Marketupdate

Tag: brazilie

  • De machtswissel in Brazilië

    De commotie is groot. Zeker in Brazilië. Maar ook onder de aficionados in Europa waaronder ikzelf. In de slipstream van de afzettingsprocedure van president Dilma Rousseff wordt nu ook de voormalige president Luiz Inácio Silva, beter bekend als Lula, verdacht van corruptie. Ik sluit niet uit dat politieke motieven een rol spelen. En het moet nog maar bewezen moet worden dat het waar is. Maar eerlijk gezegd begin ik te twijfelen, zeker ook omdat het justitioneel apparaat in Brazilië eindelijk een goede naam heeft op te houden. Waarom die dreigende kater om Lula?

    Aantrekkingskracht

    Ik heb heel wat jaren ervaring met de sociaaleconomische problemen van de Latijns-Amerikaanse volkeren. Ik heb in verschillende landen gewerkt; bij andere zoals Brazilië heb ik mij zeer betrokken gevoeld. Die betrokkenheid heeft veel te maken met de visionairs uit deze contreien, die ook vele Europeanen dilma-rousseffinspireerden. Denk aan Oscar Niemeyer, aan Paolo Freire, Salvador Allende, Camilo Torres, Ivan Illich, Helder Camara, om maar enkelen te noemen. Denk aan de schrijvers als Isabel Allende, Gabriel Garcia Marquez, Pablo Neruda, Manlio Argueta, Giaconda Belli, Miguel Angel Asturias, Mario Vargas Llosa, Eduardo Galeano die ook hier populair zijn geworden.

    Nogal wat van deze schrijvers danken hun populariteit aan de betrokkenheid van velen, ook uit Europa, met de sociale kwesties in Latijns-Amerika. Vergeet niet de bewegingen van solidariteit met Cuba, Chili, Argentinië, Colombia, Nicaragua, El Salvador, Guatemala. Die solidariteit was meestal authentiek en onbaatzuchtig, en ook gedragen door een zekere verwachting dat wij, de rijken van deze wereld, daarmee inspiratie op zouden doen voor een duurzame en solidaire samenleving. En bovenal zijn veel Europeanen in de ban gekomen van de rijkheid en charme van de verschillende Latijns-Amerikaanse volkeren. De muziek uit die contreien laat ons niet meer los, wij zijn ook geraakt door de kleurenrijkdom van mensen en natuur, en zeker ook door de gastvrijheid en directheid van veel Latinos.

    Teleurstellingen

    Maar er zijn ook vele teleurstellingen opgedaan. Dat heeft te maken met de hardnekkigheid van veel sociaaleconomische verhoudingen. Wij hebben moeten accepteren dat ook gewapend verzet gelegitimeerd kan zijn. Dat verzet heeft in een aantal situaties tot resultaten geleid. Cuba is daar een voorbeeld van, maar ook Nicaragua en El Salvador. Wij hebben ook gezien dat dit soort overwinningen geleid hebben tot nieuwe autoritaire systemen, die op zich hun verdiensten hebben gehad maar uiteindelijk toch zijn vastgelopen of dreigen vast te lopen in onderdrukkingssystemen. In andere gevallen bleek het gewapend verzet uitzichtloos en criminaliserend, zie de FARC in Colombia, soms geleid door extremistische ideologieën en opvattingen, bijvoorbeeld in Peru (‘Lichtend Pad’).

    Velen in Europa waren opgelucht toen bleek dat er ook andere wegen waren naar betere sociaaleconomische verhoudingen. Salvador Allende was daarvan een eerste voorbeeld, immers door verkiezingen aan de macht gekomen en ook nog in staat nieuwe verhoudingen te scheppen en voorrang te geven aan de belangen van de meest behoeftigen. Dat gebeurde ook in andere landen, ik heb eerder gewezen op vernieuwers als Kubitschek in Brazilië. Deze eerste golven van democratisering werden al snel teniet gedaan door militaire coups als in Brazilië, Chili en Argentinië.

    Maar militaire dictaturen bleken ook eindig te zijn. Zoals de Argentijnse politicoloog Ernest Laclau in die jaren van militaire en sociaaleconomische onderdrukking duidelijk maakte gaan dergelijke regimes ook aan hun tegenstrijdigheden ten onder. Bijvoorbeeld omdat de enorme kosten van instandhouding en verdediging van dergelijke regimes op een bepaald moment niet meer te verhapstukken zijn. Zijn conclusie was dat democratisering onvermijdelijk was en ook in het belang van de machtigen. En dat betekende in ieder geval dat de rechten en belangen van de onderklassen erkend moesten worden.

