Tag: bundesbank

Duitsland klaar met repatriëring goud uit New York

De centrale bank van Duitsland heeft met succes de repatriëring van goud uit New York voltooid, zo maakte de Bundesbank vandaag bekend. In 2016 haalde de centrale bank 216 ton goud terug uit het buitenland, waarvan 111 ton uit de kluizen van de Federal Reserve in New York en 105 ton uit de goudkluis van de Banque de France in Parijs. Daarmee is al het goud dat Duitsland terug wilde halen uit New York weer op eigen bodem. Uit Frankrijk moet tussen nu en 2020 nog 91 ton aan edelmetaal terugkomen.

“De overdracht van goud uit New York werd vorig jaar met succes voltooid. De transporteren vonden plaats zonder verstoringen of onregelmatigheden. Het locatiebeleid voor voor New York – dat bestond uit de overdracht van 300 ton goud richting Frankfurt – werd in 2016 volledig afgerond”, zo verklaarde Ludwig Thiele, lid van de raad van bestuur van de Bundesbank.

Bundesbank klaar met repatriëring edelmetaal uit New York (Bron: Bundesbank)

Goud terug naar Duitsland

In 2013 maakte de Bundesbank haar plannen bekend om in 2020 de helft van haar goudvoorraad van 3.378 ton in Frankfurt op te slaan. Dat betekende dat er in totaal 300 ton goud terug moest komen uit de Verenigde Staten en 374 ton uit Frankrijk. Vorig jaar werd de volledige overdracht van edelmetaal uit de Verenigde Staten voltooid en dit jaar verwacht de Bundesbank ook de resterende 91 ton goud uit Parijs terug te halen. Dat zou betekenen dat Duitsland drie jaar eerder haar goud terug heeft dan de doelstelling van 2020.

Voor de introductie van de euro bewaarde de Bundesbank vrijwel al haar goud in het buitenland. Maar sinds de eeuwwisseling ligt een significant deel van haar goudvoorraad in eigen land. Toen haalde de centrale bank veel edelmetaal terug uit Londen, maar de laatste jaren werd er ook goudstaven opgehaald uit Parijs en New York. De volgende grafiek laat de ontwikkeling van de Duitse goudvoorraad sinds 1951 zien.

Duitsland klaar met repatriëring goud uit New York (Bron: Goudstandaard)

Lijst van goudbaren

De Bundesbank schrijft in haar persbericht dat de gerepatrieerde goudstaven zorgvuldig op echtheid gecontroleerd zijn en dat daarbij geen onregelmatigheden zijn aangetroffen. Het gewicht, de zuiverheid en het goudgehalte van alle teruggehaalde goudstaven bleek in overeenstemming met de lijst van goudbaren die de Bundesbank in oktober 2015 openbaar maakte. Op 23 februari zal de centrale bank in het kader van transparantie een nieuwe lijst van goudbaren publiceren.

Duitsland wil in 2020 helft goudvoorraad in eigen land bewaren (Bron: Bundesbank)

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

9 februari 2017
Bundesbank haalde in 2016 opnieuw meer goud terug

De Bundesbank heeft dit jaar opnieuw meer goud teruggehaald dan ze oorspronkelijk van plan was, zo verklaarde Jens Weidmann van de Duitse centrale bank tegenover Bild. In totaal werd er dit jaar ongeveer 200 ton goud teruggehaald uit het buitenland, waarvan een deel uit Frankrijk en een deel uit de Verenigde Staten.

De Bundesbank maakte vier jaar geleden bekend dat ze een groter deel van de goudvoorraad in eigen land wil aanhouden. De centrale bank nam zeven jaar de tijd om een deel van het goud uit New York en al het edelmetaal bij de Franse centrale bank over te plaatsen naar de goudkluis in Frankfurt, zodat uiteindelijk de helft van de totale goudvoorraad in Duitsland terecht zou komen. Duitsland heeft met ongeveer 3.380 ton de tweede grootste goudvoorraad ter wereld.

