Marketupdate

Categorie: Laatste blogs

  • Indonesië gaat het opnemen tegen Duitsland (19-07-2013)

    De oude Nederlandse kolonie Indonesië heeft, volgens de consultants van McKinsey alles in zich om het oude moederland en de rest van Europa in de nabije toekomst ver achter zich te laten. Het is nu al de 16de economie in de wereld met een bruto nationaal product van $ 846 miljard in 2011. Dat zal in 2017 echter al nagenoeg verdubbeld zijn. Tegen 2030 zullen nog slechts 6 landen een groter BNP hebben dan Indonesië, zo is de verwachting van het IMF en van McKinsey. Het zal dan vooraanstaande Europese economieën zoals Duitsland en Engeland ver achter zich gelaten hebben.

    Bevolking
    De aantrekkelijkheid van het land schuilt op veel terreinen. Met 240 miljoen zielen is het een jong land. Het land telt maar liefst 55 miljoen goed geschoolde werknemers. De koopkrachtige middenklasse telt 45 miljoen leden. Dat klinkt al imponerend, maar bovenstaande getallen zullen tot 2030 een spectaculaire verbetering laten zien. In 2030, over ruwweg 15 jaar zal het land maar liefst 113 miljoen goedgeschoolde werknemers tellen, terwijl de groei van de middenklasse explodeert naar 135 miljoen.

    India
    Nu al steekt het land positief af bij een andere Aziatische groeibriljant, India. Dat land dreigt langzamerhand een deel van zijn allure te verliezen. Volgens Jim O’Neill, bedenker van de term BRIC’s, stelt India steeds meer teleur. De ontwikkeling van de productiviteit stagneert alweer een tijdje, de buitenlandse investeringen lopen terug in omvang en de politiek weigert de noodzakelijke hervormingen door te voeren. Daardoor begint de economische groei geleidelijk terug te lopen, terwijl de tekorten juist gaan stijgen. In 2013 zal de economie met minder dan 7% stijgen, maar zal het overheidstekort boven 5% uitkomen.
    Dit is allemaal niet ongemerkt voorbij gegaan aan beleggers en alleen al in april haalden internationale beleggers $ 403 miljoen weg uit dat land.

    Vergelijkenderwijs doet Indonesië het veel beter. Het land groeit alweer enkele jaren met gemiddeld 6% à 7% en zal naar verwachting de komende jaren dit groeitempo kunnen blijven volhouden. Ook de productiviteit ontwikkelt zich voorspoedig en bedraagt nu jaarlijks om en nabij 4,5%. Dat is een stijging van maar liefst 60% vergeleken met een decennium geleden. De aandelenmarkten zijn geëxplodeerd. Sinds 2008 is de Jakarta Composite Index met maar liefst 350% gegroeid. Volgens Credit Suisse gaat die expansieve groei deels ten koste van de Indiase aandelenbeurzen. Het tekort op de handelsbalans is met 0,8% veel kleiner dan dat van India wat 3,9% bedroeg in 2012.

    Consumptie
    Evenals zoveel andere opkomende landen steunt het land voor zijn groei op een bloeiende industriële sector en op de overvloedige aanwezigheid van hard en soft commodities. Maar de belangrijkste pilaar onder het bloeiend economisch leven is de consument. Die is goed voor maar liefst 60% van het bruto nationaal product van het land. Dat is een veel hoger percentage dan bij buurlanden als Maleisië of Thailand. Die landen zijn veel meer export georiënteerd en dat gaat ten koste van de binnenlandse koopkracht.
    Indonesië is in die zin een opmerkelijke uitzondering onder de opkomende landen en dat is te danken aan de eerder genoemde koopkrachtige middenklasse. In die zin lijkt de gang van zaken meer op die in zogeheten ontwikkelde landen, waar een percentage van 60% heel normaal is. Zoals gezegd is die klasse nu al 45 miljoen mensen groot en dat zullen er in komende jaren alleen maar meer worden.

    De sterkste groei zal de komende jaren dan ook te zien zijn in die sectoren die het belang van de consument dienen. Volgens McKinsey zal vooral de financiële dienstverlening tot 2030 sterk groeien met gemiddeld meer dan 10% per jaar. Maar ook de zogeheten leisure sector zal het goed doen met een groei van gemiddeld 7,5%. Uiteraard zal ook de sector food and beverages profijt trekken van de sterke koopkrachtige vraag in dat land.

