Marketupdate

Tag: australie

  • Ook in Australië wil men het goud terug

    In navolging op Duitsland, Venezuela, Nederland, Finland, Polen, Ecuador en Zwitserland gaan er nu ook in Australië geluiden op om de goudvoorraad terug te halen. Het land ‘down under’ staat op de tweede plaats in de ranglijst van landen met de grootste goudmijnproductie, maar heeft zelf een zeer bescheiden reserve van 80 ton. Ongeveer een jaar geleden schreven we op Marketupdate dat die voorraad vrijwel volledig in Londen ligt opgeslagen. Volgens de Reserve Bank of Australia (RBA) ligt het goud daar uit het oogpunt van kostenbesparing en efficiëntie, maar daar neemt niet iedereen genoegen mee.




    Petitie: Haal het goud van Australië terug

    Het initiatief om de Australische goudvoorraad terug te halen is door een vrijwilliger gestart. Hij schrijft in de petitie dat er door de financiële crisis behoefte is aan een veilige reserve die geen tegenpartij risico kent. Daarvoor is het gele metaal het aangewezen middel. Om alle risico’s uit te sluiten zou Australië haar voorraad terug moeten halen naar eigen bodem.

    De initiatiefnemer stelt dat de Australische centrale bank onvoldoende goud heeft, omdat de goudreserve slechts 6% uitmaakt van haar totale reserves. Voor de verkoop van goud in 1997 was dat nog 20%, in lijn met veel andere centrale banken van de ontwikkelde landen.

    De goudvoorraad van 80 ton zou makkelijk in Australië opgeslagen kunnen worden. Een kluisruimte ter grootte van een gemiddelde huiskamer zou voldoende moeten zijn. Ook vallen de kosten om zelf een kluisruimte in te richten mee in verhouding tot de waarde van de voorraad. Volgens de initiatiefnemer wordt er jaarlijks duizenden tonnen goud verplaatst. Het zou dus geen probleem moeten zijn om 80 ton goud over te brengen van Londen naar Australië.

    Petitie: Haal het goud van Australië terug

    Petitie: Haal het goud van Australië terug

  • De Australische dollar moet nog veel verder verzwakken

    Op dinsdag 30 juli jl. hield de Gouverneur van de Reserve Bank of Australia (RBA) een toespraak, waarin hij duidelijk maakte dat een renteverlaging onvermijdelijk was. In reactie op deze toespraak dook de waarde van Australische dollar (aussie) onder $ 0,89. Vooral de exportsector was gelukkig met de toespraak en zeker met de verdere daling van de aussie. Deze sector heeft het de laatste jaren moeilijk gehad met de dure lokale munt.

    Waardestijging

    De Australische dollar ( Aussie) was zo in waarde gestegen, omdat Australië in de afgelopen decennia steeds nauwere banden met China heeft opgebouwd. Het land was de grootste leverancier van commodities. Australië zag de waarde van de export in de afgelopen vijf jaar verviervoudigen. Hoe groot het belang van China is, bewijst de RBA. Die heeft een kantoor in Beijing gevestigd puur en alleen om de economie van het land te bestuderen. De ervaring heeft geleerd, dat de Chinese economische data zachtjes gezegd niet helemaal betrouwbaar zijn. Op basis van die uitkomsten kan de RBA geen monetair beleid uit stippelen. Ze doen hun werk blijkbaar goed, want bijvoorbeeld de strategen van het Amerikaanse Citigroup baseren hun werk over China op Australische data.

    Supercycle

    Dankzij de immer stijgende export is de Australische dollar in de afgelopen jaren voortdurend in waarde gestegen. Dat was geen probleem voor de sector Mijnbouw, die ten volle profiteerde van de honger van China naar bijvoorbeeld ijzererts. Het pakte wel verkeerd uit voor sectoren buiten de mijnbouw, die op de wereldmarkt moesten concurreren. Die kwamen steeds verder in de verdrukking.

    Dat was niet echt een probleem zolang het land profiteerde van de zogeheten commodity supercycle. In de loop van 2012 werd steeds duidelijker, dat die supercycle begon te vertragen. Die vertraging had tot gevolg, dat de export begon te haperen en dat de investeringen in de Australische mijnbouwsector omlaag gingen met alle gevolgen van dien voor de werkgelegenheid.

