Tag: verenigde staten

  • Video: Poetin over de schulden van het Westen

    In Europa en in de Verenigde Staten zijn de schulden zeer hoog en hanteren centrale banken een rente van bijna nul procent. Desondanks komen overheden nog steeds geld tekort en moeten ze veel moeite doen om hun begroting op orde te brengen. Dat is een groot contrast met Rusland, dat bijna geen externe schulden heeft en een relatief hoge rente van meer dan acht procent hanteert. Hoe kijkt Poetin naar de economische problemen van het Westen?

    Poetin: Voor die landen is bezuinigen het juiste om te doen, maar voor ons niet. Het zijn compleet verschillende economieën. Die van ons is een ontwikkelende economie, terwijl Europa voor het grootste deel al ontwikkeld is. Maar de staat waarin hun economie verkeert is heel anders dan die van ons. Over het algemeen is onze economie gezond. We worden niet tegengehouden door externe schuld, zoals Europa en de Verenigde Staten.

    Gemiddeld is de staatsschuld in Europa rond de 90% van het bbp, in de Verenigde Staten ligt het zelfs dicht bij de 100%, misschien zelfs iets meer. Europese landen hebben een hoge werkloosheid en een begrotingstekort. Alsof die hoge staatsschuld nog niet genoeg is hebben ze ook enorme begrotingstekorten. Onze externe schuld is 2,5% van het bbp en als we daar de interne schuld bij optellen is het ongeveer 10%. Wij hebben geen begrotingstekorten. Onze werkloosheid is 5,6%, in Europa loopt deze in sommige landen op tot 25 a 26 procent. Onder jongeren is de werkloosheid 40%, in sommige landen is het zelfs dicht bij de 60%. Dat is rampzalig. Wij zitten dus in een compleet andere situatie.

    Natuurlijk, wij zijn afhankelijk van inkomsten uit olie en gas… Maar ik wil graag je aandacht richten op het feit dat wij geen dollars kunnen bijdrukken zoals de Verenigde Staten. En het punt is niet dat we inkomsten en reserves hebben uit olie, maar dat wij onze uitgaven onder controle houden. Onze centrale bank wordt vaak bekritiseerd vanwege haar hoge rente. Volgens mij is deze momenteel 8,5 of 8,25 procent, in elk geval is het hoog.

    Kijken we dan naar de Verenigde Staten, daar is de rente ongeveer 0,25%. In Europa is de rente vergelijkbaar. En dan zeggen de mensen dat wij dat in Rusland ook moeten doen! Maar onze centrale bank gaat uit van een hoge rente om het opblazen van zogeheten ‘financiële bubbels’ te voorkomen. We zouden goedkope leningen kunnen verstrekken. Met deze leningen kunnen we een enorme hoeveelheid goederen produceren, waarvoor vervolgens onvoldoende vraag is. Daar heb je het al, een financiële bubbel.

    Het evenwicht vinden tussen de rente en de overheidsuitgaven, dat noem ik economisch beleid dat grenst aan kunst! Ik denk dat we dit evenwicht nog niet hebben gevonden. Ook werkt alles nog niet zo efficient als het zou moeten. Mijn hoop is dat de overheid, na de vele bijeenkomsten die we gehad hebben, binnenkort een paar andere maatregelen kan nemen om de economie te stimuleren. Maar één van de maatregelen die we consistent nemen – en waarvoor onze liberale economen ons bekritiseren – is de toename van het reële inkomen. Die toename is in Rusland aanzienlijk. Vorig jaar steeg het reële inkomen met 4,5% en in januari, februari en maart van dit jaar was de stijging al boven de 5% (op jaarbasis). Dit is de stijging van het reële bruto inkomen. Het resultaat hiervan is een stijging van de binnenlandse vraag.

    Zoals je ziet is de economische situatie dus totaal verschillend. In grote lijnen begrijp ik de bezuinigingsmaatregelen van onze Europese collega’s. De enige manier om economisch orde op zaken te stellen is om door middel van discipline het tekort in de begroting te dichten. Maar natuurlijk heeft alles een grens, je kunt niet de hele verantwoordelijkheid daarvoor op de schouders van de bevolking laten rusten.

