Marketupdate

Categorie: Kredietcrisis

  • Beleggen in de Zwitserse centrale bank?

    Het is u misschien niet opgevallen, maar het aandeel van de Zwitserse centrale bank is sinds juni dit jaar verdubbeld tot meer dan 4.000 Zwitserse franc. Dat is opmerkelijk, als je bedenkt dat het aandeel in het verleden meestal voor ongeveer 1.000 Zwitserse frank van eigenaar wisselde. Hoe komt het dat beleggers opeens zulke grote bedragen neertellen voor een aandeel in de centrale bank? En sinds wanneer is het mogelijk om als particulier een aandeel te nemen in een centrale bank?

    De Zwitserse centrale bank werd in 1907 opgericht als een beursgenoteerd bedrijf, waarbij de aandelen op de Zwitserse beurs verhandeld worden. Daarvan zijn er 100.000 in private handen (48%), terwijl de rest van de aandelen in handen is van de verschillende regionale overheden en banken in Zwitserland. De Zwitserse centrale bank is een van de weinige centrale banken waarvan een deel van de aandelen via de beurs verhandeld wordt, maar niet de enige. Ook in België, Griekenland en Japan kunnen beleggers een aandeel kopen van hun eigen centrale bank.

    De handel in het aandeel van de Zwitserse centrale bank was tot een jaar geleden niet zo spannend, omdat de koers rond de duizend Zwitserse frank per aandeel schommelde. Maar waarom begon de koers vorig jaar opeens te stijgen? Daarover gaan volgens de Financial Times verschillende verhalen rond.

    Aandeel Zwitserse centrale bank geëxplodeerd (Bron: Google Finance)

    Beleggers duiken op Zwitserse centrale bank

    Een van de theorieën is dat een Duitse nieuwsbrief voor beleggers haar lezers afgelopen zomer aanspoorde om aandelen in de centrale bank te kopen. Omdat er maar 100.000 aandelen in omloop zijn en er relatief weinig in gehandeld wordt kan dit een verklaring zijn voor de explosieve prijsstijging van het aandeel. Omdat de centrale bank niet failliet kan gaan en amper dividend oplevert worden de aandelen door sommige beleggers gezien als een veilig alternatief voor Zwitserse staatsobligaties, die tegen een negatieve rente worden aangeboden.

    Een andere theorie is dat beleggers speculeren op de mogelijkheid dat ze in de toekomst uitgekocht zullen worden door de Zwitserse centrale bank. Een vergelijkbare actie zagen we aan het begin van deze eeuw, toen de Bank for International Settlements (BIS) haar private aandeelhouders uitkocht. De aandeelhouders kregen toen een compensatie van 25.000 Zwitserse frank per aandeel, een prijs die drie keer zo hoog was als de marktwaarde voor deze aankondiging. Maar concrete aanwijzingen dat de centrale bank daar plannen voor zou hebben zijn er niet.

    Zwitserse centrale bank heeft grote aandelenportefeuille opgebouwd (Bron: Bloomberg)

    Hedgefonds en veilige haven

    Ook is het mogelijk dat beleggers de Zwitserse centrale bank zijn gaan zien als een soort hedgefonds, omdat ze inmiddels ook een aanzienlijk aandelenportefeuille van meer dan $80 miljard beheert. Gaat het goed met de waarde van deze aandelen, dan zou dat ook positief zijn voor de aandeelhouderswaarde. Daar komt bij dat de centrale bank een aanzienlijke goudvoorraad en de spreekwoordelijke geldpers in handen heeft, waardoor het zo goed als uitgesloten is dat de aandelen in de toekomst waardeloos worden. Een veiliger hedgefonds dan de Zwitserse centrale bank zul je waarschijnlijk niet vinden.

    Tegen de huidige koers van 4.020 Zwitserse frank is het effectieve rendement van een belegging in de centrale bank slechts 0,37% op jaarbasis, maar dat is nog altijd meer dan het rendement van -0,07% op een Zwitserse staatsobligatie met een looptijd van tien jaar. Als je een aandeel in de centrale bank ziet als een substituut voor een Zwitserse staatsobligatie of spaarrekening, dan is een zekere premie gerechtvaardigd. Maar of de prijs van 4.000 frank per aandeel dat ook is, dat zal de tijd moeten uitwijzen.

