De dollar heeft er met de komst van de euro een geduchte concurrent bij. Niet langer is de wereld gegijzeld door een dollarreservesysteem dat de VS in een bevoorrechte positie plaatst. Kon de VS in het verleden nog wegkomen met het inflateren van de munt, vandaag de dag kunnen andere landen overstappen op euro’s als handelsmunt en reservemunt. Omdat de Eurozone een interne markt is met een overschot op de handelsbalans hoeft deze muntunie niet te vrezen voor een hele hoge of lage wisselkoers. Zoals de landen in de Eurozone dollars nodig hebben om olie en gas te importeren, zo hebben landen in de rest van de wereld euro’s nodig om goederen uit de Eurozone te kopen. Een nieuwe vertaling van de Gold Trail…
Gold Trail: Het vastlopende dollarsysteem (Deel XXX)
FOA (20 oktober 2000): Aristotle zei vandaag het volgende:
"De VS bevindt zich in een unieke maar tijdelijke positie waarin we niet de volledige prijs hoeven te betalen voor onze handelstekorten. Wanneer die dag komt (met ernstige muntontwaarding), moeten we misschien de oude voorwaarden ondersteboven keren en ons huidige tekort op de handelsbalans uitleggen als een gunstige positie. We krijgen immers echte goederen en diensten uit andere landen, terwijl we daar gedeeltelijk voor betalen met papier dat we makkelijk kunnen creëren en dat aan waarde verliest."
Wanneer de crisis uitbreekt zal iedereen wereldwijd
goud kopen met dollars die snel aan waarde verliezen! Inderdaad, als andere landen werkelijk vooruit denken doen ze er verstandig aan een eigen strategie te volgen door fysiek goud te kopen. Voordat de wind begint te blazen.
Het dollartekort is de grootste vernietiger van geld in de hedendaagse veldslag! In het verleden hadden tekorten op de handelsbalans een beperkte duur, omdat het remmend werkte op de groei van de Amerikaanse economie! Maar nu hebben ze niet alleen de Amerikaanse economie, maar ook haar valuta gevangen in deze lange termijn val. Voor het eerst sinds het verlaten van de goudstandaard hebben ze ons te pakken. Eén keer eerder, in 1985 (zie grafiek), waren we goed op weg richting dezelfde problemen, maar het verschil tussen toen en nu was dat niemand op dat moment een alternatieve valuta had om naartoe te vluchten in een recessie. Vandaag de dag is dat alternatief er wel. Zoals de ECB zegt:
"Het is niet dat de euro te laag staat, jullie dollar staat te hoog.... dus ga zo door en los het maar op!" Inderdaad, als de VS nu niet intervenieert is dat een steek in het hart van de dollareconomie.
Dollarindex sinds 1967
De VS heeft ook de rest van de wereld in een soort houdgreep. Al heel lang. Misschien al vanaf het moment dat het dollarsysteem niet langer goud levert in ruil voor dollars. Vanaf dat moment konden wij, de Verenigde Staten, onze geldhoeveelheid inflateren zonder enige gevolgen.
We moesten al die jaren onze dollar wel op Darwinistische wijze inflateren. Als we dat niet (genoeg) zouden doen en deze liquiditeit niet naar het buitenland stuurden, dan zou de waarde van de dollar altijd ver boven die van andere valuta uitstijgen. Dit komt door het feit dat de dollar de wereldreservemunt is. Merk op dat ik het heb over een dollar die stijgt in waarde, niet over het dalen van de waarde van andere valuta. Daar zit namelijk een verschil tussen!
We zien de laatste tijd dat de prijzen van een mandje goederen in dollars en euro's op tegenovergestelde extremen staan in waarde en dat deze naar elkaar toe moeten bewegen. Ik noemde zojuist Darwinistisch, omdat iedereen is gaan geloven dat het de normale gang van zaken was dat wij onze dollars naar het buitenland sturen. Men dacht - en denkt nog steeds - dat de wereld hunkert naar ons geld! Ze zullen in de toekomst een andere mening hebben.