    Nieuwe sociale bewegingen

    In veel Latijns-Amerikaanse landen en zeker in Brazilië groeiden sociale bewegingen in aantal en omvang. Geweldloos bovendien. In Brazilië zijn twee daarvan van grote invloed geweest, en nog steeds leggen zij veel gewicht in de schaal. Dat is allereerst de vakbeweging CUT waaruit Lula is voortgekomen. En ten tweede de Beweging van Landloze Boeren MST. Op de golven van het gegroeide zelfvertrouwen en de toegenomen organisatiegraad werd ruimte geschapen voor politieke partijen als de Arbeiderspartij PT waartoe Lula behoort. Er waren enkele verkiezingen nodig voordat hij tot president werd gekozen. Dat illustreert dat wil je tot daadwerkelijke veranderingen van de sociaaleconomische en politieke verhoudingen komen je over een goede organisatie én een lange adem moet beschikken. Wat dat aangaat zijn Latijns-Amerikaanse vernieuwers dikwijls realistischer dan wat wij in Europa nastreven. Het kan decennia duren voordat je echte veranderingen kunt doorvoeren.

    Democratisering

    Dergelijke ontwikkelingen richting democratie waren en zijn in veel Latijns-Amerikaanse landen waar te nemen. Dat geldt zeker voor Brazilië, Bolivia, Ecuador, Uruguay, Venezuela, Paraguay, Argentinië en de meeste Midden-Amerikaanse landen. En dat heeft er o.a. toe geleid dat schijnbaar onuitroeibare problemen als extreme armoede, massale honger, diepgaande ongelijkheid (Latijns Amerika stond altijd in de top van internationale ongelijkheidsstatistieken) en diepgewortelde corruptie eindelijk en met succes werden aangepakt. Blijkt dat aan dergelijke vraagstukken waarover lang de communis opinio was dat daar weinig aan te doen was, toch onder bepaalde omstandigheden iets wezenlijks gedaan kan worden. Een van die omstandigheden is de democratische verovering van de staatsmacht en de aanwending daarvan voor de aanpak van grootschalige misstanden. En dat zie je terug in de internationale statistieken: Latijns Amerika figureert nu als regio van verkleining van de inkomensongelijkheden. Blijkbaar kun je met de staatsmacht beperkingen opleggen aan kapitalistische uitwassen als armoede en ongelijkheid.

    Lula kwetsbaar?

    En van al deze ontwikkelingen ten goede was en is Lula een belangrijk symbool. Zijn statuur als sociale en politieke vernieuwer is in Latijns Amerika enorm, misschien zelfs vergelijkbaar met die van Gandhi en Mandela. En als ook hij kwetsbaar blijkt te zijn, gevoelig voor corruptie, dan wordt bij veel Latinos een snaar geraakt. Niet alleen bij Latinos, ook bij veel gelijkgestemden in Europa. Er knakt iets. Er was al eerder iets geknakt natuurlijk, zie de teleurstellingen over de ontwikkelingen in Colombia (FARC), Cuba, Venezuela, Nicaragua. Lula was en is het symbool van een andere weg, een weg van democratische vernieuwingen, sociale hervormingen en juridische gelijkstellingen. Hij liet zien dat ‘hét’ kan! Zou ook deze weg tot mislukken gedoemd zijn?

    Zegeningen

    Hoe dan ook, laten wij de zegeningen tellen. Veel Latijns Amerikanen staan er in sociaaleconomisch opzicht veel beter voor dan pakweg 25 jaar geleden. Dat is winst. Of die duurzaam is moet natuurlijk nog maar blijken. Maar het scheelt enorm of je nu wel naar school kunt gaan, geen honger hebt, en niet voortdurend bedacht moet zijn op dictators die tot de meest gruwelijke dingen in staat zijn. Lou Keune Voor meer teksten van Lou Keune, zie www.loukeune.nl of www.platformdse.org.

