Blog

Vooruitzichten zijn belangrijker dan de cijfers!

Deze bijdrage is afkomstig van Beurshalte

Maandag 11 januari 2016 kwam Alcoa, de Amerikaanse aluminiumreus, met cijfers over het vierde kwartaal van 2015. Met die gebeurtenis is het nieuwe cijferseizoen officieus van start gegaan. De grote en misschien ook wel bange vraag is of de bedrijven de Chinese grauwsluier over de aandelenbeurzen kunnen verdrijven. Dat is niet uitgesloten, want dat gebeurde ook aan het einde van het derde kwartaal van 2015.

Ook toen zagen we het somber in. De markt had een daling van de winstgevendheid ingecalculeerd van gemiddeld 4,3%. Het bleek met een daling van 0,8% allemaal reusachtig mee te vallen. Van puur enthousiasme schoot de S&P 500 met 10% de lucht in. Het herstel verraste de kenners!

Sombere verwachtingen

Evenals toen is het ook nu weer China dat beleggers schrik aan jaagt met zijn tot mislukking gedoemde pogingen greep op een op hol geslagen markt te krijgen. Angst en schrik hebben de aandelenkoersen omlaag gejaagd. Tegelijkertijd hebben ze echter ook de verwachtingen voor de bedrijfsresultaten mee omlaag getrokken. Dat gebeurde ook aan het einde van de zomer van afgelopen jaar! Dat zou nu ook zomaar weer kunnen gebeuren.

De koers van een aandeel ten tijde van het cijferseizoen wordt voornamelijk door twee factoren bepaald. De uiteindelijke cijfers zijn natuurlijk de belangrijkste. Bedrijven zijn er meester in geworden om verwachtingen omlaag te praten, waarna het niet zo moeilijk om die bijgestelde verwachtingen royaal te verslaan met alle positieve gevolgen van dien. Dat proces voltrekt zich ook dit keer weer. Opnieuw gaat de markt uit van een winstdaling.

Het grootste slachtoffer zal de sector energie zijn met een winstdaling van maar liefst 70%. Tellen we deze sector niet mee, dan zullen bedrijven een omzet- en winststijging noteren van slechts 1,1%. Daar moet menig bedrijf zonder veel problemen aan voorbij kunnen stuiven. Een hinderlijke bijkomstigheid is weer wel, dat bij de vooruitzichten voor 2016 wel hoog ingezet wordt op 8,3% in de winstgroei van bedrijven, die uit de energiesector uitgezonderd. De omzet moet in 2016 met gemiddeld 4,4% omhoog!

Inkoop aandelen

Een tweede factor van belang vormen de talrijke programma’s voor inkoop van eigen aandelen. Dat is al jaren een continue proces van belang met uitzondering van de maand voorafgaand aan de bekendmaking van de cijfers. Dankzij die programma’s vinden koersen een stabiele steun met als enige uitzondering de genoemde maand. Dan willen er nog weleens onverwachte dingen gebeuren. Dit zijn uiteraard allemaal algemeenheden. En die programma’s winnen nog steeds aan populariteit. Volgens Capital Economics is er in 2015 waarschijnlijk voor een bedrag van $868 miljard eigen aandelen opgekocht.

En toch staan beide factoren niet garant voor succes. Dat bewees het eerder genoemde Alcoa. Het kwam met cijfers die de consensus versloegen en het heeft een programma voor inkoop eigen aandelen ter waarde van luttele miljarden dollars en toch ging de koers na het bekend worden van de cijfers met 9% onderuit. Alcoa verslikte zich in een derde factor van eminent belang en dat is de guidance. Die zag er niet goed en dus lieten beleggers het aandeel vallen. Niet alles laat zich sturen door getructe ceo ’s, zo blijkt ook nu weer! Het wordt met andere woorden ook dit keer weer spannend. Het is weer afwachten wat de ceo ‘s weer te vertellen hebben en hoeveel geld ze bereid zijn te doneren om de beurskoers te steunen. Pas dan kunnen we vaststellen of de berenmarkt dit keer wel is gearriveerd!