Goudvoorraad Duitsland sinds 1951

Goud terug naar Duitsland

Volgens Jens Weidmann ligt inmiddels ongeveer 1.600 ton goud op Duits grondgebied. Het afgelopen jaar werd er ongeveer 200 ton teruggehaald, terwijl er in het jaar daarvoor ook al 210 ton goud was teruggehaald uit Parijs en New York. Als Duitsland in dit tempo goud blijft ophalen wordt de herverdeling van de goudvoorraden volgend jaar al voltooid, drie jaar eerder dan de deadline van 2020.

Tijdens de Europese schuldencrisis kwamen verschillende Europese centrale banken onder druk te staan, omdat men zich zorgen maakte over de veiligheid van goudreserves in het buitenland. De Bundesbank maakte vervolgens haar plannen bekend om een paar honderd ton goud terug te halen naar eigen land. Vorig jaar publiceerde de centrale bank zelfs een lijst van alle goudbaren, om de twijfels over het bestaan van de goudvoorraad weg te nemen.

De Nederlandsche Bank volgde het voorbeeld van Duitsland door in 2014 in het geheim 130 ton goud terug te halen uit de Verenigde Staten. Maar in tegenstelling tot de Bundesbank weigert de Nederlandsche Bank tot op de dag van vandaag een lijst van goudbaren openbaar te maken. Dat zou volgens de officiële verklaring ’te kostbaar’ zijn. Vreemd, want je zou denken dat de centrale bank wel over een dergelijke lijst beschikt om een accountantsverklaring te kunnen krijgen.

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

27 december 2016
High frequency trading zorgt voor meer volatiliteit
High frequency trading versterkt de volatiliteit op de financiële markten, zeker op de momenten dat er meer onrust is. Die conclusie trekt de Duitse Bundesbank na bestudering van deze elektronische handel. Eerder werd altijd aangenomen dat de razendsnelle computerhandel, ook wel ‘high frequency trading’ (HFT) genoemd, meer liquiditeit en meer efficiëntie bracht. Dat is onder stabiele marktomstandigheden ook het geval, maar op de momenten van grote onzekerheid blijkt de computerhandel juist voor minder liquiditeit te zorgen.

De Bundesbank concludeert dat high frequency trading in tijden van onrust zorgt voor een gebrek aan liquiditeit, omdat de ‘defensief’ geprogrammeerde computers dan minder koop- en verkooporders inzetten. De liquiditeit droogt daardoor sneller op, met grote koersschommelingen en zogeheten ‘flashcrashes’ tot gevolg. En dat probleem zal in de toekomst alleen maar groter worden, omdat een steeds groter gedeelte van de handel door computers wordt uitgevoerd. High frequency trading is nu al verantwoordelijk voor de helft van het totale handelsvolume in de meest liquide financiële markten in Europa en de Verenigde Staten.

High frequency trading

Computerhandel heeft de afgelopen tien jaar een grote vlucht genomen door verbeterde infrastructuur en snellere hardware. Met behulp van slimme algoritmes kunnen computers in luttele milliseconden of nanoseconden nieuwe marktinformatie analyseren en op basis daarvan handelen op de beurs. In theorie maakt dat de financiële markten efficient, omdat nieuwe informatie zo sneller in de koers verwerkt wordt. Maar uit onderzoek van de Bundesbank blijkt dat computerhandel alleen op het niveau van microseconden voor meer efficiëntie zorgt.

Het nadeel van de snelle computerhandel is dat de financiële markten daardoor onvoorspelbaar kunnen worden. Een opwaartse of neerwaartse beweging kan daardoor versterkt worden, zie bijvoorbeeld de flash crash van de Dow Jones index op 6 mei 2010 en meer recent de flashcrash in het Britse pond. Dit soort schokken zullen in de toekomst waarschijnlijk vaker voorkomen.

De Bundesbank suggereert dat er nieuwe regels moeten komen om de ongewenste gevolgen van computerhandel te beperken. Zo wordt er al gesproken over een soort minimumtijd waarin gehandeld kan worden, zodat handelaren meer tijd hebben om in te spelen op plotselinge koersbewegingen.