  • Brazilië wil euro gebruiken voor handel met Iran

    Brazilië wil voortaan euro’s gebruiken in de handel met Iran, zo verklaarde de Braziliaanse minister van Handel Armando Monteiro tegenover Reuters. Door euro’s te gebruiken maakt het Zuid-Amerikaanse land zich iets minder afhankelijk van de dollar. Het is voor het eerst dat een Braziliaanse minister zich uitspreekt voor het gebruik van andere valuta zoals de euro in het handelsverkeer met Iran. Eerder deze maand maakte Iran nog bekend dat ze de olie voortaan in euro’s afrekent.

    “Iedereen snelt zich nu naar Iran, want het handelspotentieel is enorm”, zo verklaarde Monteiro. Iran heeft meer dan 80 miljoen inwoners en is dus in potentie een enorme afzetmarkt voor de Braziliaanse export. In ruil voor goederen kan Iran olie en aardgas leveren, grondstoffen die de snel groeiende Braziliaanse economie goed kan gebruiken. Met vloeibaar aardgas uit Iran maakt het Zuid-Amerikaanse land zich tegelijkertijd minder afhankelijk van de Verenigde Staten, dat haar schaliegas wereldwijd wil aanbieden.

    Brazilië wil handel met Iran uitbreiden

    Brazilië wil haar handel met Iran de komende jaren verdrievoudigen tot $5 miljard. Iran zou onder andere belangstelling hebben voor passagiersvliegtuigen van het Braziliaanse Embraer, na Boeing en Airbus de grootste vliegtuigbouwer ter wereld. Ook is Iran volgens handelsminister Monteiro geïnteresseerd in Braziliaanse auto’s, vrachtwagens en installaties om haar olieraffinaderijen te moderniseren.

    “Iran is een zeer interessante markt, omdat er veel onderdrukte vraag is en omdat het een zeer groot land is. Er is dus een enorm potentieel voor regionale vluchten binnen Iran. Onze focus ligt op het uitbreiden van de samenwerking op het gebied van de maakindustrie, het eerste onderwerp dat we zullen bespreken aan de onderhandelingstafel”, zo verklaarde Monteira tegenover Reuters. De Braziliaanse minister bracht vorig jaar met een delegatie van Braziliaanse zakenmensen al een bezoek aan Iran.

    Euro als wereldhandelsmunt

    Iran werd door economische sancties om haar nucleaire programma een aantal jaar afgesloten van het wereldwijde betalingssysteem. Door de afhankelijkheid van dollars kwam het land toen in een diepe economische crisis terecht. Nu de sancties zijn opgeheven wil Iran minder afhankelijk worden van het dollarsysteem, bijvoorbeeld door olie in euro af te rekenen en handelscontracten met verschillende Europese bedrijven in euro’s vast te leggen.

    De toenemende populariteit van de euro als internationale handelsmunt bewijst dat er in grote delen van de wereld veel vertrouwen is in de euro. Zowel de Russische president Poetin als premier Medvedev hebben zich in het verleden al eens positief uitgelaten over de gemeenschappelijke Europese munt. Ook olieproducerende landen als Irak en Iran hebben in het verleden al eens geopperd olie in euro’s in plaats van dollars af te rekenen.

    De rol van Iran is niet te onderschatten. Het land heeft de vierde grootste oliereserves ter wereld en kan tegen een zeer lage kostprijs de wereld van olie en gas voorzien. Ook is het land met 80 miljoen inwoners, vergelijkbaar met Duitsland, potentieel een zeer grote afzetmarkt. Zeker als de olieproductie van Iran met nieuwe investeringen verder opgeschaald kan worden. Dat Iran kiest voor de euro is een overwinning voor de Europese munt en een verlies voor de ‘petrodollar’.

    Armando-Monteiro

    Armando Monteiro wil in euro’s handelen met Iran

  • BRICS krijgen meer zeggenschap in IMF

    De BRICS-landen krijgen een grotere stem in het Internationaal Monetair Fonds (IMF). De totale quota van het IMF worden tegelijkertijd verdubbeld van 238,5 naar 477 miljard SDR’s, omgerekend is dat een toename van $329 naar $659 miljard.

    Met deze hervormingen krijgt China het derde grootste stemrecht binnen het IMF, na de Verenigde Staten en Japan. India, Brazilië en Rusland krijgen ook meer inspraak en komen allen in de top tien van landen die het meeste inspraak hebben in het fonds. De nieuwe quota worden in de komende weken doorgevoerd.