Cor Wijtvliet

Hoofdredacteur Beurshalte.nl

Over Beurshalte:

Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden!

19 januari 2016
Leeglopen van bubbels

De Bank for International Settlements, ook wel de bank van de centrale banken genoemd, concludeert in een nieuw opzienbarend rapport dat er wereldwijd géén sprake is van seculaire stagnatie (een tijdperk van structureel lagere groei), maar dat het werkelijke probleem schuilt in kredietbubbels die de reële economie verstoren.

De BIS onderzocht alle recessies in de Westerse wereld sinds de jaren ’60. Daaruit blijkt dat de lange nasleep van de Lehman-crisis (die in 2008 begon) bijna volledig verklaard kan worden door de vernietigende effecten van de neergang die volgt op het uiteenspatten van een kredietbubbel.

Nader toegelicht: Tijdens de hausse slokt de kredietbubbel steeds meer middelen op. Denk aan werknemers die tijdens de huizenbubbel overstapten naar de bouw- of makelaarssector (hypotheekadviseurs schoten bijvoorbeeld als paddenstoelen uit de grond). Dit potentieel wordt volgens de BIS onttrokken uit de meer productieve sectoren van de economie. Als vervolgens die bubbel uiteenspat verergeren de misallocatie van kapitaalgoederen. Het kan dat maar liefst acht jaar duren om deze giftige erfenis uit de weg te ruimen. Dit komt door krappe kredietmogelijkheden en een verstoord financieel systeem. Ook gaat de nasleep van een economische crisis vaak gepaard gaat met desastreuze overheidsbezuinigingen.

Sneller herstel
Zo beargumenteert de BIS dat de Verenigde Staten na de financiële crisis sneller herstelde dan Europa. De Noord-Amerikanen pakten sneller hun slechte schulden aan en dwongen banken nieuw kapitaal op te halen, daardoor bleef een kredietkrapte uit. Europa treuzelde echter, omdat de machtige banklobby maatregelen tegenhield. Politici kozen ervoor de hefboom van banken te verkleinen door de kredietgroei te beperken, in plaats van banken nieuw kapitaal op te laten halen. Voor deze beleidsfout(en) heeft Europa een hoge prijs betaald, want de werkloosheid is in veel landen nog steeds erg hoog.. Claudio Borio, hoofdeconoom bij de BIS en tevens hoofdauteur van het rapport, stelt:
"Het terugkoppelingseffect van deze verloren productiviteit is 0,7% van het bbp per jaar. De totale schade over het afgelopen decennium ligt op 6% van het bbp."
Dit zijn extreme bedragen en helaas zit achter deze bedragen erg veel menselijk leed. Het is erg moeilijk de verantwoordelijken hiervoor te vinden, laat staan te straffen... Sander Noordhof

Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van Goudstandaard.

19 januari 2016
Olie uit North Dakota is al niets meer waard

De olieprijs is in anderhalf jaar tijd gezakt tot minder dan $30 per vat, maar dat is niet de prijs die overal betaald wordt. Voor lage kwaliteit olie, dat een hoge concentratie zwavel bevat, wordt een nog lagere prijs gerekend. Zo laag dat er bijna niets meer aan te verdienen valt, zo merkte Bloomberg op. Het meest extreme voorbeeld vinden we in North Dakota, waar de olieprijs maandag een dieptepunt van -$0,50 bereikte.

Producenten in deze Amerikaanse staat moeten inmiddels geld bijleggen om een koper te vinden voor hun olie. Dat terwijl ze een jaar geleden nog $13,50 en in januari 2014 zelfs $47,60 vingen voor een vat van 159 liter. Dat komt omdat er in dit gebied geen pijpleidingen zijn waar deze lage kwaliteit olie mee vervoerd kan worden en handelaren zijn aangewezen op kostbaarder en langzamer transport over de weg en over de rails.