    De Australische regering reageerde op de klassieke manier op de groei- en investeringsvertraging. In november van 2012 besloot de RBA de rente te gaan verlagen om overige, overigens noodlijdende sectoren in de economie een steuntje in de rug te geven. Die moeten immers de terugval van groei in de mijnbouw sectoren compenseren.

    Renteverlaging

    Tussen november 2012 en augustus 2013 is de rente in totaal met 2% verlaagd naar een niveau van 2,5%. De laatste verlaging vond plaats op 2 augustus. Bij die gelegenheid moest de gouverneur van de RBA ook de verwachtingen voor de economische groei omlaag bijstellen naar 2,25%. Ter verklaring voor de vertraging wees hij op de onzekere economische ontwikkelingen in China en India. Beide landen zijn van levensbelang voor de economie van Australië. Hij wees er tegelijkertijd op, dat economische trends in het binnenland ook bijdragen aan de groeivertraging. De investeringen in de mijnbouw kalven steeds verder af. Alles bijeen zal dat de werkloosheid laten groeien. Dat is slecht nieuws voor een regering die in een stembusstrijd gewikkeld is. Op 6 september aanstaande zijn de verkiezingen.

    Stijging

    In een eerste reactie op de renteverlaging steeg de Australische dollar. Dat had echter weinig te maken met het besluit zelf, als wel met het vrijkomen van positieve economische data uit China. De export en import lieten weer groei zien en ook de industrie liet weer een productiestijging zien. De grote vraag blijft of hier de wens de vader van de gedachte is. Bij Citigroup en Bank of America Merrill Lynch hebben ze zo hun twijfels over het herstel in China. Ze wijzen daarbij op beslissingen van bedrijven als BHP Biliton, Glencore Xstrata en Woolside Petroleum. Die bedrijven zijn zeer afhankelijk van de Chinese markt en hebben recentelijk besloten grote investeringen uit te stellen of zelfs af te stellen. Blijkbaar kijken ze naar een andere werkelijkheid dan de officiële Chinese statistiek.

    Daling

    Als de bankiers en de mijnbouwers gelijk hebben, dan zal de stijging van de Aussie van korte duur zijn en weer omslaan in een daling. Dat zal zeker het geval zijn als de RBA onverhoopt mocht besluiten tot een verdere renteverlaging. De laatste economische cijfers wijzen op een verdieping van het economisch leed in het land. Als dan bovendien de Amerikaanse centrale bank, de Fed, mocht besluiten monetair te gaan afbouwen, dan betekent dat verder terreinverlies voor de Aussie. De US dollar zal door de afbouw verder in waarde stijgen. Volgens Citibank zal de Australische dollar zeker tot een niveau van 0,85 in de US dollar moeten dalen voordat internationale beleggers weer groen licht voor de Australische economie geven. De bank laat in het midden of dit niveau nog dit jaar bereikt wordt of in de loop van 2014. De bankiers van Credit Suisse zijn wat dat betreft duidelijker. Ze delen de analyses van banken als Citigroup en Merrill Lynch, maar verwachten dat de daling zal aanhouden tot 0,75 in de dollar. Dat niveau wordt echter pas bereikt in de loop van 2014.

    Cor Wijtvliet

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

     

  • Australië laat banken betalen voor noodfonds

    Australië wil banken laten betalen voor een noodfonds dat kan ingrijpen als een bank omvalt. Zodoende worden de kosten voor de redding van een bank niet langer op de overheid, maar op de bankensector afgewenteld. De nieuwe heffing wordt in januari 2016 pas ingevoerd en vereist dat banken over alle spaartegoeden van AU$250.000 eenmalig een heffing van 0,05% afdragen naar het nieuwe reddingsfonds. Het systeem is vergelijkbaar met het Europese deposito garantiestelsel, waarbij banken samen opdraaien voor verliezen die spaarders lijden als één van die banken omvalt. De staatskas wordt hiermee ontzien.

    Het is overigens nog maar de vraag of de kosten werkelijk bij de bank worden neergelegd. Verschillende banken hebben er al voor gewaarschuwd dat ze de heffing die in 2016 doorgevoerd wordt door kunnen berekenen aan klanten. En zo is de cirkel weer rond.

