Tag: poetin

  • Wanneer rekent Rusland af met de dollar?

    Met de daling van de olieprijs en de Russische inval in de Krim is een interessant geopolitiek schouwspel begonnen. In de reguliere media worden vooral de problemen in Rusland genoemd, zoals de vlucht van kapitaal uit het land en de dalende opbrengsten uit olie en gas. Gisteren besloot de centrale bank van Rusland de rente zelfs te verhogen tot 17% in een poging de roebel te redden. Het land zou aan de vooravond staan van een grote crisis. Maar is Rusland werkelijk zo kwetsbaar en weerloos als de berichtgeving in de media suggereert? Laten we een aantal fundamenten van de economie onder de loep nemen.

    Rusland heeft al sinds 1998 een structureel overschot op de handelsbalans, wat betekent dat het land meer goederen exporteert dan importeert. Ook produceert het land meer dan genoeg olie en gas om naast zichzelf ook tal van landen in Europa en Azië van energie te voorzien. Dat is een machtspositie die zeker niet onderschat mag worden door het Westen. Uit dit rapport van Clingendael Energy blijkt dat Europa in 2013 voor gemiddeld 30% van haar totale behoefte aan aardgas afhankelijk is van Rusland. Ook heeft Rusland een sterke bondgenoot aan China, een grote afzetmarkt voor energie en grondstoffen en een potentiële leverancier van technologie en machines die momenteel vooral door bedrijven uit Europa geleverd worden. Financieel gezien kan Rusland het ook nog wel even volhouden, want het land beschikt over een valutareserve van $373 miljard en een goudvoorraad van 1.168,7 ton. De goudreserve is bij de actuele goudprijs al meer dan $45 miljard waard.

    Van valuta naar goud als reserve

    De Russische centrale bank heeft dit jaar bijna $100 miljard aan valutareserves geliquideerd, terwijl de goudvoorraad van het land met meer dan 100 ton is toegenomen. Dat terwijl de dollar momenteel relatief hoog en de goudprijs relatief laag staat. Rusland kan op dit moment dus relatief veel goud kopen voor haar dollars. Als we de cijfers van de Russische centrale bank op een rij zetten komen we uit op de volgende grafieken. Merk op dat de Russische centrale bank de goudvoorraad iedere maand waardeert naar de marktprijs. Daardoor lijken de aankopen van goud door de centrale bank minder groot dan ze zijn. De verkoop van dollars door Rusland wordt uitgelegd als een poging om de roebel te ondersteunen, maar we hebben eerder op Marketupdate al aangegeven dat het niet de bedoeling van Rusland is om stelselmatig de roebel te ondersteunen met de verkoop van valutareserves. In plaats daarvan laat de centrale bank de wisselkoers van de munt over aan de markt. Het lijkt er meer op dat Rusland en de Verenigde Staten in een valutaoorlog verzeild zijn geraakt. Rusland doet haar dollarreserves van de hand en geeft daarmee aan niet langer de Amerikaanse schulden te willen financieren. Tegelijkertijd voegt het land meer goud aan haar reserves toe.

    valuta-goudreserve-rusland-percentage

    Valutareserve versus goudreserve Rusland sinds 1994

    valuta-goudreserve-rusland-dollars

    Rusland verkocht dit jaar $100 miljard aan valutareserves

    Euro

    De transitie van dollars naar fysiek goud als reserve werd al eerder ingezet, namelijk door de Europese landen die besloten een gemeenschappelijke munt te introduceren. Het fundament voor deze nieuwe valuta zou niet primair bestaan uit de valutareserves van andere landen, maar uit de grote fysieke goudvoorraden van de deelnemende landen. Sinds de introductie van de euro hebben de deelnemende landen nog veel goud verkocht, maar van 2000 tot 2014 verdubbelde het aandeel goud in de totale reserves van het Eurosysteem van 30 naar ongeveer 60 procent. De volgende grafiek die we met hulp van @freegolds hebben samengesteld laat de verschuiving van valuta naar fysiek goud goed zien. Europa geeft de aanzet voor een nieuw geldsysteem, waarin goud de rol van de dollar overneemt als reserve. Het is om die reden dat ook centrale banken van opkomende landen een groter deel van hun reserves in goud willen aanhouden. De volgende illustratie laat zien wat er met de samenstelling van de reserves van een centrale bank gebeurt in deze transitie van valuta naar goud als ultieme waardereserve. Landen die een aantal jaar geleden naar verhouding nog niet zoveel goud hadden, zoals China en Rusland, hebben de afgelopen jaren honderden tonnen goud aan hun reserves toegevoegd.

