Marketupdate

Categorie: Valutacrisis

  • Marine Le Pen wil terug naar eigen munt

    Marine Le Pen wil afscheid nemen van de euro en een nieuwe franc in omloop brengen. Deze nieuwe nationale munt moet naast de euro bestaan en tegen een wisselkoers van één op één gelanceerd worden. Daarna moet de munt vrij kunnen fluctueren ten opzichte van de euro, zo lang de wisselkoers binnen een bandbreedte van 20% blijft ten opzichte van de euro.

    Volgens Le Pen moet Frankrijk haar monetaire soevereiniteit terugpakken en een eigen munt invoeren. Volgens haar is de euro een politiek wapen, waarmee landen gedwongen kunnen worden hervormingen door te voeren. Ze verwijst naar het voorbeeld van Griekenland, dat gedwongen werd drastische bezuinigingen en hervormingen door te voeren. Om te voorkomen dat Frankrijk dezelfde kant op gaat moet het land uit de euro stappen en opnieuw een eigen munt invoeren, aldus Le Pen van het Front National.

    Frankrijk uit de euro

    De terugkeer naar een eigen munt geeft Frankrijk de mogelijkheid om te devalueren en daarmee haar concurrentiepositie te verbeteren. Om terug te keren naar het concurrentievermogen van 1999 zou de nieuwe Franse munteenheid met tenminste 15% gedevalueerd moeten worden, maar het is de vraag of het daarbij blijft.

    De invoering van een nationale munt brengt enorme onzekerheid met zich mee, omdat niemand op voorhand kan zeggen hoe de waarde van die munt zich zal ontwikkelen. Maar wat we nu al met zekerheid kunnen zeggen is dat die denkbeeldige ‘nieuwe franc’ geen sterke munt wordt. Zo wil Marine Le Pen de pensioenleeftijd omlaag brengen, de belastingen verlagen en geld bijdrukken om de overheidstekorten te financieren en schulden af te lossen. Dat laatste kan alleen als de onafhankelijkheid van de centrale bank overboord wordt gegooid en dat is precies wat Le Pen wil doen.

    De monetaire discipline van de euro zal in de wereld van Le Pen plaats maken voor een centrale bank die vooral de belangen van de overheid behartigt. Zo moet de centrale bank in staat worden gesteld om jaarlijks maximaal 5% van de totale geldhoeveelheid ‘bij te drukken’. Dat is vergelijkbaar met de omvang van het stimuleringsprogramma van de ECB, met als verschil dat de Franse centrale bank dan rechtstreeks de overheidstekorten kan financieren.

    Geld drukken

    Door de centrale bank meer geld te laten drukken kan de verzorgingsstaat weer betaald worden en kunnen bedrijven minder belasting gaan betalen. De staatsschuld kan er ook mee afgelost worden, want als het aan Le Pen ligt wordt ook deze omgezet in de nieuwe nationale munt. Wat er met de private schulden van huishoudens en bedrijven moet gebeuren, dat blijft een groot vraagteken. Blijven deze in euro's staan, dan belooft dat weinig goeds voor de waarde van de nieuwe Franse franc. Bedrijven en huishoudens zullen dan eerder euro's accepteren, waardoor de waarde van de eigen munt verder onder druk komt te staan. Devalueren klinkt aantrekkelijk, omdat het de concurrentiepositie van Franse bedrijven versterkt. Maar in de praktijk kan het rampzalig uitpakken voor zowel spaarders als schuldenaren. Spaarders die hun euro's moeten omwisselen voor de nationale munt verliezen in één klap een deel van hun koopkracht, terwijl schuldenaren die in euro's geleend hebben deze schuld in een duurdere valuta moeten terugbetalen. Bovendien is het nog maar de vraag of het juridisch haalbaar is om publieke en private schulden om te zetten in een andere valuta. Het is tenslotte een vorm van contractbreuk.

    Twee valuta

    Als het Marine Le Pen lukt om een nationale munt in te voeren, dan wil dat nog niet zeggen dat de euro helemaal uit Frankrijk zal verdwijnen. Zoals gezegd hebben veel bedrijven en particulieren schuldverplichtingen in euro's, waardoor ze bereid zijn euro's te accepteren in ruil voor arbeid en kapitaal. Daarnaast blijven alle omliggende landen euro's gebruiken, waardoor de neiging groot is om de euro te blijven accepteren als betaalmiddel. Kijk bijvoorbeeld naar Zwitserland, waar je op heel veel plaatsen ook met euro's kunt betalen. "Een systeem met twee valuta heeft in het verleden nooit gewerkt. De sterke munt zal worden opgepot, terwijl de zwakke munt meteen wordt uitgegeven en haar waarde verliest. Daardoor zal het voor de centrale bank lastig worden om een koppeling aan de euro in stand te houden", zo verklaarde Samy Chaar, hoofdeconoom van Banque Lombard Odier & Cie in Geneve, tegenover Bloomberg.

    lepen-macron

    De plannen van Le Pen en Macron (Bron: Capital Economics, via Business Insider)

    Spaarder opgelet!

