Wat een geweldige one-liner!!
Wat een geweldige one-liner!!
Whenever I am in Amsterdam, I go to a bookstore and browse the second-hand shelves in the economics section. Recently I found two books by Dr. Jelle Zijlstra: “Dr. Jelle Zijlstra, Conversations and Writings” (1979, second edition) and “Per Slot Van Rekening” (1992, fifth edition). The latter title is a Dutch figure of speech that may be translated as “The Final Settlement.”
By Jaco Schipper
Jelle Zijlstra was a renowned Dutch economist and one of Holland’s finer statesmen. Early in his career in 1948, shortly after World War II, he became a professor, specializing in the velocity of money. By 1952 he was appointed minister of economic affairs, then Dutch treasurer from 1958 to 1963 and again from 1966 to 1967. During his last term as treasurer he led the Dutch Cabinet as prime minister as well until 1967, after which he became president of De Nederlandsche Bank (DNB). While president of the Dutch central bank he was appointed as the president of the Bank for International Settlements (BIS) as well, positions he held until his resignation in 1981.
You can read a little about this extraordinary man at Wikipedia here.
In Zijlstra’s first book, “Dr. Zijlstra,” he writes about his career and his time as president of De Nederlandsche Bank and the BIS. While he was DNB president the international Bretton Woods agreement collapsed, and he goes into great detail about what happened. He writes about the “European” group’s interests, about the cultural and financial ties between Germany and the Netherlands, the relationships with France and Great Britain, and, of course, about the position of the United States.
It gets especially interesting when Zijlstra writes about then-U.S. Treasury Undersecretary Paul Volcker and Federal Reserve Board member Dewey Daane of the Richmond Federal Reserve Bank. On the July 7, 1971, Volcker and Daane arrived in Amsterdam to urge the Dutch govement not to convert any more of its dollar reserves into gold.
Zijlstra writes (p. 191): “From the beginning of 1971 we had already converted almost $600 million in retu for gold or an asset on an equal footing.”
This phrase — “an asset on an equal footing” — is peculiar, since from an investor’s or central banker’s perspective there is no equivalent to physical gold. Let this be very clear: There is no asset that stands on equal footing with gold. You either own it or you do not.
But central bank balance sheets account for official gold reserves under the description “gold and gold receivables” and apparently have done so back to times before Zijlstra became a central banker, before Bretton Woods collapsed. This is quite revealing.
In the eyes of gold bugs, “gold receivables” is a bit of a contradiction in terms and has been the cause for much suspicion. Can we really trust the numbers on central bank balance sheets?
The essence of this question is one of accounting, because gold reserves are either “allocated” or “unallocated.”
The big difference is that when gold is “allocated” one has legal title to specific metal vaulted by someone else. But when gold is “unallocated” one has merely a fiduciary claim on a future delivery of gold. This implies counterparty risk.
As an economist, I knew of the visit by the U.S. officials in 1971. It is remembered by many Dutch economists because of Zijlstra’s famous anecdote about a conversation he had with Volcker, who went on to become Fed chairman.
When Volcker visited Zijlstra as Treasury undersecretary, Volcker said, “You are rocking the boat.” Zijlstra replied: “If the boat is rocking because we present $250 million for conversion into gold or something that can be considered an equal asset, then the boat has already perished.” (P. 191.)
Zijlstra refused to heed the U.S. request and converted DNB’s dollar holdings for gold. And since the reasons behind this “heavy American delegation” — as he described it — were quite obvious, he suspected that the gathering storm he had foreseen for some years was about to break loose. Or, as we say these days, he knew that “the fiat was about to hit the fan.”
Also interesting about Zijlstra’s first book is that he is very detailed and precise in explaining his views. For example, he describes inflation as “the most gross social injustice” which “hits the less fortunate the most,” and he practiced what he preached.
He explains how, as Dutch treasurer (1958-63 and 1966-67) he managed his Cabinet to be fiscally prudent, which he connects to his opposition to inflationary policies. To illustrate his objections, in his second book he writes:
“Despite an additional flow of funds due to increasing retus on Dutch natural gas reserves and the second oil crisis, this Cabinet also proved it could grow hungrier while eating.”
Also, and in this respect very typically, he defines the Dutch guilder in terms of gold: “F. 1 = 0.334987 grams of fine gold” (p. 181), and in a footnote on this page he included the numbers needed to calculate the value of the guilder after the 1978 devaluation: 0.13333 grams of fine gold.
This points out something really important. Why does a central banker, a former BIS president, calculate the value of his currency in terms of gold when gold backing had been officially removed?
"... It is perhaps nice to get into the role of gold and its meaning in the time before the monetary cosmos collapsed into more chaotic conditions. Throughout centuries gold was a protection against [natural] disasters, arbitrariness, and persecution. ... Because natural production levels hardly allow overproduction with substantial depreciating values as result; because it does not rust and, once produced, never perishes, excessive scarcity can never occur. That's why gold developed its image of solidity, stability, and reliability. ... Gold coins then have been used over the centuries as means of exchange in primitive currency frameworks and were later, with the development of paper money, seen as a reliable basis. In the heydey of the gold standard one could take a banknote to the central bank and -- if you would like that -- get gold in retu. The famous Englishman Beard Shaw once said one has the choice between the natural stability of gold and the natural stability of honesty and intelligence of govement. And he was of the opinion this choice was not hard." (p. 221.)Zijlstra explains how all this was relevant during his time as president of the DNB and during his presidency of the BIS. He explains that the United States was debasing the dollar. Most interestingly, Zijlstra writes about his idea of a solution for the "international chaotic non-arrangements":
"A good solution would have been to drastically raise the price of gold, since it was extraordinarily peculiar that in the post-World War II world, in which everything became more than three to four times more expensive than in the 1930s, the price of gold remained the same. Actually, two things had to be done. The official gold price in all currencies had to be raised ('their gold content had to be reduced') and, beside this, the official dollar price of gold had to be raised extra, to allow the dollar to devalue against all other currencies". (p. 222.)
"However, the Americans found this idea like swearing in a cathedral. Because, by that, the dollar would in regard to gold become second, and the American ideal was and is to have the dollar central in its role on the economic stage. As a consequence, there was only one exit and that was cutting the tie between the dollar and gold. That would eventually happen in August 1971 when President Nixon announced that the dollar was no longer convertible into gold. After increasing American pressure, step by step, the actual convertibility of dollars in gold was curtailed until it was formally ended." (p. 222.)But it gets even more interesting. Zijlstra wittingly or unwittingly confesses what most gold bugs assert. He writes: "An important step on this road was the creation of a whole new international monetary instrument, the SDR (Special Drawing Rights). This is about an inventive construction whereby 'something' is created out of 'nothing.' The International Monetary Fund would -- through precise administrative procedures -- create rights on the fund, with which central banks can settle their payments among each other. Those rights would -- according to certain measurements -- be credited to the members of the fund. The idea behind this was that it was expected that in due time there would be too little gold (I am inclined to say: what do you expect with such an artificially maintained, much too low gold price) to serve as 'international means of settlement.'" (p. 222.) This speaks for itself, but just in case you missed the elephant in the room of international finance, Zijlstra writes, even if it is in a mere aside, "Gold is artificially kept at a far too low price." He continues that the introduction of SDRs in 1967 was warmly welcomed, becoming soon "a fantasy for intellectuals" to have the SDR perform the function of the sun in the "monetary cosmos." But despite this warm welcome, the SDR went the way of the dodo bird. Zijlstra elaborates about the SDR that in the late 1980s and early 1990s, "we do not hear much of it. At first, it appeared as if the foremost Americans were enthusiastic proponents of this new international monetary instrument, but this proved to be pretence. They welcomed the SDR to move gold even further away. As soon as gold was removed as a central point in the international monetary framework, their love for the SDR disappeared. The SDR has become a piece for a museum." (p. 223.) And: "But in case there is no complete international means of settlement, no gold, no SDR, wherein should central banks settle? The logical end-piece of this development was giving up on fixed parities" to gold. "The currencies are currently exchanged on international markets. The resulting prices bring supply and demand in balance and there is no way of settling. No more cosmos, no sun with planets: All currencies are formally equal. One can buy and sell them on international currency markets." (p. 223.)
"It may be so that in the formal sense of currencies one can say that all are equal, but that in reality it proves that some are more equal than others. The dollar is back as the material core of the international financial and monetary arrangements. That the countries of the EEG [currently the EU] have begun constructing their own monetary cosmos, I have mentioned already." (p. 223.)What most pundits are missing about Europe and the euro is what Zijlstra refers to: The euro has been established as a solution and is orbiting gold. Now if you took notice of the consolidated European Central Bank's system-wide balance sheet -- see here -- you can figure the shadow value of one euro in terms of grams of fine gold much as Zijlstra explains in his books. According to my calculation, with the ECB's gold holdings at 502.5 tons of gold, divided by the number of euros in circulation (note how all other balance sheet items are "denominated"), one will find that 1 troy ounce is worth the equivalent of around E55,000. And that's what you really want to make use of -- that is -- after everything else has failed. If there emerges an absolute need to fix the financial crisis, you can be sure of one thing: We'll have a pricing mechanism for physical gold at least.
The SDR banknote Volcker gave to Zijlstra
The note is dated December 1981, carries a photo of Zijlstra's face, is signed by Volcker, and bears the legend: "The Fund May Prescribe ... As Holders ... Institutions [and Persons] that ... Perform Functions of a Central Bank for More than One Member." Zijlstra writes: "This gift has become a lasting memory of the feelings on both sides: It will never be something, respectively, it may never be something with the SDR."(p. 234.) Knowing his religious and, more generally, his Dutch background, I think this was Zijlstra's way of saying he appreciated Volcker's reflection and irony. The other side of the mock SDR note says: "To Meet the Need, As and When It Arises, for a Supplement to Existing Reserve Assets." In between it says: "1 SDR = 0.8886671 gram of fine gold(?)." We'll have to check some numbers, but perhaps we should make a contest for gold bugs to determine what's behind this calculation. For the question mark says a lot: Behind the scenes, central bankers were still discussing their currency values in terms of gold, at least into 1981 when Zijlstra stepped down as president of the BIS. By the way, on the left side of the mock SDR note, it says in small print: "This note is freely convertible into useable currencies at widely fluctuating rates." Zijlstra must have thought: "Funny money indeed!"Vandaag een iets kortere versie dan u van mij gewend bent. Omdat ik gisteravond tot (erg) laat heb door gewerkt aan een Engelstalig artikel, raakte mijn tijd opgesoupeerd. Maar ik beloof u, u zult het mij niet kwalijk nemen; het artikel ligt ter revisie en zal a.s.a.p. online komen. Ik zit in ieder geval nog steeds breeduit te grijnzen van plezier.
Uiteraard heb ik gisteravond naar Nederland 2 gekeken en de fractieleiders aangehoord over het übersnelle begrotingsakkoord van CDA, VVD, Groen Links, ChristenUnie en D66. Ik was al een beetje bang voor Finse, Slowaakse, of Grieks-Italiaanse toestanden, maar dat is met dit akkoord gelukkig voorkomen: Nederland stelt direct op orde op zaken zonder dat daar druk vanuit Brussel voor nodig is. Wat betreft de Nederlandse reputatie lijkt mij dat een groot compliment waard! Bij deze.
Persoonlijk acht ik bezuinigen strikt noodzakelijk en als ik Mathijs Bouman moet geloven zei Klaas Knot gisteren dat als het daadwerkelijk zo is dat met de bezuinigen er slechts een afname van 0,5% groei van het BBP optreedt, je dat natuurlijk altijd moet doen. Als je zoveel kan bezuinigen terwijl de groei positief blijft dan heb je no-brainer te pakken.
Nu neem ik dergelijke cijfers met een hele grote korrel zout, maar latenwe dat cijfer gewoon functioneel gebruiken teneinde te doen wat absoluut noodzaak is: bezuinigen. De populistische onzin die er gisteren ook werd uitgekraamd in de Tweede Kamer leg ik zoals te doen gebruikelijk naast mijn neer. De fiscale 0-lijn is mijn criterium, dus ik moedig de partijen aan om niet te schromen om het hierbij te laten.
Dat gezegd hebbende, een kort overzicht.
Nieuws uit het buitenland:
Groot-Brittannië in één grafiek:
Bron: PawelMorski
Merkel wants rules for raw material derivative trade (Chicago Tribune)
It's The FX Repatriation, Stupid (Zero Hedge)
Onderstaande artikel is een schoolvoorbeeld van een analyse die alles wat krom is recht praat. Compleet bizar opiniestuk van de redacteuren van Bloomberg. Een quote:
With dollars piling up from its trade surplus, China is flooding the rest of the world with easy money. That encourages more borrowing and spending, contributing to debt crises like the one from which the global economy is still struggling to recover.
Uh.. China is 'flooding' the world with easy money? Ha, dat is nog eens verdraaien en kronkelen.
Must read! Spiegel is heel kritisch over het Amerikaanse leger en dit komt totaal niet uit de lucht vallen. Must read..
En er is meer..:
Tot slot.
Ik ben inmiddels erg gesteld op Mario Draghi en zoals ik wel vaker stel: de ECB is onze laatste defensielinie. Draghi doet m.i. precies datgene wat in ons belang is, ook al zijn de uiterst onconventionele maatregelen een reden en aanleiding tot grote zorgen. Maar goed, u weet welke verzekering u hoe dan ook in fysiek bezit moet hebben. Dat geldt onder elk financieel scenario.
