Bloomberg kwam onlangs met een uitgebreid artikel over dit probleem, dat eigenlijk al langer speelt dan de afgelopen jaren. Het waren echter de ineenstorting van de huizenbubbel en de diepe financiële crisis die de omvang van de problemen aan het licht hebben gebracht. Veel studenten werd voorgespiegeld dat ze betere kansen zouden hebben op de arbeidsmarkt met een bachelor of master diploma op zak en dat ze daarmee de schulden zouden kunnen afbetalen. Voor sommige studenten zal dat inderdaad het geval zijn, maar anderen komen na het behalen van een diploma niet aan de goed betaalde baan. Ze vinden uiteindelijk werk dat ver onder hun opleidingsniveau ligt en waarvoor ze het diploma niet eens nodig hadden. Studenten die zijn afgestudeerd in bepaalde 'zachte wetenschappen' zoals sociologie, psychologie, kunst en cultuur komen het moeilijkst aan een baan, maar ook opleidingen die zijn gerelateerd aan de vastgoedmarkt leveren vaak geen goedbetaald werk meer op.
Het artikel van Bloomberg noemt een aantal voorbeelden van studenten die zich diep in de schulden hebben gestoken. Zo was Laura Sayer, die in 2006 haar bachelor diploma haalde met $5.000 aan schuld, begonnen aan een master opleiding om haar kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Het leek haar een 'veilige gok', maar nu is ze met het master diploma in handen ook $50.000 aan schuld verder. Ze werkt als administratief medewerkster voor een non-profit organisatie, waar ze $45.000 per jaar verdient. Voor dit werk had ze het master diploma, en de lening die ze daarvoor moest afnemen, helemaal niet nodig.
Een andere voorbeeld is Gerrald Ellis, een 28-jarige jongeman die een master diploma van Fordham Law School op zak heeft. Hij nam een lening van in totaal $160.000 om zijn studie te bekostigen, maar was na zijn afstuderen nog een jaar aan het zoeken naar werk. Dat heeft hij wel gevonden bij een klein advocatenbureau, waar hij werk doet om consumenten juridisch bij te staan. Vanwege zijn enorme schuld heeft hij weinig bewegingsruimte, want hij is van plan om deel te nemen aan een traject waar hij 25 jaar lang 15% van zijn inkomen moet afdragen om de lening terug te betalen. Na die 25 jaar wordt de mogelijk resterende schuld weggestreept, maar dan is hij in een compleet andere fase van zijn leven. Een hypotheek nemen is vrijwel onmogelijk met zo'n schuldenlast. Ook kan Ellis nog niet denken aan kinderen nemen, omdat hij daar op dit moment gewoo niet genoeg inkomsten voor heeft. ''De schuld heeft invloed op alle grote beslissingen die ik wil nemen, zoals het besluit waar ik wil ga wonen, welk werk ik kan doen'', aldus de afgestudeerde jongeman. Als we het probleem vertalen naar de grote groep studenten die zo diep in de schulden zitten wordt de omvang van het probleem duidelijk.
Nieuwe wetgeving
In ons land is het mogelijk om een huis voor 100 procent te lenen, maar in de VS kunnen studenten bijna hun volledige studie bij elkaar lenen. Door nieuwe wetgeving uit 2006 kunnen studenten door de overheid gegarandeerde leningen opnemen die even groot zijn als de volledige kosten van de master opleiding. Voor studenten in de bachelorfase is de leensom per jaar beperkt tot $27.000. Het aantal studenten dat een master opleiding volgt is gestegen tot 1,7 miljoen (exclusief rechten en geneeskunde), een 33% toename sinds 2000 volgens statistieken van de Council of Graduate Schools.
De studentenleningen zijn door de versoepeling van de regels en door de nieuwe instroom van studenten sinds 2000 gegroeid tot meer dan $1.000 miljard, waarmee deze schuldenpost groter is dan de totale creditcardschulden van Amerikanen. Het niveau van wanbetaling is inmiddels ook gestegen en staat volgens het ministerie van Onderwijs op het hoogste niveau sinds 1997. Studenten die doorleren voor recht, geneeskunde of bedrijfskundige nemen de meeste schulden op zich. Studenten geneeskunde staan gemiddeld voor $161.290 in het krijt, een toename van 55 procent sinds 2002 (niet gecorrigeerd voor inflatie), zo blijkt uit data van Association of American Medical Colleges. Voor private universiteiten zijn de studiekosten voor rechtenstudies van 1999 tot 2009 met 73 procent gestegen en bedragen ze nu gemiddeld $35.743 per jaar. Ook de lesgelden voor bedrijfskunde studies zijn enorm gestegen in de VS: van het schooljaar 2000-2001 tot 2010-2011 steeg het lesgeld met in totaal 66% naar een niveau van gemiddeld $49.500 per jaar, zo blijkt uit data van Association to Advance Collegiate Schools of Business.
Tegenover de hoge studieschuld die studenten opnemen om hun master te halen staan weliswaar hogere inkomsten, maar die blijken slechts een gemiddelde te zijn die ook veel informatie niet zichtbaar maken. Mannen met een master diploma verdienen gemiddeld $14.500 meer per jaar dan afgestudeerden zonder master, bij vrouwen is het verschil $10.000 in het voordeel van de masters.
De totale kosten voor het behalen van een master zijn, inclusief andere kosten die studenten maken ongeveer $40.000 per jaar, aldus Stacy Kerr van Georgetown University. Afhankelijk van hun situatie doen ze 1 tot 5 jaar over het afstuderen, waarvoor ongeveer de helft een lening moet afsluiten. De gemiddelde leensom is dan $21.000 per jaar.
''Studie is de schuld waard'
Volgens Robert Manuel, decaan bij Georgetown’s School of Continuing Studies, is de master studie de schuld wel waard. De universiteit waar hij lesgeeft biedt zes master programma's aan, waaronder sport en vastgoedmanagement. De decaan zegt een transformatieproces waar te nemen onder studenten die de master programma's volgen die elke dollar waard is. Volgens Debra Stewart, directrice van de Council of Graduate Schools in Washington, is ook overtuigd van het nut van het halen van een master titel. Ze stelt dat ''een geavanceerde opleiding de weg naar succes is in de modee economie''. Een hoge opleiding geeft volgens haar nog altijd een hoger aanzien op de werkvloer. Volgens John Beckman van de New York University tonen de cijfers aan dat een investering in een master diploma betere carrière perspectieven en een hoger inkomen geven.