    Valutareserves Zwitserse centrale bank

    Het grootste nadeel van een belegging in deze aandelen is het koersrisico en het gebrek aan liquiditeit. Omdat er maar een beperkt aantal in omloop zijn en er weinig in gehandeld wordt kan de koers sterk fluctueren, zeker als er op één moment heel veel aandelen worden gevraagd of aangeboden. Zoek je als belegger een veilige haven met minder koersrisico, dan is goud kopen het overwegen waard. Ook centrale banken – waaronder die van Zwitserland – bewaren tenslotte een deel van hun reserves in edelmetaal.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Infographic: De waarde van alle financiële activa in perspectief

    De Visual Capitalist heeft een illustratie gemaakt van de totale marktwaarde van alle aandelen, obligaties, vastgoed, goud en derivaten in de wereld. Een interessante infographic, die inzicht geeft in hoe groot deze markten zijn ten opzichte van elkaar. Elk volledig blokje vertegenwoordigt een waarde van $100 miljard. Merk op hoe groot de waarde van alle derivaten en alle schulden in de wereld is ten opzichte van alle tastbare bezittingen zoals vastgoed, goud en zilver. Klik op onderstaande afbeelding voor een grotere versie.

    Infographic: De marktwaarde van alle financiële activa in perspectief

    Om het samen te vatten...

  • Infographic: Wereldwijd $63 biljoen aan schulden

    Als je alle staatsschulden in de wereld bij elkaar zou optellen, dan kom je uit op een bedrag van omgerekend $63 biljoen. Dat is omgerekend bijna $10.000 aan schulden voor iedere persoon op aarde. Maar zo ongelijk als de welvaart in de wereld verdeeld is, zo ongelijk zijn ook de schulden verdeeld. De landen die met afstand de grootste staatsschuld hebben zijn de Verenigde Staten ($20 biljoen) en Japan ($11,8 biljoen). Alleen deze twee landen zijn al goed voor bijna de helft van alle overheidsschuld in de wereld.

    De Visual Capitalist maakte een mooie infographic van alle staatsschulden in de wereld. Hoe groter de staatsschuld in dollars, hoe groter het land wordt weergegeven. De percentages geven weer hoe groot de schuld is als percentage van het wereldwijde totaal.

    Sinds het loslaten van de koppeling met goud is er geen rem meer op de kredietgroei. Daar komt bij dat centrale banken dollarschulden als onderpand zijn gaan gebruiken voor hun eigen valuta. Daardoor konden de Verenigde Staten decennia lang goedkoop geld lenen van de rest van de wereld.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Beleggers richten ogen deze week op ECB

    Verschillende centrale banken hebben laten blijken dat ze op termijn de geldkraan weer wat verder dicht willen schroeven door hun stimuleringsprogramma’s geleidelijk af te bouwen. Zo is de Federal Reserve van plan mondjesmaat hypotheekleningen en staatsobligaties terug op de markt te brengen, terwijl er hardop gespeculeerd wordt over een versnelde afbouw van het opkoopprogramma van de ECB.

    Veel beleggers hebben hun ogen gericht op aankomende donderdag, de dag waarop Mario Draghi weer een toelichting zal geven op het monetaire beleid van de ECB. De centrale bank van de Eurozone koopt nog steeds iedere mand voor €60 miljard aan staatsobligaties en bedrijfsleningen, maar er gaan steeds meer geluiden rond dat dit bedrag op termijn verder afgebouwd zal worden. En dat kan een grote impact hebben op de financiële markten, gezien de omvang van het Europese stimuleringsprogramma.

    Geen centrale bank koopt zoveel als de ECB

    Volgens berekeningen van Deutsche Bank is het bedrag waarvoor de ECB obligaties opkoopt inmiddels zeven keer zo groot als de netto uitgifte van nieuw schuldpapier. Dat betekent dat er voor private beleggers steeds minder schuldpapier overblijft om in te beleggen, met als gevolg een extreem lage rente en een vlucht richting schuldpapier van lagere kwaliteit en richting de aandelenmarkt.

    Om het stimuleringsprogramma van de ECB in perspectief te zetten, de Federal Reserve kocht in de verschillende rondes van QE nooit meer staatsobligaties op dan dat er werden uitgeschreven. Zelfs in Japan is de monetaire stimulering niet zo extreem als in de Eurozone, want de Bank of Japan heeft nooit meer dan drie keer zoveel obligaties opgekocht als wat er werd uitgegeven door de overheid.

    De grote vraag van beleggers is wat de gevolgen zijn van een mogelijke verrassing van Draghi. Gaat hij het stimuleringsprogramma inderdaad op korte termijn afbouwen, dan zullen veel beleggingsfondsen hun strategie moeten aanpassen, met grote schommelingen in de rentestanden en aandelenkoersen tot gevolg. Omgerekend naar dollars is het balanstotaal van de ECB inmiddels groter dan die van de Federal Reserve en de Bank of Japan.

