Goud heeft groot voordeel ten opzichte van dollar in mondiaal monetair verkeer

Het door Wereldbank president Robert Zoellick gepresenteerde idee om goud een heieuwde rol te geven als monetair metaal is te belangrijk om te negeren. De huidige reservemunt, de dollar, vertoont namelijk estige slijtage en de instabiliteit van de waarde van de dollarreserves roept wereldwijd grote spanningen op. Deze spanningen verdwijnen niet door een herintroductie van goud in het monetaire verkeer zonder serieuze discussie af te doen als onwenselijk of onwerkbaar. Goud heeft namelijk een groot voordeel ten opzichte van de dollar.
Het Amerikaanse stelsel van centrale banken, onder leiding van Ben Beanke, heeft op 3 november besloten om de geldpers weer aan te zetten. De komende acht maanden worden voor een bedrag van $100 miljard dollar per maand met nieuw gedrukte dollars Amerikaanse staatsobligaties gekocht. Deze beslissing roept wereldwijd veel spanning op en kan uiteindelijk resulteren in een directe valutaoorlog. Aan de beslissing om de geldpers weer aan te zetten liggen diverse redeneringen ten grondslag. Zelf zegt Beanke dat door het aankopen van staatsobligaties met nieuw geld de rente verder omlaag gaat en dat daarmee de economie een nieuwe stimulans krijgt. Zijn voorganger Alan Greenspan denkt dat het aanzetten van de geldpers een ander effect heeft. Hij stelt namelijk de steunaankopen zullen resulteren in een verdere daling van de dollar. Dat kan ervoor zorgen dat de export van de VS naar de rest van de wereld toeneemt, maar het zorgt er ook voor dat de waarde van de in het buitenland aangehouden dollarbezittingen afneemt. En dit laatste is een heikel punt.
Op dit moment bestaan de monetaire reserves van het gros van de wereldwijde centrale banken uit dollars en Amerikaanse staatsobligaties. Het is een praktijk die in de achterliggende decennia om uiteenlopende (geo)politieke, monetaire en economische overwegingen is gegroeid. De monetaire dollarreserves hebben waarde zolang de Amerikaanse economie voldoende presteert. Als het vertrouwen in de Amerikaanse economie afneemt, neemt ook de waarde van de bezittingen af, omdat beleggers overgaan tot verkoop van Amerikaanse staatsobligaties en dollars. Vandaar dat de wereld niet staat te springen om een vertrouwensbreuk, dat kost namelijk erg veel geld. Deze situatie kun je ook als volgt omschrijven: zolang de buurman niet werkloos raakt, is de waarde van het eigen huis gewaarborgd. Daarmee is de ke van ons geldsysteem gebaseerd op een erg smalle basis. Omdat de VS decennialang over de meest stabiele munt, de sterkste economie en het meest stabiele politieke systeem beschikte, was het vertrouwen groot. Nu de economische macht van de VS echter tanende is, neemt navenant het vertrouwen af. En het aanzetten van de geldpers helpt niet bepaald mee om het vertrouwen te herstellen.
Het is dus niet gek dat de president van de Wereldbank, Robert Zoellick, in de Financial Times opriep om na te denken over een nieuw geldsysteem waarbij de spilfunctie van de dollar wordt vervangen door een systeem van regiomunten (dollar, euro, yen, en renminbi) die indirect worden gekoppeld aan goud. De rol van monetaire reserve wordt hierdoor weggehaald bij de dollar. Het spreekt natuurlijk voor zich dat staatsobligaties en valuta van andere landen niet in aanmerking komen ter vervanging van de dollarreserves. Los van de vraag of het überhaupt mogelijk is, kunnen we op de langere termijn eenzelfde situatie verwachten als waar we nu mee worstelen. Goud is een logisch alteatief, temeer daar het al meer dan 5.000 jaar door verschillende culturen wordt vertrouwd als stabiele opslag van waarde.
Zoellick is overigens al decennialang zowel voor als achter de schermen een valutaonderhandelaar op hoog niveau, dat maakt zijn opmerkingen over een nieuw geldsysteem zwaarwegend. Hij riep, in weerwil van wat veel economen en commentatoren beweren, niet op tot een heieuwde Goudstandaard. Dat zou ook niet verstandig zijn, want die standaard spatte uiteen door een te rigide vasthouden aan een vaste waarde van het goud. Zolang er papieren valuta zijn, moet de waarde van goud te allen tijde vrij kunnen zweven ten opzichte van die valuta. De Europese Centrale Bank heeft dit principe overigens al toegepast op hun goudreserves: eens in de drie maanden revalueren ze het op de balans staande goud naar de dan geldende marktwaarde.
Het is te hopen dat de suggestie van Robert Zoellick serieus wordt overwogen, want op het uiteenspatten van het dollarsysteem door een valutaoorlog zit niemand te wachten. Het zou ook een uitkomst zijn op een ander vlak: het depolitiseert het inteationale geldsysteem, omdat de waarde van monetaire reserves niet meer afhankelijk is van de economische prestaties van één land.
Sander O. Boon is politicoloog en als partner verbonden aan de Gold Standard Consulting Group
Marketupdate.nl Crypto redactie
Marketupdate.nl Crypto redactie

Dagelijks op de hoogte van het crypto nieuws via marketupdate.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doe mee met de Bullrun 🚀20 euro gratis tijdelijke actie bij Bitvavo