  • Creditcardschulden VS voor het eerst boven $1 biljoen

    De creditcardschulden van Amerikanen staat voor het eerst sinds 2008 weer boven de $1 biljoen, zo blijkt uit nieuwe cijfers die de Federal Reserve afgelopen vrijdag naar buiten bracht. Optimisme over de economie en een overvloedige beschikbaarheid van goedkoop krediet zorgt ervoor dat Amerikanen weer meer geld lenen.

    Volgens Matt Schulz van Creditcard.com zal Amerikaanse creditcardschuld zal later dit jaar zeer waarschijnlijk een nieuw record bereiken en van daaruit verder groeien. Hij verwacht dat de creditcardschulden nog veel verder zullen toenemen, maar waarschuwt tegelijkertijd dat dit ook risico’s met zich mee zal brengen. De wanbetalingen zijn nu nog laag, maar dat kan volgens hem veranderen als het schuldenniveau verder toeneemt en tegelijkertijd de rente stijgt. Tegenover Barron’s zegt hij het volgende.

    “De Amerikaanse creditcardschuld zal later dit jaar zeer waarschijnlijk een record bereiken en daarna verder stijgen. Voeg daar een paar verwachte renteverhogingen van de Federal Reserve voor de komende twee jaar aan toe en dan wordt het nog belangrijker om de focus te leggen op het aflossen van creditcardschulden.”

    Wanbetalingen

    Mensen die moeite hebben om hun creditcardschulden te betalen kunnen overwegen hun schuld over te zetten naar een andere aanbieder. Sommige aanbieders lokken nieuwe klanten, bijvoorbeeld door ze een rentevrije periode aan te bieden. Zo kan het probleem van te veel schuld nog iets verder naar de toekomst doorgeschoven worden.

    In februari bracht de Federal Reserve nieuwe cijfers naar buiten over het percentage wanbetalingen op schulden. Het meest berucht zijn de goedkope studieleningen die overheidsinstanties aanbieden. Van de $1,4 biljoen aan studieschuld in de Verenigde Staten heeft 11,2% een betalingsachterstand van meer dan 90 dagen. Voor creditcardschulden gaat het om 7,1%, terwijl de betalingsachterstanden voor autoleningen en hypotheken op respectievelijk 3,8% en 1,6% liggen.

    totale-private-schulden-vs

    Totale private schulden in de VS stijgen weer (Bron: New York Fed)

    wanbetalingen-schulden-vs

    Betalingsachterstanden voor verschillende soorten leningen in de VS (Bron: New York Fed)

  • Poetin: “Amerikanen moeten bewijzen dat Assad achter chemische aanval zit”

    Poetin: “Amerikanen moeten bewijzen dat Assad achter chemische aanval zit”

    De Amerikaanse regering moet de bewijzen laten zien die aantonen dat Assad verantwoordelijk is voor de chemische aanval op de Syrische stad Idlib. Dat zegt de Russische president Vladimir Poetin in een korte verklaring tegenover de pers.

    “Voor wat betreft de positie van onze Amerikaanse vrienden. Ze blijven zeggen dat het regeringsleger van Syrie chemische wapens gebruikt heeft en dat ze daar bewijs van hebben. Nou, laat ons dat betreffende bewijs dan zien. Laat het zien aan de waarnemers van de Verenigde Naties en aan de Veiligheidsraad.

    Zeggen dat je bewijzen hebt, maar die geheim houden en niet beschikbaar maken voor nauwkeurig onderzoek is simpelweg respectloos naar alle partners in de internationale gemeenschap. Als er bewijs bestaat, dan moet dat getoond worden. Als het niet getoond wordt, dan is het er niet. Verwijzen naar een paar onderschepte gesprekken, die absoluut niets bewijzen, zijn niet voldoende om een aanval op een soeverein land te rechtvaardigen.”

    https://twitter.com/sahouraxo/status/850895346809143300

  • Wanneer wordt de Amerikaanse staatsschuld onbetaalbaar?

    Sinds de verkiezing van Trump is de rente op de Amerikaanse staatsschuld sterk gestegen, omdat de obligatiemarkt verwacht dat het stimulerende beleid van Trump zal leiden tot een hogere schuldenlast en een oplopende inflatie. Op korte termijn is dat nog geen probleem, maar als de rente terugkeert naar het historische gemiddelde van 4 tot 5 procent en de schuldenlast tegelijkertijd verder oploopt, dan wordt het financieren van de staatsschuld een aanzienlijke kostenpost op de Amerikaanse begroting.

