Tag: centrale banken

Europese centrale banken verkopen geen goud

Verschillende Europese centrale banken hebben maandag tijdens een jaarlijkse conferentie van de LBMA gezegd dat ze geen goud zullen verkopen. Woordvoerders van de Franse, Italiaanse en Duitse centrale bank lieten weten dat goud nog altijd een speciale rol vervult op de balans van centrale banken en dat de goudvoorraad een belangrijke steunpilaar is onder haar onafhankelijkheid.

Geruchten

De Europese centrale banken drukken daarmee geruchten over mogelijke goudverkopen de kop in. Landen als Portugal, Italië, Griekenland en Cyprus zouden volgens deze geruchten (BBC, Financial Post, Reuters) hun goudvoorraad kunnen aanspreken om de staatsschuld te verlagen. Dat is op zichzelf al een belachelijk idee, want bij de huidige goudprijs vertegenwoordigt het goud van Europese centrale banken maar een fractie van de totale staatsschulden.

Om een voorbeeld te geven: de totale Nederlandse goudvoorraad van 612 ton is bij de huidige goudprijs nog geen €19 miljard waard. Dat is ongeveer 2,5% van het Nederlandse BBP en dus ongeveer het bedrag dat de Nederlandse overheid jaarlijks tekort komt op haar begroting. Verkopen we al ons goud, dan kunnen onze politici van die opbrengst maar één jaar snoepen.

Europese centrale banken die zijn aangesloten bij het Eurosysteem mogen niet zomaar op eigen houtje een deel van de goudreserve in de verkoop doen. Dat zijn ze waarschijnlijk ook niet van plan, gezien de relatief lage marktwaarde van hun publieke goudvoorraden in verhouding tot alle publieke schulden.

Diversificatie

Volgens Salvatore Rossi van de Italiaanse centrale bank speelt goud een bijzondere rol in de totale reserves van centrale banken:

“Goud heeft niet alleen de vitale eigenschap van diversificatie – vooral in een wereld waarin financiële markten sterk met elkaar verweven zijn – daarnaast is goud ook uniek in de zin dat het niet gecreëerd kan worden door een overheid of een centrale bank. Daardoor kan de waarde van goud niet beïnvloedt worden door politieke besluitvorming of door insolvabiliteit van welke institutie dan ook.

Deze eigenschappen, samen met de historische en psychologische redenen, pleiten in het voordeel van goud als belangrijke component van de reserves van centrale banken. Goud ondersteunt de onafhankelijkheid van centrale banken in hun rol als bewakers van de binnenlandse financiële stabiliteit.”

Goud als onderpand

Italië beschikt over een goudvoorraad van 2.451,8 ton en komt daarmee op de tweede plaats na Duitsland in het overzicht van alle Europese landen. In maart hield de World Gold Council nog een peiling onder de Italiaanse bevolking ten aanzien van het verkopen of uitlenen van de goudvoorraad. Daaruit kwam naar voren dat iets meer dan de helft voorstander is van het idee om een deel van de goudreserve uit te lenen om de druk van de economische crisis te verlichten.

In 1974 heeft Italië haar goudvoorraad al eens aangesproken, toen ze een noodlening van $2 miljard accepteerde van Duitsland. Tegenover deze lening gaf Italië een onderpand van 500 ton goud.

Europese centrale banken verkopen niet

Ook de centrale banken van Frankrijk en Duitsland gaven tijdens deze bijeenkomst aan dat ook zij geen goud zullen verkopen. In hun toelichting geven ze aan dat goud een bepaalde mate van vertrouwen geeft en dat goud de volatiliteit van de balans van centrale banken tot op zekere hoogte kan absorberen. Tot en met 2009 heeft het Eurosysteem onder het Central Bank Gold Agreement (CBGA) goud verkocht, daarna bleef de totale goudvoorraad van alle centrale banken in het Eurosysteem gelijk op ruim 11.000 ton.

Zie onderstaande grafiek voor de totale goudvoorraad en goudwaarde in het Eurosysteem. Deze grafiek is afkomstig uit dit artikel van eind vorig jaar. We zullen de grafiek binnenkort bijwerken, als de ECB opnieuw de driemaandelijkse herwaardering van de goudvoorraad doorvoert.

Europese centrale banken verkopen sinds 2009 geen goud meer (Bron: ECB)

Bron: Reuters

2 oktober 2013
Column: Is de rol van de dollar uitgespeeld?

Vorige week woensdag verraste Bernanke de financiële markten door toch niet te beginnen met tapering, het afbouwen van het stimuleringsprogramma van $85 miljard per maand. Toch waren wij niet verrast, want achter de schermen is er een trend begonnen waar de Federal Reserve geen controle over heeft. Het buitenland, dat voorheen haar overschot aan dollars inwisselde voor staatsobligaties van de Amerikaanse overheid, begint een stilzwijgend protest. Dat ziet er als volgt uit.