    Cor Wijtvliet

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • De inhoud is niet belangrijk, alleen de kosten (18-07-2013)

    In de zesde eeuw voor Christus formuleerde de Griekse filosoof Heraclithus een belangrijke stelregel: alles verandert en niets blijft hetzelfde. Het is een waarheid als een koe, die toch vaak vergeten wordt. Denk aan de pijlsnelle opkomst van de digitale technologie. De traditionele film- en muziekindustrie vergaten tot hun grote schade bij deze technologie aan te haken en gingen bijna kopje onder.

    Digitale uitdaging
    Nu is het de beurt aan de uitgeefwereld om een antwoord te geven op de digitale uitdaging en die heet ebook. Dit digitale boek wordt u niet aangeboden door bijvoorbeeld Penguin of Hachette, gerespecteerde traditionele namen, maar door Amazon, Google en Samsung. Het zijn de nieuwe kids on the Block met grote financiële mogelijkheden en een ongeëvenaard digitaal distributiesysteem. De digitale wereld biedt de lezer en de uitgever ongekende mogelijkheden. Geen enkele titel hoeft nog ooit uitverkocht te zijn, evenmin hoeft een titel onuitgegeven te blijven.

    Relatie
    De digitale revolutie heeft echter de traditionele uitgeefwereld in zijn hart getroffen. Dat is de van oudsher innige band tussen auteur en uitgever. De laatste verschafte de eerste de financiële middelen om zijn boek te schrijven. Dat was nodig in de traditionele wereld, omdat 80% van alle boeken met verlies werden gepubliceerd. Slechts een of twee boeken werden bestsellers. Wie een potentiële bestsellerschrijver had, die legde die man of vrouw in de watten. Die relatie is niet meer. De digitale revolutie heeft enkele harde waarheden geformuleerd. De uitgever schept geen beststellers, maar faciliteert de toegang naar de markt.

    In een wereld waar de kosten steeds verder omlaag gaan en marges blijvend onder druk staan, is echter de capaciteit om te publiceren bijna oneindig. Daar staat het besef tegenover, dat het ondoenlijk is om een winnende schrijver uit te pikken. En dus is het voorschot aan de beoogde auteur ook niet langer heilig. Sterker nog, afschaffen van het voorschot is een tamelijk gemakkelijke manier om de kosten omlaag te brengen. Anders gezegd, in de nieuwe digitale wereld is een sterke balans belangrijker dan de brenger van de content, de auteur. De laatste doet er daarom goed aan het contract met de nieuwe uitgever stipt na te komen op straffe van verlies van inkomsten.

    Kommer en kwel
    Zeker voor de auteur in spé zijn dit zorgelijke ontwikkelingen. Ook voor hem geldt tegenwoordig, dat er boter bij de vis moet. Maar het is niet alleen kommer en kwel. De digitale wereld is niet alleen bedreigend, maar biedt ook kansen. Er zijn meer distributiekanalen dan ooit tevoren en bijna letterlijk is de wereld het afzetgebied voor de ambitieuze schrijver. Er komen technologische ontwikkelingen op gang die lezen aantrekkelijker dan ooit zullen maken. Zo biedt whispersync de lezer de gelegenheid om moeiteloos over te schakelen van het lezen van een ebook naar het luisteren van een audioboek.

    Nieuwe technologieën stellen ambitieuze uitgevers in staat om boeken steeds sneller in verschillende markten in de eigen taal te publiceren. Vooral Amazon maakt hier veel werk van. Ook voor de uitgeverij is de wereld razendsnel aan het veranderen. De grote vraag is of ze anders dan de film- en de muziekindustrie mee gaat in de verandering in plaats van te negeren. Ze kent de straf die erop staat! De auteur verliest dan alsnog zijn voorschot!