Olie uit North Dakota is al niets meer waard (Bron: Bloomberg)

Lagere olieprijs

De verwerkingskosten van de olie uit North Dakota zijn door de sterke zwavelconcentratie ook veel hoger, waardoor het goedje tegen een lagere prijs verhandeld wordt dan bijvoorbeeld een vat Brent of WTI olie. De extra kosten voor transport en raffinage zijn inmiddels zo hoog dat de productie van de kleine 15.000 vaten per dag in North Dakota zelfs geen cent meer oplevert.

Ook elders in de wereld voelt men de pijn van de lage olieprijs, zoals in Canada. Daar produceert men teer, een dikke en kleverige op aardolie gebaseerde substantie die alleen tegen zeer hoge kosten geraffineerd kan worden tot bruikbare brandstoffen. De zware milieuverontreiniging die veroorzaakt wordt met de winning van olie uit teerzanden zal bij de huidige olieprijs ook een keer stoppen, omdat het vandaag de dag nog maar $8,35 per vat oplevert. Minder dan twee jaar geleden kwam deze olie nog voor bijna $80 per vat op de markt.

Bij een zeer lage olieprijs kan het nog lucratief zijn te blijven produceren, zeker als er schulden betaald moeten worden. Maar als de prijs negatief is, zoals in het geval van North Dakota, dan is het verstandiger om meteen de productie stil te zetten.

18 januari 2016
Draaide de NAVO interventie in Libië om goud?
In oktober 2011 werd de Libische dictator Gaddafi vermoord door rebellen die gesteund werden door het Westen. De NAVO speelde een belangrijke rol in de omverwerping van het regime, dat volgens de officiële verklaring plaats moest maken voor democratie. Maar achter de schermen speelden er compleet andere belangen en argumenten mee, zo blijkt uit emails van Hillary Clinton die eind vorig jaar gepubliceerd werden. In één van die emails blijkt dat de NAVO niet uit was op het brengen van democratie, maar op het voorkomen van de totstandkoming van een door goud gedekte Afrikaanse valuta.

In deze email die op 2 april 2011 naar Clinton verstuurd werd staat beschreven dat Gaddafi de intentie had om de goudreserve van zijn land – in totaal 143 ton – te gebruiken voor een nieuwe Afrikaanse munteenheid op basis van de Libische gouden dinar. Deze munteenheid werd door Frankrijk gezien als een bedreiging, omdat veel Afrikaanse landen in die regio op dat moment hun munt gekoppeld hadden aan de Franse franc (en later de euro). Sarkozy was bang dat Frankrijk haar invloed in deze regio zou verliezen, zo maken we op uit de vertrouwelijke email naar Clinton. De introductie van een goud gedekte munteenheid was naar verluid één van de redenen van Sarkozy om een aanval op Libië uit te voeren.

In de email wordt zelfs puntsgewijs duidelijk gemaakt welke doelen men dacht te bereiken met het dwarsbomen van de plannen van de Libische dictator (en dat is een beetje uit de hand gelopen)…
1. De wens om een groter marktaandeel te krijgen in de olieproductie van Libië
2. Uitbreiding van de Franse invloedssfeer in Noord-Afrika
3. Verbetering van de interne politieke situatie in Frankrijk
4. Het Franse leger de kans geven om zichzelf wereldwijd weer op de kaart te zetten
5. Voorkomen dat Gaddafi de rol van Frankrijk overneemt als de dominante macht in Frans West Afrika.
Was introductie goud gedekte munt door Gadaffi werkelijke reden voor NAVO operatie Libië?
18 januari 2016
Chinese AIIB investeringsbank zal uitsluitend dollars gebruiken

De nieuwe Chinese investeringsbank waar meer dan vijftig landen van over de hele wereld aan deelnemen zal uitsluitend Amerikaanse dollars gebruiken als munteenheid, zo bericht de Financial Times. Dat werd afgelopen zaterdag duidelijk bij de officiële lancering van de Asian Infrastructure Investment Bank (AIIB). Het is een opvallende keuze, want China had de investeringsbank ook kunnen gebruiken als platform om de yuan te promoten. De investeringsbank zal leningen verstrekken voor de ontwikkeling van infrastructuur in de deelnemende landen.