    valuta-goudreserve-eurosysteem-percentage

    Valuta en goudreserve Eurosysteem 

    freegold-revaluation

    De transitie van valuta naar goud op de balans van de centrale bank

    De-dollarisatie

    Ook Rusland is bezig met een transitie van dollars naar fysiek goud als waardereserve. Dit is een langlopende trend die zichtbaar is in de woorden van Russische politici en in de daden van de Russische centrale bank. Zo liet Poetin al in 2010 weten dat dat het 'goed mogelijk is' dat Rusland zich op een dag bij de Eurozone aansluit om op die manier een einde te maken aan de Amerikaanse dollar als wereldreservemunt. Destijds suggereerde hij al dat er een einde moet komen aan "het excessieve monopolie van de dollar als wereldreservemunt". Twee jaar verklaarde Dimitri Medvedev, de toenmalige minister-president van Rusland, tegenover de Franse krant Le Figaro dat zijn land de euro wel ziet zitten als nieuwe wereldmunt. In dat gesprek zei hij dat het gebruik van verschillende valuta in de wereldeconomie meer stabiliteit zou kunnen brengen dan het huidige dollarsysteem. Dit jaar was er opnieuw een hooggeplaatste figuur in Rusland die zich kritisch uitliet over de dollar. Sergei Glaziev, een belangrijke adviseur van Poetin, zei eerder dit jaar in reactie op de Westerse sancties dat hij iedereen zou aanmoedigen dollars te dumpen. Sindsdien heeft Rusland tientallen miljarden aan dollarreserves geliquideerd en heeft Gazprom verschillende keren aangegeven dat ze aardgas in andere valuta dan Amerikaanse dollars wil afrekenen. In de reguliere media wordt Rusland neergezet als de grote verliezer, maar de signalen hoeven wat ons betreft niet veel duidelijker te worden! Met deze informatie in het achterhoofd kijken we vol verwachting uit naar wat de Russische president Poetin morgen zal zeggen tijdens de jaarlijkse persconferentie...

  • Poetin: “Rusland is voorbereid op daling olieprijs”

    De Russische president Poetin heeft in een interview met ITAR-TASS gezegd dat zijn land voorbereid is op een catastrofale daling van de olieprijs. Dankzij een valutareserve van meer dan $400 miljard is er voldoende buffer om de economische stabiliteit te handhaven en om aan alle sociale verplichtingen te kunnen voldoen, zo liet Poetin weten. “Voor een land als dat van ons is het gemakkelijker om met deze situatie [lagere olieprijzen] om te gaan. Waarom? Omdat we producent zijn van olie en gas en omdat we spaarzaam omgaan met onze reserves in de vorm van valuta en goud”, zo voegde hij eraan toe.

    De Russische economie leunt sterk op de export van olie en gas, maar als we Poetin mogen geloven is er geen enkele reden om ons zorgen te maken over de kracht van hun economie. De centrale bank van Rusland heeft het afgelopen jaar veel valutareserves gebruikt om de waarde van de roebel te ondersteunen. Daarnaast is een deel van de reserves gebruikt om goud te kopen. In het derde kwartaal van dit jaar voegde het land 55 ton goud aan haar reserves toe.

    De goudvoorraad van ongeveer 1.150 ton en de ruim $400 miljard aan reserves moeten vertrouwen uitstralen, maar dat blijkt nog niet uit de waardeontwikkeling van de munt. De roebel heeft sinds juli al een derde deel van haar waarde verloren ten opzichte van de dollar. Onlangs maakte de centrale bank nog bekend dat ze de waardebepaling van de munt meer aan de markt wil overlaten en minder valutareserves zal gebruiken om de munt te ondersteunen.

    poetin

    Poetin maakt zich geen zorgen om daling olieprijs

  • Poetin beschuldigt VS van oorlogszuchtig imperialisme

    Vladimir Poetin haalde afgelopen week hard uit naar de Verenigde Staten, door de regering in Washington te beschuldigen van oorlogszuchtig imperialisme. Volgens de Russische premier provoceert de VS gewapende conflicten in verschillende gebieden op de wereld, met als doel haar macht over andere landen in stand te houden. Als gevolg daarvan is de wereld volgens Poetin juist onveiliger geworden. De premier deed deze uitspraken in een 40 minuten durende toespraak voor de Valdai International Discussion Club.

    “De Koude Oorlog is voorbij, maar het eindigde niet met vrede. Oekraïne is een voorbeeld van een conflictgebied dat de wereldwijde machtsverhoudingen op scherp zet”. Volgens Poetin heeft de VS in Oekraïne een staatsgreep veroorzaakt, waarbij de pro-Russische president Viktor Yanukovich al na drie maanden het veld moest ruimen. Maar Oekraïne is niet het enige conflictgebied waar Poetin over sprak. Hij noemde ook de oplaaiende conflicten in Libië, Syrië en Irak. Daarover zei hij het volgende: “De Amerikanen gebruiken hun macht om gevaren te bestrijden die ze zelf veroorzaakt hebben. Daar betalen ze een steeds hogere prijs voor.”