In het landschap van complexiteitstheorie snap ik meer dan ik soms kan uitleggen; althans waartoe ik in staat ben om onder woorden te brengen en laat ik een recente analogie geven (ik moet deze eigenlijk verder uitwerken).
Vergelijk de wereldeconomie met een computer die compleet vast aan het lopen is. Straks moet iedereen op de reset-knop drukken en dan zal blijken dat na het opstarten de Europese server een nog steeds werkend Operating System heeft. Daarop zullen weliswaar essentiële programma's opnieuw geïnstalleerd moeten worden, maar het punt is: de server zal draaien. Zodra de Verenigde Staten de computer opnieuw opstart zal blijken dat het Operating System geheel vervangen moet worden. Anders gezegd, de VS zullen en kunnen niets anders doen dan het commando “Format C:” geven.
Dit allemaal neemt niet weg dat ik met oogkleppen moet rondlopen en een blinde vlek erop na houdt. Er wordt ook flinke kritiek geuit op Draghi en die verdient ook mijn aandacht. Zeker als dat door WilliamBanzai in de vorm van spotprenten gebeurt. Wederom een fantastisch voorbeeld:
Nieuws uit Nederlandse media
Gepensioneerden Philips willen geld terug
Het FD meldt dat de Federatie van Philips Verenigingen van Gepensioneerden (FPVG) de juridische mogelijkheden aan het onderzoeken is om Philips te dwingen om €1,27 miljard terug te storten in het pensioenfonds. Rond de eeuwwisseling was dit geld 'afgeroomd'. Het FD formuleert in een enkele regels hèt probleem van alle pensioenfondsen, gepensioneerden en collectieve potjes:
Pensioendeskundigen zeggen al langer dat de huidige tekorten bij fondsen deels zijn veroorzaakt doordat bedrijven in het verleden geld uit de potten hebben gehaald. Het is veelal onbekend welke bedrijven dit hebben gedaan.
Et voila: graaien is de norm. Met de linkerhand of met de rechterarm, bestuurders weten raad met uw geld!
Leasehuurders niet blij met ING
ING gaat de variabele rente op hypotheken verhogen en niet alleen voor nieuwe klanten, maar ook voor bestaande klanten. De stijging van 0,35% lijkt mee te vallen, maar dat kan aardig in de papieren lopen. Ook voor de mensen die geen huurhuis bij de bank hebben want ook zij zijn erbij betrokken. De belastingbetaler subsidieert nu eenmaal de rente. De huizenbezitter kijkt wat chagrijniger en de bank? Die verdient altijd.
Vierde verdachte Vestia
De vierde verdachte in de Vestia affaire is bekend: directeur Leroy van D. van bemiddelingsbedrijf Fifa wordt verdacht van betrokkenheid. Fifa is het bureau waar Arjan G. werkte en via wie Vestia de overtollige renteswap kocht bij Deutsche Bank en ABN-Amro. Veel meer dan dat valt er niet te vertellen; Van D. en Arjan G. zijn verdachten, zijn vooralsnog niet aangehouden en zitten dus niet in het gevang te brommen.
Prijs voedsel wereldwijd 8 procent gestegen
De wereldwijde voeselprijzen zijn met 8% gestegen. Let wel, dit zijn dollars die rondklotsend de termijnmarkten hebben gevonden. En daar zit de feeststemming er goed int: het casino schenkt gratis drank en dat heeft een positief effect op de 'economische groei'. De Beank heeft opnieuw een succesje geboekt. Of mensen in ontwikkelingslanden hier blij mee zijn? Absoluut niet.
Column..
Ik was in de veronderstelling dat het ESM al geratificeerd was. Wellicht dat ik de verdragen door elkaar haal – er is ook nog het EFSF. Zeker wat betreft het EFSF is er nog nooit eerder in de Nederlandse geschiedenis zo snel zo'n grote Staatsgarantie afgegeven. Met een omvang van zo'n €100 miljard (een zesde van ons BBP) is het begrijpelijk dat de weerstand groeit. René Tissen ziet niets in het ESM en formuleert het gevoel van democratisch onbehagen. Of het iets uit zal maken? Waarschijnlijk niet.
'Japanse nucleaire catastrofe kan leven op aarde wegvagen'
“Tjeobyl op steroïden” hebben we zo'n jaar geleden geroepen en daar hebben we inte wel even over gediscussieerd. Wat kan je wel stellen en wat niet? Zeker wanneer de informatievoorziening via de geëigende kanalen terughoudend is (en op slot gaat) dan moet je even bedenken wat je stelt om de omvang van de nucleaire rampt te typeren. Via Welingelichte Kringen zien we een bericht langskomen die bevestigt waar we al bang voor waren. Hoe heftig iets ook is, pas als je de aard van het probleem onderkent, kan je pas doorgaan naar de volgende stap: hoe gaan we dit probleem oplossen. De ontkennigsfase lijkt te zijn afgerond, want een Japanse diplomaat draait niet langer om de hete brij heen: de keramp heeft ongekend grote gevolgen voor de hele wereld als de opgeslagen en onbeschermde nucleaire brandstofstaven niet worden opgeruimd.
In ander nieuws:
Interessant, uit onderstaande bericht blijkt dat Nederlanders €8,4 miljard bij beleggingsfondsen hebben weggehaald. Ik ben benieuwd hoeveel geld er in edelmetaal is belegd.
Bezuinigen is echt niet moeilijk! Politici kopen er minder vrienden mee, maar schrap alle subsidies. Die hebben nog nooit gewerkt. Wederom een fraaie illustratie..
Goede column van Marcel Tak. Hij ziet eurobonds er ook komen, ik ook. Maar ik heb twee voorwaarden en anders kan beter de stekker eruit getrokken worden:
Nieuws uit buitenlandse media
Griekse centrale bankier waarschuwt Griekse politiek
De krantenkoppen voeren een andere kop dan ik hierboven heb gezet; de koppen zeggen dat Provopoulos waarschuwt voor een Griekse exit uit de euro.
Wie de uitspraken erop naleest constateert dat de waarschuwing van een andere orde is. De Griekse centrale bankpresident George Provopoulos waarschuwt de Griekse politiek dat als zij de opgelegde Europese hervormingsagenda niet doorvoert een economisch horror scenario geriskeerd wordt. Het zou wat hem betreft leiden tot economische isolatie en een wanordelijke economische en sociale achteruitgang die Griekenland decennia terugwerpt in de tijd. Het zou niet alleen leiden tot een exit uit de euro, maar ook uit de Europese Unie. De krantenkoppen zijn daarmee wel begrijpelijk, maar die dekken niet de lading van de waarschuwing: Griekenland kan niet anders dan hervormen wil het ooit nog goed komen met het land. Dat is wat Provopoulos de Griekse politiek voorhoudt.
Europese commissie: 'Kabinetscrisis Nederland geen reden om onder de regels uit te komen'
Als we zelf niet tot deze übersimpele conclusie kunnen komen (..dit is echt een no-brainer) dan zal Brussel het ons wel voorhouden: Nederland moet zich aan de afgesproken begrotingsregels houden. Het lijkt mij niet meer dan normaal dat we toe werken naar een fiscaal 0-beleid: geef niet meer uit dan wat je binnenkrijgt. De steeds terugkerende discussie over begrotingstekorten beginnen te vermoeien: deze crisis is ontstaan omdat we deden alsof we altijd maar meer kunnen uitgeven dan we ooit kunnen terugbetalen. Dat dat niet gaat, dat zou inmiddels duidelijk moeten zijn.
Laat ik overigens een voorbeeld geven om aan te geven dat bezuinigen niet moeilijk hoeft te zijn. Een hele goede (studie)vriend heeft voor een zeer bekende Nederlandse grootbank als uitzendkracht een twee jaar durend project gedraaid en is nu op zoek naar een nieuwe uitdaging. Hij verdiende erg goed en daar heb ik absoluut geen moeite mee. Wat ik niet kan uitstaan is dat hij inmiddels al een aantal maanden een uitkering aftikt die meer is dan wat ik bruto verdien. Sterker, hij is in staat om de helft van wat ik netto overhoud opzij te zetten. Hij kan sparen met zijn uitkering! En wij zouden niet kunnen bezuinigen? Kom, maak dat de kat wijs.
RT-interview
Er is ook aandacht voor de Nederlandse kabinetscrisis bij Russia Today die Neil Clark over de Nederlandse situatie interviewde. Tja, als je een Brit uitnodigt (een joualist waar ik nooit eerder van heb gehoord) dan weet je wat ongeveer de strekking wordt.
Hij zegt bijvoorbeeld dat Nederlanders klaar zijn met de bezuinigingsmaatregelen. Nu kan ik dat niet beamen; we zijn nog lang niet klaar met bezuinigen: we geven elke dag collectief €90 miljoen teveel uit. Als we in Nederland ergens mee klaar zijn, dan is het dat graaien de norm is geworden. Volgens Clark zouden de bezuinigingen het mooie leventje van de Nederlander om zeep helpen en daarom zou volgens de Nederlanders bezuinigen waanzin zijn. Clark zit populistisch verantwoord sterk te overdrijven.
Ook denkt hij dat Nederland op termijn wel eens uit de euro zou kunnen stappen. Als hij dat denkt, prima. Maar laat hij er dan ook even bij vertellen dat je als je die stap zet, jezelf in je voeten, je knieën, je handen en je ellebogen schiet. Dan hebben we de gulden terug en dan? Kunnen we net zoals in Groot-Brittannië de geldpers aanzetten? De politiek het toe blijven staan om nog steeds meer uit te geven dan we ons kunnen veroorloven? Dat we bankiers alle ruimte geven om zeepbellen te blazen?
Dat men in Groot-Brittannië de geldpers aanzet en men op kosten van de bevolking de slechte schulden weg inflateert; is dat een oplossing? We leven in een monetair mono-polair financieel stelsel van onaflosbare schulden. Maar nee, de Britten zeggen dat het probleem de euro is. Zoals gebruikelijk, wordt eraan voorbij gegaan dat die problemen losstaan van de euro. Sterker, de euro breekt met het Angelsaksische concept: het is losgeknipt van staatsschulden. Dat betekent dat de burger één zekerheid heeft: de centrale bank kan en zal niet de inflatiebelasting heffen. De ECB kan en zal niet het Franse begrotingstekort opkopen. De ECB kan en zal zich niet in financieel en dictatoriaal monetair drijfzand begeven. Enfin, Britse stemmingmakerij bij Russia Today..
Roubini trekt ten strijde tegen ECB
In het kader van de IMF-bijeenkomst afgelopen weekend in Washington, ging Nouriel Roubini in debat met ECB-bestuurders. Roubini voorzag de crisis en daarvoor verdient hij alle credits. Roubini komt echter met 'onorthodoxe' oplossingen en dat klinkt allemaal aardig, maar het is niets minder dan een mengeling van Keynesiaanse en Monetaristische prietpraat: hij stelt dat de ECB een groot gedeelte van de schulden moet monetiseren. Anders gezegd, hij ziet het liefste dat de ECB de geldpers aanzet en schulden weginflateert. De ECB moet de inflatiebelasting maar gaan heffen.
Bij Reuters tekende Pedro da Costa de discussie die Roubini met de ECB-bestuurders. Vitor Constanzio en Christian Noyer verdedigen de aantijgingen en doen dat in duidelijke bewoordingen. Zo stelde Constanzio:
So your implicit view, or recommendation if I may draw that from your question, really would fit much better, even appropriately, with the mandate of the Fed but it’s not what we have in the ECB.
Nevertheless we are doing a lot in view of the situation that inflation expectations are very firmly anchored. That has allowed us to do lots of things. We rely and trust that in the present situation with a weak economy we can be sure of complying with our primary objective so we can do other things and we have done that – but not what you hinted at.
Anders gezegd: wij zetten de geldpers niet aan om de begrotingstekorten op te kopen.
De dag dat het onverhoopt toch gebeurt dat de ECB dezelfde bredere mandaatstelling zoals de Fed krijgt, dan haal ik mijn emigratieplannen uit de lade. De ECB dwingt door haar enkelvoudige mandaat om de integriteit van de euro en dus haar waarde te verdedigen. De ECB dwingt de politiek en banken om te breken met een onhoudbaar verleden. Wat Roubini voorstelt is een onacceptabele toekomst. Hij wil dat de ECB de politiek en banken een gratis lunch verstrekken met als achterliggende gedachte dat die tot economische groei zal leiden. Groei en inflatie zijn voor sommige economen inwisselbare begrippen.
Ook Draghi deelt sneer uit
Soms moet je tussen regels door lezen en dan is de volgende quote afkomstig van Mario Draghi een fraai voorbeeld van hoe je in diplomatieke bewoordingen een sneer uitdeelt. Een sneer aan het adres van het IMF:
“It's a free world, we take note of this, but let me say that none of the advice of the IMF has been discussed by the Goveing Council, in recent times at least,” ECB President Mario Draghi told a news conference on Friday.
Zo, dat is nog eens duidelijke taal: “Wat het IMF allemaal zegt, is hun pakkie aan; 't is een vrije wereld. Maar wij bij de ECB besteden onze tijd aan meer steekhoudende maatregelen”.
Dat deed ook de Luxemburgse ECB-bestuurder, Yves Mersch..
I am with Germany, stupid!
Vorige week heb ik nogal uitgehaald naar Frankrijk en wel naar Francois Hollande en Nicolas Sarkozy. De één wil linksom en een onhoudbaar verleden in stand houden, de ander wil rechtsom en letterlijk een onacceptabele toekomst printen. Angela Merkel is mijn inziens de bindende factor van Europa. Kort en bondig samengevat: zonder de Duitse eis en implementatie van begrotingsdiscipline, geen democratisch Europa.