In een toespraak benadrukte president Xi Jinping het belang van nieuwe investeringen in infrastructuur via de investeringsbank:

“De vraag naar ontwikkeling van infrastructuur in Azië is enorm. De oprichting en opening van de AIIB betekent ook veel voor de hervorming van het wereldwijde economische systeem. Het sluit aan op de evoluerende trend van het wereldwijde economische landschap en zal bijdragen aan een effectiever en en rechtvaardiger bestuur.”

Aziatische investeringsbank gaat geld uitlenen in dollars

Dollars

Volgens analisten heeft China de dollar gekozen, omdat de meeste landen hun bijdrage aan de investeringsbank ook in dollars zullen voldoen. Ze zullen bij voorkeur ook in dollars lenen, omdat ze dan niet beperkt zijn tot Chinese opdrachtgevers die de yuan accepteren. De Chinese investeringsbank begint met een kapitaal van $100 miljard, dat uitgeleend kan worden aan landen die grote infrastructurele projecten willen ontwikkelen.

China heeft een stem van 26% in de investeringsbank, maar er is altijd een meerderheid van 75% van de stemmen nodig om belangrijke besluiten te nemen. Er is dus altijd voldoende draagvlak nodig, voordat de investeringsbank een lening verstrekt aan één van de landen. De eerste aanvragen voor leningen worden halverwege het jaar verwacht. Tegen het einde van dit jaar verwacht men dat de eerste leningen uit het potje van de AIIB verstrekt zullen worden.

De president van de nieuwe Chinese investeringsbank, Jin Liqun, begint enthousiast aan zijn termijn van vijf jaar. Hij zei daar het volgende over:

“We hebben een goed gevulde pijplijn van gezamenlijk gefinancierde en zelfstandige projecten. Infrastructuur is de sleutel voor een brede sociale ontwikkeling en voor het terugdringen van armoede.”

18 januari 2016
Chinezen willen haven in Griekenland kopen

Het Chinese staatsbedrijf China Ocean Shipping, ook wel Cosco Group genoemd, is van plan de grootste containerhaven in Griekenland te kopen. Het gaat om de haven in Piraeus, de stad die op slechts zes kilometer afstand van de Griekse hoofdstad Athene ligt. De haven kan door haar strategische ligging aan de Middellandse Zee een belangrijke rol spelen in de nieuwe Chinese Silk Road handelsroute, die zowel over land als over zee loopt.

Het Chinese staatsbedrijf legt een bedrag van ongeveer €700 miljoen op tafel voor een 67% belang in de haven van Piraeus. Er waren geen andere bieders, maar omdat de Grieken het bod te laag vonden is er nog geen deal gesloten. Deze week zal China Ocean Shipping met een hoger bod moeten komen om de haven te bemachtigen.

Handelsroute
Als China de haven in handen krijgt heeft ze controle over de snelst groeiende containerhaven in de wereld. Van alle Europese havens ligt deze het dichtst bij het Suezkanaal, een strategische ligging waar de Chinezen optimaal gebruik van willen maken. China Ocean Shipping heeft al een overslagbedrijf in de haven van Piraeus en wekelijks vertrekken er al drie vrachttreinen met containers richting de Europese markt. Als China de haven in handen krijgt kan ze deze transportroute over land verder uitbreiden. Het is nog te vroeg om te zeggen of de Griekse haven met Chinese investeringen een concurrent kan worden voor havens als Rotterdam en Hamburg in het noordelijke deel van Europa, of dat de haven van Piraeus alleen goederenvervoer zal wegnemen bij andere Europese havens aan de Middellandse Zee.

Chinezen hebben belangstelling voor de haven van Piraeus

18 januari 2016
Een lage olieprijs als bedreiging voor de petrodollar?