    Volgens verschillende berekeningen zal de rente op de Amerikaanse staatsschuld van bijna $20 biljoen de komende tien jaar verdubbelen ten opzichte van de economie. In nominale termen kan de rentelast zelfs verdrievoudigen, waarmee de financiering van de staatsschuld de snelst groeiende kostenpost is op de Amerikaanse begroting. En dat terwijl de Amerikaanse overheid nu al meer geld kwijt is aan rente dan ze uitgeeft aan onderwijs, arbeid, wonen en transport samen.

    Onderstaand overzicht laat zien hoe snel de rentelasten de komende decennia zullen stijgen als percentage van de totale Amerikaanse begroting. Het spreekt voor zich dat dit niet eeuwig door kan gaan. Dat erkent ook de Amerikaanse centrale bank, want voorzitter Janet Yellen verklaarde eerder dit jaar tegenover het Amerikaanse Congres dat dit fiscale beleid niet houdbaar is. Volgens schattingen van het Congressional Budget Office (CBO) zal er de komende tien jaar sprake blijven van een tekort op de begroting.

    interestratesgraphic_1000

    De Amerikaanse overheid is steeds meer geld kwijt aan rente over de staatsschuld (Bron: Fixthedebt.org)

  • Amerikaanse schuldenplafond weer op de agenda

    Na vijftien maanden staat de verhoging van het Amerikaanse schuldenplafond opnieuw op de agenda. In oktober 2015 besloot het Congres het schuldenplafond, het wettelijke maximum voor de staatsschuld, uit te stellen tot het voorjaar van 2017. Dat punt is inmiddels bereikt, want op uiterlijk 15 maart moet deze horde opnieuw worden genomen.

    Het schuldenplafond is sindsdien opgelopen van $18 naar bijna $20 biljoen, een stijging van omgerekend meer dan $6.000 per inwoner. Daar zal het echter niet bij blijven, aangezien Trump de economie verder wil stimuleren met onder andere belastingverlagingen en nieuwe investeringen in infrastructuur. Ook verhoogde de nieuwe president het defensiebudget met ongeveer $50 miljard, uitgaven die eveneens aan de staatsschuld toegevoegd zullen worden.

    trump-debt-ceiling

    Amerikaanse schuldenplafond terug op de agenda (Bron: CNBC)

    Schuldenplafond

    In 2011 leidde de verhoging van het schuldenplafond onder president Obama tot een serieuze impasse. Pas op het allerlaatste moment stemde de Republikeinse oppositie in het een verhoging van de wettelijke schuldenlimiet. Die onzekerheid werd door kredietbeoordelaar Standard & Poor’s afgestraft met een afwaardering, waarmee het land haar triple A status verloor.

    Waarschijnlijk zal de verhoging van het schuldenplafond dit keer minder problematisch verlopen. De Republikeinen hebben immers een meerderheid in het Congres, waardoor het voor de Democraten lastiger is barrières op te werpen. De discussie over het schuldenplafond wordt de laatste jaren steeds vaker als politiek pressiemiddel ingezet, waarbij de oppositie tijdelijk meer druk op de regering kan uitoefenen. Daarom pleitte Jack Lew, de Amerikaanse minister van Financiën onder de regering Obama, er al eens voor het schuldenplafond af te schaffen.

    Als het de regering Trump deze week niet lukt om het schuldenplafond te verhogen, dan is dat nog niet meteen reden tot paniek. Met verschillende boekhoudkundige trucs, zoals het uitstellen van de inleg van pensioenpremies voor ambtenaren, kan de regering volgens econoom Nancy Vanden Houten nog tot september alle rekeningen blijven betalen. Het zou in elk geval een grote tegenvaller betekenen voor de grootschalige fiscale stimuleringsprogramma’s van Trump.

  • Amerikaanse zender opent aanval op Russische media

    Amerikaanse zender opent aanval op Russische media

    Op 7 februari werd in de Atlantic Council in Washington de nieuwe Russischtalige televisiezender Current Time gelanceerd. Deze zender is een gezamenlijk project van Radio Free Europe/Radio Liberty en Voice of America en heeft als doel een alternatief te bieden voor de Russische televisiezenders die door het Kremlin gefinancierd worden.