    De plannen van Marine Le Pen zouden een grote waarschuwing moeten zijn voor alle Franse spaarders en voor beleggers die Franse staatsobligaties in de portefeuille hebben. Franse spaarders die zich zorgen maken over deze ontwikkelingen kunnen goud kopen of een deel van hun vermogen omzetten in eurobiljetten. Dat zijn de meest voor de hand liggende manieren om je vermogen te beschermen tegen de hebzuchtige handen van de staat. Ook obligatiehouders met Franse staatsobligaties hebben een goede reden om zich zorgen te maken. In Japan hebben beleggers nu al drie maanden op rij Franse staatsobligaties verkocht. Dat gebeurde voor het laatst in de zomer van 2011, midden in de Europese schuldencrisis. Lees ook: https://twitter.com/fwred/status/839392480038694912

  • Vlucht uit euro dwingt centrale banken tot ingrijpen

    Verschillende Europese centrale banken worstelen met een vlucht van vermogen uit de Eurozone, zo schrijft de Wall Street Journal. In niet-euro landen als Zwitserland, Tsjechië en Denemarken moeten centrale banken voortdurend interveniëren om een waardestijging van hun eigen munt te voorkomen.

    Door de opkomst van eurosceptische partijen en verkiezingen in Frankrijk, Nederland en Duitsland maken beleggers zich meer zorgen over de toekomst van de euro. Ze zetten een deel van hun euro’s om in vreemde valuta, met als gevolg dat die in waarde stijgen ten opzichte van de euro.

    De Zwitserse frank heeft van oudsher al de status van veilige haven, maar de laatste jaren kunnen ook de Tsjechische en de Deense kronen op belangstelling rekenen van vermogende particulieren. Daardoor stijgt de waarde van deze valuta, tot ongenoegen van de centrale banken die juist streven naar een stabiele wisselkoers.

    valutareserves-snb-1997-2016

    Valutareserves Zwitserse centrale bank explosief gestegen (Bron: Goudstandaard)

    Centrale banken interveniëren

    De Zwitserse centrale bank moet maandelijks voor miljarden aan euro’s en dollars opkopen om de waarde van haar eigen munt stabiel te houden, terwijl de Tsjechische centrale bank in januari voor een bedrag van €14,5 miljard moest interveniëren om de koppeling van haar eigen munt aan de euro te verdedigen. In november 2013 besloot de centrale bank de waarde van haar munt te koppelen aan de euro, maar volgens beleidsmakers zal die koppeling later dit jaar waarschijnlijk weer losgelaten worden. Zwitserland besloot in januari 2015 de ‘koppeling’ aan de euro los te laten, maar bleef ook daarna nog interveniëren op de valutamarkt.

    De enorme omvang van de eurozone is een probleem voor de omliggende kleine centrale banken die hun eigen munt hanteren. In onzekere tijden zijn de kapitaalstromen zo groot dat het voor centrale banken bijna niet te doen is om de wisselkoers met hun eigen munt stabiel te houden. De landen binnen de Eurozone kunnen geldstromen over de grens opvangen met het TARGET2 systeem, terwijl een vlucht uit de euro richting een vreemde valuta als de Zwitserse frank of de Deense en Tsjechische kroon direct invloed heeft op de wisselkoers.

    Een substantiële waardestijging van de Zwitserse, Tsjechische of Deense valuta is ongewenst, omdat het de concurrentiepositie van deze landen ten opzichte van de landen uit de eurozone verslechtert. Ook brengt een oplopende wisselkoers meer onzekerheid met zich mee voor bedrijven die over de grens zaken doen. Zij moeten dat valutarisico afdekken, wat extra kosten met zich meebrengt.

  • Zwitserse centrale bank verdient miljarden aan negatieve rente

    De Zwitserse centrale bank verdient miljarden aan de negatieve rente op overtollige reserves. Uit de jaarrekening van de Zwitserse centrale bank blijkt dat commerciële banken in 2016 in totaal 1,52 miljard Zwitserse frank aan rente betaalden om hun overtollige reserves bij de centrale bank te parkeren. Dat was nog meer dat de 1,16 miljard Zwitserse frank die in 2015 aan rente betaald werd.

    De centrale bank probeert een vlucht van kapitaal richting de Zwitserse frank te ontmoedigen en hanteert daarom een boeterente van 0,75% per jaar voor de overtollige reserves die bij de centrale bank geparkeerd staan. Die negatieve rente moeten commerciële banken doorberekenen aan klanten, waardoor het minder interessant is vermogen in de Zwitserse valuta te parkeren. Ook drukt de Zwitserse centrale bank van tijd tot tijd miljarden franks bij om de waarde van de eigen munt naar beneden te manipuleren.