Merkel scheert Francois Hollande alvast kaal: je kan de Franse kiezer van alles beloven, maar beloften die schulden maken, die zijn er niet meer bij.
“We’re not saying that saving solves all problems,” she told a conference in Berlin. Still, “you can’t spend more than you take in. You can’t live your whole life this way. Everybody knows this.”
Merkel Pushes Back Against Hollande Call to End Austerity Drive (Bloomberg)
Apple en Amerikaanse studentenschulden
Zero Hedge weet dat correlatie niet gelijk staat met causaliteit. Anders gezegd, een statistische verband is niet noodzakelijkerwijs ook een oorzakelijk verband, maar toch (zou je dit de wet van de corresponderende zeepbellen kunnen noemen..):
Bron: Zero Hedge/Bloomberg
MERS attacked and now truth strikes back!
Geweldige inleiding èn interview van Lambert Corrente van Naked Capitalisme met de Amerikaanse advocaat Ted Lyon. Lyon vertegenwoordigt de lokale autoriteiten in de staat Louisiana in hun strijd tegen MERSCorp. Dit verdient enige toelichting.
De Amerikaanse grootbanken hebben een bijzondere juridische constructie bedacht voordat men de lokale kadasters met het Mortgage Electronic Registration System (MERS) opzij hebben schoven: zij wilden absoluut niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de belastingontduiking van de lokale kadasters. Daarom hebben zij MERSCorp opgericht, die eigenaar is van dochtermaatschappij MERSInc. En MERSInc kan wel aansprakelijk worden gehouden voor de belastingontduiking, maar MERSCorp en haar eigenaren niet. Althans, dat was de insteek en juridische theorie. Daar denkt men in Louisiana toch iets anders over. Daar wordt de eerste juridische strijd aangebonden om niet MERS aan te klagen, maar de banken die erachter zitten: zij hadden economisch vruchtgebruik van de belastingontduiking, dat mag niet en dat moet worden bestraft.
Het volgende lijstje banken hebben er dus een nieuwe rechtszaak bij. Dit is er eentje die nauwgezet in de gaten gehouden moet worden want precedent-werking in rechtszaken is in de Verenigde Staten een erg belangrijk element. Dat geldt zeker voor deze zaak; voor Louisiana alleen wordt een schadeclaim van $1 miljard ingediend.
I’ve extracted the list of defendants from the complaint document above. You’ll notice they fall into two classes: Shareholders, and Trustees.
KEY
* Shareholders of MERSCORP, and “MERS members” of Mortage Electronic Registration Systems
** Trustees of residential mortgage-backed securities
Wordt vervolgd!
Blankfein kronkelt
Wie is er nou eigenlijk een muppet? Lloyd Blankfein van Goldman Sachs kronkelt als een glibberige slang zich een weg langs de kritische vragen van Bloomberg joualist Erik Schatzker. Erg knap hoe Blankfein zijn taalbeheersing etaleert en in staat is om wat krom is, recht te lullen. Dat neemt niet weg dat het duidelijk wordt dat Goldman Sachs het episch centrum is van financieel list en bedrog; een goed verstaander heeft genoeg aan een half woord..: TOO BIG TO …. #FAIL.
In ander nieuws:
Tot slot.
Stigma's sluipen (lees: gluipen) er wel heel makkelijk in..
Via Dumpert.nl:
Nieuws uit Nederland
Bankenbelasting
Onlangs sprak Boele Staal zich al uit tegen een bankenbelasting en ondanks dat we graag de heer Staal op de hak nemen, had hij gewoon gelijk: een bankenbelasting werkt averechts en wordt door u betaald. Vanochtend verscheen in het FD het bericht onder de veelzeggende kop “Oppositie ruikt kans hogere bankentaks” dat er na de val van het kabinet een Kamermeerderheid lijkt te zijn ontstaan om de voorgenomen bankenbelasting te verhogen van €300 miljoen naar €1 miljard. Ik noem dat onverantwoord populisme.
Banken aanpakken? Ja, maar natuurlijk. Maar dat doe je via hogere kapitaaleisen, een moratorium op bonussen, het verlagen van dividenduitkeringen en zachte – of indien noodzakelijk – harde dwang om winsten toe te voegen aan reserves. En uiteindelijk (zodra dat kan) zullen de bankbalansen gezuiverd moeten worden. Politiek links marchandeert met de waarheid: men wil niet stoppen met het uitgeven van wat we niet hebben. Nieuwe belastingen invoeren terwijl de koopkracht toch al daalt is een recept voor economische roofbouw.
Piet Moerland, bestuursvoorzitter van Rabobank waarschuwt dat “de economie en het broodnodige economische herstel estige schade berokkenen“. Ik kan niet anders concluderen dan dat hij het gelijk volledig aan zijn zijde heeft.
Europees populisten en het Europact: op losse schroeven?
Het zou m.i. mesjogge zijn als de Europese politiek niet het Europese begrotingspact ratificeert. Let wel, het begrotingspact voorziet erin dat op termijn overheden niet langer tekorten mogen hebben. Onder elk monetair stelsel van de toekomst is een 'verbod' op publieke schulduitgifte, hoe dit verbod ook verwoord wordt, een essentiële voorwaarde om een crisis te voorkomen. De overheid wordt er de pas mee afgesneden zodat zij geen inflatiebeleid kan voeren en het geeft de burger het recht terug om te bepalen hoeveel eruit gegeven kan en mag worden. Dat is een fundamentele hervorming die de democratische kwaliteit van de samenleving ten goede komt. Immers, de rekening kan niet langer worden doorgeschoven naar toekomstige generaties.
En dan valt plots het kabinet en beginnen populisten in Nederland, in navolging van politici in Duitsland en Frankrijk zich te roeren: zij willen niet van hun kredietverslaving af omdat zij dan niet langer kunnen uitgeven dan de belastingbetaler bereid is aan belastingen over te dragen.
Als ik deze ontwikkeling van dwarsliggende politici moet typeren dan is er maar één vergelijking mogelijk. Die van de junk die het afkicken heel erg slecht trekt. En dan lezen we in het FD het standpunt van het IMF:
IMF
De discussie over het Europese begrotingspact is onderdeel van een bredere discussie over de noodzaak tot bezuinigingen. Conform de bestaande begrotingsregels moeten alle eurolanden hun begrotingstekort onder de 3% van het bruto binnenlands product zien te krijgen. Maar het Inteationaal Monetair Fonds (IMF) heeft erop aangedrongen dat Europa niet te hard bezuinigt om de economische neergang niet nog forser te maken.
Het IMF wil dit monetaire en financiële systeem het liefst behouden en daarvan geeft de Keynesiaanse argumentatie blijk van. Dit soort adviezen verblinden iedereen van waar het echt om draait: dit stelsel moet fundamenteel op de schop. Het behoud van de huidige invulling van het monetaire en financiële stelsel – zoals permanente overheidsteokrten – is de enige manier om als IMF bestaansrecht te blijven behouden. En als het aan het IMF ligt, dan wordt zij het liefst de centrale bank van overheden door middel van de uitgifte en het management van Special Drawing Rights als inteationaal monetair anker. Dat is misschien een begrijpelijk standpunt, maar het is niets minder dan een stap in de verkeerde richting.
In datzelfde kader, wijst Mario Draghi de andere kant op. Hij wijst Europese overheden er nogmaals op dat hen niets anders rest om orde op zaken te stellen. Hij zei (bron: NU.nl): “De geloofwaardigheid van de EU neemt af als landen zich hier niet aan houden”. Daar waar de Beank zwakke knieën en een kromme rug heeft – hij zet immers gewillig de geldpers aan om het probleem van de Amerikaanse politiek en banken op te lossen (lees: weg te inflateren), houdt Draghi zijn rug recht en weigert hij om de geldpers aan te zetten. Via NU.nl:
“De laatste jaren hebben in verschillende Europese landen de onevenwichtigheden zich opgestapeld: er was onvoldoende fiscale discipline en structurele hervormingen misten.” Maar volgens Draghi is het “duidelijk niet de verantwoordelijkheid van de ECB om deze onevenwichtigheden aan te pakken.”
Om meteen maar één van mijn meest contraire stellingen te verdedigen: de ECB is voor ons 'kleine' burgers de laatste defensielinie tegen de waanzin van politici die maar niet wil veranderen en niet willen hervormen.
De ECB roept de politiek tot de verantwoording en dwingt hervormingen af. Het stelt mij gerust omdat ik dat electoraal niet zo gebeuren. En aan populisten is er ook in Europa geen gebrek. De ECB heeft niet alleen politici maar ook banken bij de 'ballen'. Zij dicteert het herstel van de bankbalansen. En de bottom-line van een al vijf jaar lang durende schuldencrisis in Europa is dat de ECB de geldpers weigert aan te zetten om via inflatie de schuldenproblemen van overheden en banken op te lossen. Noodliquiditeiten (LTROs) maken al deze strikt noodzakelijke hervormingen en veranderingen slechts mogelijk..
In ander nieuws:
Een klassiek schoolvoorbeeld van Keynesiaans kamikaze-beleid:
Collega van Hans de Geus, Mathijs Bouman, is een heel stuk nuchterder in zijn column. Hij begint toch aardig het concept 'voortschrijdend inzicht' te begrijpen..
Nieuws uit buitenlandse media
Goud
“Gold is stepping up to the plate as “good” collateral in a world of bad collateral”.
De bovenstaande quote is van Lew Spellman. Hij schreef een geweldige uiteenzetting over het veranderende karakter van goud in de financiële wereld. Een hardnekkig probleem is dat financiële partijen die extee financiering willen aantrekken veilige onderpanden moeten aandragen om de geldverschaffer af te dekken voor het tegenpartij risico.
Vanaf het loslaten van de goudstandaard, is goud als monetaire reserve stap voor stap verwijderd en vervangen door staatsobligaties (en daarmee samenhangend andere veilig gewaande schuldpapieren zoals bijvoorbeeld hypotheekportefeuilles). Die schuldpapieren fungeren in de financiële wereld niet alleen als een renederende belegging, maar ook als onderpand voor extee financiering of gewoon leningen. Dat doen deze papieren feitelijk op dezelfde manier zoals een huis een hypotheek dekt. In het geval dat er sprake is van achterstallige betalingen, dan kan de crediteur ervoor kiezen om het onderpand op te eisen om zodoende het uitgeleende geld terug te krijgen.
Sinds het uitbreken van de kredietcrisis in de zomer van 2007 toen de Amerikaanse huizenmarkt ging schuiven, zijn er steeds meer financiële waardepapieren in waarde gedaald en daarmee ongeschikt geworden als onderpand. Nu ook staatsobligaties wereldwijd onder druk staan (excessieve schuldposities vormen vrijwel overal een probleem), is er een gebrek ontstaan aan veilige onderpanden. Goud is weliswaar nog niet terug gepromoveerd uit de 'eerste divisie' van het wereldwijde financiële stelsel, maar na de reeks successen lijkt die promotie naar de 'eredivisie' een kwestie van tijd.
Spellman sluit zijn betoog treffend af. Elke vorm van papier ontleend zijn waarde aan goud. Hij verwoordt het als volgt:
The world has gravitated from one gold-backed paper currency to another before, and it likely is happening again. It would depend on whether investors in liquid, default-free, inflation-free paper prefer gold-backed Chinese Yuan to Swiss warehouse receipts or deposits from large inteational banks with large gold positions that operate with lots of leverage. This is a market choice that will determine the gold linked paper store of value, but the point is that all the paper contenders derive value from the gold backing, and thereby expands the demand for the shiny metal. This is the new calculus of gold.
Lees de geweldige analyse:
Atlas Shrugs, Orwell Yawns
Gisteren zag ik het bij FT Alphaville voorbij komen: de kleine Amerikaanse kredietbeoordelaar Egan Jones wordt door de SEC aangeklaagd voor “material misstatements” in 2008 bij hun aanvraag voor het beoordelen van 'asset backed securities' en staatsobligaties.
Egan Jones heeft twee weken geleden de Amerikaanse overheidsschuld verder afgewaardeerd van AA+ naar AA en dat wordt de kredietbeoordelaar niet in dank afgenomen. Via Golden Truth een scherp commentaar op de absurde handelswijze van de SEC.
Voorpagina kranten
Kuddo's voor Zero Hedge, een voorpagina van de Indiase krant The Indian Express:
Amerikaanse hypotheekleed
De Amerikaanse huizenmarkt is feitelijk het groundzero van de financiële crisis. Als een immer voortdurende veenbrand die zich onder de directe oppervlakte van Amerikaanse gebouwen verspreid, verslechtert de zichtbare kwaliteit van de financiering die op de balansen van Amerikaanse banken uitstaat. En terwijl de veenbrand zich steeds verder verspreid, wordt er bezuinigd op de brandweer en krijgen de balansen van banken een laag boekhoudkundige make-up om te verhullen dat deze twee elementen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
In een waarlijk fantastisch artikel vat Abigail Caplovitz Field het ontstaan van de Amerikaanse huizenmarktzeepbel samen: een huizenmarktzeepbel ontstaat vanwege één reden, en één reden alleen: kredietverschaffers blazen valse lucht in de markt doordat zij meer geld uitlenen dan de reële waarde van een huis. Mensen met geld die een huis kopen, veroorzaken geen huizenmarktzeepbel ook al wordt dat gesteld. Banken verstrekten leningen aan mensen die dat niet konden betalen.