    Wanneer gaat de ECB de geldkraan dichtdraaien? (Bron: Bloomberg)

    Lees ook:

  • Grafiek: Ook risicovolle obligaties leveren bijna niets meer op

    De geldkraan die ECB-president Draghi twee jaar geleden heeft opengezet met zijn opkoopprogramma bereikt nu ook de markt voor meer risicovolle obligaties. Doordat de centrale bank maandelijks voor tientallen miljarden euro’s aan staatsobligaties en hoogwaardige bedrijfsleningen opkoopt is de rente op deze schuldpapieren naar een dieptepunt gedaald. Beleggers die rendement moeten halen worden daardoor min of meer gedwongen naar alternatieven te kijken, zoals de meer risicovolle ‘high yield’ obligaties.

    De volgende grafiek van Bank of America Merrill Lynch laat zien dat ook de rente op deze risicovolle obligaties de laatste jaren naar een historisch dieptepunt gedaald is. Obligaties die aan het begin van deze eeuw nog een effectief rendement van 15% opleverden worden vandaag de dag tegen een zodanig hoge koers verhandeld dat het effectieve rendement voor de belegger nog maar 2% is.

    Risico versus rendement

    Beleggers en economen hebben altijd geleerd dat risico en rendement hand in hand gaan, maar die theorie is door toedoen van centrale banken compleet op zijn kop gezet. Verschillende staatsobligaties worden tegen een rente van vrijwel nul procent verhandeld en grote bedrijven kunnen bijna gratis lenen. Dat terwijl de schulden van overheden en bedrijven sinds het uitbreken van de crisis alleen maar groter zijn geworden. Hoe veilig zijn deze beleggingen in een economie die draait op steeds meer schulden maken? En hebben beleggers die deze high yield obligaties kopen echt geen alternatief?

    Lees ook:

    Ook risicovolle obligaties leveren bijna niets meer op (Grafiek van Bank of America, via @Schuldensuehner)

  • Nederlanders weer massaal aan het lenen

    Nederlanders durven zich weer dieper in de schulden te steken, zo verklaarde Vereniging van Financieringsondernemingen in Nederland (VFN) tegenover de Telegraaf. Volgens de branchevereniging is de toename van het aantal leningen in Nederland voor een belangrijk deel te verklaren door het toenemende consumentenvertrouwen.

    Ambtenarenlening, een kredietverstrekker die uitsluitend leningen verstrekt aan mensen die bij de overheid of een semi-publieke instelling werken, registreerde in het derde kwartaal een recordaantal aanvragen voor nieuwe kredieten. Dat is opvallend, aangezien de vraag naar kredieten in derde kwartaal van het jaar meestal relatief laag is. Vergeleken met dezelfde periode van vorig jaar steeg het aantal kredietaanvragen met 40%.

    Nederlanders lenen recordbedrag

    Ook in de eerste twee kwartalen was de vraag naar kredieten hoger dan een jaar geleden, wat doet vermoeden dat we op een nieuw recordjaar afstevenen. Exclusief autoleningen werd er vorig jaar al voor €2,1 miljard aan consumptieve kredieten verstrekt, dicht bij het record van €2,3 miljard in 2011. Mogelijk valt het totaalbedrag dit jaar daarom nog hoger uit.

    Richard Jägers, vennoot van de organisatie achter Ambtenarenleningen, zegt in een verklaring tegenover de Telegraaf dat ook de historisch lage rente een rol speelt in de toegenomen vraag naar krediet. Dat is voor veel mensen reden om juist nu een krediet af te sluiten.


  • ECB verdeelt €7,8 miljard winst op Griekse obligaties

    De ECB heeft de afgelopen vijf jaar €7,8 miljard verdiend aan Griekse staatsobligaties, zo verklaarde de centrale bank in reactie op een vraag van een Griekse parlementslid in het Europees Parlement. Deze winst wordt, samen met de winst op alle andere obligaties die de centrale bank op haar balans heeft staan, naar rato uitgedeeld aan de 19 nationale centrale banken van de Eurozone.

    De ECB kocht vlak na het uitbreken van de Europese schuldencrisis onder het Securities and Markets Programme (SMP) staatsobligaties van ‘probleemlanden’ als Griekenland, Italië en Spanje om te voorkomen dat de liquiditeit in de deze schuldpapieren zou opdrogen en de schuldencrisis verder zou escaleren.