Lees ook:
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar 088-4688488.
1 november 2016
Bundesbank haalde vorig jaar 210 ton goud terug
De Bundesbank heeft het afgelopen jaar met succes 210 ton goud teruggehaald uit het buitenland. Daarvan kwam ongeveer 110 ton van de Franse centrale bank in Parijs en bijna 100 ton van de Federal Reserve in New York. Inmiddels ligt het grootste deel van de Duitse goudvoorraad weer in eigen land.

Carl-Ludwig Thiele van de Bundesbank gaf in een persbericht op de website van de Bundesbank een toelichting:

“Met ongeveer 1.403 ton goud is Frankfurt de grootste opslaglocatie van het Duitse goud geworden. De transporten gaan volgens planning en het is ons gelukt het totale volume op te schroeven ten opzichte van 2014. Dit betekent dat we goed op schema lopen.”

De Bundesbank begon in 2013 met het repatriëren van een deel van de goudvoorraad. In drie jaar tijd is er al 336 ton goud teruggebracht naar de kluis in Frankfurt, dat is omgerekend ongeveer 54,4% van de totale hoeveelheid goud die Duitsland tot en met 2020 zal terughalen. De Bundesbank haalde al 177 ton aan goudbaren uit Parijs en 189 ton uit New York weg.
- Lees verder bij Hollandgold
Bundesbank haalt in totaal 673,7 ton goud terug

Het meeste goud ligt inmiddels in Frankfurt

De Bundesbank heeft al 366 ton goud teruggehaald
28 januari 2016
Bundesbank publiceert lijst van goudbaren
De Bundesbank heeft vandaag een gedetailleerde lijst gepubliceerd van alle goudbaren die onderdeel uitmaken van de Duitse goudvoorraad. Het goud van Duitsland ligt verspreid over vier verschillende locaties, namelijk Frankfurt, Londen, Parijs en New York. Van al deze locaties heeft de Duitse centrale bank een lijst gemaakt van de aanwezige goudstaven, inclusief de zuiverheid van iedere staaf.

De Bundesbank wil voortaan ieder jaar een nieuwe lijst van goudbaren publiceren. Duitsland heeft een goudvoorraad van ongeveer 3.384 ton, de tweede grootste publieke goudvoorraad ter wereld. Tegen de actuele goudprijs vertegenwoordigt deze voorraad een waarde van €107 miljard, dat is ongeveer twee derde deel van de totale reserves van de Bundesbank. De rest houdt de centrale bank aan in de vorm van valutareserves.

De goudreserve van Duitsland is de laatste jaren nauwelijks in omvang veranderd. Afgezien van een paar ton goud die de centrale bank jaarlijks beschikbaar stelt voor de productie van verzamelmunten en herdenkingsmunten verhandelt de Bundesbank geen goud. Uit het archief van Marketupdate haalden we een interessante grafiek over de omvang van de Duitse goudvoorraad van 1951 tot en met 2011.
- Lees verder op Goudstandaard
7 oktober 2015
Bundesbank: “Sterke euro bedreigt economische groei”

Een substantiële waardestijging van de euro vormt een bedreiging voor het economische herstel in Duitsland, zo schrijft de Bundesbank in haar nieuwste maandverslag. Ook kunnen kwetsbare economieën van sommige opkomende landen en geopolitieke spanningen in de wereld het herstel van de Duitse economie in gevaar brengen. De centrale bank spreekt van een “neerwaarts risico voor de economie” wanneer de euro sterk in waarde toeneemt ten opzichte van andere valuta.

De euro is sinds mei vorig jaar met 20% in waarde gedaald ten opzichte van de dollar. De aankondiging van een nieuw stimuleringsprogramma drukte de koers van de munt omlaag ten opzichte van andere valuta. Door de goedkope euro hebben Europese bedrijven een concurrentievoordeel ten opzichte van bedrijven buiten de muntunie.

De uitspraken van de Duitse Bundesbank zijn om twee redenen opvallend. Ten eerste omdat de Duitse centrale bank in het tijdperk voor de introductie van de euro bekend stonde om haar afkeer van een actief wisselkoersbeleid. Ook de timing is opvallend, omdat de euro op het moment juist relatief laag staat en de markt eerder anticipeert op een daling dan op een stijging van de euro ten opzichte van de dollar.

