Marketupdate

Tag: EU

  • Analyse: Brengt Trump geopolitieke aardverschuiving teweeg?

    Donald Trump zou als nieuwe president van de Verenigde Staten wel eens een grote verandering teweeg kunnen brengen in de geopolitieke verhoudingen en de handelsbetrekkingen met de rest van de wereld. Op veel belangrijke internationale thema’s heeft Trump immers een radicaal ander standpunt ingenomen dan zittend president Obama.

    Of het nou gaat om de betrekkingen met Rusland en China, militaire samenwerking of terrorismebestrijding, op vrijwel alle punten wil Trump een andere koers gaan varen. Wat mogen we van de nieuwe president verwachten?




    Rusland

    Donald Trump heeft tijdens zijn campagne meerdere keren aangegeven dat hij de relatie met Rusland wil herstellen. Daarmee vaart hij een andere koers dan de huidige Amerikaanse regering, die gebaseerd is op een zeker wantrouwen ten aanzien van Poetin. De Amerikaanse regering heeft onder leiding van Obama sancties opgelegd aan Rusland, vanwege de gebeurtenissen in de Krim. Volgens Trump mogen de gebeurtenissen in Oekraïne een goede verstandhouding met Rusland niet in de weg staan. Hij ziet geen Russische dreiging en verwacht niet dat Poetin meer gebied in Oekraïne zal innemen. Trump heeft ook gezegd dat hij overweegt de Krim te erkennen als onderdeel van Rusland. Als Trump doet wat hij in de verkiezingscampagne gezegd heeft, dan zou er wel eens heel snel een einde kunnen komen aan de sancties tegen Rusland. Ook in Europa groeit de weerstand tegen de sancties, vooral bij ondernemers die als gevolg van dit beleid een belangrijke afzetmarkt voor hun producten zijn kwijtgeraakt. De Italiaanse premier Renzi wist nieuwe Europese sancties op Rusland zelfs te voorkomen. Het beëindigen van de sancties zal ook hoog op de agenda staan bij Poetin, die vrij snel na de verkiezingsuitslag al een handreiking deed aan Trump om de relaties te herstellen.

    NAVO

    Ook op het gebied van militaire samenwerking beloofde Trump verandering aan te brengen. De Republikein liet weten dat hij de NAVO niet langer wil ondersteunen, indien de Europese lidstaten niet snel hun defensiebudgetten verhogen. Van alle militaire uitgaven die de NAVO doet neemt de VS ongeveer 75% voor haar rekening en dat is volgens Trump veel te veel. Hij overweegt zelfs militairen weg te halen uit Europa als deze situatie niet verandert. Houdt Trump zich aan zijn woord, dan kan dat grote gevolgen hebben voor het Europese defensiebeleid. Dat dit een belangrijk vraagstuk is blijkt wel uit het feit dat de NAVO meteen een persconferentie hield, waarin ze de verplichtingen van de VS aan de NAVO benadrukte. Dat het voortbestaan van de NAVO ter discussie staat blijkt ook wel uit het feit dat Jean-Claude Juncker als voorzitter van de Europese Commissie gisteren meteen de volgende oproep deed aan de Europese landen.
    De VS zal niet voor onze veiligheid zorgen. Dit is een verantwoordelijkheid die in Europa ligt. We hebben een Veiligheidsunie nodig.
    In november publiceerde de Duitse denktank 'Institute for International and Security Affairs' (SWP) al een rapport, waarin staat dat Europa op het gebied van veiligheid en buitenlands beleid minder afhankelijk moet worden van de Verenigde Staten. Het rapport concludeert dat de Verenigde Staten onder leiding van president Trump meer onafhankelijkheid van Europa zal verlangen ten aanzien van het buitenlandse beleid. https://twitter.com/EU_Commission/status/796443080580890624