    Met het verschaffen van extra liquiditeit en met zijn beruchte “whatever it takes” toespraak wist ECB-president Mario Draghi de onrust op de obligatiemarkt te bezweren. Sindsdien is de rente op het schuldpapier sterk gedaald en hebben landen als Spanje en Griekenland hun begroting op orde weten te maken.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Schulden Amerikaanse bedrijven op kritiek niveau

    De schulden van Amerikaanse bedrijven zijn de afgelopen jaren sterk toegenomen, omdat het door de lage rente voor bedrijven vaak interessanter is geld te lenen dan aandelen uit te geven. Door een overvloed aan goedkoop geld zijn de schulden van Amerikaanse bedrijven inmiddels gestegen tot meer dan 45% van het Amerikaanse bbp. Dat niveau hebben we de afgelopen twintig jaar twee keer eerder gezien, namelijk op het hoogtepunt van de internetbubbel rond 2000 en op het hoogtepunt van de huizenmarktbubbel in 2008.

    Schulden Amerikaanse bedrijven naar nieuw record (Grafiek via Jesse Colombo)

  • China krijgt afwaardering van S&P

    Kredietbeoordelaar S&P heeft de kredietscore van China met één stap verlaagd van AA- naar A+, de eerste afwaardering sinds 1999. In een verklaring noemt de kredietbeoordelaar de snel stijgende schulden in China als belangrijkste reden voor de afwaardering.

    De afgelopen twintig jaar is de Chinese economie uitzonderlijk hard gegroeid, maar tegelijkertijd zijn ook de schulden explosief toegenomen. Dat laatste heeft een stijging van de activaprijzen opgeleverd, maar ook heeft het volgens S&P de financiële stabiliteit van China in zekere mate verminderd.

    Afwaardering China

    Eerder dit jaar kreeg China om dezelfde reden ook al een afwaardering van kredietbeoordelaar Moody’s te verwerken. De Chinese schuldenlast bereikte eind vorig jaar een niveau van 260% van het bruto binnenlands product, maar dat is volgens de Chinese regering nog geen reden tot zorg.

    Het Chinese ministerie van Financiën laat in een verklaring weten dat ze zich niet herkent in de analyse van kredietbeoordelaar S&P en dat de Chinese regering voldoende mogelijkheden heeft om hervormingen door te voeren en de economie te stimuleren.

    Externe schulden

    Ook wijst de regering op het feit dat de schulden voor het grootste gedeelte intern gefinancierd zijn, waardoor het land minder afhankelijk is van de grillen van de wereldwijde kredietmarkt. Volgens cijfers van het IMF bedragen de externe schulden van China slechts 12% van het bbp.

    Het Chinese ministerie van Financiën heeft vrijdag in een verklaring gezegd dat kredietbeoordelaar S&P onvoldoende oog heeft gehad voor de ‘solide economische fundamenten’ en dat de regering met strengere controle op de kredietverlening de situatie goed onder controle kan houden.

    Econoom Wang Tao van UBS zegt in een verklaring tegenover Bloomberg dat de afwaardering door S&P en Moody’s niet in overeenstemming is met hoe beleggers wereldwijd denken over de Chinese economie. Ze noemt de stijging van de bedrijfswinsten, het terugdringen van schaduwfinanciering en de kapitaalstroom richting het buitenland als signalen dat het nog steeds goed gaat met de Chinese economie.

    https://twitter.com/DavidInglesTV/status/911104556825591808

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Oud-bankier Deutsche Bank aangeklaagd voor fraude met subprime hypotheken

    Ongeveer tien jaar na het uitbreken van de subprime crisis in de Verenigde Staten heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie een rechtszaak aangespannen tegen Paul Mangione, een oud-bankier van Deutsche Bank die verantwoordelijk was voor de subprime beleggingsproducten die aan beleggers verkocht werden. Deze gebundelde hypotheekportefeuilles werden verkocht als zeer veilige beleggingen, maar werden na het uiteenspatten van de vastgoedzeepbel in de Verenigde Staten zo goed als onverkoopbaar.

    De oud-bankier wordt aangeklaagd voor twee beleggingsproducten met een totale waarde van $1,4 miljard die hij verkocht zou hebben aan onder meer particuliere beleggers, pensioenfondsen, financiële instellingen en semi-publieke instellingen. Het gaat om $1 miljard van het beleggingsproduct ACE 2007 HE4 en $400 miljoen van het beleggingsproduct ACE 2007 HE5, die gedekt werden door hypotheekleningen in de Verenigde Staten.