Caplovits Field legt in haar korte artikel (twee pagina's) de vinger op de zere plek. Zij legt haarfijn uit dat Amerikaanse bankiers met voorbedachte rade twijfelachtige smeermiddeltjes hebben ingezet bij het creëren van een grotere hypotheekportefeuille die de Amerikaanse huizenmarktzeepbel steeds verder deed groeien. Niet alleen verslechterde de administratieve controle waardoor zogenaamde “liar-loans” werden verstrekt (leningen aan mensen die een hypotheek niet konden betalen), ook werden makelaars onder zachte bedreiging gedwongen om huizen tegen een veel hogere waardering te taxeren. Caplovitz Field somt het op:
This pressure comes in many forms and includes the following:
En zo zie je maar weer dat als bankiers de prikkels worden ontnomen om alleen kredieten te verstrekken aan mensen en bedrijven die dat kunnen terugbetalen, er excessen ontstaan die tot een crisis leiden. En dat de proporties van de Amerikaanse huizenmarktcrisis een epische omvang hebben aangenomen is inmiddels bekend.
Een oplossing..
De simpelste manier om al deze problemen op een huizenmarkt voor te zijn schuilt in één klein maatregeltje.
Vergeet alle bureaucratie en maak het simpel: als een hypotheekgever (de schuldenaar die een huis koopt) het recht heeft om te allen tijde bij de bank de sleutel van het huis in te leveren en weg te lopen van de lening, dan heeft de bank dus ook te allen tijde de prikkel om nooit meer krediet uit te lenen dan de waarde van het onderpand. Op die manier kan nooit het risico op een zeepbel ontstaan en wordt het eigen huizen bezit pas echt gestimuleerd. De aanschaf niet zonder eigen geld plaatsvinden. Met één maatregel kun je m.i. een huizenmarktzeepbel voorkomen en overbodige bureaucratie overbodig maken.
Nog één passage van Caplovitz Fiel omdat het zo treffend samenvat wat de oorzaak is van alle Amerikaanse hypotheekproblemen:
So there you have it: America underwent a massive wealth destroying housing bubble not because crazed consumers got out of hand, as they have in every other bubble in history. No. We got a housing bubble because the lenders’ historical incentives to regulate consumer demand, ensuring accurate property valuations and real ability to repay, evaporated.
Het oerwoud aan bureaucratie is door politiek en banken aangegrepen om op de korte termijn de winsten te kunnen afromen met de wetenschap dat de verliezen doorgeschoven werden naar de toekomst. De verliezen van nu, zijn de genomen bonussen in het verleden; en zie die nog maar eens terug te krijgen (..dat gaat niet zonder de onpartijdigheid van het recht te torpederen). Een absolute aanrader:
Romney wint? Niet zo snel, want Ron Paul wint Iowa
De zelfcensuur in Amerikaanse media begint wel erg hilarisch te worden. Alsof er een script ligt waar men zich vrijwillig aan houdt: de verkiezingsstrijd moet nu eenmaal tussen Obama en Romney gaan. Of geeft de praktijk aanleiding om rekening te blijven houden met een andere kandidaat? Rachel Maddows bericht (23/4/12)..
MF Global drama
De bewindvoerder van MF Global heeft van de rechter toestemming gekregen om geld van klanten dat 'mysterieus' verdween terug te storten. Van de naar schatting $1,6 miljard illegaal overgeboekte gelden die terecht zijn gekomen bij JPMorgan, wordt $600 miljoen teruggestort.
De lezing volgens de persbureaus:
De reflectie van Jesse (Café Américain) is daarentegen een stuk nuchterder..
In ander nieuws:
Tot slot.
Satire!!
Via DNB:
Nederlandse banken en buitenland grootste bezitters van Nederlandse securitisaties
De uitstaande Nederlandse securitisaties daalden in 2011 met 4,4% tot EUR 317 miljard, ondanks de omvangrijke nieuwe verpakkingen van leningen via securitisaties van in Nederland gevestigde instellingen. Tweederde van de securitisaties is in handen van de Nederlandse banken zelf, vooamelijk om liquiditeitsredenen. Het buitenland bezit naar schatting 30%. Op deze manier financiert het buitenland circa 13% van de Nederlandse woninghypotheken.
Bij securitisaties worden leningen van met name banken aan huishoudens en bedrijven gebundeld en als verhandelbare effecten verpakt en verkocht. Securitisaties vormen een extra financieringsbron voor banken. Na het ontstaan van de kredietcrisis medio 2007 werd het lastig om deze in obligaties verpakte leningen te plaatsen bij extee beleggers (hiea extee securitisaties genoemd) vanwege het aangetaste vertrouwen in alle gesecuritiseerde producten, ook van kwalitatief hoogwaardige activa. In de jaren daaa is weliswaar gesecuritiseerd, maar gebeurde dit vooral voor liquiditeitsdoeleinden. Daarbij verkopen de banken de securitisaties niet door in de markt, maar houden zij deze zelf in portefeuille (hiea intee securitisaties genoemd) om indien nodig te gebruiken als onderpand voor het verkrijgen van liquiditeit bij centrale banken of in de commerciële markt. Ook kan het bezit van banken aan (delen van) eigen securitisaties het gevolg zijn van aangehouden ‘first loss’-posities en van eventuele terugkopen.
DNB stelt niets over de mogelijke juridische problemen bij de wijze waarop hypotheeksecuritisaties zijn samengesteld. DNB gaat daarbij niet in op de reden waarom financiële partijen geen vertrouwen meer hebben in hypotheeksecuritisaties. Men kijkt slechts naar de consequenties voor de financiering als gevolg van het gebrek aan marktvertrouwen in securitisaties.
Onlangs ging ik er al uitgebreid op in en uitte ik mijn grote zorgen omdat bankiers zeer vermoedelijk de wetten van de logica hebben overtreden bij het vervaardigen van deze financiële 'innovaties' (lees: securitisaties). Uit de Dagelijkse Kost van 6 april (“De anatomie van een systeemcrisis; een drieluik”) een korte opsomming van het vermoedelijke probleem van hypotheeksecuritisaties:
De Nederlandse woningmarkt zit m.i. op een tikkende tijdbom omdat er een hypotheeksecuritisatieworst is gefabriceerd met een omvang van zo'n €230 miljard. Dat is het equivalent van 40% van ons bruto binnenlands product. Nederlandse grootbanken en de overheid hebben – net zoals in Amerika – alle prikkels om te verhinderen dat de enige exit annex nooduitgang voor private schulden gebruikt wordt.
Als zij deze nooduitgang zouden openen dan zal blijken dat de wijze waarop de securitistatieworst in elkaar gedraaid is, hen heeft genoodzaakt om de belegging (lees: een verkocht plakje uit de securitisatieworst) los te koppelen van de onderliggende hypotheken. Dit komt omdat een eeuwig geldende regel met ingewikkelde prietpraat is omzeild. U kunt zich vast nog wel herinneren dat er gesteld werd dat bankiers financiële producten maakten die zij zelf niet langer begrepen. Dat is onzin. Men overtrad de wetten van de logica. Onthoudt het volgende goed:
Vergelijk het met de sterftekans in een samenleving. Die kansberekening zegt per definitie nooit iets over de individuele uiting ervan.
Securitisatieworsten doen alsof dat wel kan. De kansdistributie van welke hypotheek kapot gaat en welke niet, is slechts een theoretische exercitie die berekend kan worden. Echter, welke hypotheek dat daadwerkelijk zal zijn is te allen tijde een onbekende. De koppeling van een hypotheek aan een plakje uit de securitisatieworst (die elk een eigen risicoprofiel heeft) kan alleen gemaakt worden nadat een hypotheek kapot is gegaan.
Dit is waarom banken niet mee willen en kunnen werken aan een echte oplossing voor de zeepbel op huizenmarkten. Dat geldt voor Amerika, en ik ben doodsbang dat dit ook voor Nederland geldt.
Allereerst moet ik opmerken dat het genoemde bedrag van €230 miljard onjuist is. Het is veel meer. Het totale bedrag aan uitstaande securitisaties is €317 miljard en dat is het equivalent van 52% van het Nederlandse gemeenschappelijke inkomen. De nooduitgang verwijst naar het plan van Luigi Zingales' “Plan B”. Dat plan heeft als leidraad om de reële waarde van een onderpand (een huis) in evenwicht te brengen met de nominale schuld zoals die bij de bank in de boeken staat. De activa van banken worden op die wijze gezuiverd terwijl de huizenmarktzeepbel gecontroleerd en marktconform ontlucht wordt. Het zijn twee vliegen in één klap: banken worden opgeschoond en de zeepbel op de huizenmarkt wordt ermee aangepakt.
Nu de huizenprijzen dalen en de schuld blijft staan, zal bij gedwongen executieverkoop een groter verlies ontstaan dan strikt noodzakelijk is (zie Plan B van Zingales voor een cijfermatige toelichting). Banken en de overheid hebben kennelijk een prikkel om toe te staan dat de verliezen op een hypotheekschuld groter zijn dan strikt noodzakelijk. En dat levert een belangrijke vraag op want waarom maken banken geen gebruik van de enige nooduitgang en kiezen zij voor grotere verliezen?
DNB vervolgt:
Omvangrijke nieuwe securitisaties, maar uitstaand bedrag gedaald
Vanaf eind 2009 trok de belangstelling van extee beleggers voor securitisaties weer aan, al is het aantal beleggers geringer dan voorheen. In 2011 werd voor EUR 12,3 miljard aan Nederlandse securitisaties van hoofdzakelijk woninghypotheken bij extee beleggers geplaatst, bijna de helft minder dan in 2010 (grafiek 1). Dat hield mede verband met de invloed van de schuldencrisis op de kapitaalmarkt en (anticipatie op) de nieuwe Bazel 3-regelgeving op basis waarvan securitisaties niet mogen worden meegerekend in de liquiditeitsbuffers van banken. Dit verklaart waarschijnlijk ook de looptijdverkorting die de afgelopen tijd is opgetreden. Bij investeerders is een duidelijke voorkeur zichtbaar voor tranches van 2 tot 5 jaar.
Daaaast vonden in Nederland in 2011 ook nog omvangrijke intee securitisaties plaats van EUR 74,5 miljard. Hierdoor resulteerde in 2011 het op twee na hoogste bedrag aan securitisaties in Nederland (grafiek 1). Per saldo daalde het uitstaande bedrag echter met EUR 14,6 miljard (-4,4%) tot EUR 317 miljard (grafiek 2), doordat de aflossingen op bestaande securitisaties groter waren dan de nieuwe securitisaties. Dat kwam voor een groot deel omdat veel (met name intee) securitisaties betrekking hadden op herstructureringen, waarbij oude securitisaties werden omgezet in nieuwe securitisaties. Voorts waren er reguliere beëindigingen van securitisatieprogramma’s. De afname van het uitstaande volume deed zich bij zowel de extee als de intee securitisaties voor. De extee securitisaties zijn sinds hun maximale omvang in 2007 (EUR 141 miljard) met 23% gekrompen tot EUR 108 miljard per eind 2011 (in 2011: -9,3%). Daarmee vormden zij nog eenderde van de totale uitstaande securitisaties.
Er is kennelijk sinds 2008 niets geleerd: in 2011 fabriceerde de financiële sector €74,5 miljard aan hypotheeksecuritisaties. Voortschrijdend inzicht is er na alle ellende van 2008 niet bij geweest. Ondanks dat er een grote vraag naar 'veilige' onderpanden bestaat voor (nood)leningen bij de ECB is de buitenlandse vraag opgedroogd. In plaats van een netto-koper, zijn buitenlandse partijen netto-verkopers geworden, en dat is gezien de wijze waarop de securitisaties in de VS voor gigantische problemen heeft gezorgd niet onlogisch. Het grote geld is allergisch voor risico's.
DNB zet de cijfers verder uiteen, en constateert dat de Nederlandse hypotheeksecuritisaties vooamelijk bij Nederlandse grootbanken zelf blijven hangen. Dat is niet onbelangrijk want extee financiering kan grote problemen opleveren als het vertrouwen verdwijnt. Immers, bij het verdwijnen van extee financiering moet de financiering overgenomen worden door Nederlandse partijen (lees: banken) en dat beperkt de ruimte om te 'investeren' in meer productievere economische activiteiten. Bovendien geldt dat oplossingen voor allerhande problemen met hypotheeksecuritisaties – die met name zullen ontstaan bij een stijging van het aantal wanbetalingen op hypotheken – een Nederlandse aangelegenheid is. En dat maakt het een stuk makkelijker om de problemen het hoofd te bieden.
Bij de extee securitisaties van woninghypotheken was in 2010 nog sprake van een lichte opleving, maar per eind 2011 lag het uitstaande bedrag ten opzichte van ultimo 2007 12% lager op EUR 83 miljard (in 2011: -3%). De afname bij de overige securitisaties droegen voor het grootste deel bij aan de daling bij de extee securitisaties. Sinds 2006 is het volume van deze securitisaties bijna gehalveerd tot EUR 25 miljard (in 2011: -26%). Dit betreft onder meer de synthetische securitisaties, waarbij niet de activa zelf maar alleen de kredietrisico’s van de activa worden overgedragen door middel van kredietderivaten.
De uitstaande intee securitisaties, die voor het overgrote deel betrekking hebben op woninghypotheken, zijn in 2011 ook licht afgenomen (-1,7%). In vergelijking met het begin van de kredietcrisis zijn zij echter nog altijd bijna vertienvoudigd tot EUR 209 miljard per ultimo 2011.