    Handel

    Trump heeft zich zeer kritisch uitgesproken over het TTIP handelsverdrag, omdat dit verdrag volgens hem niet in het belang is van de Amerikaanse werknemers en de concurrentiekracht van de VS. Aan beide kanten van de oceaan is er al meer dan drie jaar onderhandeld, maar het lukte niet om op tijd alle handtekeningen onder het verdrag te krijgen. En als Trump zijn woord houdt gaat dit omstreden verdrag misschien zelfs in de prullenbak. Of dat goed of slecht nieuws is, dat moet iedereen voor zichzelf bepalen. Het is nog lastig te voorspellen hoe de relatie tussen China en de VS zal veranderen. Trump heeft zelf een aantal uitspraken gedaan die suggereren dat de VS een meer protectionistische koers zal gaan varen. Maar als we dan het ingezonden stuk van zijn adviseur James Woolsey in de South China Morning Post lezen, dan zouden we juist precies het tegenovergestelde kunnen concluderen. James Woolsey noemde het besluit van de regering Obama om de Asian Infrastructure and Investment Bank (AIIB) niet te ondersteunen een "strategische vergissing". Hij pleit voor een samenwerking tussen de Verenigde Staten en de Chinese investeringsbank, waar inmiddels 57 verschillende landen bij aangesloten zijn. Bondgenoten als Groot-Brittannië, Australië, Zuid-Korea en tal van Europese landen sloten zich al aan bij de Chinese initiatief, terwijl de VS en Japan zich al die tijd afzijdig hielden. Aan de ene kant streeft de Republikein naar meer samenwerking, maar aan de andere kant heeft hij ook een aantal protectionistische beloftes gemaakt aan de kiezers. In zijn verkiezingsprogramma van Trump lezen we ook dat hij China verdenkt van het manipuleren van de munt en het subsidiëren van de handel. Daarmee zou China volgens Trump de regels van de Wereldhandelsorganisatie (WHO) overtreden. Het is dus even afwachten wat Trump gaat doen, maar het is zo goed als zeker dat hij niet iedereen tevreden kan stellen en misschien zelfs verkiezingsbeloftes moet verbreken.

    Syrië

    Ten aanzien van Syrië belooft Trump ook een andere aanpak dan Clinton en Obama. In zijn verkiezingsprogramma lezen we dat Trump wil stoppen met het buitenlandse beleid van landen binnenvallen en eindeloos oorlogvoeren. Ook wil hij met bondgenoten in de regio samenwerken om ISIS te bestrijden. Dat laatste zal nog een lastige klus worden, omdat bondgenoten als Saoedi-Arabië en Qatar een andere agenda hebben dan de VS. Wikileaks onthulde in oktober dat Saoedi-Arabië en Qatar financiële steun verlenen aan bepaalde radicale Soennitische groepering, waaronder ook ISIS. Als dat echt waar is, dan wordt het voor Trump erg lastig om deze terreur te bestrijden. Afgelopen zomer zei Trump in een toespraak dat hij bereid is met Rusland samen te werken in de strijd tegen ISIS, een samenwerking die tot frustratie van Poetin nog niet van de grond gekomen is. We zijn benieuwd welke kant Trump zal kiezen en welke gevolgen dit zal hebben voor de relatie tussen de Verenigde Staten en haar bondgenoten in het Midden-Oosten.

  • Wereldleiders reageren op overwinning Trump

    Wereldleiders reageren op overwinning Trump

    Vanuit de hele wereld komen er reacties binnen op de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen. De EU wil graag snel met Trump in overleg, om verschillende actuele thema’s als veiligheid, klimaat en terreurbestrijding te bespreken. De NAVO feliciteert de nieuwe president, maar wil tegelijkertijd zekerheid over haar toekomst. Trump heeft tijdens de verkiezingscampagne al meer dan eens gesuggereerd dat hij overweegt de militaire steun aan Europa terug te brengen, tot ongenoegen van de NAVO.

    China en Rusland grijpen deze dag aan om het belang van goede handelsrelaties te benadrukken. Rusland en China zitten hierin om dezelfde lijn en de leiders van beide landen gebruikten dan ook bijna dezelfde woorden om hun standpunt duidelijk te maken. Hieronder een kort overzicht.

    EU

    De leiders van de Europese Unie feliciteerden Trump, maar lieten weten dat ze zo snel mogelijk een topoverleg met hem willen organiseren om thema’s als veiligheid, terrorismebestrijding, handel, energiebeleid en klimaatverandering te bespreken. “Vandaag is het belangrijker dan ooit om de trans-Atlantische relaties te versterken”, aldus president Donald Tusk van de de Europese Raad en president Jean-Claude Juncker van de Europese Commissie. Bijgevoegd de brief die de twee heren vandaag ondertekenden.

     

    NAVO

    De NAVO ziet de bui al hangen, want Trump heeft tijdens de verkiezingscampagne verschillende keren laten weten dat hij niet meer wil investeren in de NAVO als Europese landen dat ook niet doen. De VS neemt driekwart van het totale militaire budget voor haar rekening en dat is volgens Trump te veel. Als Europese landen niet meer investeren, dan zou dat zelfs kunnen betekenen dat de VS haar militairen weghaalt uit Europa.

    Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de NAVO, zei vandaag in een persconferentie dat alle lidstaten gehouden zijn aan de afspraak om elkaar te verdedigen en dat die steun onvoorwaardelijk moet zijn. Sinds het einde van de Koude Oorlog hebben Europese landen hun militaire budgetten steeds verder teruggebracht. Stoltenberg benadrukte de samenwerking met de Verenigde Staten in Afghanistan en de rol die de NAVO kan vervullen in de bestrijding van terrorisme.