    Cor Wijtvliet

    Bron: Caroline Michel, in books, it is the best of times, it is the worst of times. Financial Times, July 15 2013

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • Grafiek: Goud stroomt weg uit GLD en Comex

    Sinds het begin van dit jaar is er veel goud weggehaald uit de Comex en uit het GLD ETF. Heeft dat iets te maken met het verzoek van Duitsland om 300 ton goud terug te halen uit New York? Als we onderstaande grafiek bekijken lijkt dat geen vreemde gedachte…

    Bron: Things that make you go hmmm… data van Bloomberg

    Comex en GLD lopen leeg

    Zowel het goud van de Comex als het goud van GLD ligt opgeslagen bij een beperkt aantal ‘bullion banks’. Door de prijsdaling van de afgelopen maanden hebben veel speculanten het edelmetaal de rug toegekeerd. Onderstaande grafiek laat zien dat beleggers al veel posities in deze ‘unallocated accounts’ van de hand hebben gedaan. Waar dat goud gebleven is weten we niet, maar wat we wel weten is dat Duitsland nog wat goud tegoed heeft van de New York Fed.

    Zou het zo kunnen zijn dat de Amerikaanse banken de goudprijs omlaag gemanipuleerd hebben om fysiek goud ‘los te weken’ uit de Comex en het GLD? Die vraagt stelt Grant Williams van de nieuwsbrief ‘Things that make you go hmmm…’

    Hij voert de daling van de Gold Forward Offered Rate (GOFO) aan als een mogelijke indicator van krapte in de fysieke goudmarkt. Sinds de val van Lehman Brothers is de deze rente niet meer zo laag geweest als nu. Dit hebben we gisteren op Marketupdate ook al uitgebreid onder de aandacht gebracht.

    Williams schrijft het volgende in zijn laatste nieuwsbrief:

    “Wanna know what I think, folks? I think the central banks have been leasing their gold out for decades to the bullion banks and now find themselves in the rather precarious position of needing to reclaim that which they are supposed to own before the shortfall is exposed. I think that creates a big problem for both sides of that little scheme.

    I think the smash in paper was specifically designed to shake out loose holders – and it has worked to a degree, but only amongst the weaker holders of the ETFs, who tend to “rent” gold rather than own it. I think the stronger hands have been getting their gold out of the official warehouses as fast as they can; and central banks in places like China, Russia, and all over the rest of Asia and South America have been trying to buy and, crucially, to take delivery of physical gold while they still can.

    Now, call me old-fashioned if you will; call me a conspiracy theorist, a goldbug, a wacko – whatever you like – but if you do, will you please give me an explanation as to why this gold is vanishing, where it is going, and who is taking delivery of it? Because, from where I stand, the evidence points to the beginning of the unraveling of the fractional gold lending market, and THAT spells trouble.“

    Centrale banken hebben veel goud uitgeleend. Is het moment aangebroken waarop ze het goud weer terug willen hebben?

    (in dat geval zouden de bordjes op deze cartoon van SilverDoctors andersom moeten staan..)

  • De verslechtering van de Amerikaanse arbeidsmarkt in cijfers

    Het Economic Collapse Blog is van mening dat de Amerikaanse arbeidsmarkt verslechtert. Een lijst van vijftien statistieken laat er geen twijfel over bestaan dat Amerika nog een lange weg te gaan heeft naar een gezonde arbeidsmarkt.

    1. Het aantal parttime werknemers in de VS heeft een nieuw all-time high bereikt, maar het aantal Amerikanen met een fulltime baan ligt nog steeds 6 miljoen onder het oude record uit 2007.
    2. Slechts 47% van de volwassen Amerikanen heeft momenteel een fulltime baan.
    3. Hoewel de Amerikaanse economie in juni 200.000 banen gecreëerd heeft is het aantal fulltime banen gekrompen.
    4. Er zijn momenteel 2,7 miljoen uitzendkrachten actief op de Amerikaanse arbeidsmarkt. Dat is een nieuw record.
    5. Eén op de tien banen in de VS wordt momenteel ingevuld door een uitzendkracht.
    6. Het aantal banen in de Amerikaanse maakindustrie neemt al vier maanden op rij af.
    7. De officiele werkloosheid staat nu al 54 maanden op rij boven de 7,5%. Niet eeerder lang de werkloosheid zo lang op een dergelijk hoog niveau.
    8. Volgens een recente peiling leeft 76% van alle Amerikanen van loonstrookje naar loonstrookje. Anders gezegd: ze hebben onvoldoende financiele buffer om de maandelijkse lasten te betalen.
    9. Op dit moment heeft één op de vier Amerikanen een baan met een uurloon van minder dan $10.
    10. Er werken momenteel minder Amerikanen in de industrie dan in 1950, terwijl de populatie sindsdien verdubbeld is.
    11. In de VS is het percentage werknemers met een laagbetaalde functie groter dan in ieder ander ontwikkeld land.
    12. Steeds meer banen met een middeninkomen maken plaats voor banen met een laag inkomen. Van alle banen die sinds de laatste recessie verloren gingen was 60% een baan met een ‘gemiddeld inkomen’. Van alle nieuwe banen die sindsdien gecreëerd zijn is 58% aangemerkt als ‘laagbetaalde baan’.
    13. In de jaren ’80 leverde minder dan 30% van alle banen een ‘laag inkomen’ op. Nu is dat meer dan 40%.
    14. Meer dan de helft van alle werkende Amerikanen (53%) ontvangt minder dan $30.000 per jaar.
    15. Slechts 24,6% van alle banen in de VS voldoet aan de volgende drie criteria (#1 Salaris van minstens $18,50 per uur, dat is vergelijkbaar met het gemiddelde inkomen van 1979 na correctie voor inflatie / #2 Toegang tot door de werkgever gesponsorde ziektekostenverzekering / #3 Een pensioenvoorziening voor het personeel).

