In Amerika beschreef Matt Taibbi van Rolling Stone in 2010 hoe Goldman Sachs sinds haar oprichting betrokken was bij het ontstaan van alle zeepbellen in de Amerikaanse geschiedenis èn daar grof geld aan verdiende. Als er één zin legendarisch is geworden dan is het Taibbi's beschrijving van Goldman Sachs: “Goldman Sachs is een grote inktvis-vampier die zich vastgeklemd heeft over het aangezicht van de menselijkheid”. Zoals Taibbi in zijn stuk beschrijft zijn in Amerika de alumni van Goldman Sachs goed vertegenwoordigd in de Amerikaanse overheid. Zij zitten op cruciale plekken op ministeries, bij financiële toezichthouders en bij de Federal Reserve, en dat heeft Goldman veel opgeleverd.
Via Trends Research van Gerald Celente vonden we dit prachtige overzicht. Allereerst te beginnen met een overzicht ten aanzien van de Obama administration:
En in het verleden onder Bush en Clinton:
Op andere cruciale plekken elders:
En op andere posities:
Goldman Sachs in Europa
Maar hoe zit dat in Europa? Van de kersverse ECB-president Mario Draghi weten we dat hij een alumnus van Goldman is. Opvallend is ook de vertegenwoordiging van Goldman Sachs alumni in de nieuw gevormde Italiaans regering. Zo werkte de nieuwe premier Mario Monti in het verleden al eens als een speciale adviseur van Goldman. Naast dat hij voorzitter was van de Europese tak van de Amerikaanse lobbyclub de Trilateral Commission (zie: ledenlijst op haar website) is hij tevens ere-voorzitter van de Europees economische denktank Bruegel die in Europa de aanzet heeft gegeven voor de plannen om de publieke Europese schulden te gaan poolen. Een aanzet tot één fiscaal Europa. Rome zal niet het obstakel worden in de totstandkoming van een dergelijk Europa.
Maar in Italië is het daar niet bij gebleven. Onderminister van Financiën, Massimo Tononi is tevens Goldman Sachs alumnus. Maar ook oud-premier Romano Prodi adviseerde Goldman Sachs in het verleden. Hij deed dat overigens bij een deal waarbij Unilever het Italiaanse bedrijf IRI oveam en volgens de vermoedens en onderzoeken van de Italiaanse justitie, dat deed tegen een veel te lage prijs. Althans, dat schrijft Ambrose Evans-Pritchard die we kennen als buitengewoon goed ingevoerd.
Nu lijkt het alleen Italië te betreffen, maar Goldman Sachs was ook betrokken bij het Griekse drama. Die betrokkenheid staat bekend onder de constructie die via “Titlos PLC” verliep (zie hier en hier en hier). Goldman Sachs had via een exotische financiële constructie Griekenland geld uitgeleend, die Griekenland vervolgens boekhoudkundige rekende als een eigendom, zodat Griekland een veel lagere staatsschuld kon presenteren dan daadwerkelijk het geval was. Iets waarvan later bleek dat de ECB en Eurostat volledig van op de hoogte waren. Zij hadden echter geen enkele interesse om actie te ondeemen. Pas toen de Griekenland in 2010 in de problemen raakte, sprak men schande en verbood men dergelijke constructies. Saillant detail is dat ondanks dat de nieuwe Griekse premier nooit voor Goldman werkte, hij de centrale bankier was toen Griekenland deze deal sloot. Bovendien is ook hij lid van de Trilateral Commission.
Welke rol Goldman Sachs in Nederland speelt houdt ook Ae van der Wal van Follow The Money bezig. Ook hij vraagt zich af hoe het toch kan dat ook in Europa de alumni van Goldman Sachs op sleutelposities zitten. Evenals Van der Wal blijven ook wij kijken naar de verwevenheid die Goldman Sachs bijvoorbeeld in Nederland heeft, want gezien het verleden van Goldman in de totstandkoming van financiële ellende, is hun bijdrage via maatschappelijke functies niet bepaald een succes te noemen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