    De Duitse minister van Defensie Ursula von der Leyen noemde de overwinning van Trump een ‘grote schok’ en wil graag zo snel mogelijk bevestiging krijgen van Trump dat hij gecommitteerd blijft aan de NAVO. Ze vertelde tegenover de Duitse zender ARD dat de overwinning voor Trump meer een stem is geweest tegen het establishment in Washington dan een stem voor de Republikeinse presidentskandidaat. Ze vraagt zich openlijk af welke bijdrage Trump wil leveren aan deze militaire alliantie.

    NAVO-topman Stoltenberg feliciteert Trump

    Rusland

    De Russische president Poetin hield vanmorgen ook een persconferentie in reactie op de Amerikaanse verkiezingsuitslag. Poetin feliciteerde het Amerikaanse volk met het kiezen van een nieuwe president en deed meteen een handreiking om de relaties tussen beide grootmachten weer te herstellen. Rusland wil de handelsbetrekkingen met de Verenigde Staten weer normaliseren en een constructief dialoog opzetten op basis van gelijkwaardigheid en onderling respect, zo lezen we in een verklaring op de website van het Kremlin.

    Kirill Dmitriev, hoofd van het Russian Direct Investment Fund (RDIF), verwacht dat de geopolitieke spanningen in de wereld zullen afnemen nu Donald Trump tot president gekozen is. Hij verwacht dat de financiële markten snel zullen herstellen van deze ‘schok’, net als na de Brexit. “Een minder confronterend buitenlands beleid van de Verenigde Staten zal enorme kansen openen voor de handel en investeringen tussen Rusland en de Verenigde Staten”, aldus Dmitriev.

    China

    De Chinese premier Xi Jinping feliciteerde Donald Trump en zei dat China en de VS als de grootste twee economieën ter wereld een gedeelde verantwoordelijkheid hebben in het promoten van wereldwijde welvaart en ontwikkeling. Xi Jinping sprak telefonisch met Trump en zei het volgende:

    “Ik hecht veel waarde aan de relatie tussen de Verenigde Staten en China en kijk ernaar uit om samen te werken en de principes van non-confrontatie, non-conflict, wederzijds respect en win-win samenwerking hoog te houden. Een stabiele en gezonde lange-termijn relatie tussen China en de VS is in het fundamentele belang van de Chinese en Amerikaanse bevolking.”

  • Analyse: Turkije wordt belangrijk voor Europese energiemarkt

    Analyse: Turkije wordt belangrijk voor Europese energiemarkt

    Turkije zal in de toekomst een belangrijke rol gaan spelen in de Europese energievoorziening. Met de aanleg van diverse nieuwe pijpleidingen ontstaat er een zuidelijke transportroute om aardgas uit Rusland en Azerbeidzjan naar de Europese markt te brengen.

    De aanleg van een zuidelijke transportroute maakt de energievoorziening naar Europa minder afhankelijk van bestaande routes door potentiële ‘risicogebieden’ als Oekraïne en de Baltische Staten. In dit artikel vatten we de laatste ontwikkelingen samen en beschrijven we kort welke pijpleidingen er allemaal op de planning staan.

    Turkish Stream

    Russia's President Putin shakes hands with Turkey's President Erdogan after a news conference at the Presidential Palace in AnkaraOp 10 oktober ondertekenden Poetin en Erdogan een overeenkomst over de aanleg van de Turkish Stream. Deze nieuwe transportroute bestaat uit twee gasleidingen die beide een capaciteit hebben van 15,75 miljard m³ gas per jaar. De eerste leiding zal rechtstreeks aardgas leveren aan Turkije, terwijl de tweede bedoeld is voor transport van aardgas richting de Europese markt. De pijpleiding door de Zwarte Zee wordt door Gazprom aangelegd en zal tegen het einde van 2019 gereed zijn. De Turkish Stream begint met twee pijpleidingen, maar in de toekomst kan de capaciteit verdubbeld worden door het aantal uit te breiden naar vier.
    "We zijn getuige van de ondertekening van het een overeenkomst tussen twee landen voor de bouw van de Turkish Stream. Als onderdeel van dit project en onze verdere samenwerking hebben we overeenstemming bereikt over een korting op aardgas voor Turkije. Op deze manier komen we dichterbij de realisering van het plan van de Turkse president om een belangrijk energieknooppunt in Turkije te bouwen", aldus Poetin.
    De aanleg van de Turkish Stream is dus niet alleen bedoeld om meer aardgas naar Turkije te exporteren, maar ook om een extra transportroute te hebben om de Europese gasmarkt te kunnen bedienen. Econoom Mark Thornton van het Ludwig von Mises Instute zei daar het volgende over tegenover Russia Today:
    "Europa is altijd al van Rusland afhankelijk geweest voor haar energievoorziening, vooral voor olie. Maar de laatste jaren is ook de afhankelijkheid van aardgas steeds groter geworden. Rusland is een van de weinige landen die voor een lange termijn energie kan exporteren. Natuurlijk is er de laatste decennia ook aanbod van energie uit het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen. Maar de afhankelijkheid van Rusland voor energie gaat al een eeuw terug."
    De Turkse president Erdogan zei dat Turkije een belangrijke doorvoerhaven moet worden voor Europa en dat hij met Rusland wil samenwerken om dat doel te bereiken. Tijdens het World Energy Congress in Istanbul zei hij daar het volgende over:
    "Turkije wil een transportroute worden voor Europa en heeft de intentie om samen met Rusland een aanvoerroute te maken voor energietransport richting Europa. We kijken positief naar de Turkish Stream, die door Rusland ontwikkeld zal worden. Via deze pijpleiding kan het gas rechtstreeks door de Zwarte Zee naar de Balkan stromen."