    Poetin maakte in zijn toespraak ook duidelijk dat Rusland niet zal buigen voor de Westerse sancties en dat het land niet van plan is de annexatie van de Krim terug te draaien. Dat verwoorde hij als volgt: “De beer is de meeste van de Taiga. Die gaat voor niemand verhuizen naar een ander klimaat. Uitspraken dat Rusland weer een soort wereldrijk probeert te stichten en dat ze inbreuk maakt op de soevereiniteit van andere landen zijn ongegrond.”

    poetin-speech

    Poetin beschuldigt de VS van het veroorzaken en verergeren van conflicten in de wereld

  • Westen moet verzwakt Rusland ondersteunen, niet isoleren

    Het is alweer 15 jaar geleden, dat de Muur viel. Dat veroorzaakte een kettingreactie in Oost-Europa. Het Warschaupact werd opgeheven, de Sovjet Unie desintegreerde en West Europa trakteerde zichzelf op het vredesdividend. De nadrukkelijke bemoeienis van Poetin met zijn buurlanden en in het bijzonder Oekraïne was dan ook een wreed ontwaken.

    Het Westen ziet zich nu gesteld voor de opgave de territoriale ambitie van Rusland in te tomen zonder dat land volledig van zich te vervreemden. Er spelen wereldwijd immers genoeg kwesties, waarbij de hulp van Poetin zeer gewenst is. Gelukkig heeft geen van beide zijden veel te winnen bij een opnieuw oplaaien van de Koude Oorlog. Er zijn dus mogelijkheden voor een vergelijk. Daar komt nog bij, dat het Rusland van Poetin los van alle bravoure en tromgeroffel een land in neergang is. Bovendien kun je grote vragen stellen bij zijn huidige strategie om de steven naar het oosten te wenden, in concreto naar China. Rusland loopt daarmee een reële kans om de goedkope toeleverancier van energie te worden, terwijl het zich afsnijdt van Westerse investeringen en knowhow. Op termijn is dat een onverstandige werkwijze.

    russia-flag

    Rusland isoleren?

    Het isoleren van Rusland en het aan zijn lot van neergang overlaten kunnen bovendien onvoorziene consequenties hebben. De geschiedenis biedt hier voldoende leerzame voorbeelden van. Het zomaar uiteenvallen van het Oostenrijks-Hongaars Keizerrijk vertroebelde de inter-Europese verhoudingen tijdens het interbellum. Er zijn met andere woorden voldoende motieven om tot een werkbare verhouding te komen, zodat Rusland meer aandacht aan zijn binnenlandse ontwikkeling kan en gaat besteden. russia0mapDe problemen zijn groot. Zo is het land wel heel erg afhankelijk geworden van de productie van olie en gas. Energie vormt meer dan twee derde van de export van het land, het is goed voor 20% van het bruto nationaal product en maakt de helft van het overheidsinkomen uit. De Russische economie is erg inefficiënt en een groeiende institutionele corruptie verandert daar weinig aan. Eerder is het omgekeerde het geval. Corruptie en een gebrekkige juridische structuur vormen geen goede basis voor het aantrekken van investeringen. Corruptie zorgt er bovendien voor, dat een haperende gezondheidszorg eerder verslechtert dan verbetert. Het land dreigt bovendien af te stevenen op een demografische ramp. Het geboortecijfer tuimelt naar beneden, terwijl de gemiddelde leeftijd van de Russische man amper boven 65 jaar uitstijgt. Zoals de zaken er nu voorstaan, zal de bevolking de komende decennia met ongeveer 25 miljoen in aantal dalen. Dan sluimeren er onder de oppervlakte nog steeds etnische tegenstellingen. Niet-Russen vormen 20% van de bevolking van de Russische Federatie en hebben 30% van de oppervlakte ervan in bezit. Een en ander wil weer niet zeggen, dat de situatie hopeloos en reddeloos is. Het land ontbeert het niet aan talent of aan grondstoffen. Maar er moet wel een wil en overtuiging groeien om echt te hervormen en moderniseren. Een man als de vroegere president Dimitri Medvedev was daarvan goed doordrongen. Hij heeft plannen gesmeed om te moderniseren, maar tot dusverre is de uitvoering ervan vastgelopen in een stroperige bureaucratie en een alsmaar uitdijende corruptie. Onder Poetin is elke aanzet tot modernisering gesmoord. Het land vertoont sindsdien zijn vertrouwde historische karaktertrekken. Het voorziet voor zichzelf een prominente plaats in de wereldgeschiedenis en eist die ook op. Het worstelt bovendien met zijn historische identiteit. Wil het land aansluiten bij de Europese traditie en beschaving of glorieert het liever zijn Slavische herkomst.