Buitenlandse positie in Amerikaans schuldpapier

Let goed op de ontwikkeling van de afgelopen maanden, helemaal rechts op de grafiek. Daar zien we dat het bedrag aan staatsobligaties in handen van het buitenland voor het eerst sinds jaren weer daalt. Dat is opmerkelijk, want het aanbod van staatsobligaties groeit uiteraard mee met de Amerikaanse staatsschuld. Koopt het buitenland het schuldpapier niet, dan zal een andere koper zich aan moeten dienen om het verschil goed te maken…

Staatsschuld VS groeit exponentieel

De Amerikaanse staatsschuld loopt steeds sneller op. Halverwege oktober naderen we alweer het schuldenplafond, de zesde in het presidentschap van Barack Obama! We hoeven alleen maar naar de exponentiële groei van de Amerikaanse staatsschuld te kijken om tot de conclusie te komen dat dit op den duur verkeerd zal aflopen. Al die schulden (de miljarden dollars aan Amerikaanse Treasuries) kan de VS niet aflossen, tenzij het land haar productiviteit enorm weet op te krikken. Gezien de hoogte van de private schuldenlast is dat bijna niet voor te stellen.

Staatsschuld VS (Bron: St. Louis FED)

De omvang van de Amerikaanse staatsschuld wordt pas een probleem als het toevoegen van nog meer schulden geen economische groei meer oplevert. In dat geval stijgt de rentelast niet alleen in absolute, maar ook in relatieve zin. Met andere woorden, de regering zal steeds meer belastinginkomsten kwijt zijn aan de financiering van schulden die ze in het verleden gemaakt heeft. Eenmaal gevangen in die vicieuze cirkel is het moeilijk om er nog weer uit te komen. Daarvoor hoeven we alleen maar naar Japan te kijken. Onderstaande grafiek laat zien dat we dicht bij het omslagpunt zijn gekomen waarop meer schulden de economie niet meer vooruit helpt.

Schulden versus economische groei (Bron: Incrementum)

Bretton Woods

Hoe kon dit allemaal zo uit de hand lopen? Waar ging het mis? Daarvoor moeten we terug naar het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen in Bretton Woods het fundament werd gelegd voor een nieuw internationaal geldsysteem. De Verenigde Staten hadden toen een comfortabele positie, omdat de grootschalige verwoesting van WO II hen bespaard was gebleven. Natuurlijk heeft de VS verliezen geleden in de oorlog, maar die waren niet te vergelijken met de schaal van verwoesting in diverse Europese landen. Ook beschikte de VS over een omvangrijke goudvoorraad, die ze voor een deel te danken had aan de verkoop van goederen aan Europese landen gedurende de oorlog. Daarvoor werd met goud betaald.

In Bretton Woods werd besloten dat de Amerikaanse dollar de wereldreservemunt zou worden. Niet langer was goud het enige middel om internationale handel in af te rekenen. Voortaan konden ook dollars deze functie vervullen. Centrale banken hielden vanaf dat moment naast goud ook structureel dollarreserves aan, in de vorm van staatsobligaties. Exportlanden ontvingen dollars voor hun goederen, leenden deze weer uit aan de VS in ruil voor staatsobligaties en gebruikten die schuldpapieren als onderpand voor de kredietexpansie in eigen land.

Recycling van dollars

Het stabiele monetaire anker in de vorm van goud werd losgelaten. In het Bretton Woods systeem werden Amerikaanse schuldverplichtingen reserves die de potentie hadden om vrijwel onbeperkt in aantal te groeien. Dezelfde dollars die de exportlanden ontvingen uit de handel met de Verenigde Staten werden weer uitgeleend aan de Amerikaanse overheid. De staatsobligaties waren immers veilig onderpand. Het leverde ook nog eens rente op!

Ondertussen werd er steeds meer krediet gecreëerd. Toen de Vietnam oorlog uitbrak liepen de Amerikaanse overheidsuitgaven drastisch op, omdat er tegelijkertijd veel geld werd uitgegeven aan oorlogvoering en aan de uitbreiding van de verzorgingsstaat. De schulden waren zo groot geworden dat goud tegen de oude koers van $35 per troy ounce extreem ondergewaardeerd raakte ten opzichte van de Amerikaanse valuta.

Charles de Gaulle

De Franse president Charles de Gaulle waarschuwde in 1965 al voor de gevolgen van dit systeem, waarin Amerikaanse dollarreserves op gelijke voet werden geplaatst met goud. Het Bretton Woods systeem gaf het startschot voor een onbeperkte inflatie, waarbij exportlanden hun dollars steeds weer terug stuurden naar de Verenigde Staten in ruil voor staatsobligaties. Alleen de Verenigde Staten hadden in dit systeem het privilege om een tekort op de handelsbalans af te dekken met papieren claims. Een privilege dat Amerika een groot voordeel gaf op de rest van de wereld.

Charles de Gaulle over het privilege van de dollar

Dit systeem liep in de jaren zestig spaak, toen verschillende Europese landen naar de VS gingen om hun dollars in te wisselen voor goud. President Nixon verbrak daarop de koppeling van de dollar aan goud, om te voorkomen dat de resterende 8.133 ton uit de kluis zou verdwijnen. Bij het gebrek aan een alternatief voor de Amerikaanse dollar accepteerde de wereld het besluit van Nixon. Veel goud dat in de oorlog naar Amerika vloeide kwam aan het eind van het Bretton Woods systeem weer terug in handen van de exporterende Europese landen.