    turkish-stream

    Turkish Stream levert gas richting Turkije en Europa (Bron: Gazprom)

    South Stream (gestopt in 2014)

    De aanleg van een zuidelijke transportroute richting Europa ging niet zonder slag of stoot. De Turkish Stream kwam namelijk pas op de agenda toen duidelijk werd dat Bulgarije geen medewerking wilde verlenen aan de aanleg van de South Stream. De South Stream was een initiatief van Rusland en Italië dat in 2007 werd aangekondigd. Het project werd in december 2014 gestaakt vanwege Europese bezwaren en de Westerse sancties die werden opgelegd na de ontwikkelingen in de Krim. Kort daarna kwamen Turkije en Griekenland in beeld voor de aanleg van een alternatieve route.

    south-stream-map-en

    In 2014 werd een streep gezet door het South Stream project (Bron: Gazprom)

    Trans Adriatic Pipeline (TAP)

    Op 30 september werd officieel het startschot gegeven voor de aanleg van de Trans Adriatic Pipeline (TAP), een 878 kilometer lange pijpleiding door Griekenland en Albanië. Via deze pijpleiding, die op het netwerk van Turkije aangesloten zal worden, kan aardgas uit Rusland en Azerbeidzjan verder gedistribueerd worden richting verschillende Zuid-Europese landen als Bulgarije, Bosnië-Herzegovina, Montenegro en Kroatië. Aan het andere uiteinde loopt de Trans Adriatic Pipeline door tot onder de Adriatische Zee richting het Italiaanse vasteland. Daarmee realiseert Italië op de lange termijn wat met de South Stream niet lukte, namelijk een nieuwe transportroute om de energievoorziening veilig te stellen. Deze nieuwe pijpleiding heeft een capaciteit van 10 miljard m³ gas per jaar, voldoende om 7 miljoen huishoudens van energie te voorzien. Het project moet in 2020 gereed zijn. Meer informatie over dit project is hier te vinden.

    tap-2

    Trans Adriatic Pipeline (TAP) brengt aardgas richting Europa (Bron: TAP-AG)

    Italië wil haar energievoorziening voor de toekomst veilig stellen en ziet Rusland daarin als een belangrijke handelspartner. Begin deze maand lieten verschillende Italiaanse energiebedrijven weten dat ze willen deelnemen in zowel de Nord Stream 2 als in projecten die aan de Turkish Stream verbonden zijn. "Italiaanse partners hebben belangstelling getoond. Het is geen geheim dat Saipem [onderdeel van het Italiaanse energiebedrijf Eni] deelneemt in de relevante procedures die Gazprom implementeert met betrekking tot de Nord Stream en de Turkish Stream", zo verklaarde Arkady Dvorkovich, plaatsvervangend vice-premier van Rusland tegenover persbureau TASS.

    Trans Anatolian Pipeline (TANAP)

    Met de Trans Anatolian Pipeline (TANAP) bouwt Turkije aan een zuidelijke transportroute van de Kaspische Zee tot aan de Turkse grens met Griekenland. Deze 1.841 kilometer lange gasleiding begint in Azerbeidzjan en loopt via Georgië en Turkije door richting Griekenland. Dit project werd in 2011 aangekondigd en in 2015 begon men met de daadwerkelijke constructie. Men verwacht dat de pijpleiding vanaf 2018 in gebruik genomen kan worden en vanaf 2020 ook gas naar Europa kan exporteren. De TANAP zal in het begin een capaciteit hebben van 16 miljard m³ gas per jaar, maar dat kan later met sterkere turbines verder opgeschaald worden tot maximaal 60 miljard m³. De TANAP zal worden aangesloten op de hierboven beschreven Trans Adriatic Pipeline, zodat het aardgas uit Azerbeidzjan de Europese markt kan bereiken. Daarmee realiseert Turkije haar plannen voor een Zuidelijke gascorridor naar Europa en versterkt het land haar strategische positie tussen Europa en Azië.