Door bovengenoemde ontwikkelingen hebben Nederlandse securitisaties per ultimo 2011 voor 90% betrekking op woninghypotheken.Securitisaties grotendeels in bezit van Nederlandse banken en buitenland
Uit de omvangrijke intee securitisaties door Nederlandse banken kan al worden afgeleid dat zij ook de grootste beleggers zijn in Nederlandse securitisaties. Per ultimo 2011 hebben Nederlandse banken (hier het binnenlands bankbedrijf, de zogeheten monetair-financiële instellingen) met EUR 210,5 miljard tweederde van de Nederlandse securitisaties in bezit (grafiek 3 en 4).
Andere Nederlandse instellingen bezitten bijna 4% (EUR 11,7 miljard). Zo hebben Nederlandse verzekeraars voor EUR 2,9 miljard direct geïnvesteerd in Nederlandse securitisaties en Nederlandse pensioenfondsen voor EUR 1,5 miljard. Daaaast hebben zij ook nog indirect, via Nederlandse beleggingsinstellingen, blootstelling op Nederlandse securitisaties. Beleggingsinstellingen bezitten namelijk EUR 1,9 miljard, dat grotendeels kan worden toegerekend aan verzekeraars en pensioenfondsen. Tot slot houden overige instellingen in Nederland EUR 5,4 miljard aan. Hierbij gaat het hoofdzakelijk om intee securitisaties van (buitenlandse en binnenlandse) banken die in handen zijn van Nederlandse dochtermaatschappijen.
Het buitenland bezit naar schatting EUR 95 miljard, 30% van de Nederlandse securitisaties. Daarmee houdt het buitenland bijna 80% van de extee securitisaties aan. Aangezien 90% van de securitisaties betrekking heeft op woninghypotheken, kan hieruit worden gedestilleerd dat het buitenland een substantieel deel (ca. 13%) van de Nederlandse woninghypotheken financiert door middel van Nederlandse securitisaties.
Als er al een lichtpuntje in deze cijfers te ontwaren is, dan betreft het zoals gesteld de intee financiering. Een compromis is makkelijker onder Nederlanders te bewerkstelligen dan dat er met buitenlandse partijen uit te komen is. Die willen immers gewoon hun geld zien (of in het uiterste geval, goud). Als een geluk bij (nucleair ke)ongeluk valt het in die zin mee.
Nieuws uit Nederland
Begrotingsdruk: verkiezingen, maar wanneer?
Er komen verkiezingen aan. Zoveel is gisteren duidelijk geworden, maar de grote vraag is wanneer. Met name de overheidsbegroting voor 2013 lijkt het grote probleem te zijn want vroege verkiezingen zorgen weliswaar voor een eerdere formatie – en als die niet zo lang duurt als de laatste – kan er snel een kabinet komen die een begroting weet op te stellen.
Lukken snelle verkiezingen niet, dan moet de huidige bezetting van 150 Kamerzetels overeenstemming weten te bereiken over een – noem het een – demissionaire begroting. Hoe dan ook zal er linksom of rechtsom een begroting worden opgesteld die eurocommissaris Olli Rehn kan bekoren: Nederland heeft zich te houden aan de zichzelf opgelegde restrictie om niet meer op de pof te leven dan 3% van het gemeenschappelijke inkomen.
Onder tussen zijn de kredietbeoordelaars bij Moody's wakker geworden door het gekrakeel in de Nederlandse polder. Zij roepen iets over kredietwaardigheid en snelle hervormingen die de begroting niet laten ontsporen.
Op Follow the Money verscheen een samenvatting van de Duitse en Amerikaanse berichtgeving over de val van het kabinet. In Duitsland zien de kranten de val van het kabinet Rutte als het verlies van een Duitse bondgenoot voor wat betreft de Europese agenda.
Vestia
Het FD zit bovenop de zaak van Vestia en dat levert wederom nieuwe en saillante inzichten op (hulde voor het FD). Het FD schrijft:
Het overzetten van het gezamenlijke onroerend goed door tussenpersoon Arjan G. aan zijn vrouw valt in de tijd samen met een mogelijk vergelijkbare manoeuvre in het huishouden van de eveneens van corruptie verdachte Vestia-treasurer. Die zette een villa in Hazerswoude op zijn eigen naam en loste de hypotheek af, terwijl zijn ex Jennifer B. elders ging wonen in een huis van een half miljoen zonder hypotheek.
Zo is het element van voorbedachte raden wederom een stukje steviger onderbouwd. En tja, als je getrouwd bent en je laat je fêteren op peperdure etentjes en callgirls in de Londonse City, dan vertrekt je vrouw. Jennifer B. wordt aangevoerd als medeverdachte, maar hoe zij betrokken is wordt niet duidelijk. Naast de ex van Marcel de V. en Arjan G. is er volgens het bericht in het FD nog een vierde verdachte. Daar zullen we binnenkort vast meer over te horen krijgen.. wordt vervolgd.
Hongarije voert nieuwe belastingen in
Als politici nieuwe belastingen moeten invoeren om hun centrale planningsuitgaven te kunnen blijven doen dan worden zij creatief. Een voorbeeld uit Hongarije..
Via RTL-Z: Burgers moeten voor elke gebelde minuut 2 forint (ruim een halve eurocent) extra gaan betalen.
IJslandse ex-premier schuldig, géén straf
Een lesje in bescheidenheid, maar voor die les past ex-premier Geir Haarde. Hij vindt dat hij onschuldig is aan de IJslandse bankencrisis, maar daar dacht de speciale volksrechtbank anders over. De zogenaamde Landsdómur veroordeelde Haarde maar legde hem géén straf op. De schuld die Haarde over zich uit heeft horen spreken heeft betrekking op nalatigheid. De rechtbank achtte hem schuldig aan het nalaten van crisisberaden met zijn kabinet. Daarmee komt hij er nog goed vanaf ook al blijft hij volharden in zijn onschuld.
Juridisch is dat misschien wel juist, maar moreel en intellectueel gezien is deze man hartstikke failliet. Onder leiding van Haarde groeide de IJslandse bankensector tot het tienvoudige van de IJslandse economie. Haarde stelt nu dat niemand hem kan verwijten dat hij niet geweten heeft dat banken rotzooi hadden gekocht. Hij kon daarom ook onmogelijk bevroeden dat het aangetrokken geld niet door de banken kon worden terugbetaald. Een dergelijk excuus is een zwaktebod.
Het werkt heel simpel: Als je als politiek artsen toestaat elke patient standaard anabole steroïden te laten voorschrijven ter bevordering van de arbeidsproductiviteit, dan zal die ontegenzeggelijk plaats gaan vinden. Echter, iedereen snapt dat er op een gegeven moment een onvermijdelijke aftakeling van het lichaam begint met als gevolg dat de productiviteit ineenstort. Zeggen dat je zoiets niet kan voorzien definieert je als oud-gezagsdrager als een compleet gesjeesde dorpsidioot. Maar goed, hij kon het ècht niet weten. Ja ja, dit soort excuses gaan we nog heel vaak horen..
Lees het artikel bij de Guardian; de ANP nieuwsfeed bij RTL-Z is zoals gebruikelijk zonder al te veel substantie..
In ander nieuws:
Geweldige column over 'voetbalfans' in Genua..
Nog een goede column!
En de klap op de vuurpijl: Alexander Sassen van Elsloo. Een betere samenvatting in het Nederlands van wat er misgaat heb ik in de afgelopen vijf jaar niet gelezen. Top column!
Monsanto
Daar gaan we weer! Monsanto en bijensterfte worden vaak met elkaar in verband gebracht en dat heeft te maken met de pesticiden die Monsanto verkoopt. Die pesticiden zijn genetisch gemodificeerd en daarin wordt een oorzaak verondersteld die verantwoordelijk gehouden kan worden voor de massale bijensterfte wereldwijd. Welnu, Monsanto neemt het belangrijkste onderzoeksbureau naar bijensterfte over.
Ga direct naar de gevangenis. Ga niet langs “Start”
Het land van de onbegrensde onbeschoftheid. Stel, je krijgt kanker. Je vecht tegen de ziekte en je doet dat met succes. Uiteraard levert dat een grote stapel rekeningen op en die lopen in de papieren. Je vindt een rekening die onterecht in rekening is gebracht. Je belt het bedrijf dat de rekening verstuurd heeft en die erkent de fout. Het bedrijf schrapt de rekening. Het bedrijf vergeet echter de rekening in het systeem te annuleren en stuurt na het verstrijken van de betalingstermijn de rekening door naar een deurwaarder en die gaat aan de slag. Die stapt naar de rechter, waaa de communicatie spaak loopt, en waaa de politie wordt ingeschakeld omdat de rechtbank 'genegeerd' wordt. Die komt langs, slaat je in de boeien en voert je af.
Het 'schuldenaren gevang' is in Amerika sinds 1830 na een uitspraak door het Hooggerechtshof verboden. Anno 2012 wordt echter via de oneigenlijke bijdrage van het justitiële apparaat dit verbod omzeild. Het overkwam Lisa Lindsay. Het artikel op Yahoo! verhaalt over klein leed, maar het zegt zo ontzettend veel.
Must read, must see
Zero Hedge duikelde een lezing van de Britse centrale bankier Andrew Haldane via YouTube op. De inleidende woorden van Zero Hedge – vijf korte alinea's in totaal – kunnen niet beter de uitleg van Haldane dekken. Een centrale bankier die niet blind is voor alles dat fout gaat in de financiële sector. Heel erg verfrissend, want daar waar mainstream financiële media voor u een roze zonnebril over het nieuws hebben geplaatst, selectieve blinde vlekken op het netvlies hebben ontwikkeld voor allerlei vormen van financieel list en bedrog en met aangenkoopte oogkleppen berichten over de minder vrolijke ontwikkelingen van de laatste jaren in de financiële wereld, kraakt deze centrale bankier van de Bank of England de systeemrisico's die uitgaan van o.a. high frequency trading, extreem gehefboomde schaduwbanken (lees: hedge funds) en de wijdverbreide Goldman Sachs mentaliteit die het financiële systeem in al haar fundamenten doet kraken. Must read, must see..
Quote van de week
Na het bovenstaande is de laatste alinea in de reflectie van Jesse van Jesse's Café Américain treffend. Geweldige formulering van het probleem van mijn vakgebied..
They were enthralled by the myths of 'Japan Inc.' that were so popular in their circles of the day, too often promulgated by grant-seeking, honorific econo-whores. By the time the rest of them figure it out the crisis is safely past and we're on to the next. I found an ally in my old macro prof who took me aside and said, “They're young, they'll lea. Money never lies, but you must lea its language, or chase illusions.”
And this is why economics is a disgraced profession, and continues to be so.
Het najagen van illusies is precies datgene dat er misgaat.
In ander nieuws:
Tot slot.
Er staat geen maat op deze man: William Banzai. Als 'Trekkie' beleef ik hier ontzettend veel plezier aan en niet in de laatste plaats omdat Timothy Geithner geheel toepasselijk als een Ferengi is afgebeeld (hahaha) en Beanke als Klingon (hilarisch). Ik zie Beanke al de FOMC-vergadering afsluiten met Qapla' (wat Klingon is voor “succes”).. Enfin, een geweldige spotprent onder de titel ScamTrek!
Nieuws uit Nederland
Kabinet Rutte valt
U heeft het vast allemaal gadegeslagen zoals ik dat ook heb gedaan en ik heb eigenlijk helemaal niets toe te voegen aan de berichtgeving over het mislukken van het Catshuisoverleg. Desalniettemin een korte vermelding dat het kabinet gevallen is.
Paa1s Bas
Daar waar Top Gear de “Stig” heeft, hebben wij onze SNS-correspondent. De bespiegeling over het Nederlandse pensioenstelsel waar hij op in gaat hebben we vaker gehoord. Dat heeft ons in het verleden er al eens toe bewogen om te stellen dat alle collectieve regelingen niet hufterproof zijn. Of het nu de linker of de rechterhand betreft, de bestuurlijke elite weet altijd wel een manier te vinden om een duit uit het collectieve zakje te halen..
What a difference a fortnight makes. Eventjes weggeweest en Nederland staat op het punt niet meer goudgerand te zijn omdat Fitch dreigt met afwaarderen van de AAA status. Waar wonen die lui van Fitch? Tijd om hun coniferen te kortwieken. Nee hoor, ze hebben gelijk want bij lenen, lenen hoort betalen, betalen.
Gelukkig worden de voorpagina's in beslag genomen door de Leap to the Left bij de voorrondes van de Franse presidentsverkiezingen. Daarmee klinkt het schot voor de boeg dat Fitch Nederland heeft gegeven inzake het verliezen van de AAA rating wat minder hard na. Het vallen van de Nederlandse regering zal de zaken zeker bespoedigen en we raden u daarom aan om alvast een datum in de agenda te blokkeren voor spoedoverleg met de gevers van de beleggingsmandaten want anders hebt u de kijglazen zometeen vol met Duits staatspapier waar het AAA mandaten betreft. Niks mis mee, maar 10 jaar op 1.7% is net genoeg om op de einddatum een kokosmakroon uit te kunnen keren, de hangmat, champagne en de zeilboot moet een ander er dan maar verzorgen.
Overigens wordt door beleggers volstrekt terecht aangevoerd dat Nederland een kapitaaldekkingssysteem heeft betreffende pensioenen. Hier en daar komt de lading een beetje onder het dekzeil vandaan, maar toch, als de staatsschuld wordt weggestreept tegen de pensioenen dan staan we er veel beter voor dan andere landen waar het pensioen is gebaseerd op toezeggingen van de regering (en doorgaans niet wordt meegewogen in de staatsschuld). De Nederlandse staatsschuld zou met een dergelijke (rekenkundige?) actie geheel verdwijnen zelfs.