De daling van de olieprijs tot onder de $30 per vat is potentieel een grote bedreiging voor de status van de Amerikaanse dollar als wereldreservemunt. Blijft de olieprijs nog lang laag, dan wordt het voor landen veel gemakkelijker over te schakelen naar een andere munt om de olie in af te rekenen. Maar hoe gaat dat in zijn werk? Een analyse…

Oliedollar

Om dit onderwerp goed te bespreken blikken we eerst even terug in de tijd. Na het loslaten van de koppeling tussen de dollar en goud was er geen anker meer dat de dollar waarde gaf. De dollar was niet langer garantie op levering van goud, een probleem dat door Kissinger heel slim opgelost door in 1973 een deal te sluiten met Saoedi-Arabië. Olie zou voortaan uitsluitend in dollars afgerekend worden, waarmee alle dollarreserves die centrale banken in de loop der tijd verzameld hadden een nieuwe functie kregen. Ze waren niet langer een claim op goud, maar op een overvloedige voorraad olie uit het Midden-Oosten.

Alle landen die olie importeren hadden vanaf dat moment dollars nodig om olie te kunnen kopen, waardoor wereldwijd de vraag naar dollars werd veiliggesteld. En omdat de wereldeconomie zo afhankelijk is van olie was het niets minder dan logisch dat men ook andere grondstoffen in dollars zouden afrekenen.

Neem als voorbeeld een land dat koper en graan exporteert en olie importeert. Als zij weten dat de olie alleen in dollars betaald kan worden, dan zou de meest logische reactie zijn om dollars te vragen voor de goederen die ze aan het buitenland verkopen (in dit voorbeeld koper en graan). En omdat deze situatie hetzelfde was voor alle olie-importerende landen en omdat olie een relatief grote kostenpost is duurde het niet lang voordat alle grondstoffen wereldwijd in de Amerikaanse dollar werden afgerekend.

Dit systeem zorgde voor een aanhoudende vraag naar dollars, waardoor de waarde van de munt kunstmatig hoog gehouden werd. Dit geeft een bevoorrechte positie aan de Verenigde Staten, omdat zij als enige in staat zijn dollars te creëren. Dit monopolie is al verschillende keren aangevallen, denk aan de oliecrisis van 1973, maar ook aan pogingen van Irak en Libië om olie in een een andere munteenheid te verhandelen.

Daling olieprijs

Terug naar de ontwikkelingen van vandaag de dag. De olieprijs zakte deze week onder de $30 per vat, terwijl in de zomer van 2014 nog meer dan $100 betaald werd voor een vat olie. Waarom blijft een land als Rusland een recordhoeveelheid olie oppompen, terwijl hun gemiddelde kostprijs hoger ligt dan de prijs waarvoor de olie op dit moment verhandeld wordt? En waarom zijn landen als Saoedi-Arabië en Rusland zo vastberaden hun productie verder op te schroeven, terwijl de opbrengst per vat als een baksteen naar beneden gaat?

Opvallend is dat Saoedi-Arabië de laatste tijd meer toenadering tot Rusland zoekt om de verstandhouding te verbeteren, terwijl het land in het verleden juist goede relaties onderhield met de Verenigde Staten. Staan we aan de vooravond van grote veranderingen?

Van dollar naar euro?

Een mogelijk scenario is dat deze twee olieproducerende landen een transitie voorbereiden van de dollar naar de euro als wereldwijde handelsmunt. Die stap wordt makkelijker gemaakt bij een lage olieprijs, omdat de rest van de wereld dan minder dollarreserves aan hoeft te houden. En dat is ook precies wat we in 2015 voor het eerst sinds in decennia zagen gebeuren.

Een zeer lage olieprijs zorgt voor minder vraag naar dollars, waardoor landen meer beweegruimte krijgen om de import van olie in een andere munt af te rekenen. Zo levert Iran inmiddels olie aan India in ruil voor roepies en ondernemen zowel China als Rusland initiatieven om olie in hun eigen munt te verhandelen.