    Miljardenwinst in 2016

    Door de negatieve rente en door waardestijging van valuta realiseerde de Zwitserse centrale bank over het afgelopen jaar een winst van 24,5 miljard Zwitserse frank. Ook werd in 2016 een waardestijging van 3,9 miljard Zwitserse frank gerealiseerd over de goudvoorraad. In 2016 steeg de goudprijs van 34.103 naar 37.885 Zwitserse frank per kilogram, een waardestijging van 11%. De omvang van de goudvoorraad bleef met 1.040 ton ongewijzigd.

    Omdat de winst van de centrale bank hoger is dan 15 miljard Zwitserse frank wordt deze niet alleen uitgekeerd aan de Zwitserse staat, maar ook aan de verschillende regionale overheden, de zogeheten kantons.

    swiss-national-bank

    Zwitserse centrale bank realiseerde miljardenwinst in 2016, mede dankzij negatieve rente

  • Brexit heeft grote impact op forex trading in de EU

    De onverwachte Brexit heeft vorig jaar een ware schokgolf teweeg gebracht op de forex markt. Toen de uitslag van het referendum bekend werd verloor het Britse pond in één klap meer dan tien procent van haar waarde ten opzichte van andere valuta als de euro en de dollar. Sindsdien is het Britse pond een speelbal van valutahandelaren, die speculeren over een zogeheten ‘zachte’ of ‘harde’ Brexit.

    Door de grote koersschommelingen is het Britse pond interessant voor speculanten. Op de eerste handelsdag na de Brexit werd er bijna drie keer zoveel in de munt gehandeld en werden er bij verschillende brokers veel meer nieuwe rekeningen geopend dan normaal. Tot op de dag van vandaag wordt er veel gehandeld in de munt, ook door partijen die het valutarisico met Groot-Brittannië willen afdekken. De afgelopen drie jaar stond de GBP/USD (Britse pond tegenover de Amerikaanse dollar) op de derde plaats van meest populaire instrumenten in de forex trading. Volgens cijfers van de BIS was het de vierde meest verhandelde valuta ter wereld, na de dollar, euro en de yen.

    Britse pond blijft zwak

    De wisselkoers van het Britse pond lijkt de laatste maanden weer wat te stabiliseren, maar het is de vraag of de munt zal herstellen naar het niveau van voor het Britse referendum. De valuta speelt een steeds kleinere rol als internationale handelsmunt, terwijl de fundamentals van de Britse economie ook niet zo sterk zijn als ze ooit geweest waren. Het land heeft een structureel tekort op de handelsbalans, wat suggereert dat de munt tegen de huidige wisselkoers nog steeds overgewaardeerd is. Volgens valutaspecialist Georgette Boele van de ABN Amro zal het Britse pond dit jaar stabiliseren ten opzichte van de dollar, maar kan de munt nog wel verder wegzakken ten opzichte van de euro. Dat laatste biedt kansen voor valutahandelaren, die kunnen profiteren van iedere opwaartse of neerwaartse beweging op de forex markt. In een valuta update van 1 maart schreef Boele het volgende:
    "We verwachten geen verdere daling van het Britse pond ten opzichte van de Amerikaanse dollar, maar dat deze zal consolideren op 1,25. Dit weerspiegelt de verandering in onze visie ten aanzien van de Amerikaanse dollar. Bovendien denken we dat de meeste verwachtingen van een harde Brexit al in de wisselkoers verwerkt zijn."

    pound-euro

    Britse pond blijft speelbal van de forex trading

  • Zwitserse centrale bank: Contant geld blijft belangrijk

    De laatste jaren is er steeds meer onzekerheid over de toekomst van contant geld. Verschillende economen pleiten voor het afschaffen van grote bankbiljetten, omdat deze volgens hen vooral gebruikt zouden worden voor belastingontduiking en financiering van terrorisme. De Europese Commissie overweegt zelfs restricties op het gebruik van contant geld. Niet alle centrale banken gaan mee in deze trend, want de Zwitserse centrale bank heeft deze week laten weten dat contant geld voor haar even belangrijk is als giraal geld.

    Tijdens de World Banknote Summit in Basel benadrukte de Zwitserse centrale bank het belang van contant geld voor de economie. Fritz Zurbrügg, de vicevoorzitter van de Raad van Bestuur van de centrale bank, zei in zijn toespraak dat de vraag naar bankbiljetten nog steeds zeer groot is en dat de hoeveelheid cash als percentage van het bruto binnenlands product in verschillende landen de laatste jaren juist weer toeneemt, mede als gevolg van de financiële crisis en de extreem lage spaarrente.

    banknotes-circulation-snb

    Vraag naar contant geld neemt juist toe sinds uitbreken financiële crisis (Bron: Swiss National Bank)

    swiss-franc-banknote-demand

    Vooral in crisistijd neemt de vraag naar bankbiljetten toe (Bron: Swiss National Bank)

    Contant geld blijft interessant alternatief

    Volgens de Zwitserse centrale bank is contant geld een veilige manier om een deel van je vermogen buiten het banksysteem te bewaren. En met de invoering van een negatieve rente in januari 2015 is er een extra reden bij gekomen om een deel van je vermogen in contanten aan te houden. Omdat dit nog niet op grote schaal gebeurt ziet de Zwitserse centrale bank nog geen reden om grote biljetten uit omloop te halen.