    Bron: Economic Collapse Blog

    Een inmiddels bekende grafiek, de participatiegraad van de Amerikaanse beroepsbevolking

  • ‘Grootste goudmijn is het GLD’

    De goud-ETF’s lijken over hun hoogtepunt heen te zijn, getuige de twee onderstaande grafieken. Door afnemende belangstelling van beleggers heeft het GLD fonds haar positie in goud terug moeten brengen van 1.350 ton begin dit jaar tot slechts 962 ton eind vorige week. Dat is een afname van bijna 400 ton goud, omgerekend ongeveer 1/10 deel van het wereldwijde aanbod van goud in een heel jaar.

    Het GLD fonds is een instrument dat beleggers blootstelling geeft aan de goudprijs. Dat instrument werd na oprichting in 2004 enorm populair onder beleggers, maar de laatste maanden lijkt iedereen er vanaf te willen. Bij iedere prijsdaling werden er aandelen van de hand gedaan. Met een totale goudvoorraad van iets meer dan 960 ton is het GLD fonds weer terug op het niveau van februari 2009.

    De grafieken laten de groei en de daarop volgende krimp van het GLD fonds zien. De dalende grafiek weerspiegelt het afnemende vertrouwen in ‘papiergoud’. Dat kunnen we onderbouwen aan de hand van de productiecijfers van de populaire munthuizen uit de VS, Canada en Australië. Die verkochten het afgelopen jaar veel meer beleggingsgoud dan in voorgaande jaren.

    Voorlopig kan de verkoop van goudposities door ETF’s een dalende mijnproductie opvangen. Het is de vraag hoe lang deze situatie kan blijven duren. Het GLD fonds kan nog iets meer dan een jaar in dit tempo goud verliezen, voordat de hele voorraad er doorheen is.

    • Voor meer achtergrond bij deze ontwikkeling verwijzen we naar dit artikel uit ons nieuwsarchief

    Historische ontwikkeling goudvoorraad GLD

    Het GLD fonds verloor dit jaar al bijna 400 ton aan claims op goud

    Het GLD fonds in betere tijden. Een foto van het 5-jarig bestaan van het ETF, gemaakt in november 2009. (Bron: Zimbio)

  • Amerikaanse inlichtingendienst kon in 1999 al computers afluisteren

    Eigenlijk is dit geen nieuws, want het artikel waar we naar verwijzen stamt uit 1999 en verscheen destijds op de Duitse computersite Heise. We kwamen het tegen via Ritholtz. De driver die de encryptie en beveiliging van Windows afhandelt bleek destijds twee sleutels te hebben. Eén werd gebruikt door Microsoft, van de andere waren geen details bekend. Niet veel later kwam een Amerikaans bedrijf in beveiligingssoftware erachter dat die tweede sleutel gebruikt werd door de NSA.

    Deze achterdeur in Windows was toen al bekend bij Microsoft, maar werd in het eerstvolgende Service Pack ongemoeid gelaten. In de code werden sleutels gevonden met de namen “KEY” en “NSAKEY”. De softwaregigant kon destijds niet ontkennen dat er een NSA sleutel in de software zat. Ook wilde het bedrijf toen niet toelichten waarom die sleutel in het besturingssysteem was gestopt, zonder dat de gebruikers daarvan op de hoogte waren.