    Meer zeggenschap voor de BRICS-landen

    De toetreding van meer BRICS-landen in de top-10 is de meest significante verschuiving sinds de oprichting van het IMF. De grotere inbreng van deze opkomende economieën gaat vooral ten koste van Europa, alhoewel deze regio met vier landen in de top-10 nog sterk vertegenwoordigd is (Frankrijk, Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk). "Het doorvoeren van deze hervormingen zal de geloofwaardigheid, effectiviteit en de legitimiteit van het IMF vergroten. Het is een belangrijke stap richting een betere vertegenwoordiging van de machtsstructuur binnen het fonds", zo schrijft het IMF in een verklaring. Volgens IMF-topvrouw LaGarde is het IMF met deze nieuwe verdeling van het stemrecht en de uitbreiding van het totale quotum beter voorbereid op de uitdagingen van een wereldeconomie die snel verandert.

    IMF

    IMF geeft meer zeggenschap aan de BRICS-landen

  • Brazilië en Uruguay gooien dollar overboord

    De centrale banken van Brazilië en Uruguay hebben een overeenkomst getekend om niet langer de Amerikaanse dollar te gebruiken in de handel tussen beide landen. In plaats daarvan gebruiken beide landen voortaan hun eigen valuta, namelijk de Braziliaanse real en de Uruguayaanse peso. “Deze overeenkomst is het resultaat van lange onderhandelingen tussen verschillende leden van de Mercosur en is onderdeel van de wereldwijde strategie van de BRICS-landen“, zo verklaarde Carlos Francisco Teixeira da Silva, professor in internationale handelsrelaties tegenover persbureau RIA Novosti. Volgens da Silva is het gebruik van eigen valuta in onderlinge handel de grootste kans die de Zuid-Amerikaanse landen kunnen aangrijpen om zich los te maken van het oude mechanisme van economische regulering door de Verenigde Staten: “Als deze stap [om in eigen valuta te handelen] succesvol is kan deze worden overgenomen door Paraguay, Bolivia en Venezuela.”

    Mercosur

    De Mercosur is een douane-unie van verschillende Zuid-Amerikaanse landen, namelijk Brazilië, Argentinië, Uruguay, Paraguay en Venezuela. Het doel van deze unie, die in 1991 werd opgericht, is om de onderlinge handel en het vrije verkeer van goederen, personen en kapitaal te bevorderen. Bolivia en Ecuador staan op de lijst om tot deze unie toe te treden en ook Guyana en Suriname hebben concrete plannen om zich in de toekomst bij deze douane-unie aan te sluiten.

    mercosur

    Zuid-Amerikaanse landen willen afhankelijkheid van de dollar verkleinen

    De-dollarisatie

    dollar-billSteeds meer landen stappen af van de dollar als handelsmunt voor de hele wereld. De BRICS-landen nemen het voortouw door het gebruik van hun eigen valuta te promoten voor internationale handel. China tekende de afgelopen jaren talloze valutaswaps met landen over de hele wereld, terwijl Rusland sinds de introductie van de Westerse sancties steeds vaker gebruik maakt van andere valuta om in te handelen. Alleen de afgelopen maanden heeft Rusland al deals gesloten met China, Iran en Turkije om olie en gas af te rekenen in lokale valuta. De stappen die de BRICS-landen zetten om de dollar opzij te schuiven als internationale handelsmunt zijn tekenend voor de machtsverschuiving in de wereld. Omdat de dollar nu nog veel gebruikt wordt voor internationale handel wordt de munt door veel centrale banken aangehouden als reserve. Als de dollar concurrentie krijgt van andere munten wordt het steeds minder aantrekkelijk om die dollar aan te houden als reserve. In het slechtste geval kan deze alleen nog maar gebruikt worden om handel te drijven met de VS, een land dat door haar dollarprivilege een groot deel van haar productieve capaciteit heeft kunnen outsourcen naar het buitenland. We zeggen niet dat de val van de dollar voor de deur staat, maar de ontwikkelingen van de afgelopen jaren wijzen overduidelijk in deze richting. Is het daarom dat juist centrale banken van opkomende landen al jaren goud kopen? Lees ook:

  • Voetbal en politiek in Latijns Amerika

    Het is Latijns Amerika de afgelopen twintig jaar redelijk voor de wind gegaan. De economische groei is er duidelijk versneld, de democratie is er nu steviger geworteld en de middenklasse groeit in getal en kracht. Brazilië behoort zelfs tot het exclusieve groepje BRICS-landen, dat de westerse economieën in de nabije toekomst zal voorbijstreven.