    Ook als betaalmiddel verdient contant geld volgens de centrale bank een plek naast de verschillende elektronische betaalmogelijkheden. We zien de populariteit van contactloos betalen en mobiel betalen toenemen, maar volgens de centrale bank concurreren deze diverse moderne betaaltechnieken vooral met elkaar en niet met contant geld.

    Mensen die contant geld blijven gebruiken doen dat volgens de centrale bank vooral uit gewoonte of uit gebrek aan technologische kennis. Ook vinden sommige mensen het makkelijker om te budgetteren met geld dat ze fysiek kunnen vasthouden en tellen. Ook zijn er situaties te bedenken waarin contant geld meer gepast is dan een bankoverschrijving, bijvoorbeeld als je iemand geld cadeau wilt geven.

    Betrouwbaar en veilig

    Op papier is er geen enkel verschil tussen een biljet van 100 Zwitserse frank en een tegoed van 100 Zwitserse frank op je bankrekening, maar het feit dat je dat bankbiljet altijd bij je kunt houden geeft het in sommige situaties een grotere waarde dan een banktegoed. Volgens de centrale bank heeft contant geld het voordeel dat het geen functionerend banksysteem nodig heeft en dat het dus altijd te gebruiken is. Omdat er geen derde partij nodig is kan een transactie in contant geld direct plaatsvinden, zonder enige vertraging of onzekerheid. Een tweede voordeel van contant geld dat de centrale bank aanhaalt is dataveiligheid. Met elektronische betalingen en bankrekeningen is het lastiger de privacy te waarborgen, omdat alle gegevens in computersystemen bewaard worden. Als consument is het lastig te overzien wie er allemaal toegang heeft tot je betaalinformatie. Net als de Bundesbank heeft ook de Zwitserse centrale bank het element van privacy hoog in het vaandel staan. Met contant geld kun je direct betalingen uitvoeren, zonder een spoor van informatie achter te laten. Fritz Zurbrügg concludeert dat er nog steeds goede redenen zijn om contant geld te gebruiken, zowel als betaalmiddel als spaarmiddel. En omdat er volgens de centrale bank genoeg wetten en regels zijn om witwassen en terrorismefinanciering tegen te gaan heeft ze geen plannen om het grootste biljet van 1.000 Zwitserse frank uit omloop te halen. Dat is een geruststellende gedachte voor vermogende spaarders die deze biljetten gebruiken om geld op te potten of die er daadwerkelijk grote aankopen mee betalen. Vorig jaar maakte de ECB bekend te stoppen met de productie van €500 biljetten.

    switzerland-1000francs

    Centrale bank Zwitserland blijft trouw aan contant geld

    Vrije keuze

    Als het aan de Zwitserse centrale bank ligt blijven alle bankbiljetten gewoon in omloop naast het girale geld. Het is aan de consument om het betaalmiddel te kiezen, terwijl de rol van de centrale bank is om de veiligheid en betrouwbaarheid van alle betaalmogelijkheden te garanderen. Uit de toespraak van Zurbrügg:
    De mogelijkheid om betalingen uit te voeren is een basisvoorwaarde voor deelname aan het economische verkeer die voor iedereen toegankelijk zou moeten zijn. Dit zou niet verbonden moeten zijn aan de voorwaarde dat je een bankrekening moet hebben. Door beide taken te vervullen, het verzekeren van de distributie van contant geld en het faciliteren van een veilig cashloos betalingssysteem, legt de Zwitserse centrale bank het fundament voor het publiek om voor iedere transactie de gewenste betaalmogelijkheid te kiezen.
    De World Banknote Summit is een nieuw platform bedoeld om alle partijen bij elkaar te brengen die zich bezig houden met de productie en distributie van bankbiljetten. Het is geen toeval dat dit initiatief uit Zwitserland komt, het land waar vermogende mensen van over de hele wereld hun goud, geld en andere bezittingen bewaren.

  • Analyse: Laat Trump het dollarsysteem vastlopen?

    Als het aan de Amerikaanse president Trump ligt komt er een einde aan het structurele tekort op de handelsbalans van de Verenigde Staten. De grootste economie ter wereld moet weer meer producten zelf gaan produceren en minder goederen importeren. Dat klinkt als een goed plan, maar wat de nieuwe regering in Washington misschien niet beseft is dat het verkleinen van het handelstekort verstrekkende gevolgen kan hebben voor het wereldwijde dollarsysteem.

    Het herstellen van de handelsbalans heeft namelijk ook consequenties voor de rol van de dollar als wereldreservemunt, een probleem dat economen kennen als het Triffin dilemma. Maar wat is dit precies? In dit artikel brengen we een korte samenvatting van de ontwikkelingen van de afgelopen honderd jaar en van de mogelijke transitie richting een nieuwe monetaire wereldorde.