    drunk-russians

    Omdat Poetin geen lange termijnvisie heeft, speelt hij in op eveneens traditionele onlustgevoelens. Er is altijd weer de externe dreiging voor moedertje Rusland. Het beste antwoord op deze dreiging is de aanval en het liefst gericht op die partijen die zwak lijken en zijn. Daarmee tast hij welbewust of onbewust de internationale status quo aan. Aan mogelijkheden ontbreekt het Poetin niet om deze destabiliserende rol te spelen. Hij heeft de beschikking over kernwapens, meer dan voldoende olie en gas en beschikt over een bewezen cyber technologie. Rusland grenst bovendien aan een immer twijfelend Europa, dat gevoelig is voor chantage. Het zal dus niet meevallen om een strategie te ontwikkelen, die enerzijds de Russische beer temt, maar die anderzijds Poetin en de zijnen succesvol uitnodigt deel te nemen aan het oplossen van internationale problemen. Cor Wijtvliet

    putin-obama

    BELANGRIJK:

  • Poetin legt Euraziatische Unie voor aan parlement

    Poetin heeft zijn plannen voor een Euraziatische Economische Unie (EEU) ter ratificatie voorgelegd aan het Russische parlement, zo schrijft ITAR-TASS. Daarmee komt de realisering van een nieuwe economische zone in deze regio weer een stap dichterbij. Eind mei waren de regeringsleiders van Rusland, Kazachstan en Wit-Rusland het al in hoofdlijnen eens geworden over de vorming van een economische unie, waarbinnen vrij verkeer van personen en goederen mogelijk is en onderlinge handelsbeperkingen verboden zijn.

    De Euraziatische Economische Unie moet de handel en samenwerking tussen Rusland en de handelspartners in de regio versterken. Naast vrij verkeer van goederen zal de EEU zich ook bezighouden met het harmoniseren van de wetgeving ten aanzien van energiebeleid, industrie, landbouw en transport. De economische unie is de vervolg stap op de douane-unie, waarbinnen onderlinge handelsbeperkingen opgeheven zijn.

    Met ingang van 1 januari 2015 begint de nieuwe economische unie met drie landen, maar een vierde kandidaat heeft zich al aangediend. Ook Armenie zou zich nog voor de introductiedatum bij de EEU willen voegen.

    Poetin stuurt voorstel Euraziatische Economische Unie naar parlement (Afbeelding via ITAR-TASS, gemaakt door Alexei Nikolsky)

  • Video: Poetin over de machtsverschuiving in de wereld

    Via Vrijspreker.nl kwamen we een interessante speech tegen van de Russische president Poetin. In de speech zegt hij dat de machtsverhoudingen in de wereld razendsnel veranderen. Als voorbeeld noemt hij het feit dat de koopkrachtpariteit van landen als China en India nu al groter dan dat van de Verenigde Staten. Ook hebben de BRICS-landen als groep een hoger bruto binnenlands product (gecorrigeerd via koopkrachtpariteit) dan de Europese Unie.

    De consequentie van deze economische machtsverschuiving is dat andere landen in de wereld zich ook in politiek opzicht ontwikkelen. Niet langer accepteert de rest van de wereld dat de Verenigde Staten als superieure natie boven alle andere landen verheven worden. Volgens Poetin past een supermacht met zoveel bevoegdheden niet meer bij de tijd waarin we leven. Volgens Poetin is die situatie niet alleen onhoudbaar en onwenselijk, maar zorgt de onbalans ook voor conflicten in de wereld. In zijn speech weet de president van Rusland de verleiding niet te weerstaan om zijn ongenoegen uit te spreken over de Verenigde Staten. Hij laakt de gewoonte van de Amerikaanse regering om andere landen de les te lezen, terwijl ze zelf niet veel beter zijn.

    Deel 1 Deel 2 Deel 3 Deel 4

  • Het neerschieten van de MH17 blijft waarschijnlijk zonder gevolgen

    Nederland en de rest van de Westerse wereld is op zijn minst geschokt door de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. De meer optimistischen onder ons hopen waarschijnlijk, dat het neerhalen van het Maleisische toestel niet alleen maar een wandaad van de eerste klas zal blijven, maar dat er misschien nog iets nuttigs uit voortvloeit.

    column-cor-mh17De dood van honderden hebben de lokale crisis in Oekraïne met een ongelooflijke klap op het wereldtoneel geplaatst. Het bewijs lijkt zich bovendien op te stapelen, dat de raket is afgevuurd vanaf terroristisch grondgebied. Als dat uiteindelijk het geval zal blijken te zijn, dan is de separatistische beweging voorgoed in diskrediet gebracht. Je zou dan misschien mogen verwachten, dat Rusland liever niet meer geassocieerd wordt met die groepering en wie weet zich er nadrukkelijk van distantieert.