    tanap

    TANAP brengt aardgas van Azerbeidzjan naar Turkije en Europa (Bron: Wikipedia)

    Conclusie

    Als alles volgens plan loopt liggen er over vijf jaar drie nieuwe pijpleidingen die Turkije een grotere machtspositie geven ten aanzien van de energievoorziening van Europa. Ook wordt Griekenland een belangrijke schakel in de distributie van aardgas voor Europa. Rusland krijgt een extra transportroute om haar aardgas op de Turkse en Europese markt te brengen en Zuid-Europese landen worden minder afhankelijk van de bestaande transportroutes door Oekraïne en de Baltische Staten.

  • Barroso onderhield al jaren banden met Goldman Sachs

    Manuel Barroso onderhield ook al nauwe banden met Goldman Sachs toen hij nog voorzitter van de Europese Commissie was, zo bericht de Portugese krant Publico op basis van informatie die werd vrijgeven op basis van de Amerikaanse Freedom of Information Act. In één email van 30 september 2013 wordt Barroso door Goldman Sachs topman Lloyd Blankfein bedankt voor zijn productieve bijdrage aan meetings. Ook blijkt uit de documenten dat de directie van Goldman Sachs zeer verheugd was dat ze “op een vertrouwelijke manier” voorstellen konden aanleveren om het EU-beleid aan te passen.

    barrosoIn een schriftelijke verklaring aan de krant schrijft Barroso dat hij met verschillende grote banken contacten onderhield, omdat dat volgens hem onderdeel was van zijn functie als voorzitter van de Europese Commissie. “Dit was niet alleen om het marktsentiment te begrijpen, maar ook om vanuit de positie van de Commissie en de Europese Unie heldere boodschappen over te brengen te kunnen brengen.”

    Hoe onafhankelijk was Barroso?

    Dat Barroso tijdens zijn voorzitterschap uitvoerige gesprekken had roept de vraag op of hij zijn werk wel onafhankelijk kon uitvoeren. Begin juli was er veel publieke verontwaardiging, toen bekend werd dat Barroso bij Goldman Sachs ging werken. Hij kan in Londen aan de slag als bestuursvoorzitter bij Goldman Sachs International.

    Volgens de website EUObserver hebben negen van de 26 EU-commissarissen die in 2014 vertrokken inmiddels een baan aangenomen bij een groot bedrijf. Een voorbeeld daarvan is Neelie Kroes, die in mei een baan aangeboden kreeg bij Uber. Toen ze nog voor de Europese Commissie werkte sprak ze haar steun voor dit bedrijf uit inzake de discussie over concurrentievervalsing in de taxibranche.

    Goldman Sachs

    Goldman Sachs heeft een dubieuze reputatie gekregen vanwege het herverpakken en doorverkopen van dubieuze hypotheekleningen en het onzichtbaar maken van de Griekse begrotingstekorten. De bank was dus mede verantwoordelijk voor zowel de Amerikaanse huizenmarktzeepbel als voor de Europese schuldencrisis.

    Dat laatste was geen reden om Goldman Sachs buiten de deur te houden, integendeel. In 2011 werd Goldman Sachs adviseur Mario Monti naar voren geschoven als de minister president van de nieuwe Italiaanse regering en kreeg de ECB met Mario Draghi een nieuwe president met een Goldman Sachs verleden.

  • EU wil belastingontwijking multinationals harder aanpakken

    De EU wil multinationals die belastingen proberen te ontwijken harder aanpakken, zo maakte Dijsselbloem bekend na afloop van een vergadering tussen alle ministers van Financiën van de Eurozone.

    Verschillende Amerikaanse multinationals gebruiken de mazen in de Europese wetgeving om op grote schaal belastingen te ontwijken. Ze zetten een brievenbusmaatschappij of kantoor op in een land met een voor hen zeer gunstig belastingklimaat (zoals Ierland of Nederland) en gebruiken deze constructie zodat een groot deel van de winst onbelast blijft.