    Economie Australië groeit minder

    De Australische economie vertraagt en het begrotingstekort bleek veel groter te zijn dan waar men op gerekend had. Het Australische ministerie van Financiën verwacht een tekort van AU$30 miljard (omgerekend €20 miljard) in het huidige fiscale jaar, veel meer dan een eerdere projectie van een tekort van AU$18 miljard. De Australische economie profiteerde jarenlang van de stijgende grondstoffenprijzen, waardoor de mijnbouwsector floreerde.

    De groei van de Chinese economie heeft Australië de afgelopen jaren ook geholpen, want China is inmiddels de belangrijkste afzetmarkt van het land ‘down under‘. Door een terugval in de groei bij haar belangrijkste handelspartner en door de daling van de grondstoffenprijzen moest ook de Australische economie een tandje terugschakelen. Dat zien we nu ook terug in de begroting, want de belastinginkomsten vallen tegen.

    Vandaag verlaagde Australië haar groeiverwachting voor het huidige fiscale jaar van 2,75% naar 2,5%. Om meer geld in het laatje te krijgen verhoogt de Australische regering met ingang van december de belasting op sigaretten met 12,5%. Daarnaast wordt een subsidie op bepaalde auto’s geschrapt. Deze twee maatregelen leveren een besparing op van respectievelijk 5,3 en 1,8 miljard Australische dollars.

    Australian-Money

    Banken in Australië moeten in 2016 geld opzij zetten voor een noodfonds 

  • Chinezen jagen op grondstoffen in Australië

    Chinezen hebben de jacht op grondstoffen weer geopend. Door de daling van de metaalprijzen zijn ook de mijnbouwaandelen een stuk goedkoper geworden. De staatsbedrijven en investeringsfondsen in China grijpen deze kans aan om meer te investeren in de mijnbouwsector van Australië.

    Volgens The Australian hebben bankiers en vermogensbeheerders aanwijzingen dat Chinezen de komende tijd meer zullen investeren om hun toekomstige behoefte aan grondstoffen veilig te stellen. Fondsbeheerder en China-deskundige Jason Cheng liet weten dat China, als grootste afnemer van grondstoffen ter wereld, vasthoudt aan een lange-termijn strategie om de aanvoer van grondstoffen veilig te stellen. Deze strategie staat volgens Cheng los van de zwakkere macro-economische cijfers die de laatste tijd uit China komen.

    Cheng zei er eerder deze maand het volgende over:

    “Onze voorspelling is dat de nieuwe Chinese regering ergens in de komende zes tot twaalf maanden de economie weer op stoom zal brengen. Zoals dat altijd gaat met een verandering van het leiderschap in China duurt het 12 maanden voordat het weer op gang komt. Wij – en onze partners in China – zijn van mening dat we ons nu weer moeten voorbereiden voor de groei die binnen twaalf maanden zal plaatsvinden. […] We weten dat er veel partijen zijn in China die belangstelling hebben, zowel uit de publieke als de private sector”.

    Kansen in de mijnbouwsector

    Mark Barnaba, directeur van Andrew Forrest’s Fortescue Metals Group, ziet ook kansen in de mijnbouwsector door de lagere prijzen van goud en grondstoffen. “De Chinezen begrijpen de vraagzijde van de grondstoffenmarkt beter dan de meeste van ons. Ik denk dat de markt [van mijnbouwaandelen] oververkocht is, gezien de verkoopgolf van de aandelen in verhouding tot de prijsdaling van de grondstoffen.”

    Mijnbouw en gaswinning

    In een rapport van KPMG (PDF) lezen we dat de Chinese investeerders vooral investeren in de Australische mijnbouwsector en gaswinning. In 2012 investeerde China omgerekend ruim $11 miljard in Australië, waarvan 48% in de mijnbouwsector. Nog eens 42% van deze som investeerden de Chinezen in Australische gasproducenten. In de periode van 2006 t/m 2012 stopten Chinese investeringsfondsen in totaal ruim $50 miljard in de Australische economie. Daarvan ging 73% richting de mijnbouwsector, 18% richting gaswinning en slechts 4% richting duurzame energie-opwekking. De cijfers laten zien dat Australië een belangrijke leverancier is geworden voor de snel groeiende Chinese economie.