Aan de andere kant: Als de pensioenfondsen min of meer gedwongen worden om (een groot deel van het opgebouwde vermogen) in staatsleningen te beleggen is er practisch gezien weinig verschil want de papieren belofte komt uiteindelijk van dezelfde partij, dan maakt de hoogte niet meer uit (Paper Promises; goed boek). Het zou veel eerlijker zijn als de pensioenbeloftes van andere landen ook worden meegewogen in de staatsschuld, maar zie daar maar eens een politieke meerderheid voor te vinden.
We gaan ons er niet druk over maken want daarvoor is de karavaan te groot en kunnen we lang niet hard genoeg blaffen om hem te stoppen.
Bij het sluiten van de markt op vrijdag was het rendementsverschil tussen 10 jaar Duitsland en 10 jaar Nederland 61bp (grafiek). Dat is in de paniek van 2009 ook wel eens 86bp geweest maar in absolute zin is de Nederlandse 10 jarige rente nagenoeg op het laagste punt sinds we de grafiek bijhouden. De spread tussen 10 jaar Duitsland en Frankrijk is 138 met een high van 190 (eind 2012).(grafiek). Zelfs al zou de Nederlandse opslag op die van Frankrijk gaan lijken is er nog steeds niet zoveel aan de hand maar we staan in een spotlight van de kapitaalmarkten en we hebben een heel lullig groen rokje aan. Dat dansje gaat niet helpen.
Fraude Vestia mogelijk een rechtelijke grond voor ontbinding derivaten
We blijven het Vestia-schandaal volgen en niet alleen omdat de idiote speculatieve derivatenpositie en het gegraai bij de woningcorporatie belicht moet worden; vooral ook omdat het alles blootlegt dat er in de financiële wereld misgaat: er wordt rotzooi tegen woekerwinsten verkocht.
Helaas is Nederland geen uitzondering op de norm die snelle bonusjagers, of zakenbankiers zoals u wilt, erop nahouden: zolang er maar geld binnenkomt doe je het goed. Of dat nu over de rug van de klant is of niet. En als het even kan dan is de klant bij voorkeur er één die toegang heeft tot de bodemloze portemonnee van de belastingbetaler. De schaamteloze handelswijze van de derivatenboeren van Deutsche Bank geeft maar weer eens aan hoe bedorven de financiële sector is. Waarom betalen bankiers dure etentjes en callgirls voor hun klanten? Dat lijkt me een 'no-brainer'.
Er is niet veel meer nieuws dan vorige week. De juristen die aan de slag zijn gegaan zien de fraude van Marcel de V. als een 'anker' in de juridische strijd tegen de banken. De informatie en de getuigenverklaring van Arjan G. leveren de juristen de mogelijkheid om hun doelstelling – ontbinden van derivatenpositie zonder extra kosten – kracht bij te zetten. Ik wens de advocaten veel succes. Hopelijk blijken zij in staat om de rechtbank te overtuigen dat de wijze waarop de derivatencontracten zijn afgesloten niet alleen een vorm van estige misleiding is geweest, maar dat tevens deze opzet met voorbedachte rade is geweest. Nu ben ik geen jurist (en moet u mij op dit vlak met een korreltje zout nemen), maar ik ben benieuwd of de feiten voldoende aanleiding geven voor het Openbaar Ministerie om de aanklacht uit te breiden naar de zakenbankiers en daarbij de strafmaten te betrekken zoals die gelden voor 'criminele organisaties'.. Al was het maar om de zakenbankiers flink op de kast te jagen (als je de belastingbetaler en Vestia-huurders voor naar verluid zo'n €2 miljard in het ootje neemt via omkoping dan is flink grommen op zijn plaats..).
IMF leest Europa de les
Het IMF leest Europa de les en Europa zegt: “Nee, dank u”! Gelukkig maar, want anders hebben we weer iets om ons over op te winden. Het IMF is zoals ik vorige week al schreef het noodfonds van zich misdragende overheden die geld tekort komen en het IMF is in de ogen van de Verenigde Staten het antwoord op het falen van het inteationale monetaire bestel. Laat het IMF maar synthetische reserves printen met staatsobligaties ter dekkking en alles komt wel goed, zo is de gedachte. Al veertig jaar wordt er vanuit Angelsaksische hoek gepoogd om de wereld opnieuw in het ootje te nemen en ik geef hen weinig kans dat het ze gaat lukken.
Dit weekend werd er door IMF-bestuurders geroepen dat de ECB de rente moet verlagen en dat de nog niet contant gemaakte garanties uit het Europese noodfonds in het bankwezen gestoken moet worden. Zodoende worden de kapitaalbuffers van banken versterkt. Hilarisch als je er even over gaat nadenken: ondanks dat een centrale bank onafhankelijk is (althans, dat is de veronderstelling), dan zou zij haar oren toch moeten laten hangen naar de adviezen van het IMF? Europa reageerde zeer afwijzend en doet dat uiteraard terecht. Het FD tekende de woorden van Mario Draghi op:
‘Iedereen mag zijn mening verkondigen; we leven in een vrije wereld’, zei ECB-president mario Draghi in Washington, om daaraan toe te voegen dat de rente op het huidige niveau van 1% ‘passend’ is.
Draghi stelt zich zoals dat hoort op als onafhankelijke centrale bankier, maar het woordje 'passend' is toch wel erg dubbelzinnig. Draghi zegt met zoveel woorden dat de negatieve rente die u ontvangt op uw spaargeld (lees: uw geld wordt minder waard), meer dan genoeg straf is. Een nog lagere rente zou uw spaargedrag nog meer afstraffen. Enfin, als het aan IMF ligt dan zou u een nog hogere strafkorting betalen op uw spaargeld.
En daar bleef het niet bij want de hoofdeconoom van het IMF, Olivier Blanchard, heeft in de Duitse Financial Times de Duitsers voorgehouden dat zij verplicht zijn om akkoord te gaan met eurobonds. Hij stelde:
“When there was no fiscal treaty nor budgetary and budgetary discipline instruments, the Germans had good reason to reject bearing the brunt of irresponsible policies by other states,” Olivier Blanchard told the Monday edition of Financial Times Deutschland. “But now we have a fiscal treaty. The Germans should accept that the eurozone is going by way of eurobonds,” he added.
Het IMF heeft alle Keynesiaanse en Monetaristische wijsheid in pacht en roept op tot eurobonds. Niet heel erg verrassend maar de achterliggende gedachte waarmee het IMF deze oproep doet moet gewantrouwd worden. Uiteindelijk verwacht ik wel eurobonds, maar let op de Duitse voorwaarde die gesteld gaat worden: alleen als die gedekt worden met de nationale goudreserves. En dat is wel het laatste wat het IMF wil..
In ander nieuws:
Over onbehoorlijk bestuur gesproken. Ik roep wel eens dat “alles dat het daglicht niet kan verdragen, niet deugt“, en dat is hier van toepassing. De Verenigde Staten wilden de onderhandelingen en de bepalingen over ACTA geheim houden. Europarlementarier Sophie in 't Veld kwam daar via een wob-verzoek achter. Dit was te verwachten, maar dat maakt het niet minder estig. Dit is eigenlijk te triest voor woorden dat de democratische normen en waarden op deze wijze getorpedeerd worden. Eén woord: stuitend..
Nieuws uit buitenlandse media
Klokkenluider NSA: De [Amerikaanse] overheid liegt u voor
Afgelopen weekend verscheen via Zero Hedge het één uur durende diepteinterview dat Democracy Now! had met NSA klokkenluider William Binney, joualiste en documentairemaakster Laura Poitras Held en computerbeveiligingsspecialst Jacob Appelbaum. Zij doen een boekje open over de dictatoriale bevoegdheden van de Amerikaanse veiligheidsdiensten.
Chris Martenson interviewt Harvey Organ!
We roepen het bij herhaling: Keep it simple stupid. Wanneer u belegt in edelmetalen, wees dan geen 'muppet'! Als u belegt in goud, doe dat dan niet via allerhande papieren afgeleiden, maar houdt het simpel en houdt het bij fysiek. Chris Martenson interviewt Harvey Organ en zij leggen het nog eens uit. Must hear!
Franse verkiezingen
Wat de keuze van de Fransen ook gaat worden, de hamvraag is of de toekomstige Franse president zal kunnen accepteren dat overheden niet langer mogen valsspelen. Dat de heren dat niet willen hebben ze vorige week laten weten: beide heren willen – tegen alle regels in – op de stoel gaan zitten van Mario Draghi.
President Sarkozy heeft de eerste ronde niet gewonnen maar verloren heeft hij nog niet. De meerderheid van de stemmen ging naar de socialistische presidentskandidaat Francois Hollande. De tweede ronde zal uitsluitsel geven. Via de Guardian:
French presidential election: reaction to first round – live updates
• Hollande takes 28.63% and Sarkozy 27.08%
• Marine Le Pen comes third with 18% of vote
In ander nieuws:
Tot slot.
Via Brasscheck TV een TedX filmpje uit 2010 die mij deed denken aan de farmaceutische industrie in Nederland. In Nederland is het zo dat het de farmaceutische industrie verboden is om reclame te maken voor medicijnen die voorgeschreven moeten worden door artsen. Desalniettemin geeft de farmaceutische industrie in Nederland naar schatting zo'n €4 miljard uit aan marketinggerelateerde activiteiten.
Dan het volgende clipje van TedX Copenhagen over de meerwaarde van fietsen voor de leefbaarheid in steden en de cultuur van angst. De lezing is sowieso heel erg boeiend, maar het levert een hele saillante vraag op: Waarom hielp de auto-industrie bij de financiering van een voorlichtingscampagne ter promotie van fietshelmen in Denemarken?
Nieuws uit Nederland
Commissarissen negeren fouten
Het FD meldt dat de commissarissen van grote beursgenoteerde bedrijven in Nederland er een potje van maken. Fouten en gebreken worden willens en wetens gelaten voor wat zij zijn en jaarrekeningen worden goedgekeurd zonder dat die fouten eruit worden gehaald. Het FD schrijft:
Het gaat om waarderingen van posten waardoor de winst minstens 5% hoger of lager uitkomt. Dit blijkt uit een onderzoek van Nyenrode dat volgt op een eerdere studie naar de invloed van de accountantscontrole bij 147 bedrijven en organisaties. Daaruit bleek dat wanneer een accountant belangrijke fouten constateert, die in 30% van de gevallen niet worden gecorrigeerd.
Er lijkt ook echt helemaal niets meer goed te gaan. Als dit norm is dan zijn er bedrijven die jaarcijfers publiceren waaruit een winst vloeit die in de praktijk eigenlijk een verlies is. Dat mogen misschien wel incidenten zijn, maar elk incident is er één te veel.
Gast-commentaar Dexia..
Van een goede vriend onder het ietwat aparte pseudoniem Mono Satuus:
Een deksels kanarie-pietje in de kolenmijn dat ik gistermiddag al 'hoorde' (als: van vrolijk tsjielpen naar benepen piepen), de 5-jaars grafiek van Dexia:
Bron: Beurs.nl
– Waarom valt ze niet om…?
Het doet me denken aan een oud mopje, dat ontstond/de ronde deed na een vliegramp: Een drie-motorig vliegtuig is met passagiers onderweg naar een zonnig vakantieoord. Onderweg wordt het (na wat gesputter) plots stil aan de bakboord zijde. Passagiers draaien hun hoofd naar links… ongerust. Dan klinkt plots de stem van de gezagvoerder door de intercom: 'Ladies and gentlemen, good afteoon, this is your captain speaking. As you will have noticed, the engine on the port side of the plane has just stopped to function. But this aircraft is fully capable to fly with only two engines, so do not worry. This was your captain speaking. Thank you'.Even later klinkt er gesputter aan de rechterzijde van het toestel, waaa het ook daar stil wordt. Weer voelen de passagiers zich ongemakkelijk, maar klinkt er even later de kalme en kalmerende stem van de gezagvoerder: 'Ladies and gentlemen, good afteoon, this is your captain speaking. As you will have noticed, the engine on the starboard side of the plane has just stopped to function. But this aircraft is fully capable to fly with only one engine, so do not worry. This was your captain speaking. Thank you'.
Iedereen zakt weer terug in zijn stoel, de rust is teruggekeerd… totdat… Iets sputtert weer, en even later wordt het stil… heel stil. Mensen veren weer op, angstig. Even een licht gekraak in de luidsprekers. Hoopvol staren ze eaar, waaa de inmiddels bekende en zo kalme stem weerklinkt: 'Ladies and gentlemen, good afteoon, this is your captain speaking. As you will have noticed, the tail engine has just failed. This was a recording. Thank you'.
– Mono Satuus
Hedgefondsen onder toezicht van DNB en AFM
Een begrijpelijke maatregel: hedgefondsen worden onder toezicht geplaatst. Het bericht op NU.nl concentreert zich met name op provisies en de verkeerde prikkels, maar mijn inziens komt er verscherpt toezicht om de gebruikte hefbomen door hedgefondsen in het gareel te houden.
Klaas Knot: 'Ik had het liever anders gezien'
In een interview met de Volkskrant heeft DNB-president Klaas Knot verteld dat de beslissing om over te gaan tot de LTRO door de ECB weliswaar unaniem besloten werd, maar dat er wel degelijk bedenkingen waren. De bestuurders van de Duitse en Nederlandse centrale bank die alom bekend staan als conservatieve centrale bankiers hadden grote moeite met de lagere kwaliteitseisen voor onderpanden die banken moeten indienen voor leningen bij de ECB. Dit had Klaas Knot graag anders gezien. Zijn zorgen zijn begrijpelijk want die lagere kwaliteit zou de ECB kunnen opbreken indien banken onverhoopt omvallen. Dit is een cruciaal punt waar de nodige discussie over bestaat.