    Later werden duidelijk dat Windows 2000 ook over deze sleutels beschikte. Het is nog onduidelijk of de nieuwste versies van Windows en alteatieve Linux en Mac besturingssystemen ook dergelijke toegangspoorten hebben als de oudere Windows besturingssystemen. In 2009 ontkende Microsoft de aanwezigheid van een NSA-achterdeur in Windows 7.

    Apple

    Voor Apple komt de rel om afluisterpraktijken niet goed uit. Deze week presenteerde Apple haar nieuwe iCloud Keychain software, waarmee gebruikers wachtwoorden van programma’s, websites, WIFI-netwerken en creditcardgegevens op de servers van Apple kunnen bewaren. Door al deze gegevens met encryptie in de ‘cloud’ op te slaan zijn ze vanaf alle apparaten te benaderen. Voor de gebruiker biedt het extra gemak, omdat er dan minder vaak een wachtwoord of code ingevoerd moet worden op hun computer, tablet of smartphone. Het nadeel is dat er veel schade toegebracht kan worden als iemand het account weet te kraken. Een hacker krijgt dan toegang tot een schat aan informatie. Ook kan men zich nu afvragen hoe veilig deze wachtwoorden nog zijn als blijkt dat de NSA toegang heeft tot de niet-versleutelde data.

    De oudere versies van Windows hadden een achterdeurtje voor de NSA, hoe zit dat met nieuwere software?

  • Leden Rabobank verkopen certificaten van hun bank

    Obligatiehouders moesten bij de redding van SNS voor het eerst verlies nemen, omdat voorheen alleen de belastingbetaler en de aandeelhouders moesten opdraaien voor de verliezen. Dat kwam als een schok voor spaarders die de obligaties en participaties beschouwden als een appeltje voor de dorst. In Cyprus gebeurde hetzelfde en moesten obligatiehouders en grote spaarders ook hun verlies nemen.

    Kennelijk verliezen de leden van de Rabobank het vertrouwen in de certificaten, die in het ‘worst-case’ scenario niet meer gegarandeerd zullen worden door de Nederlandse staat. Het Financieele Dagblad schrijft dat de ledencertificaten van de Rabobank ook achtergesteld zijn op andere vorderingen. Mocht de bank gered worden, dan riskeren de houders van deze papieren een verlies waar de spaarders en beleggers met SNS participaties over mee kunnen praten.

    Rabobank certificaten zijn ‘aanbod gedreven’

    “Door het sombere sentiment rond banken zijn de laatste twee maanden sterk aanbodgedreven geweest”, zo verklaarde een woordvoerder van de Rabo. Leden willen hun certificaten dus in toenemende mate van de hand doen. Het verhandelde volume in mei is 10,4 miljoen stuks en in april en maart werden er respectievelijk 9,4 en 8,1 miljoen certificaten verhandeld. Normaal gesproken worden er maandelijks ongeveer 3,5 miljoen ledencertificaten verhandeld, zo lezen we op de site van het FD.

    De Rabobank wil de verhandelbaarheid van de stukken garanderen en heeft daarom meer geld opzij gezet om stukken te kunnen kopen (van €300 miljoen naar €1,3 miljard). De certificaten van de Rabobank worden op een interne markt verhandeld. De Rabo wil tegenover het FD niet zeggen of en hoeveel stukken er ingekocht zijn. “Vanwege de potentiële koersgevoeligheid kunnen we hier niets over zeggen”, zo zegt een woordvoerder.

    Certificaathouders Rabobank zoeken in toenemende aantallen de uitgang

  • Waar blijft het goud van het GLD ETF?

    In februari wezen we al op de grote uitstroom van goud uit het GLD ETF en in april plaatste Marketupdate ook een grafiek van deze ontwikkeling. Sindsdien is de goudvoorraad van het ETF verder gezakt van 1.090 naar 1.050 ton. De geactualiseerde versie van de grafiek die we in april al plaatsten ziet er als volgt uit:

    GLD volume en goudprijs t/m 9 mei 2013 (Bron: SPDR Gold Shares)

    Van 1.350 naar 1.050 ton

    De daling van 1.350 naar 1.050 ton goud suggereert een ware exodus van beleggers uit goud. De financiele media kijken naar deze data en zien het als bewijs dat de bull market in goud voorbij is. De goudprijs is namelijk meer dan 23% gedaald ten opzichte van het record van $1.920 per troy ounce in 2011. In euro’s genoteerd stond de goudprijs onlangs ook 20% lager dan het record van ongeveer €1.380, het percentage waarbij men kan spreken van een ‘bear market’. De rally in goud was leuk, maar nu moet men toch echt in de aandelen. “There is no alteative”, zo horen we op RTL-Z. Aandelenbeleggers wereldwijd worden langzaam rijk, terwijl ‘goudbeleggers’ hun wonden likken.