Wisselkoers van de euro
We moeten dit erkennen door te kijken naar het dollarlandschap vanaf 1971: De enige keer dat de dollar te lang op een te hoge koers stond ging onze economie eraan onderdoor. We werden gedwongen de geldpers aan te zetten zoals andere landen dat ook van tijd tot tijd moeten doen om hun wisselkoers te behouden. Ja, ook de VS moet goederen produceren voor de rest van de wereld om werkgelegenheid en winsten in eigen land te creëren. Door een gigantisch handelsbalanstekort in het land dat de wereldreservemunt beheert wordt de waarde van de munt nog meer omhoog gedreven ten opzichte van andere sterke valuta. Dit is de natuurlijke reactie van een systeem met een wereldreservemunt, wanneer er geen lokale reductie in liquiditeit is om te corrigeren.
Een normale valuta (niet-wereldreservemunt) zou een ander lot toebedeeld zijn, wanneer dat land haar valuta zou inflateren zoals wij dat doen. Het feit dat die munt niet als wereldreservemunt functioneert zou zorgen voor een daling van de wisselkoers. Het zou hyperinflatie veroorzaken, maar de effecten zouden dan direct zichtbaar zijn in stijgende prijzen.
Nogmaals, een wereldreservemunt stijgt altijd in waarde vanwege de gedwongen opname van liquiditeit door andere landen. Wanneer dit eenmaal in gang is gezet en de waarde van de munt begint te stijgen neemt ook de vraag naar deze munt alleen maar verder toe. Dit droogt de liquiditeit van dollars op, omdat alle transacties nog steeds volgens het dictaat van het IMF in dollars afgerekend dienen te worden.
In het verleden kon de Federal Reserve bij een te sterke stijging van de dollar de rente verhogen, om zo de Amerikaanse economie in een recessie te brengen en de vicieuze cirkel van een alsmaar stijgende wisselkoers te doorbreken. De Federal Reserve was zich er terdege van bewust dat niemand door een korte recessie in de VS het dollarschip zou verlaten. Er was simpelweg geen ander schip om in een dergelijke situatie naartoe te vluchten. We hadden de keuze tussen banenverlies vanwege een zelf veroorzaakte recessie of banenverlies als gevolg van een overgewaardeerde munt. Dat eerste herstelt zich na een tijdje vanzelf weer, terwijl het tweede tot een financiële ineenstorting kan leiden. Uiteraard kiezen we dan voor de snelle oplossing van een korte recessie.
Het rentetarief van de Federal Reserve sinds 1954
Dit is waarom de situatie vandaag de dag zoveel anders is. Terwijl de rest van de wereld de afgelopen 20+ jaar dacht dat een sterke dollar gelijk stond aan een sterke Amerikaanse economie, waren de beheerders van ons geldsysteem juist bezig om die sterke dollar te bestrijden. In werkelijkheid hebben we onze munt al die tijd geinflateerd om het natuurlijke effect van een alsmaar stijgende dollar tegen te gaan. Nogmaals, als de dollar een 'gewone' valuta was zou ons beleid geresulteerd hebben in extreem hoge prijzen voor alles. Wat de meeste van ons kennen als prijsinflatie reflecteerde in de inflatie van de geldhoeveelheid.
Sinds de euro door Amerikaanse beleidsmakers werd erkend als een succes heeft ons ministerie van Financiën haar uiterste best gedaan om een verhaal te 'spinnen'. Simpel gezegd: vanaf midden jaren '90 geven de Verenigde Staten weer de voorkeur aan een beleid van een sterke dollar. Maar in werkelijkheid, met de komst van de euro en de evoluerende positie van de BIS, werd het onvermijdelijk dat de dollar op een gegeven moment zou blijven stijgen en daarmee een grote financiële depressie in de VS onafwendbaar zou maken.