Goudvoorraad centrale banken (Bron: Dollardaze.org)

Onbalans

De rest van de wereld beseft dat geen enkele fiat valuta het eeuwige leven heeft en dat ook de Amerikaanse dollar daar geen uitzondering op vormt. Waarom zouden exportlanden nog langer in het schuldpapier blijven sparen en daarmee de vruchten van hun productiviteit aan de Verenigde Staten overdragen…

Amerikanen kunnen waardevolle goederen importeren, zonder daar dezelfde waarde aan export tegenover te stellen. De VS buit deze situatie uit, want haar chronische tekort op de handelsbalans wordt in feite mogelijk gemaakt door het exportoverschot van de rest van de wereld. Zo lang de rest van de wereld een tandje harder blijft werken kan Amerika met haar dollar een hogere levensstandaard genieten. Dat ziet er ongeveer als volgt uit: een handelsbalans die vanaf 1971 permanent uit het lood werd geslagen…

Amerikaanse handelsbalans uit het lood geslagen (Bron: Incrementum)

Amerika heeft haar krediet verspeeld

Door de financiële crisis van 2008 werd duidelijk dat er zand in de motor van het schuldensysteem was gekomen. Door de dalende huizenprijzen en het oplopende aantal wanbetalingen ging het vertrouwen in veel schuldpapieren verloren. De Federal Reserve greep in en begon met monetaire stimulering om acute schulddeflatie te voorkomen. Ze kocht staatsobligaties en hypotheekleningen op met ‘nieuw geld’, geld waar geen enkele productiviteit meer tegenover stond. Dat was voor de exporterende landen het signaal dat Amerika bereid was alle middelen in te zetten om de schuldenpiramide overeind te houden.

Sindsdien heeft de Federal Reserve alleen maar meer schuldpapier gekocht en heeft het China zelfs al ingehaald als grootste bezitter van Amerikaanse staatsobligaties. Eind augustus schreven we op Marketupdate dat de centrale bank van Amerika al $2 biljoen op haar balans heeft staan. De dollarreserves waar Chinezen jarenlang hard voor moesten werken zijn in een mum van tijd door de Federal Reserve uit het niets gecreëerd.

Balanstotaal Federal Reserve groeit (Bron: Casey Research)

Centrale banken kopen goud

Steeds meer landen zeggen daarom stilzwijgend het vertrouwen in de Amerikaanse dollarreserves op, door aankopen van Treasuries te verminderen en door dollarreserves wereldwijd om te zetten in ‘hard assets’. Exportlanden als China, Rusland en diverse oliestaten kopen bijvoorbeeld veel vastgoed op goede locaties. Ook wordt er met name door China veel geïnvesteerd in de ontwikkeling van landbouw, mijnbouw en infrastructuur in andere landen. Landen sluiten onderling ook steeds meer handelsovereenkomsten die het gebruik van Amerikaanse dollars overbodig maken.

Het is rond diezelfde tijd dat centrale banken van opkomende markten hun goudvoorraden begonnen uit te breiden. China, Rusland, India, Turkije, Zuid-Korea, Brazilië en tal van andere landen voegden meer goud aan hun reserves toe. Venezuela haalde haar goudreserve zelfs terug uit Londen, om maar aan te geven hoe diep het vertrouwen gezonken was. Ook Duitsland liet weten dat het menens is, door een deel van haar goudvoorraad terug te halen uit de Verenigde Staten.

Centrale banken kopen geen goud om te profiteren van een ‘bull market’, zoals sommige beleggers misschien denken. Ze breiden hun goudvoorraad uit om de klap op te vangen van een dollarcrisis. Verliest de Amerikaanse dollar om wat voor reden dan ook een groot gedeelte van haar waarde, dan hebben centrale banken een alternatief achter de hand om op terug te vallen.

Centrale banken kopen weer goud (Bron: Bloomberg)

Transitie van valutareserves naar goud

Om deze transitie van valutareserves naar goud geleidelijk te laten verlopen waarderen steeds meer centrale banken hun goudvoorraad naar de marktprijs. In plaats van de goudprijs vast te zetten tegen een bepaalde koers wordt deze periodiek opnieuw gewaardeerd naar de marktprijs. De gedachte hierachter is dat een daling van de waarde van valutareserves (door devaluatie of hyperinflatie) opgevangen kan worden met een waardestijging van goud. Door een bepaald percentage van de totale reserves in fysiek goud aan te houden kan de omslag worden gemaakt van het oude systeem op basis van schuld (dollarreserves) naar een nieuw systeem op basis van vermogen (goud).

De hoeveelheid valutareserves en goud op de balans van centrale banken blijft tijdens deze transitie gelijk, maar wat veranderd is de waarde van het goud in verhouding tot de valutareserves. Dat ziet er ongeveer als volgt uit.

De transitie van goud- en valutareserves

Euro

Met de komst van de euro kreeg het mark-to-market model voor goud (goud herwaarderen in plaats van koppelen) een solide basis. Europese landen die deelnemen aan het Eurosysteem beschikken over aanzienlijke goudreserves, die ieder kwartaal opnieuw gewaardeerd worden naar de actuele marktprijs. Daarmee erkent het Eurosysteem in feite dat hun munt door de jaren heen minder waard is geworden. Het is voor iedereen zichtbaar dat de euro aan waarde verliest tegenover goud, terwijl de Federal Reserve ons wil laten geloven dat goud nog steeds een waarde heeft van $42 per troy ounce.

De introductie van het mark-to-market model is zo simpel dat steeds meer andere landen het systeem van de ECB hebben overgenomen. Rusland haakte ook aan en begon in 2005 weer goud te kopen. Inmiddels heeft hun centrale bank ongeveer 10% van de reserves in fysiek goud. De erkenning van goud als monetaire reserve die vrij kan bewegen ten opzichte van het geld is een belangrijke drijfveer geweest voor de goudmarkt. Het is niet heel toevallig dat de goudprijs sinds 2002 stijgt, want dat is het jaar waarop de euro geïntroduceerd werd. En het is de euro die een bedreiging begint te vormen voor de Amerikaanse dollar. Tegelijkertijd omarmt de euro goud als waardereserve, terwijl de VS die rol zoekt in dollars (of desnoods de SDR’s van het IMF).