    Waarom gaat er goud uit het ETF?

    De auteur van het artikel op ‘The Golden Truth’ wijst ons op het feit dat het GLD fonds een beperkt aantal Authorized Participants (AP’s) kent die de mogelijkheid heeft aandelen in het fonds om te wisselen voor fysieke goudstaven. Door een zogeheten ‘basket’ van 100.000 aandelen aan te bieden aan de beheerder van het ETF kan er fysiek goud in de vorm van 400 troy ounce ‘Good Delivery’ baren worden uitgeleverd. Alle andere beleggers die aandelen in het GLD fonds hebben kunnen, ongeacht hun positie, geen aanspraak maken op fysiek goudmetaal.

    Wie zijn die Authorized Participants?

    Dat zijn een beperkt aantal banken en bookmakers. Volgens de laatste gegevens zijn dat de volgende spelers:

    • Barclays
    • Citigroup
    • Credit Suisse
    • Deutsche Bank
    • Goldman Sach
    • HSBC
    • JP Morgan
    • Merrill Lynch
    • Morgan Stanley
    • Newedge (een online bookmaker)
    • RBC
    • UBS
    • Virtu Financial (een online bookmaker voor hedge fondsen)

    Als de goudprijs (al dan niet door marktmanipulatie) een daling laat zien, dan genereert dat in de regel een groot aantal verkooporders in het GLD fonds. Dat stelt de hierboven genoemde AP’s in de gelegenheid aandelen GLD over te nemen van beleggers. Hoe groter de prijsdaling, hoe meer aandelen GLD er door beleggers van de hand worden gedaan. De AP’s kopen deze aandelen en wisselen ze met 100.000 stuks tegelijk in voor uitlevering van fysiek metaal.

    The Golden Truth rekent voor dat 100.000 aandelen GLD bij de huidige goudprijs een waarde vertegenwoordigt van in totaal $14,2 miljoen. Dat is omgerekend meer dan 9.600 troy ounce (of 0,29 ton) fysiek goud. Sinds het begin van dit jaar is er op deze manier al bijna 300 ton fysiek goud uit het GLD opgevraagd door (een aantal van) de hierboven genoemde AP’s. Op het blog lezen we dat er sinds het begin van dit jaar al bijna 30% van al het goud uit het ETF verdwenen is:

    “Since the beginning of the year, roughly 293 tonnes of gold has been drained from GLD, which had 1350 tonnes in it – allegedly – on 12/31/12. Nearly 30% of the total amount of gold that has been drained from GLD occurred in the 3 weeks since the April 16-17 price massacre.”

    Waar blijft dat goud?

    The Golden Truth schrijft dat veel van de hierboven genoemde AP’s ook ‘bullion banks’ zijn, banken die fysiek goud beheren voor klanten.

    “If you look at that AP list above, all of them except the two hedge fund bookies are LBMA “bullion bank” market makers. Unless these bullion banks are keeping the gold for themselves – and if any of them were, it would have to show up in the footnotes of their next 10-Q – that gold is being delivered to buyers of it on the other side.”

    Banken hebben dat goud uit het GLD waarschijnlijk niet gekocht om het op hun eigen balans te zetten. Het ligt meer voor de hand dat de banken dit goud hebben vrij gemaakt (van unallocated naar allocated) voor hun klanten. En als we de laatste nieuwsberichten mogen geloven zijn het vooral Aziatische handelaren die de goudstaven kopen. Bloomberg schrijft dat ook India veel goud importeert om aan de binnenlandse vraag te kunnen voldoen.

    The Golden Truth schrijft dat India en China samen in 2012 al goed waren voor 1/3 van de wereldwijde vraag naar fysiek goud. De cijfers en de anekdotische verhalen wijzen erop dat de twee landen in 2013 nog meer goud zullen kopen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de toenemende vraag naar goud in andere landen en het gegeven dat centrale banken jaarlijks een paar honderd ton goud uit de markt halen en in de kluis stoppen.