    Belastingontwijking

    Europa wil harder optreden tegen de multinationals die dit soort constructies gebruiken om minder belasting te betalen. Apple kreeg onlangs nog een miljardenboete van de Europese Commissie en de kans is groot dat meer bedrijven zullen volgen. De Europese Commissie gaat ook onderzoek doen naar belastingontwijking door webwinkel Amazon en fastfoodketen McDonald's. "Mijn boodschap aan die bedrijven is dat ze de verkeerde strijd aan het voeren zijn. Jullie moeten verder gaan, de tijden zijn veranderd", zo verklaarde Dijsselbloem voorafgaand aan de ontmoeting met de ministers van Financiën. "Jullie moeten op een eerlijke manier belasting betalen, een gedeelte in de VS en een gedeelte in Europa. Dus zorg dat je daar klaar voor bent."

    dijsselbloem

    Dijsselbloem tegen de multinationals: "Jullie moeten op een eerlijke manier belasting betalen"

    Europese belastingregels

    Om de belastingontwijking effectief aan te kunnen pakken is een Europese aanpak nodig, waarbij een aantal belastingregels geharmoniseerd worden. Pierre Moscovici van de Europese Commissie zal daar de komende weken meer informatie over naar buiten brengen. Het doel is dat alle landen van de Europese Unie in de toekomst dezelfde regels krijgen over welk deel van de winst belasting geheven moet worden. Daarmee moet een einde komen aan belastingconstructies waardoor een bedrijf als Apple effectief maar 0,005% belasting hoeft te betalen. Nu Europa belastingontwijking harder wil aanpakken is het voor Amerikaanse multinationals minder aantrekkelijk geworden om zich in landen als Ierland, Nederland en Luxemburg te vestigen. Maar daarmee is het probleem van belastingontduiking niet verdwenen. "Ik denk niet dat Apple Ierland zal verlaten, maar het beleid van de Europese Commissie zorgt er wel voor dat multinationals voortaan wel twee keer nadenken voordat ze zich in een EU-land vestigen. De kans is groot dat we een verschuiving zien richting van Ierland en Luxemburg naar landen als Zwitserland en Singapore", zo verklaarde belastingconsultant Ryan Dudley tegenover de politieke nieuwssite Salon.

    Verenigde Staten

    Europa wil het probleem van belastingontwijking door grote bedrijven aan te pakken, in tegenstelling tot de Verenigde Staten. Die hebben zich nauwelijks gemengd in dit debat, wat natuurlijk ook goed te verklaren is gezien veel van die multinationals Amerikaanse bedrijven zijn. Veel Amerikaanse bedrijven parkeren hun geld in het buitenland, omdat het door de Amerikaanse belastingregels niet gunstig is om dat geld terug te halen naar de VS. President Obama wil dat dit geld terug komt naar de Verenigde Staten en deed daarom begin vorig jaar een voorstel deze geparkeerde winsten eenmalig met slechts 14% te belasten. "De Obama regering zegt dat ze het geld wil terughalen, maar als we naar de feitelijke plannen kijken, dan bekrachtigen die de mazen in de wetgeving. Het is een geweldig cadeautje", zo concludeert Clark Gascoigne van de Financial Accountability and Corporate Transparance Coalitian tegenover Salon. Lees ook:

  • EU gaat bankpasjes met tegoed verstrekken aan vluchtelingen

    Naar schatting een miljoen vluchtelingen in Turkije krijgen van de EU een creditcard waar maandelijks een geldbedrag op gestort zal worden. Met dat geld kunnen zij eten en onderdak betalen. Deze regeling is onderdeel van een nieuwe €348 miljoen kostende humanitaire programma dat de Europese Unie donderdag heeft aangekondigd. In ruil voor maatregelen als deze belooft Turkije de vluchtelingen in eigen land op te vangen.

    Het World Food Program zal samen met het Turkse Rode Kruis toezien op de uitvoering van dit Europese reddingsprogramma. Voor ieder gezin zal apart bepaald worden hoeveel leefgeld zij krijgen van de EU, waarbij extra geld beschikbaar is om kinderen naar school te sturen of ouderen te verzorgen.

    Creditcards

    Ertharin Cousin van het World Food Program is erg enthousiast over het plan om creditcards aan alle vluchtelingen te geven. In een verklaring tegenover de Wall Street Journal zegt ze het volgende: "Het geld dat door vluchtelingen wordt uitgegeven komt rechtstreeks in de lokale economie, waardoor een stimulans wordt gegeven aan de gemeenschappen die zo genereus zijn om de vluchtelingen op te vangen." In totaal heeft de EU een bedrag van €3 miljard toegezegd om de vluchtelingen in Turkije op te vangen. Van dat bedrag is €2,2 miljard al toegewezen aan verschillende projecten die gezondheidszorg, onderwijs en andere diensten voor vluchtelingen regelen.

    creditcards-publicdomainpictures

    EU geeft creditcard met maandelijks tegoed aan vluchtelingen

  • Gerald Celente: “Brexit begin van het einde voor de EU?”

    Na de Brexit komen er uit meer landen geluiden om uit de Europese Unie te stappen. In Nederland, Frankrijk, Italië en tal van andere landen is er een groeiende groep mensen die een referendum willen houden over dit onderwerp. Is dit het einde van een lange trend van globalisering en het begin van een nieuwe trend van directe democratie? En is dit het begin van het einde van de Europese Unie? Trendwatcher Gerald Celente van de Trends Journal aan het woord…


  • Wat als Groot-Brittannië voor een Brexit stemt?