    Dialoog

    Misschien is deze tragedie van ongekende omvang de daadwerkelijk aanzet voor partijen om nu toch echt om tafel te gaan. Het zou het de opstandelingen gemakkelijker moeten maken concessies te doen; het zou het Westen onder ogen moeten laten zien, dat er een echte oorlog aan de gang is. Het zou Rusland ervan moeten doordringen, dat het land de verkeerde afslag in de geschiedenis heeft genomen. En, eind goed al goed, het zou de nieuwe president van Oekraïne in staat moeten stellen het gezag van Kiev weer over heel het land te bevestigen. Deze geschetste ontwikkeling zou voor opluchting zorgen tot ver buiten Oekraïne. Het zou misschien zelfs de hoop op wereldwijde economische groei versterken en het zou in ieder geval de volatiliteit op de financiële markten verminderen. Om in Oekraïne tot een definitieve oplossing te komen en om de integriteit van het land te herstellen lijken op zijn minst drie stappen onontkoombaar! Een samenwerking tussen column-cor-mh17bRusland en het Westen zou de rebellen ervan moeten doordringen, dat hun strijd nutteloos en nodeloos is. Elke oplossing, die aan de onderhandelingstafel uitgewerkt wordt, moet desnoods met kracht doorgevoerd worden. En tenslotte moeten er geloofwaardige mechanismes ontwikkeld worden, waardoor het vredesverdrag niet alleen opgelegd wordt, maar ook naleving ervan gegarandeerd kan worden.

    Oplossing ver weg

    Maar laten we eerlijk zijn. De wereld is nog mijlenver verwijderd van zelfs maar een begin van een oplossing. De rebellen zijn absoluut nog niet in stemming voor welke Westerse oplossing dan ook. Die opstelling is door realiteitszin ingegeven. Kiev is ver weg en is bovendien politiek en financieel heel erg zwak georganiseerd. Aan dat laatste zou het Westen en in het bijzonder Europa iets kunnen doen. Maar veel verder dan mooi geformuleerde communiqués komt Brussel niet om de woorden van premier Cameron te herhalen. West Europa kan maar niet loskomen van zijn naoorlogse instelling om weg te kijken van problemen en zich te verschuilen achter de brede rug van de Verenigde Staten. En dan Poetin, hij dankt zijn huidige populariteit onder de Russische bevolking aan zijn snel en sluw optreden in de Krim en in het Oosten van Oekraïne. Nu een stap terugdoen zou hem binnenlands ongelooflijk veel gezichtsverlies bezorgen. Het zou wel eens het einde van zijn politieke carrière kunnen inluiden! Met andere woorden, er zijn teveel krachten in het spel, die verhinderen dat het offer van de MH17 nog van enig nut kan zijn. De wereld zal al blij moeten zijn als er iets van een (tijdelijke) wapenstilstand gesloten wordt. Cor Wijtvliet

    Poetin in een comfortabele positie

    Poetin in een comfortabele positie

    BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

  • VS scherpt sancties tegen Rusland aan

    De Verenigde Staten heeft woensdag nieuwe sancties opgelegd aan Gazprombank en Rosneft Oil, twee Russische bedrijven die actief zijn in de olie- en gassector. Ook de VEB bank, die betalingsverkeer voor de Russische regering verwerkt, is doelwit van de nieuwe sancties. De nieuwe sancties zorgen ervoor dat de genoemde bedrijven niet langer aan middellange en lange termijn dollarleningen kunnen komen. Volgens Obama zijn het hardere, maar wel zeer gerichte straffen die geen schadelijke gevolgen zullen hebben voor Amerikaanse bedrijven.

    De Verenigde Staten dreigden al langer met het intensiveren van de sancties en het geduld lijkt nu op te zijn. De Amerikaanse sancties kwamen eerder dit jaar als reactie op de Russische inval in de Krim, maar de Russen lijken zich er maar weinig van aan te trekken. Poetin beschouwt de Krim als Russisch grondgebied en langs de grens met Oekraïne zijn naar verluid nog steeds duizenden militairen gestationeerd.

    Boemerang-effect

    De Russische president Poetin had zijn antwoord op de aanscherping van de sancties snel gereed. Vanuit Brazilië, waar hij aanwezig is voor het zesde topoverleg van de BRICS-landen, gaf hij een duidelijke verklaring af.

