2015 opnieuw de grootste leverancier met een totale export van $23 miljard. Daarvan was $8,8 miljard bestemd voor het Midden-Oosten. Rusland volgt op een tweede plaats in de ranglijst van grootste wapenleveranciers met bijna $8 miljard aan geëxporteerde wapens. Een belangrijke afnemer van Russische wapens is Iran, dat haar luchtmacht wil versterken met nieuwe gevechtsvliegtuigen en raketafweersystemen.
En de Verenigde Staten leveren de meeste wapens (Bron: Bloomberg)