Valuta- en goudreserves Eurosysteem

Is de rol van de dollar uitgespeeld?

De dollar heeft jarenlang genoten van haar privilege als wereldreservemunt, maar de wereld is anno 2013 niet meer dezelfde als die van 1944. De wereld is geglobaliseerd en andere economieën hebben zich razendsnel ontwikkeld. De BRICS-landen zetten grote stappen en laten zien dat de ze Amerikaanse dollar niet meer nodig hebben om handel te drijven. De Chinezen kopen goud en gebruiken hun dollarreserves – voor zover dat mogelijk is – om te investeren in de infrastructuur, olieproductie en mijnbouw in andere landen. Ze hebben zoveel dollars dat ze daar niet al te zuinig mee hoeven om te springen. Eind vorig jaar zei Medvedev nog dat hij de euro verwelkomt als nieuwe wereldreservemunt.

Het tijdperk dat Amerika kon bepalen wat er in de wereld gebeurd lijkt nu definitief voorbij. We zitten al in ‘overtime’ (geldpersfinanciering) en eigenlijk is het wachten op de grote reset van dit schuldensysteem, waarvan de dollar de grote aanjager is geweest.

Een kortere versie van dit artikel verscheen vorige week in de Marketupdate Weekendeditie. Wilt u dit soort artikelen zonder vertraging lezen? Schrijf u dan nu gratis in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

[mc4wp-form]

26 september 2013
Centrale banken kopen in augustus opnieuw goud

Een aantal centrale banken heeft in de maand augustus opnieuw goud aan hun reserves toegevoegd, zo blijkt uit data die het IMF vandaag heeft vrijgegeven. De Turkse centrale bank heeft in augustus 23,344 ton goud gekocht, waarmee de totale goudvoorraad van Turkije stijgt naar 487,35 ton. In juli kocht Turkije ook al een aanzienlijke hoeveelheid goud (22,5 ton). Dit jaar heeft Turkije volgens de officiële statistieken met afstand het meeste goud gekocht van alle centrale banken. Inclusief de aankopen van de maand augustus staan de totale aankopen van Turkije over 2013 op ruim 127,7 ton. Turkije versterkt daarmee haar 13e plaats in het overzicht van landen met de grootste goudvoorraad.

Volgens Bloomberg kocht ook Rusland een aanzienlijke hoeveelheid goud. Met een aankoop van 12,7 ton in augustus breidt het land haar totale goudreserve uit naar 1.015,5 ton. De centrale banken van Turkije en Rusland hebben dit jaar het meeste goud gekocht, maar zij waren zeker niet de enige. Ook landen als Zuid-Korea, Kazachstan en Azerbeidzjan waren fanatieke kopers op de goudmarkt. Afgelopen maand kochten Azerbeidzjan, Kirgizië en Oekraïne een beetje goud, aldus Bloomberg.

Onderstaande grafiek laat zien welke landen dit jaar goud aan hun reserves hebben toegevoegd. De aankopen van Turkije, Rusland en Kazachstan in augustus zijn ook in deze grafiek verwerkt. Data van kleinere aankopen die in augustus zijn gedaan door andere centrale banken staan er nog niet in, omdat we deze cijfers nog niet in handen hebben.

Goudaankopen centrale banken in 2013

Canada en Mexico

Canada heeft in augustus 30 kilogram van haar bovengrondse goudreserve verkocht. In de Canadese bodem zit nog genoeg goud, waardoor het land minder reden heeft om een grote goudvoorraad aan te houden. Haar goudvoorraad is slechts 3,1 ton, dat is ongeveer 5% van de totale Nederlandse goudreserve. Ook Mexico verkocht weer wat goud, maar ook dit land heeft voldoende ‘goudvoorraad’ in de grond zitten waar het in crisis op terug kan vallen.

Centrale banken kopen goud

De grote zwarte vlek in dit overzicht in China, want dat land geeft sinds 2009 al geen cijfers meer vrij over de totale omvang van haar goudvoorraad. We verwachten dat hun goudreserve inmiddels wel wat groter is dan de officiële 1.054 ton en dat de Chinese centrale bank dit jaar ook wel wat meer goud gekocht heeft dan de 127,7 ton van Turkije.

Centrale bank zijn sinds 2010 weer netto kopers geworden van goud. In 2012 kochten ze gezamenlijk 534,6 ton goud, het grootste volume sinds 1964. Dit jaar is er opnieuw veel goud gekocht door centrale banken, maar naar verwachting overtreft het totaal dit jaar niet het record van 2012. Volgens Citigroup kopen centrale banken dit jaar naar schatting 370 ton goud, ongeveer 30% minder dan vorig jaar.

De particuliere aankopen van goud zijn dit jaar wel ongekend hoog. Zo werd er volgens de World Gold Council in het tweede kwartaal van dit jaar 53% meer goud gekocht door particulieren dan vorig jaar. Veel particulieren stapten na de prijsdaling van april in de goudmarkt. Voor centrale banken, die hele grote volumes kopen, is het veel lastiger om voor die lage prijs goud uit de markt te halen.