    Chinese investeringen in Australië
    Chinese investeringen in Australië (Bron: KPMG)

    Voorraden aanvullen

    Ook JP Morgan heeft zich in haar laatste research note positief uitgelaten over de grondstoffenmarkt. Volgens de zakenbank moeten beleggers posities in de grondstoffenmarkt uitbreiden om te profiteren van deze ontwikkeling. In het rapport schreef JP Morgan dat China 15 maanden lang heeft ingeteerd op haar strategische voorraden en dat nu het moment gekomen is voor China om de voorraden weer aan te vullen. Beleggers moeten zich volgens de bank vooral richten op de grondstoffen die China voor een groot gedeelte moet importeren. JP Morgan merkt op dat China de laatste tijd extra veel goud heeft ingekocht vanwege de relatief lage goudprijs. Binnenkort zal ook de Chinese import van olie en koper weer aantrekken, zo stellen analisten van de bank.

  • Australië zet deel valutareserves om in Chinese staatsobligaties

    Dit besluit volgt op een overeenkomst tussen de regerlingsleiders van China en Australië om voortaan handel te drijven in de eigen valuta, waar Marketupdate begin deze maand over berichtte. China is al de grootste buitenlandse afzetmarkt voor de Australische economie en die relatie zal alleen nog maar intensiever worden. Vorig jaar maakten de twee landen al een onderlinge valutaswap om transacties in de eigen valuta te stimuleren.

    De Chinezen willen hun yuan renminbi steeds meer naar voren schuiven als een alteatieve handelsmunt. Daarom stelt het land haar relatief gesloten kapitaalmarkten steeds meer open voor het buitenland. “Het is voor het eerst dat de Reserve Bank of Australia directe toegang heeft tot de obligatiemarkt van een Aziatisch land, anders dan Japan”, zo verklaarde gouveeur Philip Lowe van de Australische centrale bank tijdens een toespraak die hij afgelopen woensdag hield in Shanghai. “Het weerspiegeld de bredere economische relatie tussen China en Australië en de versterking van de onderlinge financiële band”, zo voegde hij eraan toe.

    “Door de kapitaalmarkt open te stellen voor centrale banken als die van Australië zet China een nieuwe stap in het openbreken van de markt voor buitenlandse investeerders”, aldus Martin Whetton van Nomura Holdings in Syndey. Hij vervolgt: “Gezien de sterke economische band tussen de twee landen was Australië een voor de hand liggende kandidaat om deze investering te kunnen doen [Chinese staatsobligaties te kopen]. De vraag is alleen of andere centrale banken zullen volgen”.

    De Australische centrale bank zit op een totale valutareserve van 38,25 miljard Australische dollars (ongeveer €30 miljard), zo blijkt uit data op de website van de Reserve Bank of Australia. Als men daar 5% van investeert in Chinees schuldpapier gaat dat dus om een bedrag van omgerekend €1.5 miljard.

    Mijlpaal

    Hoewel het absolute bedrag niet zo groot is spreekt de Australische schatkistbewaarder Wayne Swan van een belangrijke mijlpaal. Per email gaf hij zijn reactie aan Bloomberg: “Een sterke financiële en economische band tussen onze economieën zal ervoor zorgen dat Australië nog beter gepositioneerd is om te kunnen profiteren van een verschuiving van de wereldwijde economische groei richting Azië”. 

    De Australische economie heeft sterk geprofiteerd van een bull market in grondstoffen. De vraag vanuit de Aziatische markt, waaronder China, neemt toe. Chinese investeringen in de Australische economie – vooamelijk in de mijnbouwsector – zijn sinds 2006 vervijfvoudigd en bedroegen eind 2011 ongeveer 20 miljard Australische dollars. Omgekeerd waren investeringen van Australië in de Chinese economie in 2011 in totaal 17 miljard Australische dollars. Volgens Philip Lowe van de Australische centrale bank zijn de investeringen in China in werkelijkheid nog groter, omdat een gedeelte van de investeringen via het financiele centrum van Hong Kong gedaan is.

    “Een significant gedeelte van de groei van de Chinese investeringen in Australië was in de vorm van directe investeringen. Dat was vooral in de grondstoffensector, maar meer recent vindt er ook diversificatie plaats richting de dienstensector en in vastgoed”, aldus Lowe.

    China nam één in de maand februari eenderde van de totale export van Australië voor haar rekening. Ze kochten vooral veel kolen en ijzererts. De totale handel tussen China en Australië werd in de eerste zes maanden van 2012 geschat op een waarde van 127,8 miljard Australische dollars.