    brazilwk2014Toch heeft al dat succes een duidelijke schaduwkant. De ontwikkelingen zijn niet snel genoeg gegaan om aan de wensen en verlangens van de bevolking te voldoen. Daardoor groeit de frustratie bij de verschillende bevolkingsgroepen met als gevolg demonstraties en opstootjes in verschillende landen. Niemand heeft echter kunnen bevroeden, dat de frustratie en onvrede weleens de kop kunnen kosten aan een van de betere politieke leiders van het land, de Colombiaan Juan Manuel Santos. Voor Brazilië kan het betekenen, dat het voetbal opgescheept wordt met en negatief imago.

    President Santos heeft de afgelopen vier jaar met redelijk succes gewerkt aan economische hervormingen. Het heeft gedaan door onder andere deelbelangen van sectoren en pressiegroepen te negeren. De resultaten mogen er zijn, maar het is in de ogen van de bevolking niet goed genoeg.

    De president heeft ook nog zijn politieke toekomst gekoppeld aan de uitkomst van de onderhandelingen van de terreurbeweging Farc, die het land zoveel ellende heeft bezorgd. DieJuan Manuel Santos onderhandelingen slepen nu al drie jaar en dat biedt de oppositie in de persoon van Alvaro Uribe mooie schietkansen om de publieke opinie op zijn hand te krijgen. Door zich nadrukkelijk uit te spreken tegen een mogelijk pardon voor de Farc wist hij de zittend president in eerste ronde van de verkiezingen op achterstand te zetten. In tweede instantie wist Santos zijn achterstand meer goed te maken. Zijn voorsprong was echter bedenkelijk klein!

    Evenals de Colombianen hebben ook de Brazilianen last van depressieve gevoelens. Die uiten ze door zich nadrukkelijk te keren tegen de Wereldkampioenschappen voetbal en tegen de Olympische Spelen van 2016. Hun openlijke afkeer van beide evenementen staat symbool voor hun woede jegens de regerende Arbeiderspartij van de huidige president Dilma Rousseff.

    Dilma RousseffZowel voor haar voorganger Lula als voor haarzelf onderstreept de organisatie van beide grote evenementen de nieuwe grootheid van het land. De beide leiders hielden er echter geen rekening mee, dat het met de Braziliaanse economie al vanaf 2011 langzaam bergafwaarts gaat. Die stagnatie tastte vooral de positie van de lagere middenklasse aan. Die zagen plotsklaps hun ambities om verder op de ladder te stijgen gedwarsboomd. Bovendien ging het snel achteruit met hun koopkracht. Een verhoging van de kosten voor openbaar vervoer was voldoende om hen in grote getale de straat op te sturen. Tijdens de dagenlange demonstraties keerden de deelnemers zich ook tegen beide geld verslindende evenementen. De onvrede met de politieke en economische koers vertaalde zich ook in een groeiend afkeer van het WK voetbal. Aan de vooravond in mei kon nog maar de helft van de bevolking ervoor warm lopen. Een harde kern van demonstranten blijft zich nog steeds met kracht uitspreken tegen zowel het WK als tegen de Olympische Spelen. Diezelfde harde kern is bereid ver te gaan om een van beide evenementen te laten mislukken.

    Toch is die insteek niet juist. Een succesvol afsluiten van beide evenementen zal het imago van Brazilië goed doen met alle mogelijke positieve consequenties van dien. Dat is misschien op korte termijn het beste wat de lagere middenklasse kan overkomen. Hetzelfde geldt min of meer voor Colombia. De zoektocht naar vrede is op korte termijn het beste voor het land. En voor het overige moet iedereen er maar het beste van hopen. Lage groeicijfers hebben hoge ambities gefnuikt. Dat heeft Latijns Amerika in en depressieve stemming doen belanden. Hoe dit continent daaraan kan ontsnappen, is vooralsnog onduidelijk. Het beste recept is hopen en bidden!

    Niet iedereen is blij met het WK voetbal in Brazilië

    Cor Wijtvliet

    Bron: Jorge G. Castaneda, World Cup Blues. Project syndicate, june 14 2014

    BELANGRIJK:

    – Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected]
    – Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen
    – U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen!
    – U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze
    nog niet automatisch ontvangt.
    – Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

  • Ook Brazilië duikt in valutaoorlog

    De minister van Financiën van Brazilië Guido Mantega waarschuwde in 2010 nog voor de gevaren van een wereldwijde valutaoorlog. Bijna drie jaar later ontkomt het land er zelf ook niet meer aan on te interveniëren. Met een nieuw stimuleringsprogramma brengt de centrale bank voor $60 miljard aan liquiditeit op de markt, deels in de vorm van cash en deels in de vorm van garanties op de valutamarkt.