Bundesbank: “Sterke euro bedreigt economisch herstel”

15 juni 2015
Weidmann: “Structurele problemen los je niet op met geld drukken”

Door het stimuleringsprogramma van de ECB zal de politieke druk op centrale banken toenemen, zo waarschuwt Jens Weidmann van de Duitse Bundesbank. Door staatsobligaties op te kopen worden centrale banken de belangrijkste crediteur van overheden. Dat brengt bepaalde risico’s met zich mee.

Wanneer de indruk ontstaat dat centrale banken herhaaldelijk in zullen grijpen door staatsobligaties te kopen zullen overheden in de Eurozone minder vaart zetten achter de noodzakelijke structurele hervormingen en het op orde brengen van de begroting. Weidmann benadrukt dat het QE programma van de ECB niet in plaats mag komen van de noodzakelijke hervormingen. “Structurele problemen zijn niet op te losse door geld te drukken”.

Weidman kritisch over QE
De president van de Bundesbank sprak tijdens een speech in Londen zijn twijfels uit over de noodzaak van het stimuleringsprogramma van de ECB. "Alle economische ramingen voorzien dat de inflatie over de middellange termijn zal toenemen, maar dat dat in een zeer traag tempo zal gebeuren", zo merkte Weidmann op. Het stimuleringsprogramma moet deflatie in de muntunie voorkomen, maar volgens hem is de kans op een zichzelf versterkende deflatie niet zo groot. Over de effectiviteit van het Europese stimuleringsprogramma heeft Weidmann ook zijn twijfels. Hij denkt dat het effect minder groot zal zijn dan in de Verenigde Staten, omdat de rente daar veel hoger was toen de centrale bank begon met het opkopen van staatsobligaties.

Tekortkomingen muntunie
Volgens de president van de Bundesbank bewijst de aanhoudende crisis in de Eurozone dat er zwakheden zitten in de constructie van de monetaire unie. Om de crisis voor eens en voor altijd aan te pakken moeten er volgens hem verschillende stappen worden ondernomen. Zo moeten er op nationaal niveau meer economische hervormingen worden doorgevoerd en moet er meer fiscale macht overgeheveld worden van de lidstaten naar een Europees niveau. Uit de praktijk is echter gebleken dat dit geen makkelijke doelstellingen zijn. De hervormingen en bezuinigingen gaan (met name in de zuidelijke lidstaten) gepaard met veel protesten, terwijl het overdragen van fiscaal beleid door de problemen in Griekenland zo goed als onbespreekbaar is geworden. Weidmann is van mening dat de lidstaten hun eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. In de praktijk zal dat betekenen dat ook overheden financieel moeten kunnen falen. Een default of haircut van staatsschulden is dus niet uit te sluiten als het aan de president van de Bundesbank ligt. Door de nauwe banden tussen banken en overheden in de Eurozone is het volgens hem van belang dat banken voldoende buffers aanhouden om dergelijke schokken te kunnen doorstaan.

16 februari 2015
Bundesbank haalde 120 ton goud terug in 2014

De Bundesbank heeft in 2014 in totaal 120 ton goud teruggehaald uit Parijs en New York, zo maakte de Duitse centrale bank vandaag bekend. Het afgelopen jaar kwam er 35 ton goud terug uit de Franse centrale bank, nadat er in 2013 ook al 32 ton goud was teruggehaald. Uit de kluizen van de New York Federal Reserve haalde de Bundesbank 85 ton goud terug, tegenover slechts 5 ton in 2013. Van het goud uit de Verenigde Staten is al 50 ton opnieuw gesmolten tot hoge kwaliteit LBMA ‘Good Delivery’ goudbaren van 400 troy ounce. De Bundesbank heeft daarbij een beroep gedaan op de expertise van de Bank of International Settlements. Tijdens het smelten van de goudstaven uit New York werden overigens geen onregelmatigheden aangetroffen.