    Current Time is onderdeel van het Broadcasting Board of Governors en wordt dus rechtstreeks gefinancierd door het Amerikaanse Congres. Deze organisatie heeft een jaarlijks budget van $777 miljoen ter beschikking om wereldwijd te “informeren en engageren en mensen wereldwijd in verbinding te brengen ter bevordering van vrijheid en democratie”.

    Current Time

    De Broadcasting Board of Governors heeft een budget van $22 miljoen ter beschikking gesteld voor Current Time. Geld dat de nieuwszender zal gebruiken om in meer dan tien verschillende landen 24 uur per dag nieuwsberichten te verspreiden over lokale, regionale en internationale gebeurtenissen.

    Ondanks het feit dat de zender geheel door de Amerikaanse overheid gefinancierd wordt presenteert ze zich een ‘onafhankelijke Russischtalige nieuwszender’, een zender die tegenwicht moet bieden aan alle Russische media die door het Kremlin gefinancierd worden.

    Journalistieke bunker

    De Russische staatstelevisie laat beelden zien van het hoofdkantoor van Radio Free Europe, de organisatie achter de nieuwe Russischtalige televisiezender. Het is een gebouw dat overduidelijk van strategisch belang is, want de beveiliging laat niets te wensen over. Grote hekken, camera’s en kogelwerend glas moeten voorkomen dat kwaadwillenden het gebouw binnen komen. Het gebouw heeft zelfs haar eigen energievoorziening en een systeem dat de werknemers moet beschermen tegen een aanval met gifgas.

    In deze journalistieke bunker met zware metalen deuren kom je alleen binnen met een elektronische badge. Een oud-medewerker vertelt tegenover de Russische staatstelevisie dat er in het gebouw verschillende portretten hangen die het gevoel van de ‘Russische dreiging’ moeten versterken. Hij werkte sinds 1989 voor Radio Free Europe, maar werd ontslagen toen hij openlijk zijn steun voor Poetin uitspraak ten aanzien van de Krim.

    Informatieoorlog

    Er is de laatste jaren een grote informatie-oorlog gaande, waarin Rusland en de Verenigde Staten beide hun eigen ‘waarheid’ proberen over te brengen en daarmee de publieke opinie te beïnvloeden. Met Russia Today worden internationale gebeurtenissen vanuit het Russische perspectief verspreid in de Westerse wereld. Met de lancering van de zender Current Time plaatst Amerikaanse overheid een tegenzet door het nieuws vanuit Amerikaanse hoek te verspreiden naar Rusland en andere Russischtalige gebieden.

    In deze grote informatie-oorlog is de gewone man het doelwit, want die wordt slachtoffer van Amerikaanse en Russische propaganda en nepnieuws van beide kanten. De grens tussen feit en fictie zal steeds verder vervagen, net zo lang totdat u niet meer weet wat onder en wat boven is.

    Lees meer:

  • Trump: “China is kampioen muntmanipulatie”

    Trump: “China is kampioen muntmanipulatie”

    Volgens de Amerikaanse president Trump is China kampioen in het manipuleren van haar munt. Dat zei hij donderdag in een exclusief interview met Reuters. Door de munt kunstmatig goedkoop te houden ten opzichte van de dollar verdwijnen er volgens Trump veel banen in de Amerikaanse industrie.

    De nieuwe Amerikaanse regering onder leiding van Trump heeft China nog steeds niet officieel de status van valutamanipulator gegeven, hoewel dat wel één van de speerpunten was in de presidentscampagne van de Republikein.

    Valutamanipulatie

    Volgens minister van Financiën Stephen Mnuchin is de nieuwe regering nog niet zo ver om die status toe te kennen aan de tweede grootste economie van de wereld. Momenteel worden de handelsrelaties tussen de Verenigde Staten en al haar handelspartners onderzocht. De resultaten daarvan worden op 15 april in een halfjaarlijks rapport gepubliceerd.

    “We hebben een procedure binnen het Ministerie van Financiën waarin we naar alle valutamanipulaties kijken. We gaan door dat proces, net zoals we dat in het verleden gedaan hebben. We spreken nog geen oordeel uit zolang dat proces nog loopt”, zo verklaarde Mnuchin in zijn eerste interview voor de televisie in zijn rol als minister van Financiën.