Wereldwijde valutareserves dollar (Grafiek van Bloomberg)

Alternatief

Toen de dollar in 1971 werd losgekoppeld van goud en toen een paar jaar later de oliecrisis uitbrak was er geen alternatieve wereldmunt voor de dollar. Inmiddels is die er wel, want de euro is uitgegroeid tot een munt die door meer dan 300 miljoen mensen gebruikt wordt en die het vertrouwen van de markt heeft gekregen door de evenwichtige betalingsbalans en de productiviteit van de Eurozone als geheel.

Zou de euro de rol van wereldwijde handelsmunt kunnen overnemen? De zegen van Rusland hebben ze! Wat denkt u?

Kan de lage olieprijs de transitie naar de euro als wereldhandelsmunt versnellen?

16 januari 2016
RBS: “Daling olieprijs rampzalig voor high-yield obligaties”
Kredietanalist Alberto Gallo van de Royal Bank of Scotland zegt in een gesprek met Bloomberg dat de daling van de olieprijs grote gevolgen zal hebben voor de Amerikaanse high-yield obligatiemarkt. De energiesector vertegenwoordigt 18% van deze markt in de VS. Daarnaast bestaat nog eens 10 tot 15 procent van de high-yield obligatiemarkt uit leningen aan in bedrijven die nauw verweven zijn met de energiesector.

Voeg je daar de problematische retailmarkt aan toe, dan kom je volgens kredietanalist Gallo tot de conclusie dat bijna een derde deel van deze markt onder druk staat. In een gesprek met Bloomberg zegt hij dat een toename van het aantal faillissementen in de VS door de daling van de olieprijs vrijwel onvermijdelijk is geworden.

Daling olieprijs

Alberto Gallo merkt op dat RBS vorig jaar de daling van de olieprijs tot onder de $30 al zag aankomen. De olieprijs van in de $30 en $40 per vat was voor het Midden-Oosten prima, omdat het concurrenten in schalie van de markt hield. Maar nu de prijs verder gedaald is komen ze zelf ook in de problemen. De kredietanalist van RBS zegt daar het volgende over:

“Maar nu realiseren deze olieproducerende landen zich dat ze nu tegen elke prijs olie moeten produceren om drastische bezuinigingen te voorkomen. Ze moeten misschien wat bezittingen van de hand doen of geld uit hun staatsfondsen halen. Er is $7 biljoen aan vermogen in sovereign wealth funds in de wereld en die hoeveelheid daalt! Petrodollars zijn petro pennies geworden.”

Lees ook:
- Daling olieprijs bedreigt schalie revolutie VS (december 2014)
- Topman Shell heeft spijt van investeringen in schaliegas (oktober 2013)
De olieprijs is na correctie voor inflatie zelfs op laagste niveau sinds 1989 (Grafiek via Bloomberg)
14 januari 2016
Grafiek: Europese aandelen stijgen terwijl bedrijfswinsten dalen

De Europese aandelenmarkten zijn in de periode van 2011 tot en met 2015 sterk in waarde gestegen, maar dat was niet de verdienste van de bedrijven zelf. De bedrijfswinst, één van de meest gebruikte methodes om de waarde van een aandeel te bepalen, is in deze periode namelijk helemaal niet gestegen. Sterker nog, sinds 2011 is er sprake geweest van een licht dalende trend…

In de periode van 2009 tot en met 2011 werden Europese aandelen ook meer waard, maar toen wisten de beursgenoteerde bedrijven hun winsten ook met 40% ten verhogen. De afgelopen vijf jaar stegen de aandelenkoersen ook, terwijl de bedrijfswinsten daalden! De gemiddelde koers/winst verhouding steeg in deze periode van 8x naar 15x.

Lage rente

De meest voor de hand liggende verklaring hiervoor is de extreme daling van de rente, waardoor aandelen aantrekkelijker worden ten opzichte van obligaties. Het dividendrendement alleen is in veel gevallen al hoger dan de rente, zeker bij staatsobligaties. Toch is het opvallend dat Europese bedrijven hun winstgevendheid niet hebben weten te vergroten, want een lagere rente betekent ook dat de financieringslasten voor bedrijven dalen.

