Marc Faber verwacht dat de huidige crisis zal eindigen in een financiële ramp. Zelfs een oorlog is volgens hem niet uit te sluiten. Door de onbeperkte geldcreatie door centrale banken stevenen we af op een vertrouwenscrisis die gepaard zal gaan met een deflatoire depressie of hyperinflatie. Door de extreem lage rente is het niet meer lucratief om geld op een spaarrekening te zetten. In plaats daarvan stopt men geld in obligaties, aandelenmarkten, vastgoed, grondstoffen en goud. Dat levert de financiële bubbels op die zoveel schade toebrengen aan de economie.
“Het geld dat Amerikanen bijdrukken hoeft niet per se de Amerikaanse economie te stimuleren en de inflatie aan te wakkeren in de VS. Omdat we een internationaal monetair systeem hebben kunnen de extra dollars ook de economie van China, Vietnam of een ander land stimuleren en in die landen de inflatie opjagen”, aldus Faber.
Inflatie
Marc Faber legt nog eens uit dat er een verschil is tussen de officiële inflatie (CPI) en de inflatie die de gewone man ervaart. In de officiële cijfers wordt een andere weging toegekend aan verschillende kosten, een weging die door de jaren heen steeds kan worden aangepast. Het gevolg is dat de werkelijke uitgaven van een doorsnee Amerikaan veel sterker stijgen dan het inflatiecijfer doet vermoeden. Faber schat de jaarlijkse inflatie in de VS op 5% en denkt dat het percentage in veel Aziatische economieën ongeveer even hoog is. Een jaarlijkse inflatie van 5% is over een periode van tien jaar een prijsstijging van bijna 63%, of een koopkrachtvermindering van 38,5%.
De meeste inflatie is volgens Faber geëxporteerd naar de opkomende economieën van Azië. Bijvoorbeeld in Thailand, waar de grondprijzen in drie jaar tijd met een factor vijf zijn gestegen. Ook in India zijn de prijzen van bijvoorbeeld vastgoed de afgelopen jaren sterk gestegen.
Toenemende inkomensongelijkheid
“Die mensen die het land (of het vastgoed) bezitten profiteren in zekere zin van de stijgende prijzen, maar de mensen die van de universiteit af komen en die een stuk land of een huis willen kopen kunnen dat steeds vaker niet meer veroorloven. Het schept een onwenselijke sociaal klimaat. Maar het gaat te ver om te zeggen dat Bernanke verantwoordelijk kan worden gehouden voor de sociale onrust in Libië, Tunesië, Egypte, Turkije enzovoort. Maar over het algemeen kun je stellen dat er een toenemende ongelijkheid is ontstaan tussen rijk en arm. Het ruime monetaire beleid heeft vooral de mensen met bezittingen geholpen. En de financiële sector.”
[vsw id=”gLrKrheuZ7o” source=”youtube” width=”560″ height=”315″ autoplay=”no”]