25 september 2013
Welke centrale banken kochten dit jaar goud?
Welke centrale banken hebben dit jaar het meeste goud gekocht? Het Duitse Goldreporter maakte een overzicht van landen die dit jaar het meeste goud aan hun goudreserve hebben toegevoegd. Het overzicht is gebaseerd op de meest recente cijfers van de World Gold Council, die gisteren gepubliceerd werden. Het meeste goud werd gekocht door Turkije (104,4 ton), Rusland (+45 ton) en Zuid-Korea (+20 ton). De vierde en vijfde plaats uit het overzicht worden ingenomen door respectievelijk Kazachstan (16,7 ton) en Azerbeidzjan (10 ton).

Zoals u ziet zijn niet alle grote opkomende economieën vertegenwoordigd in dit overzicht. Sommige landen hebben in voorgaande jaren al veel goud gekocht, terwijl een gigant als China sinds 2009 al geen updates meer geeft over haar actuele goudreserve. We weten wel hoeveel goud de Chinezen iedere maand importeren, maar welk gedeelte daarvan wordt toegevoegd aan de goudvoorraad van de People’s Bank of China. Dat blijft voorlopig giswerk…
- Klik hier voor het meest actuele overzicht van de goudvoorraden.
Goudaankopen centrale banken in 2013
17 september 2013
Grafiek: Balans centrale banken sinds 2008

De balans van veel centrale banken is sinds 2008 explosief gegroeid als gevolg van interventies in valuta- en obligatiemarkten. De volgende grafiek van Axel Merk (@AxelMerk) laat zien met hoeveel procent de balans van verschillende toonaangevende centrale banken gegroeid is sinds het begin van de financiële crisis.

Staatsobligaties, hypotheekleningen en valuta

In vijf jaar tijd bleek de Bank of England de zwakste schakel met een balansgroei van meer dan 320%, die voor een groot gedeelte veroorzaakt is door het stimuleringsprogramma van in totaal £375 miljard. De Federal Reserve volgt op een tweede plaats met een groei van meer dan 280%, die ze te danken heeft aan het opkopen van honderden miljarden aan staatsobligaties en hypotheekleningen.

Op de derde plaats staat de Zwitserse centrale bank met een balansuitbreiding van eveneens ~280%. Anders dan bij de Britse en Amerikaanse centrale bank groeide het totaal niet door aankopen van langlopend schuldpapier, maar door uitgifte van valuta. Om het plafond van de Franc ten opzichte van de euro in stand te houden moest de Swiss National Bank in vijf jaar tijd drie keer hard ingrijpen. Door vele miljarden Francs ‘bij te drukken’ en in te wisselen voor buitenlandse valuta werd voorkomen dat de Zwitserse munt zou aansterken ten opzichte van de euro.

De andere centrale banken hebben een minder spectaculaire balansgroei meegemaakt. Opvallend genoeg wist de Zweedse centrale bank een groot deel van de monetaire expansie in 2010 weer ongedaan te maken, een zeldzaam fenomeen. De balansomvang van de ECB is dit jaar ook behoorlijk ingezakt, wat voornamelijk toe te schrijven valt aan de herwaardering van de goudvoorraad van het Eurosysteem. Door de lagere goudprijs is er goudwaarde ‘verdampt’ op de balans. Dat verlies werd afgeschreven van de herwaarderingsreserve aan de passivazijde van de balans van de ECB.

Balanstotaal centrale banken sinds 2008 (Bron: Merk Investments)

5 september 2013
Goud en zilver report (Week 35)

De afgelopen week bereikte de goudprijs het hoogste niveau in bijna drie maanden tijd. Afgelopen maandag brak goud al door de grens van $1.400 per troy ounce en halverwege de week klom de prijs verder naar $1.428 per troy ounce. In euro’s lag de hoogste prijs van deze week op €1.068 per troy ounce.

Ten opzichte van een week geleden steeg de goudprijs in euro’s van €1.044,86 naar €1.055,49 per troy ounce, een plus van 1,02%. De zilverprijs zakte van €578,60 naar €571,88 per kilo, een daling van 1,16%. Het is voor het eerst in een paar weken tijd dat goud het relatief wat beter doet dan zilver. Wat daar de reden van is valt moeilijk te zeggen. Mogelijk trekt goud door de onrust in Syrië meer belangstelling als ‘safe haven’ dan zilver.

De Verenigde Staten willen militair ingrijpen in Syrië, zo werd dit weekend bekend. Financiële markten anticipeerden hier al op, door veiligheid te zoeken in de Amerikaanse dollar. De wereldreservemunt werd weer wat sterker, waardoor de goudprijs en de zilverprijs in deze valuta daalde.

Donderdag en vrijdag werd alle koerswinst van begin deze week teniet gedaan, want de goudprijs sloot uiteindelijk weer onder de $1.400 per troy ounce. De slotkoers van vrijdag was $1.395,41, een daling van 0,19% ten opzichte van een week geleden. De zilverprijs zakte in een week tijd van $23,08 naar $23,53 per troy ounce, een daling van 2,28%. De wisselkoers van de EUR/USD is op het moment van schrijven 1,3215, een daling van 1,05% ten opzichte van een week geleden.