    In 2014 begon China met het afbouwen van haar enorme valutareserve van $4 biljoen en heeft sindsdien al $1 biljoen van de hand gedaan. Volgens sommige analisten moet China dat wel doen om de waarde van haar munt te ondersteunen, volgens anderen is het een strategie van China om dollarreserves snel te verkopen nu deze nog waarde vertegenwoordigen.

    Importheffingen

    Krijgt China officieel de status van valutamanipulator, dan is de Amerikaanse regering verplicht onderhandelingen te starten om het probleem op te lossen. Lukt dat niet, dan kan de VS importheffingen of andere importbeperkende maatregelen nemen. In 1988 kregen Taiwan en Zuid-Korea de status van valutamanipulator. In 1994 kreeg China deze status, maar die werd later weer ingetrokken.

    Trump heeft al gedreigd met hoge importheffingen voor goederen uit China, Mexico en Duitsland, drie belangrijke handelspartners van de Verenigde Staten. Volgens de Amerikaanse president hanteren al deze landen een te goedkope valuta, waardoor ze een oneerlijke concurrentievoordeel hebben ten opzichte van bedrijven die in de Verenigde Staten produceren.

    Lees ook:

  • VS overweegt obligaties met looptijd van 50 of 100 jaar

    VS overweegt obligaties met looptijd van 50 of 100 jaar

    De Amerikaanse minister van Financiën, Steven Mnuchin, overweegt de uitgifte van nieuwe staatsobligaties met een extreem lange looptijd van 50 of zelfs 100 jaar. Volgens de Financial Times heeft hij zijn medewerkers van het ministerie al geïnformeerd over deze plannen. De uitgifte van staatsobligaties met een looptijd van 50 of zelfs 100 jaar is een historische stap voor de Verenigde Staten, omdat het land nooit eerder leningen met een looptijd van meer dan dertig jaar heeft uitgeschreven.

    Verschillende landen hebben de afgelopen jaren al leningen met een extreem lange looptijd op de markt gebracht. Italië en Oostenrijk hebben de afgelopen jaren al voor respectievelijk 50 en 70 jaar geld opgehaald, terwijl Mexico en België zelfs obligaties met een looptijd van 100 jaar wisten te plaatsen. Landen profiteren van de extreem lage rente en willen deze voor een zo lang mogelijke periode vastleggen. Beleggers krijgen ter compensatie een iets hogere vergoeding, een voordeel dat overigens makkelijk teniet kan worden gedaan door een oplopende inflatie of een stijging van de rente.

    Stijgende rente

    Steven-MnuchinIn de Eurozone is de rente op staatsleningen nog steeds extreem laag, maar in de Verenigde Staten is die sinds de verkiezing van Trump sterk gestegen. Vlak voor de verkiezingen namen beleggers genoegen met een rente van 1,8% voor een obligatie met een looptijd van tien jaar, nu is dat meer dan 2,3%. De rente op een 30-jaars lening steeg in dezelfde periode van 2,6% naar iets meer dan 3%.

    Volgens Mnuchin zal de rente nog een lange tijd laag blijven en zal het nog zeker tot volgend jaar duren voordat de economische groei weer echt op gang komt. De komende tijd wil het ministerie van Financiën van de gelegenheid gebruik maken om de staatsschuld naar een punt verder in de toekomst door te rollen. Daarmee volgt de nieuwe regering onder leiding van Trump de koers die onder Obama al werd ingezet, namelijk een geleidelijke verlenging van de gemiddelde looptijd van alle staatsobligaties.

  • Fitch: Trump bedreiging voor wereldwijde obligatiemarkt

    Fitch: Trump bedreiging voor wereldwijde obligatiemarkt

    De Amerikaanse regering onder leiding van president Trump vormt een bedreiging voor de wereldwijde markt in staatsobligaties, zo waarschuwt kredietbeoordelaar Fitch. Een controversieel immigratiebeleid en de onvoorspelbaarheid van de regering kunnen volgens de kredietbeoordelaar grote gevolgen hebben voor de internationale handelsrelaties en de stabiliteit op de financiële markten.