    "Sancties hebben meestal een boemerang-effect en zullen de relatie tussen de VS en Rusland ongetwijfeld verder in een hoek duwen. Dit is een serieuze aanval op onze verstandhouding met de Verenigde Staten. Ook ondermijnen de sancties de lange-termijn belangen van veiligheid voor de VS en haar bevolking. We staan open om een oplossing te vinden voor deze situatie. Ik hoop dat gezond verstand en de wil om alle problemen op diplomatieke wijze op te lossen zal prevaleren.

    De maatregelen die de Amerikaanse regering genomen heeft tegen Rusland zijn, naar mijn mening, in strijd met de belangen van de Verenigde Staten. Ik bedoeld daarmee dat grote bedrijven die in Rusland willen werken door de sancties minder concurrerend zijn dan de grote energiebedrijven uit andere landen. We gaven het grootste Amerikaanse energiebedrijf de kans om aan de slag te gaan in het Arctische gebied. En nu willen de Verenigde Staten dat zelf tegenhouden? De sancties schaden de grootste energiebedrijven, maar waarom doen ze dat? Waarom maken ze opnieuw die fout?

    Dit is op zijn minst een zeer onprofessionele aanpak. Vroeg of laat moet er een andere aanpak komen om de internationale problemen op te lossen, maar het leed is dan al geleden."

    Poetin maakt ook van de gelegenheid gebruik om zijn ongenoegen te uiten over de werkwijze van het IMF. Die hebben reeds geld uitgeleend aan Oekraïne, terwijl het land nog steeds niet stabiel is. Het resultaat is wat we nu zien gebeuren in het Oost-Europese land. Het geld was bedoeld om de bankensector van het land te herstellen, maar voor zover ik weet is het meeste geld terechtgekomen bij private banken van Oekraïense oligarchen. Poetin merkt op dat de eerste tranche niet gebruikt is om achterstallige rekeningen voor Russisch aardgas te voldoen, terwijl dat wel de bedoeling was. Poetin laakt Amerikaanse sancties

    Poetin laakt Amerikaanse sancties

  • Hoe stoppen we Poetin?

    Sinds de bemoeienis van Poetin met de gang van zaken op de Krim stellen beleidsmakers in de verschillende Westerse hoofdsteden zich maar één vraag: hoe stoppen we Poetin? Daarmee bedoelen ze niet, dat ze op manieren zinnen om de Russen uit de Krim te verdrijven. De Russische bezetting van het schiereiland lijkt een fait accompli. Veeleer is de angst, dat het hernieuwde Russische zelfbewustzijn grotere en verder reikende ambities heeft dan de Krim. Een Amerikaanse generaal denkt dat het nietige Transnistrië, op de grens tussen Oekraïne en Moldavië, het volgende doelwit is. Zelfs een trouw bondgenoot van Poetin, Alexander Lukashenko van Wit-Rusland toont zich ongerust over de expansiedrang van zijn vriend. In Wit-Rusland wonen ook veel Russen en die zouden zomaar kunnen besluiten aansluiting te zoeken bij het moederland.

    Poetin op de motor

    Poetin op de motor

    Iedereen, in west en oost, is ongerust over de nabije toekomst, de stabiliteit en de veiligheid van de regio rondom Oekraïne. Tot nu toe hebben politieke leiders in het westen zeer terughoudend gereageerd. Een aantal Russen uit de onmiddellijke nabijheid van Poetin is op een zwarte lijst geplaatst, maar vooral de Europese Unie deinst er voor terug om verder te gaan. Dat is misschien voor het moment ook maar het beste. Het is zeer goed denkbaar, dat snelle economische sancties contraproductief kunnen en zullen uitpakken. Natuurlijk zijn Europese leiders (oprecht) boos, maar Poetin weet ook heel goed dat onder die woede verdeeldheid schuilt. Daar zal hij gebruik van proberen te maken. Zullen Duitsers en Italianen een energieboycot voor langere tijd accepteren? Dat is moeilijk te geloven als de komende winter strenger is dan de andere. Zal Londen het oké vinden, als steeds meer Russische miljardairs de City gaan mijden. Ook dit is moeilijk te geloven. Trouwens, een economische boycot van Rusland kan de regio, die we willen helpen, juist zwaar treffen. Het is goed voor te stellen, dat een economische boycot van Rusland juist Oekraïne zwaarder zal treffen met als gevolg een snel oplopende politieke en economische destabilisatie. Het zou de ideale uitnodiging zijn voor de Russen om ook daar orde op zaken te stellen. En tenslotte is het belangrijk om je kruit niet in één keer te verschieten.