Sinds het begin van de repatriëring in 2013 werd er in totaal al 157 ton goud teruggehaald naar de kluis van de Bundesbank. Dat is 23% van de totale hoeveelheid goud die Duitsland tussen 2013 en 2020 terug wil halen uit het buitenland. Over deze periode wil Duitsland in totaal 674 ton goud terughalen, namelijk de volledige 374 ton die nog in Parijs ligt en een stapel van 300 ton die nog ergens in de kluizen van de Amerikaanse centrale bank ligt. Het volgende overzicht laat opeenvolgend de situatie voor de repatriëring (2012), de huidige situatie (december 2014) en de toekomstige situatie (2020) zien. Zoals je ziet verschuift het zwaartepunt (letterlijk) van New York naar Frankfurt en zal al het goud dat nog in Parijs ligt overgebracht worden naar de Bundesbank.

Locatie goudvoorraad Duitsland

Repatriëring wordt de trend
Het is alweer twee jaar geleden dat de Bundesbank aankondigde een deel van haar goud terug te halen naar eigen land. Dit besluit werd mogelijk ingegeven door politieke druk en werd met name in de Amerikaanse en Britse media met enige argwaan ontvangen. De Bundesbank heeft keer op keer benadrukt dat ze een goede relatie heeft met de Federal Reserve en dat er altijd op basis van vertrouwen is samengewerkt. Dat de Bundesbank toch goud terughaalt naar eigen land is een significante stap, die vorig jaar overgenomen werd door de Nederlandsche Bank (DNB). Zij heeft het afgelopen jaar in het geheim ruim 120 ton goud overgebracht van New York naar Amsterdam. Dit besluit van de Nederlandsche Bank zette andere Europese landen aan tot actie. België onderzoekt de mogelijkheid om goud terug te halen en Oostenrijk laat een controle uitoefenen op het goud dat buiten de eigen landsgrenzen opgeslagen ligt. Zowel België als Oostenrijk hebben het grootste deel van hun goudreserve in Londen opgeslagen bij de Bank of England. De Franse politica Marine Le Pen stuurde een open brief naar de Franse centrale bank met het verzoek al het goud terug te halen uit het buitenland.

Bundesbank haalde vorig jaar 120 ton goud terug uit het buitenland

19 januari 2015
Weidmann (Bundesbank): “Manipulatie van valuta is gevaarlijk”

Jens Weidmann van de Bundesbank ontkent dat de ECB opzettelijk de waarde van de euro omlaag drukt. Sterker nog, hij noemde alle vormen van wisselkoersmanipulatie ‘gevaarlijk’. Weidmann deed deze uitspraken na afloop van een bijeenkomst van de ministers van Financiën en de centrale bankiers van Frankrijk en Duitsland in Berlijn. Hij ontkende dat de ECB de munt goedkoper maakt met als doel de groei in de Eurozone aan te jagen.

“Uiteraard speelt de wisselkoers een rol, omdat het effect heeft op de groei en de toekomstige inflatieverwachtingen. En uiteraard speelt ook het monetaire beleid aan beide kanten van de Atlantische Oceaan een rol in de bepaling van de wisselkoers. De wisselkoers is een belangrijke variabele”, zo lichtte Weidmann toe. Hij maakte duidelijk dat de ECB niet als doel heeft de wisselkoersen te manipuleren om een concurrentievoordeel te bewerkstelligen. Dat is een beleidsmaatregel die niet past bij onze doelstelling en die bovendien gevaarlijk is, zo voegde hij eraan toe. “Een dergelijk wisselkoersbeleid kan eindigen in een race naar de bodem van wederzijds devaluaties, een wedloop die alleen verliezers kent. Maar ik weet ook dat geen van ons dat nastreeft”.