Goudprijs in € per troy ounce (Bron: Goudstandaard)

Zilverprijs in € per troy ounce (Bron: Goudstandaard)

Nieuws uit de goudmarkt

Deze week werd bekend dat verschillende centrale banken in de maand juli opnieuw goud aan hun reserves hebben toegevoegd. Turkije kocht 22,5 ton goud en bracht haar totale goudreserve naar 464 ton. Rusland kocht bijna 6,5 ton goud en heeft daardoor eindelijk meer dan 1.000 ton goud in bezit. Ook tal van andere landen kochten in juli goud. In juni kochten de Chinezen ook goud, maar liefst 104 ton werd aan de goudreserve toegevoegd.

Ander nieuws kwam van de Indiase centrale bank. Deze week lekten plannen uit om goud van de bevolking te kopen. Dat goud kan aangeboden worden aan smelterijen, in de hoop dat er minder goud geïmporteerd hoeft te worden. Een merkwaardig plan, want het effect valt ten zeerste te betwijfelen. Als Indiase banken ook gaan bieden op goud drijven ze de prijzen alleen maar verder op. Ook zal het programma niets veranderen aan de Indiase gewoonte om spaargeld om te zetten in goud. De zwakke roepie maakt het vrij oninteressant om geld op een spaarrekening te parkeren. Uitgedrukt in Indiase roepie is de goudprijs dit jaar al een paar procent gestegen, terwijl die in euro’s en dollars nog ruim 16% onder het niveau van begin dit jaar staat. Dit verschil is volledig te verklaren door de daling van de roepie.

Grafieken

Op Goudstandaard staan twee grafieken die inzicht verschaffen in de markt voor gouden en zilveren beleggingsmunten. Sinds 2008 is de productie van deze munten explosief gestegen. De verkoop van gouden munten is sindsdien met een factor drie gestegen, de verkoop van zilveren munten steeg nog meer. De grafieken zijn afkomstig van USAGold en zijn gebaseerd op productiecijfers van de US Mint, de Canadian Mint, de Austrian Mint, de Britse Royal Mint en de Australische Perth Mint.

Verkoop gouden munten sinds 2002 (Bron: USAGold)

Verkoop zilveren munten sinds 2002 (Bron: USAGold)

1 september 2013
Column: Wat gebeurt er met de goudprijs?
Wat gebeurt er met de goudprijs? In minder dan tien jaar tijd steeg de prijs van een bodem van $250/oz naar een record van $1.925/oz, om vervolgens weer terug te keren naar $1.180/oz en nu weer een krachtige rally te maken naar meer dan $1.400/oz…

Laat ons eerst een paar dingen duidelijk stellen: De BIS wil (voorlopig) geen 2-tier goudmarkt & goudprijzing. Goud is een exclusieve centrale bank aangelegenheid en niet bestemd voor het grote publiek. Tijdens de London Gold Pool periode (60-er jaren) groeide de goud 2-tier markt als kool. De vaste goudprijs van $35/oz versus de publiek goudprijs die over de $45/oz dreigde te lopen. Het grote publiek en de goudreuzen begonnen te *bieden* op goudmetaal in de krappe fysieke goudmarkt.

Vandaag de dag vermijden centrale banken (CB’s) de herhaling van een nieuw goudprijs opbod voor goudmetaal via manipulatieve interventies met de gefabriceerde elektronische goudprijs (goud derivatizering).

Tijdens de georganiseerde goudprijs-daling van $1925/oz naar $1.180/oz, ging niemand van de pro goud fracties heftig bieden op goedkoper goud. Ze hebben hun les geleerd in 1999, toen het WAG (Washington Agreement on Gold) een kortstondig & heftige goudprijs bied-spike uitlokte. De goudprijs moest daarom terug naar $250/oz (2001). Het Oosten heeft nu gewoon het uiterst schaars beschikbaar goudmetaal, losgeweekt door manipulatieve prijsdaling, rustig fysiek opgenomen als rijkdom reserve. Zie de grafiek van CB goud sedert 1970.

Goudprijs en goudreserves sinds 1970 (Via: Jesse’s Café Américain)

Goudprijs

In de gecontroleerde elektronische goudmarkt moet je niet op (elektronisch) goud gaan *bieden*. De pro goud fracties maken hier geen enkele kans om de goud-waarde op te drijven. Als ze gaan bieden in de minuscule fysieke goudmarkt,…ontploft de goudprijs. Dat is voorlopig nergens goed voor. Want dan gaan de beheerders van de elektronische goudprijs weer de goudprijs-opklop van 1980 organiseren, zodat je geen gram fysiek goud meer kan bemachtigen. Bij stijgende goudprijzen verkoopt er niemand fysiek goud. Alleen bij dalende goudprijzen raakt er wat losgeweekt fysiek goud van hand tot hand (toename van fysiek goudmetaal handel)!

Uiteindelijk komt er dan toch een massaal *bieden* op fysiek goud. Omdat de astronomische schuldaangroei een gedegen collateraal nodig heeft. Het falingsrisico van de derivaten-verzekeringen op de schuldmassa, loopt crescendo op. De elektronische goudprijs zal niet meer volstaan om die risico’s te dekken (hedgen). De fysieke goudmarkt (prijs x goudmetaal volume) is véél te minuscuul om in te vluchten als collateraal. De goudprijs moet een heftig veelvoud van vandaag naar omhoog om te kunnen functioneren als tier-1 collateraal. XXX biljoenen schuld digits kunnen niet gaan schuilen (vluchten) in een molshoopje van spotgoedkoop goudmetaal.

Solvabiliteit

De systemische schuldcrisis is er een van snel dalende solvabiliteit (kredietwaardigheid). Een *drama* in de maak. Uiteindelijk kom je dan onvermijdelijk terecht bij de kredietwaardigheidsbodem = GOUDMETAAL….GOUDWAARDE.