Er is geen manier waarop de Federal Reserve nu een recessie kan 'veroorzaken' zonder dat iedereen overstapt naar het andere schip dat de euro heet. Het is onmogelijk voor de Eurozone om zo hard onderuit te gaan als de VS in een nieuwe recessie die door een stijgende rente veroorzaakt wordt. Als je kijkt naar de gesloten economie en de schuldenstructuur van de Eurozone wordt dat snel duidelijk. Iedere vertraging van de Amerikaanse economie betekent een vlucht richting de euro, terwijl zwakte in de euro betekent dat de VS haar dollar met een ongekend tempo moet inflateren. We staan nu met de voeten tegen elkaar en wachten om te zien wie er als eerste omvalt. Ondertussen is de dollargebaseerde goudmarkt gevangen in het kruisvuur.
Dit is waar we de afgelopen tien jaar hebben gestaan. Dit verklaart waarom de Dow Jones en alle papieren afgeleiden daarvan de vruchten hebben geplukt van een massieve, aanhoudende expansie van de dollar, die door niets en niemand werd tegengehouden. En net toen we op het punt stonden om de economie weer wat te vertragen werd de euro geïntroduceerd.
De rest van de wereld kan wachten tot de Federal Reserve een deflatoir beleid gaat voeren, maar dat beleid zal er niet komen. Als de VS dat zou doen zou ze de dollar snel degraderen tot een niet-wereldreservemunt en extreem hoge inflatie veroorzaken in de VS, omdat al die overbodige dollars die de rest van de wereld bezit dan terugvliegen naar de VS. Onthoudt goed dat de ECB geen dollarreserves nodig heeft! De euro is een standalone valuta die een intern handelsblok vertegenwoordigt. Misschien moeten ze dollars kopen om olie te kunnen importeren, maar andere landen buiten de eurozone moeten even goed euro's kopen om goederen uit de Eurolanden te bemachtigen. Als de euro naar $0,10 tegenover de dollar zou zakken, dan zou dat de economie van de Eurozone niet tot stilstand brengen. Maar alle internationale dollarhandel zou dan wel tot stilstand komen! De VS zou internationaal niets meer kunnen verkopen! Ieder ander land zou simpelweg het protocol van het IMF naast zich neerleggen en hun eigen valuta gebruiken om rechtstreeks met Europa te handelen. Zelfs Saudi-Arabië zou haar koppeling met de SDR verbreken en olie voor euro's verhandelen, rechtstreeks of met hun eigen valuta.
Eurozone heeft handelsoverschot (Grafiek van Tradingeconomics)
Wordt vervolgd....
FOA/gids van de Gold Trail (Vertaling door Frank Knopers)
Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:
Het hanteren van een vaste wisselkoers van 15:1 zorgde ervoor dat de VS de facto terug was op een zilverstandaard, terwijl het goud massaal werd opgepot of naar het buitenland werd geëxporteerd. Door de overwaardering van het zilver werd de productie van zilvermijnen alsmaar verder verhoogd.
Omdat iedereen het zilver wilde omruilen voor het ondergewaardeerde goud ontstond er een run op het goud in de kluis van de Amerikaanse overheid.
Toen het moeilijker werd om zilver om te wisselen voor goud ontstond er paniek. Alle schuldbewijzen die in de economie circuleerden werden opeens gewaardeerd voor de onderliggende zilverwaarde, die veel lager was geworden door het grote overschot aan zilver. Het overschot aan zilver was zelfs zo groot dat de 'wisselkoers' tussen beide edelmetalen steeg van 15,5 naar meer dan 20 troy ounce zilver per troy ounce goud.
Aandelenkoersen kelderden, honderden banken vielen om en ongeveer 15.000 bedrijven gingen failliet door de depressie van 1893. De werkloosheid steeg naar 25% in Pennsylvania, 35% in New York en zelfs naar 43% in Michigan. Mensen verhongerden en deden alles om aan eten te komen. Velen leefden van moestuintjes en gaarkeukens.