Wisselkoersen
De uitspraken van Weidmann ten aanzien van de wisselkoers van de euro houden verband met de volgende stap die de ECB misschien gaat zetten, namelijk het opkopen van staatsobligaties. Een dergelijke stimuleringsprogramma zal de waarde van de euro verder onder druk zal zetten, zo liet Vitor Constancio van de ECB onlangs al weten. Een zwakkere euro is gunstig voor bedrijven die goederen en diensten exporteren naar gebieden buiten de Eurozone, omdat hun producten omgerekend in andere valuta goedkoper worden. Ten opzichte van concurrenten met een andere valuta kunnen bedrijven in de Eurozone hetzelfde werk voor een lagere prijs aanbieden. Een zwakke munt kent ook nadelen. Importgoederen die in een andere valuta afgerekend worden dan in euro's worden relatief duurder. Zo wordt de daling van de olieprijs gedeeltelijk teniet gedaan door de daling van de euro ten opzichte van de dollar. Het manipuleren van de wisselkoersen is een effectief instrument om economische groei aan te jagen. Jim Rickards legt in zijn boek 'Currency Wars' uit dat het goedkoper maken van de munt tot gevolg heeft dat meer werkgelegenheid zich naar jouw land verplaatst. Nu de hele wereld in een economische crisis verzeild is geraakt is het erg aantrekkelijk om de wisselkoers omlaag te drukken. De wisselkoers van de euro ten opzichte van de dollar is sinds begin mei met meer dan 10% gedaald van ruim $1,39 naar $1,23 per euro.

Weidmann: "ECB is niet opzettelijk de euro goedkoper aan het maken"

3 december 2014
Ook de Bundesbank is het spoor bijster

Het moet nagenoeg iedereen opgevallen zijn, dat uitgerekend de Bundesbank in Duitsland de afgelopen weken gepleit heeft voor een verhoudingsgewijs forse loonsverhoging van 3%. Als de grootmeesters van een zuinig beleid hiertoe oproepen, dan moet er iets goed mis zijn en dat is er natuurlijk ook. Inflatie in Europa is laag, blijft laag en heeft de neiging nog lager te worden. In juli was het inflatieniveau 0,4%, waar 2% de doelstelling is. Het lijkt er bovendien op, dat die inflatie eerder verder zal wegzakken dan oplopen nu de toch al zeer lage groei in dit deel van de wereld nog verder lijkt te verzwakken.

Ook in Duitsland is van inflatie amper sprake. In 2013 daalden de reële lonen zelfs met 0,2% volgens het Federale Statistische bureau. Tegen deze achtergrond van een hardnekkig lage dalende inflatie en dalende reële lonen pleit de Bundesbank nu voor een loonstijging van 3%. Traditioneel is een loonstijging in Duitsland opgebouwd uit twee componenten. De eerste is het inflatiepeil en het tweede is een deel van de productiviteitsstijging. Als aan die voorwaarden is voldaan, kunnen lonen nooit reëel dalen, zo is het idee.

Lonen stijgen
Aan dat op zich mooie uitgangspunt kleven dit keer wat nadelen. Waarom zou een werkgever zijn werknemers een inflatievergoeding van 2% geven, als die vandaag de dag ver onder 1% ligt? De tweede is, dat werkgevers waarschijnlijk helemaal niet geneigd zijn de productiviteitsstijging geheel of gedeeltelijk aan de werknemers te geven. De hervormingen van de arbeidsmarkt, die ongeveer tien jaar geleden hun beslag kregen, zijn er op gericht de loonstijging gematigd te houden. Ook in Duitsland is de arbeidsmarkt veranderd en zijn de vakbonden amper nog een partij voor de werkgeversbonden. De angst voor werkloosheid en de daarmee gepaard gaande inkomensdaling maakt het voor werkgevers steeds gemakkelijker om op het niveau van de werkvloer de afspraken op nationaal niveau te omzeilen.

Personeel eist meer loon

Deflatie
Al dit soort zaken en ontwikkelingen zijn ongetwijfeld bekend binnen de burelen in Frankfurt. Waarom doen de centrale bankiers dan toch een poging de lonen met 3% te laten stijgen? Is het een slimme zet om zo te voorkomen, dat de ECB op Europees niveau overgaat tot een politiek van monetaire stimulering? Het kan ook zijn, dat de Bundesbank het spoor bijster aan het raken is. Sinds de crisis kampt Europa met een inzakken van de vraag. Dat is niet alleen de schuld van de crisis, maar ook van het gevoerde beleid van alsmaar bezuinigen. Dat is de standaard oplossing van de Bundesbank voor elke crisis. Het resultaat is een al jaren aanhoudende economische stagnatie in bijna alle landen van de eurozone en een inflatie die wel eens kan omslaan in deflatie. Europa lijkt af te stevenen op een Japanisering van haar problemen met alle bekende gevolgen van dien. Een erkenning van Europese beleidsmakers, dat een groot deel van de problemen van eigen makelij is, lijkt vooralsnog een brug te ver. Vandaar dat de Bundesbank met voorstellen komt, die ogenschijnlijk redelijk zijn maar op voorhand onhaalbaar zullen blijken. Het blijft aanmodderen in Europa met onze beleidsmakers. Cor Wijtvliet BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