    Welke gevolgen heeft een vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie? En wat zijn de vervolgstappen als men vandaag via het referendum inderdaad voor een Brexit stemt? Dat zijn vragen die de financiële markten zich al weken mee bezighouden, maar waar eigenlijk niemand een helder antwoord op kan geven. Dit stuk is gebaseerd op een artikel dat eerder verscheen op de website van de Europese denktank Bruegel.

    Brexit? Artikel 50

    Stemt de Britse bevolking voor een vertrek uit de EU, dan moet de Britse regering dat eerst voorleggen aan het parlement. Zij zullen dan stemmen over Artikel 50 uit het Verdrag van Lissabon, het artikel waarin de procedure beschreven wordt voor het verlaten van de Europese Unie.

    Stemt het Britse parlement in met een vertrek uit de EU, dan dient de Britse regering pas een verzoek bij de Europese Unie in om zich terug te trekken. Daarna volgen onderhandelingen over de voorwaarden waaronder Groot-Brittannië mag vertrekken en waaronder men in de toekomst zal samenwerken. Deze onderhandelingen mogen twee jaar duren.

    Wordt er binnen die termijn een overeenkomst bereikt, dan kan Groot-Brittannië eerder vertrekken. Lukt het beide partijen niet overeenstemming te bereiken over de voorwaarden, dan kunnen ze deze periode verlengen. De Europese regels blijven gedurende deze periode overigens van kracht.

    Brexit-flowchart-v2

    Wat gebeurt er na het referendum als men voor een Brexit stemt? (Via Bruegel)

    Geen miljarden naar Europa

    Het Verenigd Koninkrijk levert na Duitsland, Frankrijk en Italië de vierde grootste bijdrage aan de EU. In 2014 leverde het land netto een bijdrage van £13 miljard van het totale EU budget van £118,9 miljard. Dat is omgerekend een half procent van het bbp van Groot-Brittannië. Van dat bedrag krijgt het land overigens ongeveer £4 miljard weer terug via Europese subsidies, voornamelijk voor de landbouwsector.

    Stapt het land uit de Europese Unie, dan houdt het land daar een directe besparing van een paar miljard per jaar aan over. Of dat genoeg is om de indirecte kosten van het verlies van EU lidmaatschap de lange termijn op te vangen, dat is nog de vraag…

    Handelsverdragen

    De grootste aderlating voor het Verenigd Koninkrijk is dat ze met heel veel landen opnieuw moet onderhandelen, want de handelsverdragen die het land via de EU heeft met 52 verschillende landen zullen dan niet meer van toepassing zijn. Ook profiteert het land dan niet meer van de handelsverdragen die in de toekomst kunnen voortkomen uit de onderhandelingen die de EU nog voert met 72 verschillende landen. Vertrekt het Verenigd Koninkrijk uit de EU, dan moet ze zelf de onderhandelingen gaan voeren met de EU en met 124 andere landen (Huettl en Merler, 2016). En die onderhandelingen kunnen soms erg lang duren, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Gemiddeld duurt het 28 maanden tussen het begin van de onderhandelingen en het ondertekenen van een handelsverdrag (Moser en Rose, 2012). De EU is momenteel bezig met een belangrijk en omstreden handelsverdrag met de Verenigde Staten, onderhandelingen die al in 2013 begonnen zijn. Gesprekken die zijn opgestart met Canada (2009), Japan (2012) en India (2007) lopen nog steeds. Voor het Britse bedrijfsleven kan het vertrek uit de Europese Unie dus grote gevolgen hebben.

    EU burgerschap

    De Britse bevolking is na een vertrek uit de Europese Unie ook geen EU-burger meer. Dat is een bepaalde status die ook via verschillende Europese verdragen is vastgelegd. Welke rechten burgers hier precies aan kunnen ontlenen weten we niet, maar dat zou het voor Britten lastiger kunnen maken toegang te krijgen tot publieke instellingen in EU landen. Welke rechten EU-burgers krijgen in het Verenigd Koninkrijk en Britse staatsburgers in de Europese Unie, dat zijn onderwerpen die aan de onderhandelingstafel besproken worden bij een Brexit.

    brexit

    Welke gevolgen heeft een Brexit?