    Met dit stimuleringsprogramma moet de waardedaling van de Braziliaanse real gestopt worden. De munt heeft sinds maart dit jaar al 26% aan waarde verloren ten opzichte van de dollar, waarmee het de zwakste munt is geworden van alle BRICS-landen (zie afbeelding). Door liquiditeit in de vorm van dollars beschikbaar te stellen aan de markt wordt de neerwaartse druk op de eigen munt verminderd. De centrale bank van Brazilië denkt de rust terug te kunnen brengen op de valutamarkt, door handelaren ervan te verzekeren dat ze gemakkelijk aan dollars kunnen komen. De liquiditeitsinjectie moet voorkomen dat veel handelaren tegelijkertijd real inwisselen voor dollars en daarmee de wisselkoers van de Braziliaanse munt verder onder druk zetten.

    Econoom Andre Perfeito van het Braziliaanse Grudual Investments zei tegenover Reuters dat het stimuleringsprogramma blijk geeft van de toewijding van de monetaire autoriteiten om de waarde van de munt te verdedigen. Tot en met het einde van dit jaar zal de Braziliaanse centrale bank iedere maandag tot en met donderdag $500 miljoen aan liquiditeit verschaffen, iedere vrijdag is het bedrag $1 miljard. Volgens Perfeito probeert de centrale bank de markt te imponeren met grote getallen, want $60 miljard is heel erg veel. Een groot bedrag moet enige twijfel over de gekozen strategie wegnemen.

    Inflatie

    Door de waardedaling van de real is de inflatie in Brazilië sterk opgelopen. Hogere importkosten vertalen zich naar hogere prijzen voor brandstoffen en consumptiegoederen. Dat verlaagt de koopkracht van de Braziliaanse consument, met als gevolg dat ook de economische groei wat zal afnemen. Voor 2013 is de groeiverwachting verlaagd van 3 naar 2,5 procent en voor 2014 is die teruggebracht van 4,5 naar 4 procent. Dat zei Mantega afgelopen week op de Braziliaanse televisie.

    Hogere rente

    De financiële markten anticiperen op een stijging van de rente. De handel in futurescontracten suggereert een 76% kans op een rentestijging naar 9% en 24% kans op een stijging van de rente naar 9,25%. Een hogere rente kan meer buitenlandse investeerders aantrekken, investeerders die zich de afgelopen maanden meer en meer hebben teruggetrokken uit opkomende markten.

    Wisselkoersen opkomende markten verslechterenWisselkoersen opkomende markten verslechteren (Bron: FT)

  • Brazilië streept Afrikaanse schulden weg

    Bijna $1 miljard aan schulden lijkt misschien veel geld, maar voor een land als Brazilië ligt de afweging iets anders. In de afgelopen twaalf jaar groeide de handel met Afrika van $5 naar $26,5 miljard en de verwachting is dat het volume in de toekomst verder zal toenemen. Dat biedt kansen voor het Braziliaanse bedrijfsleven en de economie.

    Braziliaanse bedrijven hebben in diverse Afrikaanse landen al grote belangen genomen in de oliewinning en de mijnbouwsector, maar willen nu ook gaan investeren in de Afrikaanse landbouw. “Brazilië heeft veel expertise in het ’tropicaliseren’ van Europese gewassen. Het plan is om deze technologie van Brazilië over te brengen naar andere Afrikaanse landen”, zo verklaarde woordvoerder Traumann tegenover de Financial Times.

    Imago verbeteren

    Door bijna $1 miljard aan schulden kwijt te schelden denkt Brazilië haar imago op het Afrikaanse continent te verbeteren. Afgelopen maand waren er protesten bij een Braziliaanse kolenmijn in Mozambique. De mijn had werknemers verplaatst naar een gebied met minder vruchtbare grond, waardoor de oogst tegenviel. Braziliaanse mijnen worden ook gehinderd door de gebrekkige infrastructuur, waardoor er minder goederen getransporteerd kunnen worden. Door schulden kwijt te schelden zullen Afrikaansen handelspartners sneller geneigd zijn geld vrij te maken voor het opknappen van (spoor)wegen.