7 augustus 2014
Frankfurt als knooppunt voor handel in Chinese yuan

Als het aan de Duitse Bundesbank en de Chinese People’s Bank of China ligt wordt Frankfurt een nieuw Europees knooppunt voor financiële transacties in de Chinese yuan. Daarvoor ondertekenden de twee centrale banken onlangs in Berlijn een overeenkomst. Eerder dit jaar ondertekende de Bank of England al een soortgelijke overeenkomst met de Chinese centrale bank, maar nu is ook het Europese vasteland aan de beurt. Naast Frankfurt waren ook Parijs en Luxemburg in de race om als eerste euroland een overeenkomst te tekenen met China. Toch waren het uiteindelijk weer de Duitsers die er met de winst vandoor gingen.

“Frankfurt is één van de voornaamste financiële centra van Europa en is de thuisbasis van twee centrale banken (ECB en Bundesbank), waardoor het een zeer geschikte locatie is”, zo verklaarde Joachim Nagel van de Bundesbank tegenover Bloomberg. “Transacties in renminbi zullen de nauwe economische en financiële banden tussen Duitsland en China verder versterken”, zo voegde hij eraan toe.

China stelt haar eigen financiële markt steeds meer open voor het buitenland. Vorig jaar ondertekenden de ECB en de People’s Bank of China nog een valutaswap van 45 miljard euro en 350 miljard yuan, met als doel de handel tussen Europa en China te stroomlijnen. Met een valutaswap kunnen bedrijven makkelijker aan vreemde valuta komen en daarmee kunnen ze de kosten verlagen.

Chinese banken

Er zijn reeds vijf Chinese banken die een filiaal hebben in het Duitse financiële centrum, namelijk de Industrial & Commercial Bank of China, de Bank of China, de Bank of Communications, de Agricultural Bank of China en de China Construction Bank. Door Frankfurt op de kaart te zetten als knooppunt voor handel in Chinese yuan wordt het voor Duitse bedrijven makkelijker goederen te exporteren naar China, zo stelt Wolfgang Kirsch van DZ Bank AG. Volgens Kirsch wordt het voor institutionele beleggers ook makkelijker financiële transacties in yuan renminbi uit te voeren.

Handel in Chinese yuan

Duitsland heeft een hoogwaardige maakindustrie en de producten die daaruit voorkomen zijn ook erg populair bij de Chinese consument. Vorig jaar was China nog de derde grootste handelspartner van China met een handelsomzet van €140 miljard. Wereldwijd staat China op de vijfde plaats in de ranglijst van grootste afnemers van Duitse goederen. Omgekeerd export China op één land na de meeste goederen naar Duitsland.

Duitse bedrijven als Siemens en Volkswagen zijn zeer te spreken over de deal tussen de centrale banken van Duitsland en China, omdat ze de yuan daarmee kunnen omarmen als derde munt voor internationaal handelsverkeer (naast de euro en de dollar). Volgens Siemens is het potentieel van deze deal zeer groot. “De introductie van de yuan renminbi als officiële handelsmunt voor bedrijven zal de komende jaren een grote impact hebben op de bedrijfsactiviteiten van Siemens”, zo verklaarde Stefan Harfich van de afdeling financiële dienstverlening van Siemens.

Daimler AG, de fabrikant van Mercedes die vorig jaar 235.644 auto’s verkocht in China, schreef in maart nog 500 miljoen yuan aan 1-jaars obligaties uit in China. Dat was de eerste keer dat een Europees bedrijf op deze manier geld ophaalde bij Chinese investeerders.

Frankfurt is belangrijk financieel centrum in Europa (Afbeelding via Bloomberg)

28 mei 2014