    “De voorspelbaarheid van het Amerikaanse beleid is afgenomen. Gevestigde internationale communicatiekanalen en relaties worden opzij geschoven en vergroten daarmee de kans op plotselinge, onvoorziene veranderingen in het Amerikaanse beleid. Dat kan wereldwijd gevolgen hebben voor de economische groei, waardoor er meer druk komt te liggen op de overheidsfinanciën”, zo schrijft Fitch in een nieuw rapport.

    Fitch ziet risico’s voor wereldhandel

    Het geplande stimuleringsbeleid van president Trump kan positief zijn voor de economische groei in de Verenigde Staten, maar de kredietbeoordelaar vreest dat dit gunstige effect overschaduwd zal worden door nieuwe zorgen over de overheidsfinanciën. De landen die het grootste risico lopen zijn diegene die nauwe economische en financiële banden hebben met de Verenigde Staten.

    Fitch ziet vooral risico’s voor landen als Canada, China, Duitsland, Japan en Mexico, landen die veel exporteren naar de VS. Nieuwe importheffingen voor goederen uit deze landen kunnen een zeer nadelig effect hebben op de economieën van deze landen.

    Fitch_Ratings

    Fitch: Trump bedreiging voor wereldwijde obligatiemarkt

  • Gaat Trump terug naar protectionisme van de jaren dertig?

    Gaat Trump terug naar protectionisme van de jaren dertig?

    In 1985 kwamen de ministers van Financiën van de vijf grootste economieën in het Plaza hotel in New York bijeen om het probleem van de sterke dollar aan te pakken. De waarde van de Amerikaanse munt was begin jaren tachtig sterk gestegen, met als resultaat dat Amerikaanse bedrijven steeds minder concurrerend werden en dat het voor Amerikanen steeds aantrekkelijker werd om goederen te importeren in plaats van deze zelf te produceren.

    De dreiging van een oplopend handelstekort en een verlies van werkgelegenheid was voor de Amerikaanse overheid reden om in het geheim de regeringen van belangrijke economieën van dat moment (Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Japan) bijeen te roepen en afspraken te maken over een gecoördineerde waardedaling van de dollar. In het geheim reisden de ministers van Financiën van deze landen af naar het Plaza Hotel, waar de plannen voor een gecoördineerde verkoop van dollars voor het eerst openbaar werden gemaakt.

    Met het Plaza akkoord slaagde men erin de waarde van de dollar omlaag te brengen, waarmee ook de druk op Amerikaanse bedrijven verlicht werd. Toch was het goedkoper maken van de dollar alleen niet genoeg om de onbalans in de wereldeconomie structureel te herstellen. In 1987, twee jaar na het Plaza akkoord, kwamen de vijf grootste economieën in Parijs bijeen om meer structurele maatregelen te nemen.

    Louvre akkoord

    In het Louvre akkoord werd afgesproken dat de handelspartners van de Verenigde Staten meer zouden doen om hun eigen economie te stimuleren, in de verwachting dat daarmee de munten van deze landen goedkoper zouden worden en de afzetmarkt voor Amerikaanse producten in de rest van de wereld zou toenemen. Op die manier probeerde men een terugkeer naar het protectionisme van de jaren '30 te voorkomen. Het Louvre akkoord van 1987 was slechts gedeeltelijk succesvol. De Verenigde Staten wisten weliswaar hun handelstekort te verkleinen, maar dat ging vooral ten koste van Japan. De Japanse export verslechterde door een waardestijging van de yen, terwijl een beleid van meer fiscale en monetaire stimulering voor financiële bubbels zorgde. De Japanse economie bezweek onder de hoge schulden en kwam na de beurscrash van 1989 in een zogeheten 'verloren decennium' terecht waarin de economie amper groeide en banken kunstmatig overeind werden gehouden.