Persoonlijk schat ik het zo in dat mocht er onverhoopt iets fout gaan met een bank, de ECB vooraan in de rij aansluit en zal voorkomen dat zij verliezen lijdt. Dat moet m.i. ook gebeuren en voorkomen worden omdat monetaire financiering is verboden en dat is het niet voor niets. De ECB mag niet de inflatiebelasting heffen. Dat betekent ook dat voorkomen moet worden dat de ECB moet afstempelen op een lening aan een bank aangezien dat het equivalent zou zijn van monetaire financiering. Anderen zullen stellen dat dit niet zonder meer gaat en dat er in feite een besmetting plaats zal vinden op financiële markten als de ECB voorrang krijgt op andere partijen en dat de ECB veel meer risico loopt dan wordt verondersteld.
Dat gevaar zie ik ook maar voor mij is de balans van de ECB (in de zin van de euro) heilig en ondanks dat de omvang van balans toeneemt, is de liquiditeitssteun een manier om een systeemherstructurering mogelijk te houden. Dit zijn 'duivelse' dilemma's waarbij er helemaal niets vanzelfsprekend is en dat maakt deze discussie en reflectie erg moeilijk. In een ideale wereld zou het gewoon anders moeten werken; maar goed, deze wereld is niet ideaal, verre van dat.
Klaas Knot: 'Nederland moet de tering naar de nering zetten'
In een interview met de Telegraaf heeft Klaas Knot de Nederlandse burger verteld wat de Nederlandse politiek weigert te vertellen: Nederland zal de tering naar de nering moeten zetten. Groei is vrijwel uitgesloten en het terugbrengen van schulden is strikte noodzaak “voor overheden, banken én gezinnen”. Ook op dit punt zijn we gezegend met een centrale bank-president die niet om de hete brij heen draait. Als DNB zich niet onafhankelijk opstelt van Den Haag dan zijn we gedoemd tot financiële chaos want de ke van alle financiële problemen zitten in Den Haag: de politiek is niet in staat de vinger naar zichzelf te wijzen om vervolgens financiële ellende op te lossen.
Prijzen Nederlandse koopwoningen fors omlaag
Het CBS schrijft in haar persbericht: De prijzen van verkochte bestaande koopwoningen waren in maart 4,7 procent lager dan in maart 2011. De prijsdaling was hiermee aanzienlijk groter dan in februari, toen de huizenprijzen gemiddeld 3,4 procent lager waren dan een jaar eerder. Dit blijkt uit de ontwikkeling van de prijsindex bestaande koopwoningen van het CBS en het Kadaster. De index geeft de prijsontwikkeling weer van bestaande koopwoningen in Nederland, die aan particulieren verkocht zijn.
Daarbij geeft het CBS de volgende grafiek:
Wie de index-grafiek van de Nederlandse huizenprijzen ziet die Hans de Geus bij RTL-Z presenteerde, snapt dat de grafiek van het CBS een 'zachter' beeld geeft van de werkelijke huizenprijsontwikkeling. “Feiten, leugens en statistieken”, en de rest kunt u zelf invullen..
Media spinnen: twee illustraties
Gisteren was ik totaal niet blij met de gekozen formulering bij RTL-Z over de aandacht die de AFM vraagt voor beleggingen in goud. Er werd gezegd: “De AFM waarschuwt voor beleggingen in goud”, daar waar een nauwkeurige beschrijving zou zijn: “De AFM waarschuwt voor malafide aanbieders van goud”. Die nuance kan men kennelijk zelf niet aanbrengen en dat geeft maar weer eens aan dat zodra het op goud aankomt, media vooringenomen een agenda ondersteunen die een vlucht in goud moet voorkomen. Of dit bewust is dan wel onbewust, wanneer de nuance verdwijnt dan werk je vrolijk aan die officieuze agenda mee.
Datzelfde geldt voor de NOS. Die knalde het onderstaande bericht op Teletekst. Ik heb de laatste zin onderstreept, want als dit een mijlpaal is in de strijd tegen manipulatie dan heeft men de afgelopen jaren onder een steen geleefd. Tegenwoordig is er nagenoeg geen enkele belegging meer gevrijwaard van oneigenlijke manipulatie. De rente, aandelenmarkten, opties, derivaten, goud, zilver, het hele grondstoffencomplex, LIBOR; er komt geen einde aan de markten waar centrale planning is omgeslagen in manipulatie. En dit is een mijlpaal? Hilarisch!! Dit is eigenlijk te triest voor woorden.
Overigens moet het NOS-teletekst bericht aangevuld worden met de beperkingen van de oplossing die president Obama gevonden heeft: het zal namelijk averechts werken. Reuters legt uit dat grote marktpartijen weer een nieuw voordeel krijgen toebedeeld..
Franse charlatans
Frankrijk is een mooi land, maar Fransen met een politieke agenda moet je met een grote korrel zout nemen en wantrouwen. Dat geldt helemaal als zij president willen worden. Sarkozy is bereid tot een monetaire coup d'etat zoals ik eerder deze week al schreef en nu wil zijn concurrent Francois Hollande de rente verlagen. Feitelijk acht hij zichzelf zo machtig dat hij het recht heeft om op de stoel van de ECB-president te gaan zitten.
Let wel, binnen de huidige kaders zijn dit compleet onverantwoorde uitspraken die het beetje integriteit dat de euro nog heeft, bedreigen. De Fransen moeten tot de orde geroepen worden, want zoals Hongarije wordt aangepakt omdat zij de persvrijheid heeft uitgekleed en de Hongaarse centrale bank onder politieke toezicht heeft gesteld, zo moet de Franse presidentskandidaten ook aangepakt worden. Dit is zo bloed en bloedlink. Schandalig dat Europa zich niet in de meest scherpe bewoordingen uitlaat: dit is volstrekt onacceptabel.
'Het Volk' tegen 'John Deuss'
Het is en blijft een intrigerende rechtszaak. Een nieuwe update via het FD en Follow The Money..
In ander nieuws:
De bovenste link is een echte aanrader. Ik zou het flauw vinden om het fimpje te 'jatten', maar ga kijken naar het afscheidsfimpje van Hans Wijers als CEO van Akzo Nobel; geweldig!
David Lynch, Dune en water in Afrika
Iets totaal anders en iets dat bij mij heel erg tot de verbeelding sprak. Wie de film “Dune” van regisseur David Lynch uit 1984 kent zal bij het onderstaande bericht in het NRC denken: “ah, maar dit klinkt bekend”. De verfilming van het boek van Frank Herbert is voor mij een klassieker en ik moest er meteen aan denken toen ik het bericht las bij het NRC. Wetenschappers hebben geconcludeerd dat er in Afrika onder de Sahara veel meer water is dan menigeen denkt. Frank Herbert reisde lange tijd rond in Noord-Afrika en heeft veel weetjes en kennis die hij daar heeft opgedaan verwerkt in de film “Dune” waaronder gigantische waterreserves onder de woestijn.. M.a.w., deze waterreserves zijn bij Noord-Afrikaanse 'locals' bekend.
Nieuws uit buitenlandse media
Statistieken en staatspropaganda..
Afgelopen week schreef ik ietwat sarcastisch over de Amerikaanse statistieken dat Mao en Stalin trots of jaloers zouden zijn geweest. Eigenlijk is dat een understatement. De laatste cijfers omtrent de Amerikaanse steunaanvragen is propaganda ten voeten uit. Twee afbeeldingen via Zero Hedge:
Het aantal mogelijke revisies? Veertien. Het aantal daadwerkelijke revisies? Veertien. De aantallen spreken vervolgens voor zichzelf. Ook in Nederland worden deze cijfers klakkeloos overgenomen. Voor argeloze kijkers betekent het niets minder dan dat er een roze zonnebril als filter over het nieuws is geplaatst en dat vind ik buitengewoon zorgwekkend.
Bron: Zero Hedge
Zilver
Aandacht van de BBC voor zilver en wel voor de vele toepassingen, de mijnproductie, en toekomstige zilvertekorten. Aanrader!
Goud
Het Syrische regime van Assad begint door de financiële reserves heen te raken. Volgens het onderstaande bericht op Reuters probeert Syrië goud te verkopen om aan financiële middelen te komen. Eén probleem, de verkopen van goud tegen een discount van 15% (dus ver onder de huidige spot prijs) wil niet vlotten en dat komt door de ingestelde sancties.
SOPA changes name to CISPA
China en mainstream consensus vs. Albert Edwards
Eerder deze week kwam het bericht dat China de bandbreedte waar binnen de wisselkoers van de yuan mag bewegen vergroot wordt. Media springen erop en stellen het een dan wel het ander. U mag mij erop nalezen (hier) want ik had niet voor niets geen commentaar toegevoegd. Althans, ik heb in de titel gezet dat dit slechts een nieuwe stap is in het kader van de inteationalisering van de renminbi. Misschien was dat zelfs wel teveel, want het vergroten van de bandbreedte betekent dat de wisselkoers een grotere beweging naar boven als ook naar beneden kan maken.
En dat brengt me op iets dat buitengewoon lastig is om in te schatten. China is en blijft een planeconomie die geschoeid is op export. Als het aankomt op China dan moet iedereen zich ervan bewust zijn dat de People's Bank of China (POBC) de wisselkoers kan dicteren en deze stap mag dan weliswaar een stap richting liberalisering zijn, het neemt niet weg dat de POBC de controle behoudt. Dat dwingt mij om wat terughoudend te zijn ten aanzien van ontwikkelingen in China, te meer ik nooit in China ben geweest.
Albert Edwards van Société Générale maakt gehakt van de foutieve interpretatie ten aanzien van de stap om de renminbi een grotere bandbreedte te geven. Daar waar analisten en media schreven dat deze stap aanstuurt op een zachte landing, concludeert Edwards dat een harde landing veel aannemlijker is. Gezien zijn kennis van zaken, en dan met name zijn inzichten over China, moet iedereen minimaal luisteren naar zijn visie. De samenhang tussen wisselkoers, (de verdwenen) overschotten op de handelsbalans en de betalingsbalans, intee inflatieproblematiek en de barsten in de Chinese vastgoedzeepbel komen allemaal aan bod en als ik moet kiezen dan verdient Edwards het voordeel van mijn twijfel. Het is een ijzersterke cijfermatige onderbouwing met meer dan duidelijke grafieken. Desalniettemin, blijf ik terughoudend want China is voor mij een “dark horse”.
Derivatenberg in perspectief
De toren van derivaten..
Lees overigens ook het volgende artikel op Bloomberg. De derivatenlobby is grote druk aan het uitoefenen zodat banken door kunnen blijven gaan op de oude voet..
In ander nieuws:
Tot slot.
Zonder verder commentaar..
TrimTabs: Talking Gold with Eric Sprott
Nieuws uit Nederlandse media
Vestia en gesponsorde prostituees
Marcel de V. van Vestia werd op regelmatige basis in het peperdure Londense uitgaansleven met prostituees omgeven die door de bankiers van Deutsche Bank en ABN-Amro betaald werden. U leest het goed. De Telegraaf tekende op: „Marcel zat samen met enkele medewerkers van Deutsche Bank en zo’n tien callgirls naast ons aan tafel in het exclusieve Japanse restaurant Nobu, in het centrum van Londen. Hij vermaakte zich uitstekend”, vertelt een eveneens aanwezige klant van Deutsche Bank.
Let wel, Marcel de V. van Vestia sloot nog tot ver in 2011 compleet mesjogge derivatencontracten af. Naakt speculeren op rentebewegingen met publiek aangemerkt geld en een garantie van de Staat: het is nog steeds mogelijk. Nadat de crisis in 2008 en 2009 toesloeg is het kwartje in bestuurlijk Nederland nog steeds niet gevallen. Dit soort problemen kunnen dus nog steeds gemaakt worden.
Ondertussen proberen de interimbestuurders bij Vestia en de door hen ingeschakelde advocaten een uitweg te vinden om de verliezen voor onze gemeenschappelijk portemonnee te beperken.
Fitch: Triple A Nederland onder druk
Via RTL-Z: “Het ratingcomite zal in juni bijeenkomen. Ze lopen risico's als ze de schulden verder laten stijgen: een voorzichtige benadering is aan te bevelen”, meldde Pryce aan de Telegraph.
Tja, wat moeten we ervan zeggen? “Als het kalf verdronken is..”, dan komt er een kredietbeoordelaar langs en die roept iets over kredietwaardigheid. Omdat de onderstaande grafiek alles vertelt over het huishoudboekje van de BV Nederland zullen we ons van elk verder commentaar onthouden..:
Overigens is Chris Pryce van Fitch niet overdreven negatief. Hij voelde slechts de behoefte om op de noodzaak tot bezuinigen te wijzen en kon het daarbij niet laten om de zwakste schakel in de Nederlandse politieke polder aan te wijzen. Hij zei tegen de Telegraph:
“The country has been run for a long time by sensible parties and this allows us to be a bit more generous. [..] Geert Wilders has not been irresponsible in fiscal policy, but if a situation arises where his presence is no longer compatible with stable govement, we would expect the other parties to draw the proper conclusions,” said Mr Pryce.