  • Yes Minister: Waarom Groot-Brittannië bij de EU kwam

    Gaat Groot-Brittannië de EU verlaten of niet? Dat is de vraag waar we vandaag een antwoord op zullen krijgen. Hier een komisch fragment van Yes Minister over waarom het land ooit op het idee kwam zich bij de Europese Unie aan te sluiten…

    h/t: Steen Jakobsen, econoom van Saxo Bank




  • Merkel wil vrijhandelszone tussen Rusland en EU

    De Duitse bondskanselier Merkel pleit voor een vrijhandelszone tussen de Europese Unie en Rusland, zo schrijft de Frankfurter Allgemeine. Tijdens een congres van het CDU sprak Merkel haar wens uit voor meer economische samenwerking tussen Europa en Rusland, zodat er in haar woorden “een vrijhandelszone van Lissabon tot Vladivostok” ontstaat. Maar dat doel kan volgens de Duitse bondskanselier alleen bereikt worden zodra de regering van Rusland haar verplichtingen ten aanzien van het Minsk akkoord nakomt, de overeenkomst over een staakt-het-vuren in Oekraïne.

    Sancties

    De woorden van Merkel geven hoop op een toekomst van verdere economische samenwerking op het Euraziatische continent, juist op een moment dat de EU van plan is de sancties tegen Rusland te verlengen. De Europese Unie introduceerde in 2014 sancties tegen Rusland vanwege de ontwikkelingen in Oekraïne. De Krim besloot zich per referendum bij Rusland aan te sluiten, tot ongenoegen van Europese regeringsleiders. Ook werd Moskou vanuit verschillende hoeken beschuldigd van betrokkenheid bij het neerhalen van vlucht MH17 in het oosten van Oekraïne, beschuldigingen die tot op de dag van vandaag nog niet hard zijn gemaakt. Rusland reageerde op deze sancties met een verbod op landbouwproducten uit verschillende Westerse landen.

    Samenwerking met Rusland

    De sancties belemmeren economische samenwerking tussen Rusland en de EU en dat roept steeds meer weerstand op. Verschillende Europese politici hebben zich al uitgesproken tegen de sancties, terwijl Duitsland tegen de Europese richtlijnen in met Rusland samenwerkt aan de nieuwe ‘Nord Stream 2’ gasleiding. Merkel is zich er goed van bewust dat er meer toekomst zit in samenwerking met Rusland dan in nieuwe economische sancties. Dat is overigens ook de mening van meer dan 70% van de Duitse bevolking.

    Europa is in deze kwestie opnieuw aan zet, aangezien Rusland onlangs opnieuw haar intenties uitsprak voor meer economische samenwerking met de EU. Al in 2010 schreef de Russische president Poetin zijn toekomstvisie op in de Suddeutsche Zeitung. Daarin schrijft hij ook over samenwerking met Europa op het gebied van energie, industrie en kennis:

    “In de toekomst kunnen we zelfs een vrijhandelszone of een meer geavanceerde vorm van economische integratie overwegen. Het resultaat daarvan is een verenigde continentale markt met een capaciteit van biljoenen euro’s.”

    Lees meer:

    merkel-putin

    Merkel wil meer samenwerking tussen EU en Rusland

  • Rusland wil meer samenwerking met EU

    Rusland staat open voor meer economische samenwerking met de Europese Unie, zo maakte het Russische ministerie van Economische Zaken onlangs bekend. Het land streeft naar een gemeenschappelijke economische zone tussen de EU en de Euraziatische Economische Unie (EEU), een handelsunie die in 2015 werd opgericht en waar Rusland, Armenië, Wit-Rusland, Kazachstan en Kyrgizië lid van zijn.

    De Euraziatische handelsunie heeft dezelfde fundamenten als de Europese Unie en kenmerkt zich door een vrij verkeer van personen, goederen en kapitaal. Ook hebben de lidstaten van de EEU stappen ondernomen om onderlinge handelsbeperkingen weg te nemen. De EEU is een initiatief van Rusland, bedoeld om de economische samenwerking met voormalige Sovjetlanden te versterken. Ook lijkt de Euraziatische handelsunie een opmaat te zijn richting een verdere integratie met de Europese Unie.

    Rusland wil samenwerking tussen EU en EEU

    Het is niet voor het eerst dat Rusland toenadering zoekt tot de Europese Unie. Eind 2014 pleitte de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, ook al voor verdere samenwerking tussen de EU en de EEU. De samenwerking tussen de vijf Euraziatische landen begon in 2010 met een douane-unie. Later werd deze opgewaardeerd tot een handelsunie en sinds 2015 vertegenwoordigt de Euraziatische Economische Unie (EEU) ongeveer 170 miljoen mensen en 15% van de wereldwijde landbouwgrond. Ook beschikt deze unie van vijf landen over aanzienlijke olie- en gasvoorraden. Met de oprichting van de Euraziatische Economische Unie zette Rusland niet alleen een stap in de richting van Europa, maar ook in de richting van Azië. Zo wil Rusland ook de Chinese 'Silk Road' integreren in de Euraziatische handelsunie. Lees ook:

    eurasian-union

    Rusland wil meer samenwerking tussen EU en Euraziatische Economische Unie