    “Het wordt steeds meer duidelijk dat Afrika de nieuwe ‘frontier’ is van Brazilie”, zo vertelde historicus José Davila afgelopen jaar tegenover de New York Times. “Brazilië heeft inmiddels een bevoorrechte positie met genoeg institutionele capaciteit”. Het kwijtschelden van bijna $900 miljoen aan schulden is geen slecht begin. Vooral niet als je beseft dat 80% van deze schulden afkomstig waren van het olierijke Tanzania, de Republiek van Congo en van het koperrijke Zambia.

    Bron: Quartz

    Braziliaanse president Dilma Rousseff wil handelsbetrekkingen met Afrika verbeteren

  • China en Brazilië tekenen spoedig een valutaswap

    De twee landen hopen volgende week tijdens een bijeenkomst van de BRICS-landen een akkoord te kunnen sluiten. De centrale banken zullen een valuta swap van ongeveer 190 miljard yuan renminbi (omgerekend 60 miljard Braziliaanse real of 23,5 miljard euro) in gereedheid brengen, zodat het voor bedrijven in beide landen makkelijker wordt om direct met eigen valuta te handelen in plaats van met Amerikaanse dollars.

    De valuta swap zal volgens de Chinese minister van Buitenlandse Zaken “de bilaterale financiele samenwerking bevorderen, de handel stimuleren en financiële stabiliteit waarborgen”. Het vijfde topoverleg tussen de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) zal op 26 en 27 maart gehouden worden in Durban in Zuid-Afrika.

    Valuta swap tussen Brazilie en China moet onderlinge handel stimuleren en gebruik van dollars terugbrengen

  • Brazilië en China maken valutaswap ter waarde van $30 miljard

    De plannen om meer samen te werken werden tijdens de G20 top in Mexico al besproken door de BRICS-landen, zo lezen we op Bloomberg. De onderlingen handel tussen deze opkomende economieën (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika) wordt namelijk steeds intensiever. Inmiddels is China ook de grootste handelspartner van Brazilië, een rol die eerder werd vervuld door de VS. De bilaterale handel tussen Brazilië en China kwam vorig jaar uit op $76 miljard, aldus de Braziliaanse minister van Financiën, Guido Mantega. De handel met China is op dit moment goed voor 17% van alle handel van het Zuid-Amerikaanse land, maar dat is volgens Mantega nog slechts het begin. “Er is geen limiet aan de hoeveelheid handel”, aldus de minister.

    De valutaswap tussen deze twee landen werd overeengekomen tijdens de milieutop in Rio de Janeiro, toen de Braziliaanse president Dilma Rousseff en de Chinese premier Wen Jiabao elkaar ontmoetten. De twee landen hebben ook kenbaar gemaak intensiever samen te zullen werken op het gebied van investeringen in de ruimtevaartsector. Deze samenwerking moet al snel resultaat opleveren, want China en Brazilië hebben plannen om dit jaar nog een nieuwe weersatelliet te lanceren. Naast de valutaswap van 60 miljard real en 190 miljard yuan en de verregaande samenwerking in de ruimtevaartsector zal de Braziliaanse centrale bank ook meer informatie gaan delen met de Chinese ‘Banking Regulatory Commission’, die toezicht moet houden op de financiële instellingen in zowel China als Brazilië.

    Volgens Mantega moet deze valutaswap de onderligen handel tussen de twee opkomende economieën stimuleren. Daarbij gaat het niet alleen om ruwe grondstoffen, maar ook om luxe eindproducten. Mantega verklaarde tegenover Bloomberg dat ook een Braziliaans bedrijf als Embraer SA, dat luxe vliegtuigen bouwt voor de zakelijke markt, zal profiteren van het samenwerkingsverband.

    Als we het grotere plaatje bekijken zien we dat steeds meer landen zich los willen maken van de Amerikaanse dollar en alteatieve initiatieven opstarten. Eerder berichtten we op Marketupdate al over diverse samenwerkingsverbanden tussen opkomende economien, die besloten hebben goederen en grondstoffen af te rekenen met lokale valuta of met goud, als alteatief voor de dollar.

    Dilma Rousseff (links) en Wen Jiabao (rechts) schudden handen tijdens een eerdere bijeenkomst in Bejing in april (Afbeelding via CSMonitor)