    Van ‘unallocated’ naar ‘allocated’ goud

    Men zou kunnen denken dat er een plan achter de prijsdaling van goud zit. Door de prijs op de ‘papieren goudmarkt’ met de uitgifte van nieuwe contracten omlaag te drukken kunnen banken meer aandelen GLD uit de handen van kleine beleggers schudden. Die aandelen zijn voor de Authorized Participants letterlijk goud waard, wat ze wisselen die aandelen om voor fysiek metaal. Het fysieke goud van het GLD fonds, dat eerst het onderpand was voor aandelen (unallocated) is nu in de handen gekomen van de bullion banks en hun klanten (allocated). Het is mogelijk dat de goudbaren die eerst bij het GLD fonds hoorden inmiddels verscheept naar de Aziatische markt of in de handen van vermogende particulieren of centrale banken zijn belandt.

    In dat kader past onderstaande cartoon van Merk Investments.

  • Waarom zou de COMEX moeten crashen?

    Bron Suchecki wijst er in zijn analyse op dat men zich niet blind moet staren op de totale voorraad goud en zilver in de COMEX. Over de absolute voorraad in troy ounces valt weinig te zeggen als men niet tegelijkertijd kijkt naar de ‘Open Interest’ in contracten goud en zilver. Als een dalend volume gepaard gaat met een afnemende vraag naar goud in de vorm van termijncontracten blijft de ‘dekkingsgraad’ immers gelijk. Naast de Open Interest moet men volgens Suchecki ook oog hebben voor de historische ontwikkeling op de COMEX. Daarom presenteert Suchecki eerst een aantal cijfers die men kan raadplegen op de website Sharelynx.com.

    Onderstaande tabel laat zien hoeveel goud en zilver er gemiddelde gedurende het betreffende jaar in de ‘bullion banks’ van de COMEX lag. Het gaat om de totale voorraad (Eligible + Registered), uitgedrukt in miljoen troy ounces.

    Jaartal Goud Zilver
    1980 3,5 80
    2001 1 100
    2012 11 140
    Nu 8 166

    Sinds de prijsdaling eerder deze maand is de hoeveelheid goud in de bullion banks geslonken van 11 naar 8 miljoen troy ounce (zie onderstaande grafiek). Dat is nog steeds veel meer dan het volume in 2001 en in 1980. Volgens Suchecki moeten we deze cijfers zien in relatie tot de ‘open interest’. Nick Laird van Sharelynx heeft deze informatie bij de hand en heeft er een aantal berekeningen op losgelaten.

    Goudvoorraad in de COMEX geslonken, maar ‘open interest’ daalde ook (Bron: Sharelynx)

    Owners per ounce

    Door de voorraad ‘Registered’ goud in de COMEX te delen door de open interest komt er een cijfer uit rollen dat Laird ‘Owners per ounce” noemt. Door de cijfers andersom op elkaar te delen komt er een percentage uitrollen dat weergeeft hoeveel procent van de totale vraag naar goud gedekt is door fysiek metaal. Deze fractionele reserve zou men kunnen vergelijken met de fractionele reserve in het banksysteem.

    Onderstaande tabel laat zien wat de fractionele reserve is binnen de goud- en zilverhandel op de COMEX. Het brengt de absolute voorraad in relatie met de hoeveelheid openstaande contracten.

    Jaartal Goud Zilver
    1980 13% 10%
    2001 9% 28%
    2012 26% 22%
    Nu 19% 21%

    Dekkingsgraad

    Zelfs na de daling van 3 miljoen troy ounce van de totale goudvoorraad in de COMEX is de ‘dekkingsgraad’ nog steeds 19%, hoger dan in 1980 en in 2001. Voor zilver is de voorraad in de COMEX ook niet veel beter of slechter geworden dan vorig jaar (21% versus 22%). De ‘open interest’ voor levering van zilver is gestegen, maar ook de totale voorraad zilver in de kluizen van de bullion banks is toegenomen.