    Goudstandaard

    In het verleden hanteerden de Verenigde Staten en haar handelspartners in Europa een goudstandaard, wat betekent dat de waarde van het geld gekoppeld was aan de goudvoorraad. Binnen dit systeem was het voor overheden simpelweg niet mogelijk jarenlang een structureel tekort op de begroting te hebben.

    Onder de goudstandaard hadden de Verenigde Staten jaarlijks gemiddeld een begrotingsoverschot van 0,4% van het bruto binnenlands product. Na het loslaten van de goudkoppeling in 1971 werd dat overschot opeens een tekort van gemiddeld 2,7% per jaar. Door de koppeling van de dollar aan goud was er dus bijna geen inflatie, dat kwam pas na het gebruik van ongedekt papiergeld.

    2000px-US_Historical_Inflation_Ancient.svg

    Sinds het loslaten van de goudstandaard is er geen deflatie meer geweest (Bron: Wikipedia)

    Inflatie

    In 1913 beweerde econoom John Maynard Keynes dat ook staatsobligaties prima als monetaire reserve konden dienen naast het goud. Daarin werd hij gesteund door veel politici, want die zagen hiermee een kans om structureel meer geld uit te geven dan er binnen kwam via belastingen. Tijdens de conferentie van Genua in 1922 wisten Britse experts de wereld ervan te overtuigen dat centrale banken elkaar ook met valutareserves konden betalen, waarmee een einde kwam aan de traditionele goudstandaard die al bestond sinds 1440.

    De Franse econoom Jacques Rueff waarschuwde al in 1932 voor de gevaren van het gebruik van valutareserves naast goud. De valutareserves zijn gebaseerd op het onderpand van goud, maar als deze valutareserves zelf ook als onderpand mogen dienen krijg je volgens hem in feite een verdubbeling van de reserves. Het zou een land als de Verenigde Staten in staat stellen om zowel in eigen land als in het buitenland goederen te kopen, wat uiteindelijk onvermijdelijk tot inflatie zou leiden.

    Door deze geldcreatie zouden de prijzen van producten die in eigen land geproduceerd worden sterk stijgen, waardoor binnenlandse productie niet meer concurrerend blijft. Het gevolg daarvan is dat het land dat de reservemunt uitgeeft uiteindelijk verandert van crediteur naar debiteur. Zoals Rueff voorspelde sloeg het handelsoverschot van de Verenigde Staten na verloop van tijd om in een handelstekort.

    Dat tekort was in de jaren zestig zo groot geworden dat landen begonnen te twijfelen aan de inwisselbaarheid van goud tegen de prijs van $35 per troy ounce. Europese landen wisselden hun dollars in voor goud, totdat Nixon in 1971 het goudloket sloot. Sindsdien wordt de ongedekte dollar gebruikt als internationale reserve. Het anker was definitief losgelaten, waarmee een nieuw tijdperk van zeer hoge inflatie aanbrak. De Verenigde Staten profiteerde optimaal van haar luxepositie, zoals de volgende grafiek laat zien. Sinds 1971 heeft het land vrijwel ieder jaar aanzienlijk boven haar stand geleefd.

    united-states-balance-of-trade

    Handelsbalans Verenigde Staten werd permanent uit het lood geslagen na 1971 (Bron: Trading Economics)

    Triffin dilemma

    De Belgisch-Amerikaanse econoom Robert Triffin waarschuwde al voor de consequenties van een monetair systeem waarin één land de wereldreservemunt uitgeeft. Dat land heeft de plicht om de wereld van dollars te voorzien, maar kan dat alleen doen door structureel meer goederen te importeren dan te exporteren. Zou de VS haar handelsbalans weer in evenwicht willen brengen, dan knijpt ze de aanvoer van dollars af die de rest van de wereld juist nodig heeft om te kunnen handelen.

    Een permanent handelstekort lijkt gunstig voor de Verenigde Staten, want het betekent dat ze ver boven haar stand kan leven. Maar tegelijkertijd brengt het ook problemen met zich mee, die de laatste jaren steeds zichtbaarder worden. Doordat het voor Amerikanen zo goedkoop is om spullen te importeren worden er steeds minder goederen in de Verenigde Staten zelf geproduceerd. De productie verplaatst zich naar andere landen en daarmee ook de werkgelegenheid. Sinds 1955 zijn de productiekosten in Duitsland verdrievoudigd, terwijl die in de Verenigde Staten zes keer zo hoog zijn geworden. Dit is één van de thema’s waar Trump zijn overwinning aan te danken heeft.

    Dollartekort

    Wil Trump de handelsbalans herstellen, bijvoorbeeld met hoge importheffingen of belastingvoordelen, dan heeft dat verstrekkende gevolgen voor het dollarsysteem zoals we dat vandaag de dag kennen. Weet Trump met zijn beleid het handelstekort naar nul terug te brengen, dan betekent dat ook dat de stroom van dollars naar de rest van de wereld opdroogt.

    Dat heeft grote gevolgen voor de ruim $3 biljoen aan leningen in dollars die verstrekt zijn aan bedrijven in opkomende markten. Hoe moeten zij deze leningen terugbetalen als het aanbod van dollars kleiner wordt?