    Trump

    Met het Plaza akkoord van 1985 en het Louvre akkoord van 1987 begon een nieuw tijdperk waarin monetair en economisch beleid niet alleen op nationaal, maar ook op internationaal niveau werd afgestemd. De problematiek van toen is door de overwinning van Trump weer helemaal actueel, want de nieuwe Amerikaanse president heeft zich als doel gesteld banen terug te halen naar eigen land. Hij heeft zich al eens kritisch uitgelaten over de 'sterke dollar' en verwijt dat belangrijke handelspartners als China en Duitsland profiteren van een veel te goedkope munt. Ook dreigt Trump met protectionistische maatregelen zoals importheffingen, precies wat men dertig jaar geleden met het Louvre akkoord probeerde te voorkomen. De grote vraag is nu of de Verenigde Staten en haar handelspartners vandaag de dag opnieuw bereid zijn afspraken te maken of dat men de weg van handelsbelemmeringen en importheffingen zal kiezen. Tijdens het topoverleg van de G20 in Ankara in 2015 spraken alle deelnemende landen zich uit tegen competitieve devaluaties. De grote vraag is of de nieuwe Amerikaanse regering zich daar ook aan zal houden.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Column: Plan B

    Elk jaar rond eind januari publiceert de overheid van de Verenigde Staten van Amerika haar financiële jaarverslag. Ik heb dit verslag eens goed bekeken, omdat de VS natuurlijk nog steeds veruit de belangrijkste economie van de wereld is en daarom een enorme invloed heeft op de rest van de wereld.

    De bekeken cijfers zouden hilarisch zijn als het niet de werkelijkheid zou betreffen. Het jaarverslag geeft aan dat de VS in 2015 een begrotingstekort had van $533,2 miljard. In 2016 is dit verlies opgelopen naar $1.000 miljard. Het tekort over 2015 was al extreem, maar de $1 biljoen over 2016 is hallucinant. Besef het volgende: er waren in 2016 geen grote oorlogen te voeren door de VS, de economie verkeerde niet in een recessie en er waren verder geen enorme crises. Wat zou er gebeuren met de overheidsfinanciën in een slecht jaar!?
    Dan is er nog de kwestie van de totale staatsschuld, deze bedroeg eind 2016 $19,3 biljoen. Eind 2013 was deze nog $16,9 biljoen. De Amerikaanse overheid is insolvent. Dit is geen nepnieuws, geen conspiracy-theorie, dit is gebaseerd op feiten die door de Amerikaanse overheid zelf gepubliceerd worden. Het is extreem zorgwekkend dat de grootste economie van de wereld er qua overheidsfinanciën zo slecht voorstaat. Wat nog zorgwekkender is, is dat het grootste gedeelte van de mensen zich hier geen enkele zorgen over lijkt te maken. Natuurlijk houd ik rekening met het feit dat de VS een eigen valuta hebben. Ze kunnen deze bijdrukken, maar dit zal nooit ongelimiteerd kunnen doorgaan. We zijn er de laatste 50 jaar van overtuigd geraakt dat de VS een zeer welvarend land is dat haar schulden altijd terug zal betalen. Dit is een gevaarlijke fantasie! Kunnen we er echt van uitgaan dat de VS jaarlijks een tekort kunnen hebben dat boven de $1 biljoen ligt, zonder dat dit consequenties heeft? Eigenlijk zou de Amerikaanse overheid een soort Nobelprijs in Ponzi fraudes moeten krijgen. De geschiedenis van de mensheid zit vol voorbeelden van eens zeer machtige landen/rijken die uiteindelijk bezweken onder hun eigen schuldenlast, denk bijvoorbeeld aan het eens zo machtige Romeinse Rijk. Denkt u echt dat het deze keer anders zal zijn? Natuurlijk kunnen we met z’n allen nu gaan hopen dat het allemaal wel meevalt en dat het misschien allemaal wel gewoon weer goed komt. Maar zou het niet ontzettend stom zijn om alleen maar uit te gaan van het scenario dat het vast wel weer goed komt? Wanneer landen failliet gaan, zijn er verregaande consequenties. Zo simpel is het nu eenmaal. Nu, maar ook vroeger tijdens de gloriedagen van het Romeinse Rijk, gaan mensen ervan uit dat onze politiek en/of centrale banken wel weer met een oplossing zullen komen die alle problemen als sneeuw voor de horizon laten verdwijnen. Ik heb het nu alleen maar gehad over de VS, maar deze problemen spelen natuurlijk in vrijwel elk land en in elk werelddeel. Zeker in de Europese Unie, waar wij leven. Ik kan alleen maar zeggen dat intelligente mensen rationeel denken en niet alleen maar vertrouwen op hoop. Ze zorgen voor een plan B. Zeker als dit soort cijfers door de overheid zelf, zwart op wit, worden gepubliceerd. Sander Noordhof

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen weekend op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].