    G7 bijeen op het Catshuis

    G7 bijeen op het Catshuis

    De annexatie van de Krim is naar alle waarschijnlijkheid niet de aanloop naar WO III. De Krim is geen Sudetenland 1938. Dus een gepaste reactie is op zijn plaats. Als de kalmte terug keert kan de EU, gesteund door de VS, tamelijk eenvoudig de diplomatieke boycot van Rusland intact houden. Het opzeggen van het lidmaatschap van de G8, het opschorten van het lidmaatschap van het Internationaal Agentschap en OECD maken op de korte termijn helemaal geen indruk op Poetin. Maar blijft dat ook zo, als die diplomatieke boycot lang, heel lang voortduurt?

    Russisch gas naar Europa

    Russisch gas naar Europa

    Economische boycot?

    Mocht de situatie ernstig verslechteren, dan kan een economische boycot altijd nog. En dan nog is het waarschijnlijk onverstandig om over te gaan op een all-out boycot. Ook dan is een stapje-voor-stapje benadering waarschijnlijk de beste manier. Bijvoorbeeld: eerst alle Russische tegoeden bevriezen en pas in tweede instantie Russische banken weren van de euro- en dollarmarkten. De onderliggende gedachte van het beleid van de EU moet zijn, dat dit een gevecht van de lange adem en van wilskracht wordt. Poetin is niet de man om op korte termijn concessies te doen. Hij is een machtsdenker pur sang met als motto: the weak get beaten. Op de korte termijn heeft het Westen weinig in te brengen. Op de langere termijn keren de kansen. Het is nog maar de vraag of Poetin een gematigde boycot over een periode van drie jaar politiek en economisch overleeft. Ook de doorsnee Russische burger heeft steeds meer te verliezen. Een gematigde boycot is temeer op zijn plaats, omdat het de EU tijd en gelegenheid geeft zich minder afhankelijk te maken van Russisch gas en geld. Bovendien geeft het gelegenheid een echte strategie te ontwikkelen voor de landen die zuchten onder de schaduw van de Russische ambitie. Ook daar heeft het tot nu toe aan ontbroken.

    Londen zou graag nog meer Russische miljardairs verwelkomen

    Londen zou graag nog meer Russische miljardairs verwelkomen

    Cor Wijtvliet Vragen en opmerkingen kunt u richten aan [email protected]

  • Welke gevolgen hebben verdere economische sancties tegen Rusland?

    Afgelopen maandag stelden wij de vraag of sancties tegen Rusland nut hebben? Tot op heden zijn de ingestelde sancties voornamelijk symbolisch. Een lijst met betrokken Russen en Oekraïners krijgen geen reisvisum meer om de Europese Unie binnen te komen en hun in Europa aanwezige tegoeden worden bevroren. Gisteren vond een EU top plaats met de regeringsleiders van de lidstaten. Deze hebben de Europese Commissie opgeroepen om verdere economische sancties te onderzoeken. Een tweede ronde sancties maakt de kans dat Rusland en de EU in een vicieuze cirkel aan sancties en daarmee handelsoorlog raken echter een stuk groter. De volgende infographic toont de wederzijdse (economische) afhankelijkheid van de EU en Rusland.
    handel-eu-rusland-sancties

    Het is geen geheim dat de Russische exporten voor een groot deel uit fossiele grondstoffen bestaan. Grote hoeveelheden machines en voertuigen bewandelen vanuit de EU de tegengestelde richting. De onderstaande tabel toont de afhankelijkheid van de Russische gastoevoer van Europese landen. De tabel toont dat de meer naar het Oosten gelegen Europese landen en stuk afhankelijker zijn van Russische gas dan de West-Europese landen.

    afhankelijkheid-gas-rusland

    De annexatie van de Krim lijkt deze Oost-Europese landen te hebben wakker geschud. Hun blik lijkt zich nu te richten op NAVO bondgenoten die wel energievoorraden in overvloed hebben. Ambassadeurs van Tsjechië, Hongarije, Slowakije en Polen hebben deze week een brief gestuurd naar de voorzitter van het Amerikaanse huis van afgevaardigden, John Boehner. In deze brief vragen ze de Amerikanen om gasexporten te autoriseren. Momenteel mag gas (en olie) dat binnen de Verenigde Staten wordt gewonnen niet worden geëxporteerd. Dit valt binnen het Amerikaanse beleid om op het energievlak weer zelfvoorzienend te worden. Canada heeft nog niet een vergelijkbaar Europees verzoek ontvangen. Polen is inmiddels ook een dialoog gestart met de EU waarin zij willen zoeken naar de mogelijkheden om hun energie importen te gaan diversifiëren.