Europese aandelen duurder, terwijl onderliggende bedrijfswinsten dalen (h/t: Karel Mercx)

14 januari 2016
Japan leent 10 jaar voor 0,19%

De rente op 10-jaars staatsleningen van de Japanse overheid bereikte deze week een nieuw dieptepunt van 0,19%. Beleggers zoeken een veilige haven en kiezen voor Japanse staatsobligaties, omdat dit schuldpapier zeer liquide is. ABN Amro schreef een week geleden in haar wekelijkse valutarapport dat de Japanse yen haar status van veilige haven versterkt heeft, omdat de munt in het geweld van de wereldwijd dalende aandelenkoersen en de wereldwijde valutaoorlog bijzonder goed stand weet te houden. In de eerste week van dit jaar steeg de waarde van de yen met 2% ten opzichte van de Amerikaanse dollar.

De extreem lage rente op Japanse staatsleningen suggereert een zeer gering risico, maar het ligt er maar net aan hoe je daar naar kijkt. Nominaal gezien is de Japanse yen absoluut een veilige munt, omdat Japan een eigen centrale bank heeft die altijd geld kan bijdrukken en de markt kan ondersteunen met het opkopen van staatsobligaties en aandelen. Maar daarin schuilt ook een gevaar, want valutaspecialist Georgette Boele van de ABN Amro schreef in haar valutarapport van 7 januari dat een verdere waardestijging van de yen meer monetaire stimulering door de centrale bank kan uitlokken.

Japanse 10-jaars staatsobligaties hebben een historisch lage rente van 0,19% (Grafiek via Holger Zschaepitz)

Tip: Maakt u zich zorgen om uw vermogen? Overweeg dan eens wat spreiding aan te brengen met fysiek goud. Door de geschiedenis heen heeft dit edelmetaal haar waarde weten te behouden, in tegenstelling tot veel valuta. Het is niet voor niets dat zelfs centrale banken nog steeds aanzienlijke goudreserves aanhouden. Wilt u goud kopen, Goudstandaard is een betrouwbare aanbieder van fysiek goud, zilver en platina met mogelijkheden tot opslag van edelmetaal dankzij AFM vergunning.

14 januari 2016
Italië doet mee aan Nord Stream 2 project

De regering van Italië wil meedoen aan de ontwikkeling van de Nord Stream 2, een nieuwe gasleiding door de Baltische Zee waarmee Rusland in de toekomst veel meer gas aan Europa kan leveren. Dat schrijft de Italiaanse versie van de Huffington Post. Dit nieuws komt een paar dagen na het telefoongesprek dat de Italiaanse premier Matteo Renzi had met de Russische president Poetin.

De deelname van Italië aan de Nord Stream 2 is een belangrijke verschuiving in de Italiaanse positie, want eind vorig jaar was Italië nog zeer kritisch over dit Duits-Russische project. In december 2015 vroeg Italië nog om een evaluatie van dit energieproject, omdat het niet conformeerde aan het Europese energiebeleid om minder afhankelijk te worden van aardgas uit Rusland. De Nord Stream 2 zou de afhankelijkheid van gas uit Rusland juist vergroten, wat tot grote verdeeldheid leidde binnen Europa.

Nord Stream 2

De Nord Stream 2 is een ruim 1.200 kilometer lange gasleiding die naast de oorspronkelijke Nord Stream gelegd zal worden. Omdat de leiding rechtstreeks van Rusland naar Duitsland loopt zijn er minder risico’s die de levering van aardgas kunnen verstoren. Duitsland heeft tegen de Europese afspraken in al verregaande afspraken gemaakt met Rusland over de uitbreiding van deze gasleiding. Nu Italië zich hierbij aansluit is het interessant om te zien wat andere landen gaan doen. Is volledige Europese onafhankelijkheid van Russisch aardgas wel realistisch?

Ook Italië staat nu achter de Nord Stream 2

14 januari 2016