'Bank verruimt regels onderpand'
Ik heb meer vragen dan antwoorden, maar het FD bericht over een ontwikkeling die bij mij de nodige alarmbelletjes doen rinkelen. Twee korte quotes via het FD: “Inteationale banken werken aan een grootscheepse verruiming van acceptatie van onderpand voor onderlinge leningen,” en [..] ‘Hiermee worden bankkredieten bijna effecten.’
De laatste quote is afkomstig van Godfried de Vidts van de European Repo Council (ERC). Hij ziet die deze stap als een belangrijke mijlpaal die hij vergelijkt met de invoering van de uniforme codering van effecten in de jaren negentig. Die standardisering leidde tot een groei van de aandelen- en obligatiehandel.
Dit wordt een flinke kluif om te onderzoeken, maar bij mij komt dit over als een manier om het herhypothekeren van bancaire leningen mogelijk te maken. Daarbij vraag ik me af of dit niet gewoon een nieuwe manier is om systeemrisico's in het financiële stelsel in te bakken en op te blazen in plaats van het terugbrengen ervan. Ik kan mij voorstellen dat zodra blijkt dat de veronderstelde kwaliteit van onderpanden (vele malen) lager blijkt te zijn (denk aan alle rommelhypotheekpakketjes met een triple A) er een ongekende bevriezing ontstaat die het systeem doet kraken in al haar voegen. Althans, dat zou van toepassing kunnen worden tenzij de centrale bank onbeperkt liquiditeiten beschikbaar stelt (met alle gevolgen van dien).
Wordt vervolgd..
Spaanse obligaties vinden gretig aftrek
Hoe hard niet-Europese financiële media en de inteationale blogosphere ook roepen hoe insolvabel Europa is, en hoe beroerd Spanje er bijvoorbeeld voor staat, zodra puntje bij paaltje komt blijkt het voorlopig allemaal wel mee te vallen. Ondanks dat de rente op Spaans schuldpapier opliep naar 5,74% op 10-jaars Spaans staatspapier blijkt de vraag ruimschoots het aanbod te overtreffen. Dat heeft m.i. alles te maken met de LTROs van de ECB. De financiële markten zijn bereid en in staat om de Spaanse overheid te financieren, ook al stijgt de prijs die Spanje moet betalen voor nieuwe leningen. De vraag naar nieuwe Spaanse staatsobligaties zal ongetwijfeld grotendeels van Spaanse banken komen en dat leidt tot een verdere financiële regionalisering binnen Europa. Anders gezegd, soevereine risico's worden meer en meer nationaal georganiseerd.
Bonus Citigroup bestuurders afgeschoten
Opmerkelijk. IEXProfs meldt dat de aandeelhouders van Citigroup de bonussen voor de bestuurstop van Citigroup heeft weggestemd. Curieus is dat de stemming niet bindend is. Het is even afwachten wat Citigroup zal beslissen, maar het lijkt mij onwaarschijnlijk dat de uitslag niet opgevolgd wordt. Aan de andere kant, Amerika is en blijft het land van de onbegrensde mogelijkheden..
In ander nieuws:
Nieuws uit buitenlandse media
Bommetje: Oud-medewerker Bank of England: “Mervyn King bestuurt als een tiran”
We lezen in de Telegraph een wel heel erg opmerkelijk bericht. Binnen de Bank of England rommelt het en niet een klein beetje ook. Exte lid van de commissie van de Bank of England die het rentebeleid bepaalt, David Blanchflower, komt met een ongekend felle uithaal naar Mervyn King die de Bank of England naar zijn mening “als een tiran bestuurt”.
De quote die de Telegraph optekent, is veietigend: “David Blanchflower, who sat on the Monetary Policy Committee between 2006 and 2009, claimed Sir Mervyn “controlled the Bank with an iron fist”, oversaw an organisation with shockingly “low morale” and was “unprepared for the crisis” that wrecked the world economy. [..] “A tyrant looks to his own advantage rather than that of his subjects and uses extreme and cruel tactics,” said Mr Blanchflower, noting that was how Sir Mervyn ran the Bank.
Dat is nog eens ongezouten mening. Helemaal bizar wordt het wanneer we lezen dat er in Groot-Brittanië gespeculeerd wordt over de aanstelling van de huidige Canadese centrale bank gouveeur, Mark Caey, als opvolger van Mervyn King. We hebben wel vaker rare dingen gehoord, maar deze mogelijkheid is wel heel erg apart. Of dit serieus overwogen wordt lijkt ons onwaarschijnlijk, want ondanks dat koningin Elizabeth officieel staatshoofd is van Canada, zal men in Groot-Brittannië ongetwijfeld een Brit kunnen vinden die de Bank of England kan leiden.
In de sloot springen..
Als bankiers zich schuldig maken aan excessieve zelfverrijking en speculeren met de impliciete garantie van de belastingbetaler die eventuele verliezen zal compenseren, waarom zouden publieke ambtsdienaren dan niet gaan graaien? In Amerika blijkt dat een cultuur van graaien meer graaien uitlokt. Uiteraard kan het voorbeeld dat Business Insider vond bestempeld worden als een incident, maar waakzaamheid is geboden: wie de berichtgeving uit Amerika nauwlettend volgt, kan een patroon herkennen..
Over patronen gesproken..
Nu we het toch over incidenten en patronen hebben, ik besteed er vaker aandacht aan: rechters seponeren rechtszaken tegen Amerikaanse banken wel erg makkelijk. Deze week een nieuw voorbeeld. Pensioenfonds van de universiteit van Illinois is erin getuind bij de beursgang van General Electric's Co Securities omdat zij afgingen op onvolledige informatie over de kwaliteit van de leningen-portefeuille. Goldman Sachs en JP Morgan hoeven zich niet voor de rechter te verantwoorden; General Electric zou dat in principe nog wel moeten doen indien een nieuwe aanklacht wordt ingediend. Beleggers die in 2008 aandelen kochten tegen een koers van $26 bleven met de verliezen achter nadat het aandeel snel daalde naar $10.
Herontdekking ruilhandel: kapitalisme in al haar eenvoud
Via Zero Hedge de volgende reportage van de BBC. De Grieken zetten complementaire geldsystemen op en dat maakt de belangrijkste les van economie meteen duidelijk: elke economische organisatie werkt 'bottom-up' ondanks dat deze organisatie door overheden 'top-down' opgelegd en bestuurd wordt. Hoe men het ook wendt of keert, de wetmatigheid is dat zodra alles faalt, de mens gewoon opnieuw begint. En dat doet de mens op basis van eigen voorwaarden.
In ander nieuws:
Tot slot.
Omdat het de dag van de Duitse taal is, het item van Pauw en Witteman van gisteravond. Erg vermakelijk..
Via de website van de AFM het volledige persbericht met de uitgebreide uiteenzetting van de overwegingen waarom de AFM het publiek waarschuwt voor malafide partijen in de edelmetaalbranche (vetgedrukte passage MU):
AFM vraagt aandacht voor beleggingen in edelmetaal
De Autoriteit Financiële Markten (AFM) constateert dat het aanbod van edelmetalen (meestal goud en/of zilver) een grote vlucht heeft genomen. Als edelmetaal na aankoop wordt opgeslagen door de verkoper of een derde, is meestal sprake van een beleggingsobject. Aanbieders van beleggingsobjecten moeten een vergunning van de AFM hebben of vrijgesteld zijn van de vergunningplicht.
De AFM adviseert iedereen die wil investeren in edelmetaal vooraf goed onderzoek te doen naar de vergunningplicht van de partij waarmee zaken wordt gedaan, maar ook naar de economische risico’s die daaraan zijn verbonden. Investeren in edelmetaal blijft een belegging waarbij rendement niet kan worden gegarandeerd. In economisch betere tijden kan de goudkoers dalen.
Specifieke risico’s voor verkoop via webshops
De AFM constateert dat edelmetaal vaak wordt verkocht via webshops. Verkoop via inteet, waarbij het aangekochte product direct na aankoop wordt beheerd door een derde, brengt bijzondere risico’s met zich mee. De belegger kan dan moeilijker controleren of het bestelde product daadwerkelijk is geleverd.
Het lijkt erop dat de AFM met zoveel woorden zegt: “physical only please”. Het is immers zaak voor een kopende partij te controleren of het edelmetaal daadwerkelijk is gekocht. Op het moment dat een verkopende partij geen vergunning heeft en opslag aanbiedt, dan neemt de kopende partij een risico dat het beloofde fysieke edelmetaal niet fysiek is aangekocht, maar slechts op papier.
Als beleggingsobjecten worden aangeboden via een webshop en er geen mogelijkheden zijn om contact met de aanbieder op te nemen, of dit alleen kan via e-mail, dan is de aanbieder mogelijk malafide. Een belegger moet extra op zijn hoede zijn als een aanbieder van edelmetaal nog maar kort bestaat, geen AFM-vergunning heeft en een aanbieding doet die te mooi lijkt om waar te zijn (afwijkende lage prijsstelling en/of het in vooruitzicht stellen van zeer hoge rendementen).
Ook al lijken deze opmerkingen een open deur te zijn, het kan niet vaak genoeg herhaald worden. Het is een menselijke zwakte dat het oog groter is dan de maag. En dat is iets dat malafide partijen maar al te goed weten: daar is misbruik van te maken.
Wanneer is edelmetaal een beleggingsobject?
De AFM ziet edelmetaal als beleggingsobject, als de belegger het edelmetaal niet zelf beheert. De aanbieder kan het edelmetaal bijvoorbeeld in een kluis bewaren of het laten bewaren door een door hem ingeschakelde derde. Het edelmetaal komt niet in handen van de belegger. Daaaast gelden nog enkele andere criteria om te bepalen of edelmetaal is aan te merken als beleggingsobject. Consumenten kunnen hier meer over lezen op de website van de AFM.
Gemakshalve hebben we de link naar deze informatie voor u opgezocht want ook deze opmerkingen mogen niet aan dovemansoren gericht zijn. Deze informatie betreft het onderscheid tussen de verschillende soorten edelmetaalbeleggingen die uiteenlopen van: “1) kopen van een edelmetaal zelf (bijvoorbeeld via inteet); 2) Kopen van een hoeveelheid edelmetaal dat niet fysiek ter hand wordt gesteld (bijvoorbeeld via inteet); en 3) Edelmetaalfondsen en trackers”.
Edelmetaalaankopen onder 1 zijn vergelijkbaar met sieraden die u zelf in eigen beheer heeft. Edelmetaalbeleggingen zoals bedoeld onder punt 2 en 3 vallen onder de vergunningplicht van de AFM.
Heeft een aanbiedende partij van edelmetaal onder punt 2 en 3 géén AFM-vergunning, dan waarschuwt de AFM nadrukkelijk om niet in zee te gaan met een dergelijke partij. Dit kan in het licht gezien worden van de onlangs opgelegde dwangsom door de AFM aan Benelux Goud dat zonder vergunning edelmetaal en opslag ervan aanbiedt. Benelux Goud heeft niet gereageerd op het informatieverzoek van AFM en is derhalve een dwangsom opgelegd.
Vergunning
Beleggingsobjecten mogen aan beleggers worden aangeboden als de AFM een vergunning heeft verleend of een vrijstelling van toepassing is. Verleende vergunningen staan in het register van de AFM. De AFM benadrukt dat een vergunning niet de risico’s wegneemt die een belegger met een investering loopt. Aanbieders van beleggingsobjecten kunnen ook vrijgesteld zijn van de vergunningplicht, bijvoorbeeld als de geboden investering meer dan €100.000 bedraagt. In dat geval valt de aanbieder niet onder het toezicht van de AFM.De AFM bevordert eerlijke en transparante financiële markten. Wij zijn de onafhankelijke gedragstoezichthouder op de markten van sparen, lenen, beleggen en verzekeren. De AFM bevordert zorgvuldige financiële dienstverlening aan consumenten en ziet toe op een eerlijke en efficiënte werking van kapitaalmarkten. Ons streven is het vertrouwen van consumenten en bedrijven in de financiële markten te versterken, ook inteationaal. Op deze manier draagt de AFM bij aan de welvaart en de economische reputatie van Nederland.
Samenvattend: de AFM doet wat zij moet doen en wijst particuliere beleggers terecht op de beleggingsrisico's zoals die zijn. Wij kunnen ons volledig vinden in de voorlichting die de AFM geeft en wij kunnen u ook ten stelligste adviseren om een grondige check te doen voordat u met een aanbiedende partij in zee gaat. Controleer het register van de AFM en weest u zich ervan bewust dat u een beleggingsrisico neemt.
Onze opvatting over het beleggingsrisico bij edelmetalen is eenvoudig: één troy ounce goud zal in elke toekomst één troy ounce zijn, wat de reële waarde ook zal worden. Dat is ook waarom De Nederlandsche Bank en de Europese Centrale Bank goud als monetaire reserve op haar balans hebben staan: daalt de waarde van papieren reserves dan compenseert de waardestijging van goud de verliezen hierop. Stijgt de waarde van papieren reserves en daalt de waarde van goud dan blijft de balans van de centrale bank in evenwicht.
In dit daglicht zien wij fysieke edelmetalen als een 'hedge' of verzekering tegen een insolvabel financieel stelsel en kunnen – in aanvulling op de AFM – niet genoeg benadrukken dat het steeds bredere scala aan papieren derivaten gebaseerd op fysieke edelmetalen een onhoudbare marktsituatie hebben opgeleverd: er is méér papier goud en zilver in omloop dan er aan fysiek edelmetaal geleverd kan worden. Indien u niet in fysiek edelmetaal belegt zoals bedoeld door de AFM onder punt 1 dan neemt u bij uw belegging een tegenpartijrisico. En dat risico neemt u hoe dan ook, toezicht of geen toezicht.