    Zoals vaker het geval is lijkt de politieke mening van (economisch) zwaargewicht Duitsland de toon te zetten in het vaststellen van de sancties. Duitsland is in vergelijking tot bijvoorbeeld Frankrijk en Verenigd Koninkrijk nauw verbonden met de Russische energiesector. Economische sancties zou dan ook het Duitse bedrijfsleven hard kunnen raken. Het kan ook zijn dat de transportkosten om energie vanuit Noord-Amerika naar Europa te krijgen niet afwegen ten opzichte van het Russische gas. Ondanks de snel dalende energieprijzen in de VS. Het is daarom ook niet ondenkbaar dat een deel van de Europese politieke beleidsbepalers hoopt dat de Oekraïense crisis geen vervolg krijgt en rustig overwaait.

    6a00d8341d417153ef01a5117ab147970c-800wi

  • De Krim (2014), Sudetenland(1938)

    Het aantrekkelijke van geschiedenis is, dat er voor bijna elk voorval wel een interessante historische parallel te vinden is. De huidige crisis in de Krim is daar geen uitzondering op. Worden Europese en Amerikaanse leiders anno 2014 op dezelfde manier voor voldongen feiten gesteld als in 1938?
    sudetenland-tjeschoslowakije

    In dat jaar eiste Hitler, dat Sudetenland met een meerderheid aan Duitstaligen, losgeweekt zou worden van Tsjechië Slowakije. Het zou onder protectie van Duitsland geplaatst moeten worden. Voor de toenmalige leiders van het Westen, de Fransman Edouard Daladier en de Brit Neville Chamberlain was Sudetenland net zoiets als Verweggiestan. Het was niet de moeite waard om er een conflict met Hitler over aan te gaan.
    poetin-speech

    Natuurlijk is Poetin absoluut geen Hitler en lijkt Rusland in genen delen op Nazi Duitsland. Toch is de verleiding te groot om op enkele parallellen te wijzen. Ook in de Krim draait het om een meerderheid van de bevolking, die geen of amper banden heeft met Oekraïne, maar wel met het Moederland. In 1938 was dat ook het geval.

    Hoewel Poetin tot voor kort amper belangstelling had voor de Krim en haar bevolking, is daar door de revolutie in Oekraïne plotseling verandering in gekomen. Rusland wil nu ineens de Russische bevolking op de Krim beschermen tegen de fascisten in Kiev. Dat rechtvaardigt een militaire interventie. Hitler bewandelde een gelijksoortige weg in 1938 om Sudetenland los te weken uit Tsjechië-Slowakije. Dat vond hij trouwens geen land of natie, maar een toevallig samenraapsel van volkeren en regio’s, een historische aberratie. Voor Poetin is Oekraïne evenmin een echte natie, het is in zijn ogen domweg onderdeel van het groter Russisch geheel.

    landkaart-krim-oost-europa
    Figuur 1 Poetin wil terug naar de glorie van het verleden

    Uiteraard is het Poetin niet alleen om de Krim of Oekraïne te doen. Oké, dat land moet zijn zelfstandigheid opgeven. Het is de president van Rusland er vooral om te doen zijn land neer te zetten als een belangrijke actor op het wereldtoneel, als een heuse wereldmacht. De annexatie van Sudentenland was een stap in Hitler ’s obsessie Duitsland om te vormen tot een wereldrijk.

    Niet alleen de werkwijze van Poetin lijkt op die van Hitler, maar de manier van doen van de huidige westerse leiders lijkt op die van hun voorgangers. Ze waarschuwen veel en luidkeels, maar weigeren de consequenties te aanvaarden van hun eigen verbale dapperheid. Dat sterkt Poetin uiteraard  in zijn overtuiging, dat hij zijn gang kan gaan met de Krim en Oekraïne. De houding van het westen nu is niet fundamenteel anders dan het peace in our time van 1938.

    Natuurlijk is er geen gemakkelijke oplossing voorhanden, maar leiders in Europa zouden er goed aan doen op te houden om met ‘Shock and Awe te reageren op het doen en laten van de Russische president. Shock, omdat Poetin domweg doet waar hij zin in heeft. Awe, omdat hij volgens veel Europeanen tactisch briljant te werk gaat. Ze gaan er echter aan voorbij, dat Rusland een nagenoeg verkalkt politiek systeem heeft. Dat heeft zijn langste tijd gehad. Bovendien verkeert het land economisch niet in te beste vorm. Bovendien zou een beetje meer ruggengraat op zijn plaats zijn om de vaak uitgedragen hooggestemde waarden daadwerkelijk te verdedigen. Ruggengraat is temeer nodig, omdat Poetin het credo huldigt dat the weak get beaten. 

    Cor Wijtvliet

    Bron:
    Bob Lo, Crimea’s Sudeten Crisis. Project-syndicate, March 18 2014