    Subprime hypotheken

    Volgens de aanklager heeft Deutsche Bank beleggers onjuist geïnformeerd over de risico’s van het beleggingsproduct en heeft de subprime afdeling van Deutsche Bank valse claims gemaakt ten aanzien van de veiligheid van de herverpakte hypotheekleningen. De interne procedures en de administratie van de klantgegevens bleken ook niet op orde te zijn, terwijl de bank naar klanten toe de indruk wekte dat dit wel het geval was.

    De zogeheten mortgage backed securities (MBS) die Deutsche Bank voor de crisis op de markt bracht bleken hypotheekleningen te bevatten die niet aan de kwaliteitseisen voldeden. Daardoor waren beleggers niet juist geïnformeerd over de risico’s van deze beleggingen. Paul Mangione was volgens de aanklager op de hoogte van de slechte kwaliteit van de subprime hypotheken, maar werd deze informatie niet doorgegeven aan klanten die de beleggingsproducten kochten. Deutsche Bank is natuurlijk niet de enige bank die in die tijd ondeugdelijke hypotheekproducten verkocht aan beleggers. Ook andere zakenbanken op Wall Street verdienden veel geld aan provisies op deze zogeheten mortgage backed securities.

    Huizenmarktcrisis

    Toen de vastgoedbubbel in de Verenigde Staten leegliep werden beleggers geconfronteerd met grote verliezen op hypotheekbeleggingen. Omdat de hypotheken gebundeld werden aangeboden wisten beleggers niet hoeveel risicovolle leningen ze in de portefeuille hadden. Verzekeraars die dat risico afdekten konden deze schade niet compenseren en moesten door de staat gered worden. Uiteindelijk werd deze crisis verholpen met het TARP-programma, waarmee de centrale bank de dubieuze en onverkoopbare leningen uit de markt haalde.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Amerikaanse staatsschuld boven de $20 biljoen

    De staatsschuld van de VS is de grens van $20 biljoen gepasseerd, zo maakte het Amerikaanse ministerie van Financiën afgelopen vrijdag bekend. De totale schuldenberg schoot omhoog van $19,8 naar $20,1 biljoen, nadat het Congres overeenstemming had bereikt om het schuldenplafond drie maanden vooruit te schuiven.

    De afgelopen maanden heeft het Ministerie van Financiën verschillende boekhoudkundige trucs moeten uitvoeren om een zogeheten ‘default’ te voorkomen, zoals het lenen van geld uit het potje dat bedoeld is voor sociale uitkeringen en pensioenen van ambtenaren. Nu het schuldenplafond verder naar voren geschoven is kan de overheid weer geld lenen om deze tekorten aan te vullen.

    Critici waarschuwen al jaren voor de schuldenproblematiek van de Verenigde Staten en zien het passeren van de $20 biljoen als het bewijs van de slechte financiële gesteldheid van de regering. De schuldenlast is nu zo groot dat er de komende tien jaar voor in totaal $6 biljoen aan rente betaald moet worden, geld dat niet gebruikt kan worden voor zaken als onderwijs, veiligheid, gezondheidszorg en infrastructuur. Volgens vermogensbeheerder Michael A. Peterson geeft de VS momenteel zelfs meer geld uit aan rente over de staatsschuld dan aan het onderwijs. “Daarmee investeren we meer in het verleden dan in de toekomst.”

    Schuldenplafond opheffen?

    Het schuldenplafond is een bijna jaarlijks terugkerend fenomeen in de Verenigde Staten. Het instrument was ooit bedoeld om fiscale discipline op te leggen aan de overheid, maar in de praktijk is het niet veel meer dan een politiek pressiemiddel dat de oppositie gebruikt om bepaalde agendapunten doorgevoerd te krijgen. In 2011 werd het spel toen zo hard gespeeld dat er een politieke impasse dreigde te ontstaan. Op het laatste moment werd er pas een akkoord bereikt over de verhoging van het schuldenplafond, wat voor kredietbeoordelaar Standard & Poor’s reden was om de kredietscore van de Verenigde Staten te verlagen.

    Om bovengenoemde redenen pleitte Jack Lew, de Amerikaanse minister van Financiën onder de regering Obama, er al eens voor om het schuldenplafond volledig af te schaffen. Ook president Trump heeft laten weten dat hij het schuldenplafond een onnodig instrument vindt en dat er goede redenen te bedenken zijn om deze limiet te schrappen. Zo nodigde hij vorige week de minderheidsleider in het Senaat, Charles E. Schumer, uit om te komen praten over een deal om het schuldenplafond volledig op te heffen. Hoe die deal er precies uit zal zien is nog niet bekend.

    Lees ook:

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.