    Multipolaire wereld

    Met het ‘America First’ beleid versnelt Trump de transitie van het huidige dollarsysteem naar een nieuwe monetaire wereldorde. Landen als China en Rusland zijn al enige tijd aan het voorsorteren op een nieuw monetair systeem waarin de dollar niet meer centraal staat. Europa is sinds de invoering van de euro in 2002 al minder afhankelijk geworden van de dollar. Sterker nog, de euro wordt steeds belangrijker nu andere landen buiten Europa bereid zijn olie in euro’s af te rekenen of zelfs in euro’s te lenen.

    Na de Tweede Wereldoorlog lag de keuze voor de Amerikaanse dollar als wereldreservemunt voor de hand, omdat de Verenigde Staten in economisch opzicht ver boven alle landen uitstak. Europa lag na de oorlog in puin, terwijl de wereld ten oosten van Duitsland in zichzelf keerde onder het communisme. Zuid-Amerika en Afrika waren veel minder ver ontwikkeld en speelden nauwelijks een rol van betekenis voor het internationale monetaire systeem.

    Anno 2017 is de wereld compleet veranderd. Europa is zowel in economisch als monetair opzicht een sterk blok geworden, terwijl landen als China en Rusland zich ontwikkelen tot nieuwe economische grootmachten die steeds meer met elkaar handelen. Met de verschuiving van het economische zwaartepunt richting het Oosten is de Amerikaanse dollar als wereldmunt geen vanzelfsprekende keuze meer. Sterker nog, landen als China en Rusland verkleinen hun dollarreserves en blijven op grote schaal goud kopen.

    Kiezen de Verenigde Staten onder leiding van Trump voor een protectionistisch en in zichzelf gekeerd economisch beleid, dan kan dat voor de rest van de wereld de aanzet geven om dollarreserves terug te sturen naar de Verenigde Staten en voortaan in eigen valuta zoals de euro, yuan en de roebel te handelen. En in plaats van ongelimiteerd reserves in dollars aan te houden zullen landen na meer dan honderd jaar weer terugkeren naar de ultieme waardereserve: goud!

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Oostenrijk gaat 100-jaars obligaties uitgeven

    Oostenrijk gaat 100-jaars obligaties uitgeven

    Vorig jaar gaf Oostenrijk voor het eerst staatsobligaties met een looptijd van 70 jaar uit, maar nu wil de regering ook schuldpapier met een nog langere looptijd van 100 jaar op de markt brengen. Op die manier profiteert de regering optimaal van de extreem lage rente en de grote vraag naar ‘veilig’ schuldpapier. Het ministerie van Financiën van Oostenrijk kreeg dinsdag goedkeuring om obligaties met een looptijd van honderd jaar uit te geven.

    De vraag naar dit soort langlopende leningen is groot, want in oktober werd de uitgifte van €1,5 miljard aan 70-jaars leningen met een factor vijf overschreven. Het schuldpapier werd toen op de markt gebracht tegen een rente van slechts 1,53%. Door obligaties met een nog langere looptijd uit te brengen profiteert de regering optimaal van de huidige lage rente.

    Tekort aan veilig schuldpapier

    Sinds het uitbreken van de financiële crisis is er een tekort aan veilig schuldpapier om in te beleggen, waardoor de rente extreem gedaald is. Door de onzekerheid over de degelijkheid van de bankensector zoeken veel vermogende particulieren en institutionele beleggers naar de meest betrouwbare tegenpartij om geld te parkeren. Daarbij geeft men de voorkeur aan de overheid boven een private bank.

    De prijs van nominale veiligheid wordt steeds hoger, want door het tekort aan staatsobligaties kunnen overheden tegen steeds gunstigere voorwaarden lenen. Een van de voorwaarden is lenen zonder rente of tegen een negatieve rente. Het andere voordeel is dat men een steeds langere looptijd kan bedingen voor de aflossing van de lening.

    Nominale veiligheid

    Institutionele beleggers zijn ook enthousiast, want die krijgen een iets hogere rente door hun geld voor een nog langere termijn uit te lenen. Toch betalen zij een hoge prijs voor deze nominale veiligheid, want wat is een euro over honderd jaar nog waard? Is die inflatie de komende honderd jaar hoger dan gemiddeld 2% per jaar, dan ga je er als belegger uiteindelijk op achteruit.

    Wil je voor een zeer lange termijn vermogen parkeren, dan moet je zeker rekening houden met het effect van geldontwaarding. En die was de afgelopen honderd jaar gigantisch, zoals onderstaande grafiek van de World Gold Council laat zien. Alle belangrijke valuta hebben in minder dan honderd jaar tijd bijna al hun koopkracht verloren ten opzichte van goud.