    De dekkingsgraad van 19% voor goud en 21% voor zilver is ook ruim voldoende als men bedenkt dat er in de afgelopen vijf jaar slechts in 2 tot 4 procent van alle contracten is overgegaan tot fysieke uitlevering (zie hier en hier). Bron Suchecki concludeert dat er vanuit historisch perspectief bezien ruim voldoende goud en zilver in de kluizen ligt om de handel in contracten te faciliteren. Pas als het percentage fysieke uitleveringen dichter bij de percentages komt uit de tweede tabel kunnen we volgens Suchecki spreken van toenemende druk op de COMEX.  Momenteel is daar nog geen sprake van en hoeven we niet te vrezen voor een noodgedwongen ‘cash settlement’ van contracten.

    De ‘dekkingsgraad’ van de COMEX wijst nog niet op problemen (Bron: Sharelynx)

    Short squeeze?

    Een ‘run’ op de COMEX, waarbij iedereen fysieke uitlevering vraagt, is volgens Suchecki niet waarschijnlijk. “Besef dat de meeste shorts het metaal niet hebben, maar dat de meeste longs het geld niet hebben. Dat weten we omdat er zoveel wordt gesproken over de margeverplichtingen, die mensen ertoe dwingen posities te sluiten. Denk daar eens over na. Als ze de hogere margeverplichtingen niet kunnen voldoen hebben ze ook het geld niet om levering uit te vragen.”

    Bron: 24hgold.com

  • Grafiek: Goudprijs stijgt, GLD fonds loopt verder leeg…

    Dit fonds heeft sinds het begin van dit jaar onafgebroken goud uit de kluis gehaald, omdat de waarde van de aandelen lager stond dan de goudprijs die het moet volgen. Onderstaande grafiek laat zien dat sinds het begin van dit jaar al bijna 250 ton goud uit de kluis gehaald is. Het gaat om ‘unallocated’ goud, staven die geen één op één relatie hebben met de GLD-aandelen die SPDR Gold Shares heeft uitgegeven. De grote vraag is natuurlijk waar al dat goud gebleven is.

    Een volume van 250 ton fysiek metaal zou goed zijn voor een 22e plaats op de wereldranglijst van landen en entiteiten met de grootste goudvoorraden, een plek tussen de 280 ton goud van Oostenrijk en de 227,5 ton van België. Onderstaande grafiek bevat de data die het SPDR Gold Trust dagelijks op haar website zet, samen met een dagelijkse fixing van de goudprijs.

    Volume goud in GLD blijft dalen, terwijl de goudprijs alweer stijgt

  • Goud verlaat de kluis van JP Morgan

    Het gaat om de zogeheten ‘Eligible’ voorraad van JP Morgan, goud dat slechts in opslag werd aangeboden bij deze bank en dat dus niet aangemerkt moet worden als levering voor aflopende contracten op de Comex. De totale hoeveelheid goud dat klanten in de ‘bullion banks’ hadden opgeslagen is de afgelopen weken gezakt van bijna 9 miljoen naar slechts 6,1 miljoen troy ounce. Dat is het laagste niveau sinds midden 2009.

    Het is opvallend dat de grootste daling van de goudvoorraad in de kluizen gedreven wordt door JP Morgan. Die zag haar voorraad ‘Eligible’ goud vanaf het einde van 2009 tot en met nu dalen van 2 miljoen naar 402.374 troy ounce. Op 5 april bereikte deze voorraad in de kluis van JP Morgan een dieptepunt van 142.700 troy ounces, omgerekend is dat 4 ton.

    Het is de vraag waar al dat goud gebleven is. Wie zijn de klanten van JP Morgan die kennelijk om uitlevering gevraagd hebben? En is het toeval dat er zoveel goud werd weggehaald bij JP Morgan zo kort voor de grootste prijsdaling van goud in dertig jaar tijd? De afgelopen jaren waren de mutaties van de Comex goudvoorraad bij JP Morgan doorgaans niet zo groot.

    Zero Hedge wist eerder dit jaar al te onthullen dat de betreffende kluis van JP Morgan naast het gebouw van de New York Fed staat en dat er op 25 meter diepte een ondergrondse gang is die de kluizen van de ‘bullion bank’ en de Federal Reserve met elkaar in verbinding brengt. Dat roept bij Zero Hedge de vraag op of er misschien goudstaven naar de Federal Reserve overgebracht zijn.

    Meeste goud verliet de kluis van ‘bullion bank’ JP Morgan (Bron: Zero Hedge)

    Van 2.000.000 naar slechts 142.700 troy ounce goud in een paar maanden tijd (Bron: Zero Hedge)