    Australië krijgt toegang tot de Chinese obligatiemarkt en zal 5% van haar reserves omzetten in schuldpapier

  • Australië wil handel met China drijven in eigen valuta

    Volgens The Australian wil de Australische premier Julia Gillard met China praten over directe inwisselbaarheid van de Australische dollar in de Chinese yuan renminbi. Deze week zal Gillard aanwezig zijn op het Boao Forum, onder andere in Beijing en Shanghai. Met een directe inwisselbaarheid van deze valuta zou de handel tussen de twee landen nog beter ondersteund worden.

    Dit bericht, waar de Australische premier zelf nog niets over wilde zeggen, past in een reeks van ontwikkelingen in de opkomende economieën. Steeds meer landen willen de afhankelijkheid van het dollarsysteem beperken, door onderlinge handel in eigen valuta mogelijk te maken en door lange termijn handelsovereenkomsten te sluiten in de eigen valuta. De centrale banken van Australië en China kwamen in 2012 al tot een valutaswap van 30 miljard Australische dollars, waarmee het handelen in de eigen valuta al gemakkelijker werd voor Australische bedrijven die zaken doen met China.

    China is de belangrijkste afzetmarkt voor Australië. In de eerste maand van dit jaar werd er voor $9,9 miljard Australische dollars al goederen en diensten verkocht in China. Volgens Arthur Sinodinos, de oppositieleider in Australie, verlangt het Australische bedrijfsleven al enige tijd naar een overeenkomst voor directe inwisselbaarheid van de twee valuta. Het zou vooral kostenverlagend werken.

    Ook andere landen hebben al samenwerking gezocht met China om de Amerikaanse dollar verder uit te kunnen sluiten. Een greep uit het archief van Marketupdate:

    Australie wil handelsrelatie met China intensiveren (Afbeelding van AFP)

    Steeds meer handel tussen China en Australië (Bron: Bloomberg)

  • Goudvoorraad Australië ligt voor 99,9% in Londen opgeslagen

    Onlangs lazen we een artikel waarin stond dat de goudvoorraad van Australië vrijwel volledig in het buitenland opgeslagen ligt. We hebben navraag gedaan bij de Reserve Bank of Australia en kunnen bevestigen dat dit inderdaad het geval is. Slechts 0,1% van de goudvoorraad (dat is ongeveer 800 kilo of 64 zogeheten ‘Good Delivery’ goudstaven) ligt dus op de eigen bodem. Dat terwijl Australië in 2011 de tweede grootste goudproducent ter wereld was met een productie van 270 ton. Ook in de jaren daarvoor behoorde het land ‘down under’ al tot de vijf grootste producenten ter wereld.

    Waarom de Reserve Bank of Australia haar goud volledig toevertrouwt aan de Bank of England is me niet helemaal duidelijk. Volgens Chris Collins van de afdeling Media & PR bij de RBA ligt het goud in Londen omdat de opslagkosten daar laag zijn, de beveiliging er goed op orde is en het vanaf daar makkelijker te verhandelen is. Het volgende antwoord kreeg ik op mijn vraag of het bericht van ausbullion op waarheid gebaseerd is:

    “Dear Frank

    Thank you for your email. I can confirm that, as at end-June 2011, the Reserve Bank of Australia held 80 tonnes of gold in London Good Delivery bars. The Reserve Bank holds 99.9 per cent of its gold reserves in the United Kingdom at the Bank of England. The remaining 0.1 per cent is held at the Reserve Bank’s Head Office in Sydney.

    Regards

    Chris Collins | Manager | Media & Public Relations Office  

    RESERVE BANK OF AUSTRALIA | 65 Martin Place, Sydney NSW 2000

    p: +61 2 9551 9830 | f: +61 2 9551 8033 | w: www.rba.gov.au”

    Bij deze kunnen we bevestigen dat er meer goud ligt bij de Perth Mint dan bij de centrale bank. Een bedrijfsvideo uit 2008 op YouTube laat zien dat er behoorlijk wat goud ligt bij deze mint.

    Australische goudvoorraad ligt vrijwel volledig in Londen

    Reserve Bank of Australia bewaart 99,9% van de goudvoorraad in Londen