    Waarom zou je als belegger zo lang je geld uitlenen voor een mager rendement van minder dan 2%, als je ook gewoon een stukje vermogen kunt bezitten dat al duizenden jaren koopkracht heeft weten te behouden? Wil je voor de lange termijn vermogen opzij zetten, dan zouden wij de voorkeur geven aan goud kopen boven dit soort extreem langlopende staatsobligaties.

    valuta-versus-goud-wgc

    Goud versus valuta over de afgelopen honderd jaar (Bron: World Gold Council)

    Lees ook:

  • Veel nieuws biedt dollar kansen

    De komende week staat bol van politiek en macro-economisch nieuws en dat kan de dollar flink in de kaart spelen. Vrijdag kunnen we nieuwe cijfers verwachten over de arbeidsmarkt, het Payroll Report, over de maand februari. Bovendien komen de orders voor duurzame goederen en de cijfers over het inkomen van de Amerikanen los. Wij verwachten opnieuw positief economisch nieuws te horen, zoals we al twee maanden hebben gehoord.

    Ook zal op vrijdag Fed president Yellen haar laatste speech houden voor de FOMC vergadering van maart. Wij verwachten al met al een bijzonder volatiele periode rondom al dit nieuws en ook een serieuze kans voor een opmars van de dollar waardoor de Amerikaanse munt de week hoger kan afsluiten dan het die begon.

    Weinig volatiliteit valutamarkt

    Afgelopen week hebben de G10 valuta’s zich opnieuw binnen enge grenzen bewogen. Handelaren waren niet bereid hun nek uit te steken. Ook was er sprake van weinig volatiliteit. De focus verschoof van nieuws van de centrale banken en van macro-economisch nieuws naar de politiek. Opmerkelijk is daarbij dat noch de relatief agressieve toon in notulen van de Federal Reserve, noch de meest optimistische stemming onder zakenmensen in de Eurozone blijvende invloed had op de valutamarkten.

    Afgelopen week zagen we een aanzienlijk positieve verrassing bij de PMI index die het sentiment onder zakenmensen aangeeft. In Duitsland staat die nu het hoogst van alle belangrijke economieën in Europa en die in Frankrijk staat nu op het hoogste punt in 70 maanden. Dit is de belangrijkste indicator voor de stand van de Europese economie en duidt ontegenzeggelijk op een groeiversnelling voor de korte termijn.

    germany-manufacturing-pmi

    Sterke cijfers Duitse inkoopmanagersindex (PMI) voorspellen meer groei (Bron: Trading Economics)

    Verkiezingen

    Echter, de markt blijft zich helemaal richten op de laatste peilingen in de Franse verkiezingen en, in mindere mate, op die in ons eigen land. De notulen van de Fed die werden gepubliceerd gaven expliciet aan dat er ‘tamelijk snel’ nieuwe renteverhogingen te verwachten zijn. Op de rentemarkten wordt dat geïnterpreteerd als een verhoging in mei of juni, maar wij denken dat de kans op een verhoging in maart onderschat wordt, gegeven de positieve verrassingen op de arbeidsmarkt en de sprong omhoog in de inflatie.

    Peso stoomt op

    De Mexicaanse peso deed het afgelopen week veruit het beste en heeft inmiddels in feite het hele verlies sinds de Amerikaanse verkiezingen van afgelopen november ingelopen. De trigger was de aankondiging door de centrale bank, de Banxico, van maatregelen die de lokale valuta moeten ondersteunen. Wij blijven sceptisch over de kans dat het herstel blijvend zal zijn, gezien de aanzienlijke onzekerheid over de Mexicaanse handels- en investeringspositie door Trump’s onvoorspelbare protectionisme.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Weidmann: “Stimulering ECB zal niet plotseling stoppen”

    Weidmann: “Stimulering ECB zal niet plotseling stoppen”

    De ECB zal niet plotseling stoppen met haar stimuleringsprogramma, zo verklaarde Jens Weidmann van de Bundesbank tegenover de Frankfurter Allgemeine. Het lijkt erop dat hij daarmee de financiële markten probeert voor te bereiden op een geleidelijke afbouw van het opkoopprogramma.

    Sinds het begin van het stimuleringsprogramma in maart 2015 heeft de centrale bank in totaal ruim €1.600 miljard aan schuldpapier uit de markt gehaald, waarvan ruim €1.300 miljard aan staatsobligaties van landen uit de Eurozone.

    ‘Euro te goedkoop’

    Door het opkoopprogramma van de ECB daalde de rente en zakte de euro van een wisselkoers van bijna $1,40 terug naar minder dan $1,10. Mede daardoor steeg het handelsoverschot van Duitsland begin dit jaar naar recordhoogte.

    Door het stimuleringsprogramma af te bouwen kan ECB de waarde van de euro laten stijgen ten opzichte van de dollar. En dat is misschien wel hard nodig, want eerder deze maand zeiden zowel de Duitse minister van Financiën Schauble als bondskanselier Merkel dat de euro nu te goedkoop is voor Duitsland.

    Stimuleringsprogramma afbouwen?

    Ook de ECB heeft vorig jaar subtiel een hint gegeven die wijst op een mogelijke stijging van de euro. Tijdens een persconferentie in oktober zei hij dat een structureel handelsoverschot van de Eurozone als geheel onwenselijk is.