De manipulatieve elektronische beprijzing van goud kan nu niet meer eeuwig aangehouden worden om het *bieden* op goudmetaal nog véél langer af te wenden. De CB’s -top onder de BIS supervisie zal uiteindelijk beslissen om de goudprijs los te laten (Free Floating Gold Value). Ook de centrale controle op de valuta wisselkoersen zal een hectische periode meemaken (floating currency regime). Dit gaat dan gepaard met prijsinflatie pieken.

De voornaamste drijfveer achter deze systemische schuldcrisis is de onmogelijkheid om nu duurzame economische groei terug op gang te brengen (economic escape velocity). Het systeem van de schuld-gedreven-politieke economie staat nu zo scherp dat ze geen enkele groei-vertraging meer aan kan! Dat betekent automatisch het inklappen van de geloofwaardigheid van de schulden. De absurde garantie constructies staan op drijfzand en kunnen dit proces niet tegenhouden.

Waardeopslag

Het obsceen laag houden van de goudprijs dient om de ingebakken perceptie van goud-waarde in de kiem te blijven smoren. Het grote publiek ziet dat goud ook flink kan zakken en wil er daarom niet van weten. Dat is dus ook de bedoeling. De uiterst schaarse goudmetaal markt kan geen goud enthousiasme met waarde-perspectief verdragen. Goud mag in het Westen publiekelijk niet als een store-of-wealth gepercipieerd worden. Want dat zorgt voor beheersproblemen met betrekking tot de beprijzing van goud, met allerlei nare gevolgen van dien (bijv: Olieprijs stijging = prijsinflatoir).

Hier past maar één conclusie voor al wie goud begrijpt. Afwachten,…op je Krugerke blijven zitten…goudmetaal bijkopen voor zoveel je ervan begrijpt. Het Westerse systeem zit op z’n tandvlees met een massa aan catch-22 toestanden waar geen gewone uitweg meer voor mogelijk is. Dit is wat de goudprijs sedert 1999/2001 stilletjes fluistert na 20 jaar continu daling (sedert 1980). Degenen die blijven vertrouwen & geloven in het gesofistikeerde management van CB’s en staten, laten de opslag van fysiek goud beter over aan het kliekje van de zogenaamde doomers.

Op het goudstudieforum nemen we 24/7 alle aspecten van de actualiteit onder de loep in historische context We blijven daar consequent mee doorgaan tot aan de realisatie van *vrijgoud*. Hoofdzakelijk met out-of-the-box studiewerk.

————————————————————————————————-

Deze bijdrage is afkomstig van Goudstudieforum.com, een besloten discussieforum waar men de ontwikkelingen in de goudmarkt op de voet volgt en bediscussieert. Een levenslange registratie voor het Goudstudieforum kost €125 of één Krugerrand van 1/10 troy ounce. Marketupdate noch Goudstudieforum heeft betaald (gekregen) voor deze bijdrage.

www.goudstudieforum.com

————————————————————————————————-

Lees ook eerdere columns van Goudstudieforum op Marketupdate.nl
29 augustus 2013
Grafiek: De goudmarkt vanaf 1970

Op Jesse’s Café Américain verscheen de volgende grafiek van de goudmarkt, die in één oogopslag laat zien wanneer centrale banken goud kochten of verkochten. Zoals u kunt zien waren er twee omslagpunten in de goudmarkt. Rond de eeuwwisseling bereikte de goudprijs een bodem, terwijl de goudreserves van centrale banken in 2008 hun laagste niveau bereikten.

Goudprijs versus goudreserves centrale banken (Bron: Jesse’s Café Américain)

Centrale banken ‘managen’ goudprijs

De bodem in de goudprijs werd bereikt toen de Britse premier Gordon Brown de verkoop van een grote hoeveelheid Brits goud aankondigde. Door een groot deel van de Britse goudvoorraad op de markt te brengen hielp hij de bullion banks met een grote shortpositie in goud uit de brand. Dat was het eerste signaal dat er iets begon te veranderen in de goudmarkt.

Sir Eddie George (Bank of England) zei in september 1999 het volgende over de toenmalige situatie in de goudmarkt:

“We kijken in het ravijn bij een verdere stijging van de goudprijs. Een hogere goudprijs zou één of meerdere handelshuizen onderuit halen, met als mogelijk gevolg dat anderen worden meegesleurd. Daarom moeten centrale banken, ten koste van alles, de goudprijs onderdrukken en managen.”

Omslagpunt in de goudmarkt

Weinig mensen realiseerden zich dat centrale banken rond 2008 weer netto kopers werden van goud en voor het eerst sinds de jaren ’70 hun goudreserves weer substantieel aan het uitbreiden waren. Dit gegeven is gebaseerd op informatie die centrale banken hebben doorgegeven aan het IMF. Er is echter sterk anekdotisch bewijs dat de trend al een paar jaar eerder begon te keren, als gevolg van niet gerapporteerde aankopen in Azië en in het Midden-Oosten.

Er kwam een omslagpunt in de goudmarkt toen centrale banken stopten met het aanbieden van goud. Jarenlang werd erg goud verkocht en uitgeleend door verschillende Westerse centrale banken, met als doel de goudprijs naar een dieptepunt te brengen. Door de lage goudprijs begonnen de goudvoorraden te schuiven, van Westerse centrale banken richting opkomende markten en olie-exporterende landen. In 20o7 trokken centrale banken zich terug als leveranciers van goud, maar de vraag naar het metaal in andere landen bleef onverminderd groot.