    Wil de ECB het handelsoverschot verkleinen, dan kan ze dat doen door de waarde van de euro te laten stijgen. Dat kan door de rente weer te verhogen of door het omstreden opkoopprogramma verder af te bouwen.

    In december maakte de ECB bekend het opkoopprogramma terug te brengen van €80 naar €60 miljard per maand, maar door het programma tegelijkertijd te verlengen had deze maatregel geen significante impact op de wisselkoers.

    weidmann-bundesbank

    Weidmann: “ECB zal stimuleringsprogramma niet plotseling afbreken”




  • Trump: “China is kampioen muntmanipulatie”

    Trump: “China is kampioen muntmanipulatie”

    Volgens de Amerikaanse president Trump is China kampioen in het manipuleren van haar munt. Dat zei hij donderdag in een exclusief interview met Reuters. Door de munt kunstmatig goedkoop te houden ten opzichte van de dollar verdwijnen er volgens Trump veel banen in de Amerikaanse industrie.

    De nieuwe Amerikaanse regering onder leiding van Trump heeft China nog steeds niet officieel de status van valutamanipulator gegeven, hoewel dat wel één van de speerpunten was in de presidentscampagne van de Republikein.

    Valutamanipulatie

    Volgens minister van Financiën Stephen Mnuchin is de nieuwe regering nog niet zo ver om die status toe te kennen aan de tweede grootste economie van de wereld. Momenteel worden de handelsrelaties tussen de Verenigde Staten en al haar handelspartners onderzocht. De resultaten daarvan worden op 15 april in een halfjaarlijks rapport gepubliceerd.

    “We hebben een procedure binnen het Ministerie van Financiën waarin we naar alle valutamanipulaties kijken. We gaan door dat proces, net zoals we dat in het verleden gedaan hebben. We spreken nog geen oordeel uit zolang dat proces nog loopt”, zo verklaarde Mnuchin in zijn eerste interview voor de televisie in zijn rol als minister van Financiën.

    In 2014 begon China met het afbouwen van haar enorme valutareserve van $4 biljoen en heeft sindsdien al $1 biljoen van de hand gedaan. Volgens sommige analisten moet China dat wel doen om de waarde van haar munt te ondersteunen, volgens anderen is het een strategie van China om dollarreserves snel te verkopen nu deze nog waarde vertegenwoordigen.

    Importheffingen

    Krijgt China officieel de status van valutamanipulator, dan is de Amerikaanse regering verplicht onderhandelingen te starten om het probleem op te lossen. Lukt dat niet, dan kan de VS importheffingen of andere importbeperkende maatregelen nemen. In 1988 kregen Taiwan en Zuid-Korea de status van valutamanipulator. In 1994 kreeg China deze status, maar die werd later weer ingetrokken.

    Trump heeft al gedreigd met hoge importheffingen voor goederen uit China, Mexico en Duitsland, drie belangrijke handelspartners van de Verenigde Staten. Volgens de Amerikaanse president hanteren al deze landen een te goedkope valuta, waardoor ze een oneerlijke concurrentievoordeel hebben ten opzichte van bedrijven die in de Verenigde Staten produceren.

    Lees ook:

  • Bedrijven in Azië lenen steeds meer in euro’s

    Bedrijven in Azië lenen steeds meer in euro’s

    Bedrijven in Azië die geld willen lenen kiezen steeds vaker voor de euro in plaats van de dollar, zo blijkt uit cijfers van Bloomberg. De extreem lage rente en het internationale karakter van de euro maken de munt populair bij bedrijven en banken in de rest van de wereld. Sinds het begin van dit jaar is er in Azië voor €3,8 miljard aan leningen in de Europese munt uitgegeven, aanzienlijk meer dan in dezelfde periode van vorig jaar.

    Op de Europese obligatiemarkt ondervinden vermogensbeheerders concurrentie van de ECB, omdat de centrale bank iedere maand tientallen miljarden aan schuldpapier uit de markt haalt. Daardoor worden private en institutionele beleggers gestimuleerd hun euro’s uit te lenen aan bedrijven buiten de Eurozone, bijvoorbeeld in Azië.

    Aziatische bedrijven lenen in euro’s

    Voor Chinese bedrijven is het geen onlogische keuze om leningen af te sluiten in de Europese valuta, want Europa is een belangrijke afzetmarkt voor Chinese goederen. Zo lang Chinese bedrijven genoeg inkomsten in euro’s binnen krijgen zal het voor hen geen probleem zijn om de schulden in deze valuta af te lossen.

    Daar komt bij dat de Amerikaanse president Donald Trump het tekort op de Amerikaanse handelsbalans wil terugdringen, wat betekent dat de stroom van dollars richting Chinese bedrijven de komende jaren zal afnemen. Gaat China in de toekomst naar verhouding meer handelen met Europese landen dan met de Verenigde Staten, dan kun je als bedrijf beter geld lenen in de euro dan in de Amerikaanse dollar.