Goudreserves spelen weer een rol

De centrale banken blijven goud verzamelen, omdat ze zich voorbereiden zijn op een tijdperk na de dollar. Niet langer worden Amerikaanse staatsobligaties beschouwd als een compleet risicovrije reserve voor centrale banken. Nu de Federal Reserve ook staatsobligaties uit de markt haalt kiezen de exporteconomieën spreekwoordelijk eieren voor hun geld. Gouden eieren om precies te zijn.

28 augustus 2013
Centrale banken kopen in juli opnieuw goud

Centrale banken hebben in juli opnieuw goud gekocht. Turkije voegde 22,5 ton goud aan haar reserves toe, waarmee de totale goudvoorraad van dat land naar 464 ton stijgt. Indien we de goudvoorraden van het IMF en de ECB niet meetellen houdt Turkije elfde plaats op de wereldwijde ranglijst van landen met de grootste goudreserves. Ook veertien andere centrale banken hebben in juli goud gekocht, waaronder die van Rusland, Azerbeidzjan, Frankrijk, Kazachstan, Mozambique en Guatemala. Rusland kocht 6,345 kilo goud en bezit nu in totaal 1.002,8 ton van het gele metaal.

Centrale bank kopen zijn sinds 2010 weer netto kopers van goud, nadat ze twee decennia lang netto verkopers waren. Vooral opkomende landen kopen goud om hun reserves de diversificeren. Met fysiek goud kunnen ze een mogelijke devaluatie van valuta opvangen. De financiële crisis in 2008 en de stimuleringsprogramma’s die daarop volgden brachten het goud weer terug op het netvlies van centrale bankiers.

Drie centrale banken verkochten een minimale hoeveelheid goud, namelijk die van Mexico, Denemarken en Canada.

Goudprijs stijgt

In juli steeg de goudprijs in dollars met 7%, nadat de prijs eind juni een bodem vormde op $1.180 per troy ounce. Inmiddels staat de goudprijs op meer dan $1.424 per troy ounce, een stijging van 20,68% ten opzichte van het dieptepunt van twee maanden geleden.

Centrale banken kopen opnieuw goud, Turkije kocht zelfs 22,5 ton

28 augustus 2013
Rusland en Kazachstan kopen opnieuw goud

De centrale banken van Rusland en Kazachstan hebben voor de negende maand op rij goud gekocht, zo blijkt uit data van het IMF. In juni kochten de Russen 300 kilo goud, waarmee de totale goudvoorraad van het land naar 996,4 ton groeide. Het was de kleinste maandelijkse aankoop van de Russische centrale bank sinds oktober vorig jaar.

Ook Kazachstan is haar goudvoorraad aan het uitbreiden. Het land kocht 1,4 ton goud en bracht daarmee haar totale goudreserve naar 130,9 ton. Voor Kazachstan was het de kleinste aankoop sinds maart. In een paar maanden tijd heeft de centrale bank van het land al 32 ton goud gekocht. Er waren meer landen die in juni een beetje goud aan hun reserves toevoegden, zoals Azerbeidzjan, (+2 ton), Oekraïne (+2,5 ton), Wit-Rusland, Griekenland en Kirgizië. In mei breidden Mozambique, Servië en Tadzjikistan hun goudvoorraden al iets uit.

Goudprijs

De goudprijs zakte in juni met 11%, de grootste prijsdaling in één maand sinds september 2011. In het tweede kwartaal werd goud 23% goedkoper, de grootste daling in tijden. In april kwam goud in een zogeheten ‘bear market’ terecht door een grote verkoopgolf van beleggers en door geruchten over afbouw van het stimuleringsprogramma door de Federal Reserve.

“De goudstromen richting centrale banken zijn op dit moment vrij klein, de grote verschuivingen hebben reeds plaatsgevonden”, aldus econoom Justin Smirk van Westpac Banking Corp. “Aankopen door centrale banken zorgen voor een een kleine bodemvorming, maar ze nemen ondertussen vooral goud op dat ETF’s van de hand doen”.

Turkije verkoopt goud

Soms zijn er ook centrale banken die goud verkopen. De Turkse centrale bank bracht in juni ook wat goud terug op de markt. Met een verkoop van 3,8 ton goud kwam haar totale voorraad uit op 441,5 ton. De verkoop van goud volgt op een elf maanden lange periode van aankopen. Eind mei berichtte Marketupdate nog over een aankoop van 18,22 ton goud door Turkije. Er waren meer landen die een kleine hoeveelheid goud van de hand deden. Mexico haalde voor de veertiende maand op rij wat edelmetaal uit haar kluis. Ook Duitsland, Guatemala en Suriname verkochten in juni een klein beetje goud. In mei verkochten Mongolië en Sri Lanka een aantal goudstaven.

Centrale banken kopen goud

26 juli 2013
Grafiek: Centrale banken wereldwijd verlagen de rente

De Federal Reserve, Bank of England en de Bank of Japan zijn niet terug te vinden in dit overzicht. Deze centrale banken hebben in het verleden al drastische rentestappen ondeomen en kunnen niet veel verder omlaag.

Renteverlagingen in 2013, vooral Wit-Rusland springt eruit (Bron: Bloombergbriefs, via Zero Hedge)

15 mei 2013